Genre: Thriller / Horror
Speelduur: 105 minuten
Oorsprong:
Verenigd Koninkrijk
Geregisseerd door: Roman Polanski
Met onder meer: Catherine Deneuve, Ian Hendry en John Fraser
IMDb beoordeling: 7,6 (57.097)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Repulsion
"The nightmare world of a virgin's dreams becomes the screen's shocking reality!"
Carol, een Belgisch meisje, werkt als manicure in Londen en deelt een flat met haar zus. Al snel wordt duidelijk dat ze niet alleen eenzaam en in zichzelf gekeerd is, maar ook lijdt aan fobieën en hallucinaties. Als haar zuster met een minnaar op vakantie gaat, versnelt de eenzaamheid haar ziekteproces. Gekweld door nachtmerries sluit Carol zich op in haar flat, verbreekt de telefoonverbinding en verslonst.
Externe links
Acteurs en actrices
Carole Ledoux
Michael
Colin
Hélène Ledoux
Le propriétaire
Mme Balch
Mme Denise
John
Brigitte
Mme Rendesham
Video's en trailers
Reviews & comments
Friac
-
- 1323 berichten
- 1056 stemmen
Ik was onder de indruk van Repulsion, één van de betere psychologische horrorfilms die ik tot nu toe gezien heb. Elementen waar ik volop van genoot, waren o.a.: de heerlijke zwart-witfotografie, die constante spanning die doorheen de broeierige verhaallijn sluipt, de prachtige weergave van een jonge vrouw die compleet doorslaat, enkele shots die me deden denken aan films als Nosferatu (het raam met uitzicht op de Londense gevels, ok, misschien een beetje mager ) en La Belle et La Bête (de handen uit de muur) en een ijzersterke vertolking van de werkelijk ravissante Catherine Deneuve. Hoe Polanski alles in beeld brengt - raak geformuleerd door Halcyon - toont dat deze film in de hogere klasse meespeelt. Een aanrader!
4*
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Alvast sorry.
Want ik lees nogal wat lyrische reacties.
Ik was helaas minder onder de indruk. Sfeervol, dat wel. Degelijk gefilmd ook.
Maar een psychologisch drama moet wel een beetje onder mijn huid gaan zitten. En dat gebeurde geenszins. Deneuve is beeldschoon, net als haar acteerwerk. Maar het verhaaltje kon mij amper bekoren, evenals het tempo. Vond weinig drama terug in de geestelijke aftakeling. Althans weinig wat ik sterk vond. En echt griezelig werd het amper.
De traagheid van een film kan mij heus wel doen opgaan in het scherm. Hier wekte het bij mij soms irritatie. Geen goed teken.
Deux.
Near_Dark
-
- 754 berichten
- 424 stemmen
Deze film heb'k overlaatst gezien, ik was NIET onder de indruk van deze Klassieker.
Ik had er meer van verwacht, deze film staat bij de kenners geboekt als één van de beste Horror-Thrillers aller tijden, dat zal waarschijnlijk wel zo geweest zijn in grootmoeders tijd, maar naar huidige maatstaven is dit een hopeloos verouderde film.
Moderne Horrorfilms hebben duidelijk veel afgekeken van deze klassieker, maar het genre is sindsdien dusdanig geëvolueerd, in positieve zin, dat je niet anders kan dan besluiten dat deze klassieker zijn beste tijd wel heeft gehad .
Ik geef hem 6/10.
Op geen enkel moment was hij vervelend, maar ook nergens écht opwindend.
de moeite om eens te bekijken als ze'm op tv spelen, ALS je vertrouwd bent met bizarre films...
Drs. DAJA
-
- 4344 berichten
- 4442 stemmen
In Polanski's horrors draait het vaak om de angst en het gevaar van eenzaamheid en de paranoia/overmacht die in dit soort situaties kan ontstaan. Daar is Repulsion geen uitzondering op. In rauw zwart/wit verteld Polanski ons een zeer beklemmend verhaal. Was erg gecharmeerd met de vergelijking van verrotting.
hydraulix
-
- 123 berichten
- 535 stemmen
Vrijdag 29 januari op BBC 2 om 2:40 (lekker midden in de nacht deze film kijken dus!).
Bottleneck
-
- 8220 berichten
- 2091 stemmen
Vervreemding, paranoïa, appartementsgebouw; een typische Polanski. Lekker rustig camerawerk en een mooie score, vooral ook (weer) door de externe geluidseffecten. Jammer alleen dat de schrikmomenten veel te luidruchtig zijn, alsof er opeens iemand met twee vuilnisdeksels naast je oor staat te klapperen, te fout.
Deneuve is betoverend, prachtige apathische blikken, vooral wanneer ze over straat loopt. Wel jammer dat ze gedurende de film nauwelijks zichtbaar verandert, behalve dat d'r haar wat vaker in de war gaat zitten en een paar zweetdruppeltjes. Te plastisch en te netjes allemaal, wat me ook in Le Locataire tegenstaat. De foefjes van dromerige blikken, scheuren in de muur en rottend vlees zijn op een gegeven moment wel duidelijk en genoeg.
Sowieso vind ik het soms traag verlopen, met een opbouw van driekwartier voordat haar zus weggaat, en bijvoorbeeld de scene met de verhuurder die zeker tien minuten in beslag neemt terwijl je al weet hoe het gaat aflopen. Dat komt bij mij de spanning niet ten goede. Gelukkig is de aanval op hem een stuk overtuigender dan die op haar vriend.
Al met al kom ik na zeven Polanskis weer niet uit op een echt hoog cijfer. Niet slecht, maar zeker ook geen topper. 2,5 - 3*.
Ps, wel een geweldige scene met de drie straatmuzikanten waarvan er eentje achterstevoren loopt, beste muziek van de film. helaas kan ik hem niet op youtube vinden.
Karl van H.
-
- 2808 berichten
- 2103 stemmen
De film is sfeervol, maar hopeloos verouderd. Catherine Deneuve maakt het 't kijken echter meer dan waard: wat een prachtvrouw. Polanski weet 't weer niet te flikken bij mij.
De poster is wel prachtig, trouwens!
maerk
-
- 4249 berichten
- 2702 stemmen
3* of 3,5*?
Ik weet het niet. Aan de ene kant ervoer ik Repulsion als saai en gedateerd. Maar er zitten aan de andere kant toch een hoop knappe scènes in. Polanski laat hier toch best goed de aftakeling van Deneuve zien. Het camerawerk was geweldig, vooral het gebruik van spiegels was interessant. Voor het camerawerk en enkele erg mooie scènes, zoals de handen door de muur, een 3,5*.
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Viel me niet echt tegen, maar echt helemaal overtuigend is het ook niet.
Goede vroege poging om een verontrustende nachtmerrie neer te zetten. Soms lukt dat ook wel, maar het is een beetje bij vlagen. Deneuve vond ik wel een presence hebben, maar vaak een beetje hangen in d'r holle ogen en lege blik, had wel wat meer ingezeten. Het einde is wel mooi, subtiel maar verhelderend.
3*
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Repulsion is een behoorlijk goede en beklemmende film, iets waar Polanski sowieso goed in is. Catherine Deneuve speelt overtuigend de rol van de vrouw die steeds meer vereenzaamd en aftakelt. Best wel knap dat ik uiteindelijk toch wel medelijden met haar kreeg, want vooral in het eerste half uur van de film kwam ze behoorlijk irritant op mij over. Een goede rol dus van haar. Net als in bijvoorbeeld Rosemary’s Baby houdt Polanski de eerste vijfenveertig minuten rustig kennismaken met de belangrijkste personages, om vervolgens in het tweede gedeelte van de film behoorlijk veel uit de kast te halen om de kijker te verontrusten. Een erg goed schrikmoment was het moment dat er in de spiegel een persoon verscheen. Erg simpel, maar oh zo effectief. Dat soort zaken gebruikt Polanski naarmate het einde vordert steeds meer, om de kijker een beklemmend en beangstigend gevoel mee te geven. Verder is de muziek maar mondjesmaat aanwezig en hierdoor komen vooral de bevreemdende geluiden vaak goed naar voren.
Het is alleen jammer dat ik het eerste half uur niet zo interessant vond, zelfs behoorlijk saai. Dat weerhoudt mij ervan om vier sterren uit te delen aan deze film. Maar goed, dit is wel een film om nog eens te zien en wie weet dat de film dan in zijn geheel nog beter bevalt.
3,5*
Karl van H.
-
- 2808 berichten
- 2103 stemmen
Het schrikmoment dat je noemt leunt volgens mij eerder op de harde muziek die op dat moment te horen is, dan op de daadwerkelijke spanning in die scène. Ook het schrikmoment waarbij er een hand uit de muur komt gaat gepaard met ontzettend harde geluiden. Erg jammer, want het voelt zo goedkoop aan.
chevy93
-
- 12691 berichten
- 1242 stemmen
Zonder verwachtingen deze film begonnen. Psychologische drama's zijn niet echt mijn specialiteit en nadat films als Trainspotting en Requiem for a Dream mij niet echt konden raken, had ik dan ook geen hoge verwachtingen van deze. Proberen kan altijd!
De film beloofde veel na het begin. De manier van denken wordt al gauw duidelijk en ik verwachtte een imposante rit van eenzaamheid en langzaam gek worden tegemoet te gaan. Die verwachting is enigszins uitgekomen, maar wel op een manier die ik had niet had verwacht (en overigens ook niet op had gehoopt). De film verloopt ronduit traag en de beelden waren niet dusdanig interessant en spannend dat ik de film makkelijk door kon komen.
Pas een half uur voor het einde begon de film de vorm aan te nemen waarop ik had gehoopt. De combinatie van muziek, beelden en dialoog op het einde was geweldig. Alleen een beetje te laat dus.
Evenals de muziek. Soms mooie muziek, soms echte horrormuziek. Jammer dat deze muziek er slechts bij vlagen was in het middenstuk. Tegen het einde werd er pas echt goed gebruik gemaakt van de muziek.
Overigens zag ik ook redelijk wat gelijkenissen met Psycho (de Hitchock-versie). Misschien dat het aan mij lag, maar bv. de surrealistische muziek, de setting, de eenzaamheid waren redelijk overlappend.
Door het einde is een voldoende nog gered;
3,0*
chevy93
-
- 12691 berichten
- 1242 stemmen
Maar traagheid hoeft geen slecht punt te zijn. Zolang je maar aangetrokken wordt door de traagheid.
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Berhoorlijke film (weer) van Roman Polanski. Die man stijgt en stijgt op mijn lijst van favoriete regisseurs. Heb genoten van deze Repulsion, erg spannende film...
...bij vlagen dan. Niet altijd, want de film heeft vooral in de eerste helft wat opstartproblemen, maar dat is niet erg, want visueel is dit van het begin tot het einde een pareltje (schitterend geschoten zwart-wit plaatjes, uitstekende belichting en fraai camerawerk) en Deneuve is een prachtige verschijning in deze film. Als de eerste 45 min. om zijn wordt het écht goed. Laat de 'aftakeling' van Carol dan maar beginnen.
Ik ben me een paar keer rotgeschrokken. Oké, misschien waren een aantal schrikmomenten wat 'makkelijk' door de wel ineens érg harde muziek die in de scéne werd geramd, maar het werkte wel. De spiegelscéne en de scéne dat Deneuve ineens gepakt wordt door zo'n hand zijn voorbeelden van die heerlijke schrikmomenten. Het moment wanneer al die handen uit de muur komen en naar haar grijpen is ook lekker creepy. Ja, op dat vlak in ieder geval geslaagd. Daarnaast is de prestatie van Deneuve gewoon ijzersterk...
...met die enge, lege blik in haar ogen. Wat spookt er allemaal in haar hoofd rond? Meer dan geslaagd, deze psychologische thriller(/horror), vooral ook op audiovisueel vlak.
Laoslander
-
- 686 berichten
- 434 stemmen
WOOW verplichte kost is deze film!
echt een mokerslag met een impact om U tegen te zeggen!
Mr_Mephisto
-
- 142 berichten
- 1334 stemmen
Met momenten behoorlijk intens (af en toe een shock!) maar helaas zakt de film soms weg (wanneer Carol zich weer onder de mensen bevindt). Camera en geluid (alsook oorverdovende stiltes) zorgen voor de spanning. Repulsion blijft echter niet hangen. De opbouw is te lang, en de uiteindelijke finale, het hoogtepunt, te snel voorbij. Gelukkig is Deneuve een genot om naar te kijken, anders zou de film m'n aandacht compleet verloren hebben.
Een redelijke van Polanski, dus.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Kijk dan ook allemaal eens "Cul-de-sac", de wat minder bekendere Polanski uit zijn zwart-wit periode. Bizarre komedie met duistere trekjes.
misterwhite
-
- 4726 berichten
- 656 stemmen
Aardige film
Het begon mij allemaal wat gewoontjes, het boeide mij toen nog niet en dat is het grote minpunt aan deze film. En dan stuk duurt toch wel vrij lang. Maar uiteindelijk kreeg ik dan toch te zien wat ik wou zien. Gekte! Erg mooi in beeld gebracht. Een paar keer ben ik verschrokken en een paar onverwachte wendingen die erg mooi in beeld werden gebracht.
Polanski heeft nog steeds niet echt overtuigd, maar heb ook nog niet zoveel van hem gezien.
3.5*
Spiekercoen
-
- 326 berichten
- 1417 stemmen
Wat een fantastische regisseur was Polanski. Van de typische jaren '60 straatscenes met swingende jazzklanken op de achtergrond tot de totale gekte richting het einde. Beklemmend, sfeervol en Deneuve zet een prachtige rol neer.
Jammer dat Polanki dit niveau nu niet meer weet te bereiken.
kuk
-
- 641 berichten
- 674 stemmen
Als het laatste half uur aanbreekt, vraag je je wellicht nog af wat dit nu allemaal moet voorstellen. Dan begint het feest echter pas echt en wordt duidelijk hoe goed Polanski eigenlijk is. Smullen dus!
yeyo
-
- 6308 berichten
- 4460 stemmen
Repulsion begint met een Bunueliaanse close-up op een oog, waarna de camera langzaamaan uitzoomt en we de jonge Carol haast als in een freeze frame zien staan. Die complete apathie en blik op oneindig, vat de meteen gehele sfeer van de film perfect samen. Langs de andere kant, eender welke still van de film zal dit effect oproepen. Een verdienste die slechts voor een handvol meesterwerken weggelegd is.
Wat volgt is een bevreemdende tocht door de hersenspinsels van een schizofreen meisje. Carol, een ongelofelijk intrigerend personage, is een verlegen muurbloempje dat zich enerzijds erg infantiel gedraagt, maar door haar complete argeloosheid en onschuld als seksobject overkomt. Ze lijkt zich niet eens bewust van haar eigen seksualiteit of van de gevolgen die het kan teweegbrengen. Daar is de scène met de huisbaas, wanneer ze niet eens de moeite doet om zich aan te kleden of de man fatsoenlijk te woord te staan, toonbeeld van.
Haar psychologische problemen gaan echter veel dieper: Carol is misschien wel geïnteresseerd in mannen, maar op een zeer afstandelijke, bijna onmenselijke manier. Tegelijkertijd is ze door elke vorm van aanraking en contact gedegouteerd. We zien hoe haar toestand steeds verslechtert: paranoia, waanvoorstellingen en uiteindelijk moord. Omdat de film haast uitsluitend in subjectief standpunt verteld is, worden we als kijker volledig meegetrokken in de bizarre leefwereld van Carol.
De ongemakkelijkheid van haar sociaal bestaan wordt erg vakkundig in de verf gezet door de cinematografie. Het camerawerk bestaat uit erg dichte close-ups, vaak met een wide angle lens gefilmd, waardoor het gelaat van Carol er bij momenten vervormd en erg getroebleerd uitziet.
Catherine Deneuve was de geknipte actrice voor deze rol en een groot deel van mijn bewondering voor de film heeft te maken met haar aanwezigheid. Niet zozeer haar acteerprestatie, die overigens prima is, maar vooral haar uitstraling vind ik interessant: engelachtig, enigmatisch en felblond haar dat een eigenzinnig contrast vormt met de duisternis en het sfeervolle schaduwgebruik in de vele interior-shots.
Ook de omgeving speelt een sleutelrol in de toenemende waanzin. Polanski gebruikt surrealistische trucjes zoals plots verschijnende barsten, verrot voedsel en zelfs handen die door de muur komen à la Cocteau. Het belangrijkste sfeerelement is echter het appartement zelf, dat haast een entiteit op zich wordt. De set is uitermate gedetailleerd, met zelfs een plafond, wat veel lage shots als gevolg heeft. Ook ligt de nadruk vaak op de meest troosteloze details: flets behangpapier, versleten meubilair.. We zien hoe Carol zich letterlijk afsluit van de buitenwereld door haar kamer te barricaderen en elke ‘indringer’ te lijf te gaan. Maar zelfs haar vertrouwde omgeving begint ze na een tijd als een gevaar te zien. Het appartement lijkt andere vormen aan te nemen en wordt wijder (wederom wide angle lens perspectief), wat een zeer claustrofobisch gevoel teweegbrengt.
Qua opbouw weet Polanski een soort bedriegelijke sereniteit op te roepen door fade-outs, subtiele match cuts en natuurlijk ook gewoon door de lethargie van het hoofdpersonage. De plotse schrikmomenten komen dan ook als een klap aan en dit effect wordt bijgestaan door de experimentele jazz soundtrack van Chico Hamilton: het ene moment klinkt het zeer gemoedelijk, maar dan barst het onheil los.
Als ik één favoriete film zou moeten noemen, zou het waarschijnlijk Repulsion zijn. De film heeft een onverklaarbare aantrekkingskracht op mij, vergelijkbaar met de manier waarop Colin is aangetrokken tot Carol.
Ik vind het trouwens erg spijtig dat de toestand van het hoofdpersonage weer maar eens toegeschreven moet worden aan 'seksueel misbruik'. Dat wordt namelijk nergens gesuggereerd, maar lijkt een modeverschijnsel te zijn in films over psychologische stoornissen.
puckb96
-
- 1849 berichten
- 0 stemmen
Repulsion begint met een Bunueliaanse close-up op een oog, waarna de camera langzaamaan uitzoomt en we de jonge Carol haast als in een freeze frame zien staan. Die complete apathie en blik op oneindig, vat de meteen gehele sfeer van de film perfect samen. Langs de andere kant, eender welke still van de film zal dit effect oproepen. Een verdienste die slechts voor een handvol meesterwerken weggelegd is.
Wat volgt is een bevreemdende tocht door de hersenspinsels van een schizofreen meisje. Carol, een ongelofelijk intrigerend personage, is een verlegen muurbloempje dat zich enerzijds erg infantiel gedraagt, maar door haar complete argeloosheid en onschuld als seksobject overkomt. Ze lijkt zich niet eens bewust van haar eigen seksualiteit of van de gevolgen die het kan teweegbrengen. Daar is de scène met de huisbaas, wanneer ze niet eens de moeite doet om zich aan te kleden of de man fatsoenlijk te woord te staan, toonbeeld van.
Haar psychologische problemen gaan echter veel dieper: Carol is misschien wel geïnteresseerd in mannen, maar op een zeer afstandelijke, bijna onmenselijke manier. Tegelijkertijd is ze door elke vorm van aanraking en contact gedegouteerd. We zien hoe haar toestand steeds verslechtert: paranoia, waanvoorstellingen en uiteindelijk moord. Omdat de film haast uitsluitend in subjectief standpunt verteld is, worden we als kijker volledig meegetrokken in de bizarre leefwereld van Carol.
De ongemakkelijkheid van haar sociaal bestaan wordt erg vakkundig in de verf gezet door de cinematografie. Het camerawerk bestaat uit erg dichte close-ups, vaak met een wide angle lens gefilmd, waardoor het gelaat van Carol er bij momenten vervormd en erg getroebleerd uitziet.
Catherine Deneuve was de geknipte actrice voor deze rol en een groot deel van mijn bewondering voor de film heeft te maken met haar aanwezigheid. Niet zozeer haar acteerprestatie, die overigens prima is, maar vooral haar uitstraling vind ik interessant: engelachtig, enigmatisch en felblond haar dat een eigenzinnig contrast vormt met de duisternis en het sfeervolle schaduwgebruik in de vele interior-shots.
Ook de omgeving speelt een sleutelrol in de toenemende waanzin. Polanski gebruikt surrealistische trucjes zoals plots verschijnende barsten, verrot voedsel en zelfs handen die door de muur komen à la Cocteau. Het belangrijkste sfeerelement is echter het appartement zelf, dat haast een entiteit op zich wordt. De set is uitermate gedetailleerd, met zelfs een plafond, wat veel lage shots als gevolg heeft. Ook ligt de nadruk vaak op de meest troosteloze details: flets behangpapier, versleten meubilair.. We zien hoe Carol zich letterlijk afsluit van de buitenwereld door haar kamer te barricaderen en elke ‘indringer’ te lijf te gaan. Maar zelfs haar vertrouwde omgeving begint ze na een tijd als een gevaar te zien. Het appartement lijkt andere vormen aan te nemen en wordt wijder (wederom wide angle lens perspectief), wat een zeer claustrofobisch gevoel teweegbrengt.
Qua opbouw weet Polanski een soort bedriegelijke sereniteit op te roepen door fade-outs, subtiele match cuts en natuurlijk ook gewoon door de lethargie van het hoofdpersonage. De plotse schrikmomenten komen dan ook als een klap aan en dit effect wordt bijgestaan door de experimentele jazz soundtrack van Chico Hamilton: het ene moment klinkt het zeer gemoedelijk, maar dan barst het onheil los.
Als ik één favoriete film zou moeten noemen, zou het waarschijnlijk Repulsion zijn. De film heeft een onverklaarbare aantrekkingskracht op mij, vergelijkbaar met de manier waarop Colin is aangetrokken tot Carol.
Ik vind het trouwens erg spijtig dat de toestand van het hoofdpersonage weer maar eens toegeschreven moet worden aan 'seksueel misbruik'. Dat wordt namelijk nergens gesuggereerd, maar lijkt een modeverschijnsel te zijn in films over psychologische stoornissen.
Hele goeie en uitgebreide review, yeyo! En dat noemen ze met oog voor detail
kuk
-
- 641 berichten
- 674 stemmen
In mijn herinnering groeit deze film gewoon, terwijl ik 'm een maand of 3 geleden eenmalig bekeken heb. Uiterst zeldzaam en in ieder geval duidelijk dat ik binnen niet al te lange periode, misschien als het weer wat eerder donker wordt buiten, de nachtmerrie van Carol nogmaals moet ervaren.
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Bovengemiddeld!
Zeker een interessante film. Een mooi begin en de scenes waarin Carol bevreesd over straat gaat met dreigende geluiden op de achtergrond geven als geen ander de chaotische gemoedstoestand van Carol weer. Aronofsky heeft voor zijn debuutfilm Pi vast goed naar deze film gekeken en er zijn voordeel mee gedaan. De scenes in de flat waar Carol last van waanbeelden heeft zijn op visueel gebied oogstrelend mooi, maar houden helaas maar enkele seconden aan. Dat heeft Aronofsky in Pi uiteraard veel beter aan weten te pakken.
Toch verdient Polanski wel een schouderklopje voor deze soms best vernuftige, soms zelfs abstracte film. Na The Ninth Gate zelfs de beste film van Polanski die ik heb mogen zien van hem. Een 3,5*
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Mmm, vergeleken bij 'Repulsion', 'Cul-de-sac', 'Chinatown', 'Rosemary's baby' en 'The pianist' kwam 'The ninth gate' voor mij voornamelijk over als een quasi routineus tussendoortje.
Gerelateerd nieuws
De vijftig best beoordeelde horrorfilms ooit gemaakt: deze vijf klassieke films horen erbij
Bekijk ook
Bara no Sôretsu
Drama, 1969
35 reacties
Les Diaboliques
Mystery / Thriller, 1955
212 reacties
Alice in den Städten
Roadmovie, 1974
23 reacties
Solyaris
Drama / Sciencefiction, 1972
375 reacties
Control
Biografie / Drama, 2007
520 reacties
What Ever Happened to Baby Jane?
Horror / Thriller, 1962
101 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.