Get Carter (1971)

Leuke revenge flick. Caine bewijs weer dat hij super cool is. Muziekje was ook cool, mocht alleen wat vaker terug komen. Zat een lekker 70's sfeertje in de film. Vind het toch jammer dat Carter aan het eind dood gaat.

3,5*

Ik had hier erg hoge verwachtingen van. Die andere Caine-misdaadklassieker 'the Italian Job' vond ik erg leuk, maar deze daarentegen helemaal niet. Sommige beelden zagen er erg lelijk uit, haast alsof ze amateuristisch zijn geschoten. Het verhaal deed me niet zoveel, het acteerwerk was niet altijd super en de film zou gebaad zijn bij wat meer actie. Op enkele scenes en het sterke einde na, vond ik 'Get Carter' maar matig.

Duidelijk beter en , spannender dan de remake.

Mooie sfeer en goed geacteerd.

Erg sober, maar ook erg degelijke misdaadthriller.

Verwacht geen spectaculair plot of iets dergelijks, Get Carter heeft een simpel verhaal dat toch raakt. Het einde is mijn soort einde. Erg bitter, maar het komt de film alleen maar ten goede. Anders was het zo'n revenge-film geweest, waarin het nogal makkelijk leek. Ook de titel komt dan wat beter tot z'n recht, want het was vooral Carter die jacht maakte op de moordenaar van z'n broer, dan iemand anders jacht maakte op Carter.

Ik vind de jonge versie van Michael Caine echt een geweldige kop hebben, en dat paste hier wel. Carter is immers geen vriendelijke jongen.
Voorts was het acteerwerk van de ondersteunende cast niet echt hemels.

De film oogt sober, maar bevat toch enkele leuke scènes zoals die waarin Margaret haar kleren moet uittrekken - met die autolichten..
Goeie soundtrack, vooral bij de laatste scène is het deuntje van toevoegende waarde.
Wie Harry Brown goed vond, zal deze ook wel smaken. Ligt een beetje in dezelfde lijn.

4

Lekker remixje vd soundtrack YouTube - Theme from 'Get Carter' (Roy Budd) - Cameron Seddon

Hardboiled en dat in grauwe omstandigheden met een fantastische rol voor Caine. Zoals ie 't speelt, koud met name, maar ook hoe zijn personage zich manifesteert. Een cynische, uitdagende vent, die geen middel schuwt om de ware toedracht van zijn broer's dood te achterhalen. De wijze waarop hij een oude bekende beledigt, de grijns bij het zien van een stel vechtende wijven, het erotische telefoontje en de onderkoelde reactie op het kapotte gezicht van wat een medestander was; Carter is lange tijd even cool als vastberaden in zijn zoektocht naar de waarheid.

Iets dat alleen maar toeneemt naarmate de tegenstand heviger wordt, maar zijn gemoedstoestand verandert halverwege als er een (noem het maar een seksueel ironisch) addertje onder het gras blijkt schuil te gaan. Een aantal sterke scenes rondom een stomende tante, zoals de montage tussen een felle autorit en vrijpartij, vormen de opmaat naar een onthulling die Carter in vuur en vlam zet. Met als resultaat een spijkerharde en wrede finale waar geen plek meer is voor welke vorm van emotie dan ook. Een compromisloze film met ook nog eens een formidabele slotscène.

Weer zo'n typische begin jaren '70-film die een beetje weird is, maar niet heel vervelend om naar te kijken. Michael Caine gaat naar Newcastle om eens na te gaan wat er nou gebeurd is met zijn dode broer. Ik vond dit allemaal een beetje loos, laat staan boeiend. Al heeft het wel een aantal scenes die lichtelijk opzienbarend zijn. Caine als bad-ass vond ik ook niet echt passen, maar soit. De pauperige Engelse locaties plus de sfeer an sich maakten deze film dus nog wel oke om te bekijken.

De film is rauw, ongepolijst, en speelt zich af in een (destijds) nogal kil ogend New Castle en Gateshead. New Castle is een echte industriestad , een beetje zoals Rotterdam. Niet oogstrelend mooi (hoewel het natuurlijk wel mooie plekjes heeft), maar wel een plek met karakter. Vervolgens is er de muziek, die (met name aan het begin tijdens de openingsscene en de treinreis van London naar New Castle) meteen een mysterieuze, donkere toon zet. Je weet dan al dat de film geen 'happy end' gaat hebben. Vervolgens is er de hoofdpersoon, Jack Carter, kil, clinisch, doelgericht, een man op een missie die geen aarzeling kent. Een echte London Gangster. Michael Caine is briljant. Hij zet Carter op een subtiele manier neer; een genadeloze 'hard man' maar wel een beschaafde (uiteraard alleen in intellectuele zin). Ik vind o.a. de eindscene memorabel en krachtig, wanneer hij de moordenaar van zijn broer dwingt een fles vodka naar binnen te werken en daarbij automatisch de moord van zijn broer visualiseert, die op gelijkbare wijze aan zijn einde kwam.

Get Carter is een meesterwerk. Een film die prikkelt en die je meerdere keren moet zien om alle subtiliteiten mee te krijgen. Het is inderdaad geen pop-corn pulp zoals de meeste films van vandaag de dag, waarbij het plot van de film met de paplepel wordt opgediend en er geen enkele uitdieping van karakters is. Het doel van die films is zo veel mogelijk geld te verdienen door het bereiken van een zo groot mogelijk publiek. Dan mot het je het uiteraard niet te moeilijk en taai maken, want dan haakt het merendeel af. Get Carter is kunst. Bij Get Carter moet je bij de les blijven, maar daarvoor wordt je uiteindelijk als echte film liefhebber wel beloond.

In Engeland wordt Get Carter terecht nog steeds gezien als een hoogtepunt van Britse cinema.

Ik heb Get Carter inmiddels een aantal keer gezien en kan mij goed herkennen in de commentaren hierboven. Laat je niet misleiden door een op het eerste oog eenvoudig verhaal. Get Carter is echt een film voor de fijnproever en liefhebber van het gangster-genre. Michael Caine is als Carter is een übercoole misdadiger met eergevoel op een missie. Je leeft met hem mee vanwege zijn lef en vastberadenheid om het zaakje rondom de dood van zijn broer tot op de bodem uit te zoeken. Dat hij er niet voor terugdeinst om veel geweld te gebruiken, maakt hem (voor mij althans) gek genoeg niet onmenselijk. Je blijft als kijker op zijn hand omdat je ziet dat het web rond Carter zich langzaamaan begint te sluiten en het steeds meer een David tegen Goliath gevecht wordt.

Desalniettemin slaagt Carter er door zijn vastberadenheid wel in de dood van zijn broer op te lossen en de hoofdverantwoordelijken daarvoor te straffen. Uiteindelijk heeft hij wel iedereen tegen zich in het harnas gejaagd en betaalt hij voor het redden van zijn de familie-eer wel de hoogste prijs. Het einde van de film blijft in mijn ogen geweldig. Prachtig in beeld gebracht. Eigenlijk volkomen logisch maar toch onverwacht en 'jammer'. Erg gewaagd om een film zo te eindigen: gitzwart, kil. Er is niets moois aan. Maar dit past bij het hele sfeertje en de stijl van de film. Erg is geen overdreven glamor of misplaatste romantiek. Het is een weergave van een kille en keiharde wereld.

PS Ik ben blij dat ik deze poster niet heb gezien voordat ik de film voor de eerste keer zag. Ik vind het bijna een spoiler!

Ik zie nu pas dat ik helemaal ben vergeten op 1 van mijn lievelingsfilms te stemmen.

Maar omdat de waardeloze remake van Stallone er nu op is denk ik eraan.

Mooie rauwe sobere en daardoor realistisch overkomende gangsterfilm.

Geen overdreven actie maar alles mooi uitgekiend.

Natuurlijk is Michael Caine geweldig als de koele wraakengel.

Iets wat hij kan als geen ander met die typische strakke blik in zijn ogen.

Hij gaat te werk zonder mededogen voor zijn tegenstanders, dus geen vals sentiment en gelukkig ook geen liefdesverhaal als zijlijn in de film. Een verademing.

Vijf sterren.

Nou breekt mijn klomp. Ik zie dat ik al eerder had gestemd en toen ook zei dat ik het was vergeten, maar net waren de sterren leeg. Geen stem dus en nu ineens weer wel. Vreemd.

Maar er is niet veel veranderd verder. Ik vond en vind m nog steeds goed.

Sterke Engelse gangsterfilm, goed geschreven en geacteerd, met een gedateerdheid die het geheel op de een of andere manier een soort extra authenticiteit geeft. Leuk ook om hem te vergelijken met het recent herziene Stormy Monday (1988), dat zich ook in Newcastle afspeelt; Carter en Margaret ontmoeten elkaar hier op dezelfde "overdekte" brug als de personages van Sting en Tommy Lee Jones in die latere film.

Een van de beste films ooit gemaakt. In my humble openion. Zeker een van de beste thrillers/gangerfilms. Nog steeds een voorbeeld voor iedere regisseur die zich aan dit genre waagt. Michael Caine is onnavolgbaar. Draagt de hele film en heeft verder geen sterke cast nodig. Al is Britt Ekland altijd leuk om naar te kijken. Er wordt soms wel eens geklaagd dat er zoveel geweld in moderne films zit. Nou, dan moet je deze bekijken.

Heb deze film zeker al een keer of vier gezien. Verveelt nooit. Alles is er goed aan. De sfeer, de spanning, verhaal, de ogenschijnlijk minder belangrijke gebeurtenisjes die voor kleur en sfeer zorgen, en Michael Caine natuurlijk. Maar ook het verpauperde Newcastle, dat na de industriële revolutie op een nieuwe toekomst wacht. De kille uitstraling is briljant. Het einde onvergetelijk.

Er is één scene in de film die ik nooit zal vergeten. Jack (Michael Caine) rijdt in een witte sportwagen, een Sunbeam Alpine V series. Ik weet dat, omdat ik zo'n zelfde auto heb gehad, zelfde kleur, zelfde bouwjaar. Jack parkeert hem aan de haven en loopt naar de aanlegsteiger. Dan arriveren de gangsters en zien de auto van Jack. Onder de uitroep 'Jack, you car need a washin' ' schuiven ze zijn (mijn) mooie auto de haven in. Oh dear. Wat ze niet weten: in de kofferbak zit het gangstermeisje.

Prima film met een uitblinkende Michael Caine. 'Get Carter' kenmerkt zich vooral door het sterke trieste sfeertje wat daar in Newcastle hangt. Vreselijk, wat een deprimerende ellende. Maar een meerwaarde voor deze prent. Mooi geschoten ook. Verder prima vermaak, gevuld met leuke humor, actie en een paar sterke scenes, zoals de auto die in het water wordt gereden (met vrouw achterin) en het einde. Dikke voldoende.

In de herziening!

Uit mijn geboortejaar het verder weinig belangwekkende 1971 bekend van Manuela en Peter Maffay. Schijnbaar een vrij grijs troosteloos jaar met 8mm pornofilmpjes als voornaamste ondeugd.

Michael Caine gaat terug naar het noorden om het wie en waarom van de dood van zijn broer te onderzoeken en vanaf de scene waarin Michael Caine in z'n blootje met een shotgun de deur uitloopt terwijl de fanfare in de straat loopt zijn alle scenes uit de film klassiekers te noemen.

De soundtrack van Roy Budd op plaat met een aantal dialogen uit de film mag ik graag zo nu en dan opzetten.

Meesterwerkje!

Anno 2015 toch een enigszins ouderwets overkomende, cynische en keiharde wraak-gangsterthriller, die voorzien was van het nodige geweld. De vrouwen werden allen in een seksuele context geplaatst en Newcastle zag er, overeenkomstig het verhaal, ijskoud, troosteloos en deprimerend uit (in het bijzonder de gebouwen). Michael Caine was uitstekend als beroepsmoordenaar, c.q. meedogenloze antiheld.

Hier en daar een beetje knullig, vooral in de uitwerking van de aktiescenes, maar al met al kan deze britse misdaadklassieker er nog prima mee door. Michael Caine is heerlijk hooghartig in de hoofdrol, de plot net boeiend genoeg en het tempo aangenaam. Voornaamste pluspunten zijn het heerlijk foute jaren '70 sfeertje, compleet met troosteloze locaties, het bij vlagen experimentele camerawerk en de maffe, inventieve montage. Ja lieve mensen, zo worden ze niet meer gemaakt.

In het kort: top 10 coole films

Lekkere rauwe misdaadfilm uit de jaren 70, waarin Michael Caine op zoek gaat naar de ware toedracht rond zijn broers dood.Fijn acteerwerk van Caine, zet een sterke, charismatische gangster neer, en de rest van de cast deed ook goed mee.

Mooi sfeer beeld van eind jaren 60, beetje grauw, maar typerend voor die periode in Engeland.

Leuk om gezien te hebben.

Goeie film waarin een gangster uit Londen de toedracht van de dood van zijn broer probeert te achterhalen. Een vrij typische Britse misdaadfilm met een fijne rol van Michael Caine. Misschien hier en daar wat verouderd (het geweld viel wel mee bijvoorbeeld). Maar het grijze New Castle vormt een prima decor en de film bevat een aantal sterk gemonteerde scenes en een onverwacht einde.

Toch wel meer verwacht van deze Get Carter. Film is op sommige vlakken al redelijk veroudert wat me meestal niet stoort maar hier vond ik het wat tegenvallen. Caine vond ik ook niet bad-ass genoeg overkomen voor de rol van gangster. Muziek was wel zeer goed net als het toch wel sterke einde. Goed om eens gezien te hebben maar zal snel ook weer vergeten worden deze film. 6/10

Lekker rauw deze. Met een mistroostig decor, een gangster die terugkeert naar zijn geboortestad op zoek naar wraak voor de mysterieuze dood van zijn broer. Er wordt nogal in koelen bloede gemoord en het ontbreekt niet aan sleazy scènes en onsympathieke gure personages. Caine zat hier nog steeds in zijn geboorteland en maakte hiermee één van zijn bekendste vroege films. Toont ook dat je geen overdaad van geweld en actie nodig hebt om een goede misdaadfilm te krijgen.Goede film.

De remake met Stallone nooit gezien. Caine speelt er de rol van Brumby, en alleen voor deze knipoog zet ik hem toch nog 's op mijn lijstje.

Wat een dames had je toen nog.

Het acteerwerk van Michael Caine en de mistroostige setting in Newcastle maken dat deze film het aanzien nog redelijk waard is. Het verhaal is niet bijzonder en soms ook wat minder goed te volgen. Er komen veel namen voorbij, waarbij ik soms moeite had om de onderlinge verhoudingen goed te kunnen plaatsen, al vielen de puzzelstukjes uiteindelijk wel op hun plek. Toch kon het mij al met al niet erg boeien.

Get Carter 4K Blu-ray (BFI)

Zo'n pareltje dat je echt even bevestig krijgt hoe lekker het is om de kringloop af te struinen. Me dan ook met grote gretigheid aan de film gezet onbekend hoe goed dit nu was, en volgens mij heb ik de remake met Stallone ook nooit gezien. Toch was de ontmaagding van Get Carter niet helemaal wat ik er van gehoopt of verwacht had.

Veel introductie komt er niet want Jack is al vrij snel onderweg van London naar het verre en troosteloze Newcastle om eens te kijken hoe daar de vlag er bij hangt. Wat is er met broerlief gebeurt en waarom? Hoe meer Jack wroet en informeert des te meer vuil komt er naar boven in het door criminaliteit overheerste Newcastle waar weinig heilig lijkt en men er ook niet voor schuwt een conculega verdacht te maken en uit de weg te ruimen en uiteindelijk ontvouwt zich een toch wel erg uitgebreid verhaal over meerdere schijven met veel karakters die er allemaal wat mee te maken hebben.

Toch slaat de film niet onmiddellijk aan bij mij. Wellicht dat ik iets anders verwacht had, iets met meer geweld, iets meer een wraakfilm met een opbouw naar een climax. Laat ik voorop stellen dat Get Carter kwaliteit uitademt. De soundtrack is sterk. Het verhaal is alles behalve voorspelbaar en het tijdsbeeld is mooi om te zien. Toch heeft de film een soort stugheid over zich die vooral debet is aan Jack Carter zelf. Caine zet de rol prima neer, toch is Jack verre van sympathiek als er links en rechts bijkomende schade is aan omstanders. Jack maakt zich er in ieder geval niet echt druk om en is op momenten bijzonder kil. Dan is er het veelvoud aan karakters en namen waar ik halverwege toch een beetje de weg in kwijt raak en me regelmatig afvraagt over wie het nu weer gaat. Het maakt van Get Carter wellicht het realistische, ondoorzichtige en hardvochtige wereldje waar het zich in afspeelt, toch heeft het moeite me te grijpen en mijn aandacht voor de volle honderd procent vast te houden.

Get Carter is dus niet meteen de voltreffer die ik gehoopt had, maar wat niet is kan nog komen.

Ach.

Ik vond het allemaal maar een wat flauw gebeuren. Wel een stuk charmanter en eigenzinniger dan de gemiddelde wraakfilm, maar allemaal wel uiterst oninteressant naar voren gecommuniceerd. Get Carter is de volgende film die met een vooral rauwe en authentieke indruk publiek trekt, maar mij trekt het dus wat minder.

Niettemin is het leuk om Caine in deze rol te zien. Zeker in vergelijking met personages die hij tegenwoordig speelt. Het is allemaal uiterst verschillend. Hij had ook een cool personage kunnen zijn, alleen trekt Hodges de romantiek rondom zijn personage nogal ver door. Hierdoor is het wat moeilijk om echt iets voor hem te voelen, want uiteindelijk beginnen die scenes sterk te vervelen.

Verder is de wraak niet altijd even bevredigend, maar richting het einde zitten er toch wat verrassende sequenties tussen die het niveau net een tikje verder trekken. Was het ook niet voor de allerlaatste scenes geweest dan had deze film een 2,0* gekregen, het is de verrassing van het gebeuren dat toch eigenzinnig en buiten het kader genoeg is.

Ach, het is vooral niet echt mijn ding. Een film die qua kern erg interessant te noemen is, maar vervolgens nogal wat bijzaken naar voren trekt om de kijker van de betere kanten af te leiden. Het duurt ook erg lang voordat de eerste echt memorabele scenes naar voren komen op het vlak van wraak, want ik zal toch maar weinig van de film herinneren. Best jammer.

Goede rol van Caine in dit rauwe Engelse misdaaddrama. Het komt wat langzaam op gang, maar door de authentieke sfeerschepping verveelt het niet. De 4k UHD van BFI ziet er prima uit.

4*

De regisseur van deze film Mike Hodges is op 17 december jongstleden op 90-jarige leeftijd overleden. Zijn filmoeuvre voor bioscoop en televisie beperkt zich tot zo'n 20 titels, en daarvan is deze Get Carter wel de beroemdste (tenzij je enthousiasme kan opbrengen voor de ultieme campy cult classic Flash Gordon uit 1980 met muziek van Queen).

Deze Britse misdaad classic moest ik toch ooit een keer gezien hebben. Voor mij blinkt het uit in de settings. Heerlijk grauwe Britse toestanden op diverse locaties. Het is er aan te zien dat een aantal medewerkers vooral ervaring hadden in het maken van docu’s. Het draagt bij aan het realistisch karakter. Het is ook geen film die zich overgeeft aan overmatig geweld. Het is met de handrem - en zelfs al slaan de stoppen op het eind wat door - en draagt ook weer bij aan een soort realisme. Geen geweld om het geweld maar eerder een efficiënte aanpak. Michael Caine in wat één van de rollen van zijn leven is en niemand had het beter kunnen doen. De telefoonsex met Britt Ekland had ik dan weer niet zien aankomen in een verder heel beperkte rol van haar. Dit is ook de sfeer van begin jaren ‘70 alsof iedereen met een kater uit de sixties wakker geworden is, na een goed feestje.
De regie aanpak en tricks dragen bij aan het kijkplezier; het vormt allemaal één mooi geheel.

Vroeg voorbeeld van het soort film dat je in de jaren '70 wel meer ging zien. Ook een Brits voorbeeld. Het is in zekere zin een neo-noir en dan vooral van het wraakzuchtige soort. Het zit boordevol urban decay. De stad (hier vooral Newcastle) is grauw en heeft zijn beste tijd gehad. Iedereen manipuleert elkaar en niemand is nog gewoon vriendelijk. De film is zo grauw, mede omdat de zon vrijwel nooit schijnt. Het regent echter ook niet. Het weer is altijd bewolkt.

Vaak fraai geschoten en heel sterk gemonteerd. De beste scenes zitten wel zowat allemaal in de tweede helft (de achtervolgingsscènes bijvoorbeeld). Maar de allerbeste scene is de scene waarin Caine kijkt naar het filmpje. Juist die scene doet net iets meer dan bijna de hele rest van de film. Het maakt van Caine een mens en laat het niet alleen een archetype zijn. Er mist op script en karakterniveau net een extra laagje om deze film voor mij op 4 sterren te krijgen. Maar Get Carter is zeker de moeite waard. En voor mij het begin van een rondje Britse films de komende tijd.