Fight Club (1999)

Zou na 21 jaar nog graag mijn geld terug willen, what a waste of money.

Blijft topfilm van een top regisseur. Heerlijke Brad Pitt en Edward Norton ook. Film heeft een zeer hoog entertainmentgehalte, top acteerwerk, heerlijk sfeertje. Hier krijg ik geen genoeg van.

Voor mensen die een gedegen uitleg zoeken over de (mogelijke) diepere betekenis van de film: Just Let Go | The Philosophy of Fight Club

Hieruit blijkt dat het meer is dan wat je ziet.

Let op: er wordt wel het hele plot in uitgelegd. Het lijkt me geen goed idee om dit vóór je 'm voor de eerste keer gaat kijken, te bekijken. Maar als uitleg, of voor de n-de herziening is het zeker interessant.

De film wordt door de andere kijker(s) dusdanig bejubeld, een enkele uitzondering daargelaten, dat wij hieraan niet zoveel meer hebben toe te voegen.

Een prachtfilm waarbij schizofrenie een grote rol speelt.

maar voor de rest......niets anders dan lof!

Een ruime 8, kleine 9, dus een 8,5!

Vandaag toch maar weer opnieuw bekeken. Ik kwam een hoop scènes tegen die ik nooit eerder heb gezien. Ik denk dat ik bij mijn eerste keer kijken half in slaap ben gevallen ofzo. Geen wonder dat ik er toen niks van snapte.

Bij deze keer kijken vond ik hem wel grappig en spannend. Ik vond het einde alleen een beetje zwak. Verder was het wel vermakelijk.

Opnieuw bekeken voor de vierde keer, en deze film blijft fantastisch om te zien. Verveelt geen moment. Erg sterk!

Is Fight Club echt zo'n top film of wordt het in stand gehouden door de beoordelingen...?

Een keer eerder gezien, zo'n 20 jaar geleden. Bij elke andere film van Norton of Pitt kwam in gesprekken altijd wel weer naar boven: "Fight Club, ja die was ook zo goed!", Maar het enigste wat ik eigenlijk onthouden had, was de twist, die je onmogelijk kan vergeten bij deze film.

Edward Norton en Brad Pitt zijn echt geweldige acteurs, dus alleen op basis daarvan zou de film al goed moeten zijn!

Alleen een film waarin een voice-over over zich zelf verteld vind ik vaak vervelend om te zien, omdat het de spanning uit de film haalt, dus het begin was al een bron van ergernis.

Gelukkig maakt de zwarte, cynische humor het meteen goed. Iemand die het lekker vindt om bij praatgroepen van ernstig zieke mensen aanwezig te zijn, terwijl hij niets mankeert, dat is toch geweldig!

Toch blijft de film maar wat door kabbelen en gaat eigenlijk nog steeds nergens over.

Nadat hij Tyler ontmoet heeft, komt er wat meer verhaal in de film, wordt het nooit spannend, maar wel interessant om te zien wat er gebeurt en te kijken welke kant het op gaat en hoe hij steeds meer de persoon wordt die hij blijkbaar graag wil zijn.

Wanneer je de twist nog weet, ga je toch anders kijken naar de film en hoop je al eerder iets te ontdekken, maar wat dat betreft zit de film zo goed in elkaar dat die scènes er maar zelden zijn.

De plottwist in deze film is echt geweldig(!), alleen het vervolg daarop, dan weer een stukje minder. Ook de achterliggende boodschap als velen beschrijven heb ik niet gezien of is niet opgevallen, wat mij betreft gewoon een film.

Goed verhaal, nee niet echt, warrig en gaat nergens heen tot aan de plottwist

Spannend, nee

Plottwist een hele dikke+

Acteerprestaties, ja een hele dikke ++

Naar mijn mening is de film voor minimaal een 2e keer kijken echt noodzakelijk om deze film echt te kunnen waarderen.

Van huis uit een top film? Nee, gewoon goed 3,5*

Na herzien, ja

8,5

4*

Fight Club heeft me niet zozeer kunnen bekoren. Het is zoals altijd bij een film aan de hand van Fincher, enorm gelikt in beeld gebracht, maar toch klopte er gevoelsmatig iets niet voor mij. De stijl is chaotisch, een beetje edgy zelfs, iets wat ik niet gewoon ben van Fincher, en ook niet zo goed bij hem vind passen. Enfin, hij heeft dat soort energetische/chaotische stijlgebruik wel vaker toegepast, maar in een film als The Social Network vond ik dat veel beter werken. Maar over deze film dus; ook inhoudelijk vond ik het maar zo-zo. De 'twist' is bijna vanaf het begin enorm onsubtiel duidelijk, en de thematische lagen tussen identiteitsproblematiek en anti-establishment/kapitalisme botsen een beetje, alsof Fincher 2 films wilt vertellen. Een slechte film is het natuurlijk wel absoluut niet; al was het maar door de acteurs. Norton is vrij goed, maar het is vooral Pitt die schittert. Helena Bonham-Carter speelt een, wel ja, een personage dat je van haar verwacht, maar ze doet dat goed. Soundtrack is oké (heerlijk nummer van The Pixies op het einde), en zoals ik al zei; visueel en technisch is een Fincher film altijd mooi om naar te kijken. Inhoudelijk vind ik er echter gewoon best wat op aan te merken (vooral veel te onsubtiel allemaal, niet ambigu genoeg). Misschien stond de iconische status van de film wat in de weg, maar ik ben niet zeker of ik dit bij een tweede kijkbeurt zoveel beter zal vinden. Ik vind dit, tegen de populaire opinie in, dan ook een van Finchers minste films. 3*.

Draait de 31e, ingeleid door Koolhoven: Fight Club (2K) in de bioscoop | Trailer, Tijden & Tickets | Pathé - pathe.nl

Goede tip! Aanrader voor de liefhebber, ik zag hem een aantal jaren geleden in de bios en man, dat was echt een geweldige ervaring. Ik kende hem alleen van dvd. Vooral het geluid was imponerend.

Vanwege de hoge score besloten deze film te bekijken. Helaas na een tijdje uitgezet wat ik niet snel doe. Vond hem heel saai.

Filmklassieker 'Fight Club' krijgt in China - niet als eerste film - alternatief einde

Eind goed al goed.

"You don't know where I've been, Lou!"


Apart om deze na lange tijd eens weer te zien. Het blijft een erg toffe film, maar dit keer heb ik toch wat aanmerkingen. Ten eerste, wat wordt er bedoeld met "Prepare to evacuate the soul"? Net zoals in de serie The Wire wordt besproken dat je niet mensen kunt evacueren, maar slechts gebouwen, heb ik het idee dat hier een soortgelijke fout wordt gemaakt. Een detail, maar 't viel me op - en misschien is er een goede uitleg voor...?

Dan Brad Pitt, ik vond 'm altijd geweldig voor bepaalde rollen, maar nu zie ik voor het eerst (in deze film) ook beperkingen; zijn gekkigheden zijn vaak hetzelfde en soms wat aan de te gemaakte kant. Het merendeel blijft zeker nog wel overeind, maar waar ik dit eerder een subversieve thriller vond, moet er wat mij betreft toch zeker voor een deel komedie bij wegens zijn over the top aanpak. En dat geldt meteen ook voor het verhaal hier en daar - iets teveel makkelijke kritiek op de consumptiemaatschappij*. Hier op MoMe staat komedie ook als eerste genre aangegeven, Imdb houdt het slechts bij drama...

En dan nog een ander detail. In het begin wordt de komst van Tyler aangekondigd met flitsen, die zijn er m.i. teveel en dat had wat meer opbouw mogen hebben. Verder echter nog steeds niets dan lof voor deze unieke rollercoaster (die je gewoon met een flinke korrel zout moet kijken), met grote dank aan het bronmateriaal van Chuck Palahniuk natuurlijk, maar David Fincher krijgt van mij ook een dikke pluim voor deze creatieve verfilming. De aanmerkingen zijn er dit keer echter ook, dus een halfje moet er maar af.


* Wat me net weer te binnenschiet: Tyler en 'Narrator' staan te lachen om een onderbroekenreclame met afgetrainde mannen en even later staan Pitt zijn eigen afgetrainde lijf te showen. Of de quote "The things you own end up owning you." en meer van zulke zijn een beetje 'gaap'-materiaal.

Die onderbroeken reclame legt onder andere de homo-erotische toon bloot die veelvuldig in de film voorkomt. Tevens laat het goed de hypocrisie zien van Tyler: hij zegt gespierde mannen zielig te vinden, maar is zelf nog gespierder dan de modellen op de foto’s. Net zoals hij vindt dat iedereen vrij moet zijn en zelfstandig moet denken, maar ondertussen creëert hij een leger en conditioneert hen constant met monologen over hoe de wereld in elkaar steekt (volgens hem). Tyler mag zichzelf dan zien als een vrij mens, hij vindt wel dat alle anderen die wereld hetzelfde moeten bekijken als hij. Dat bewerkstelligt hij uiteindelijk met terrorisme, en dat maakt hem geen vrijdenker, maar een tiran.

https://youtu.be/kgJZRRvCkSQ Kijktip over de homoseksuele subtext in de film.

Hmm... Fight Club. Een titel die ik al sinds mijn begindagen op deze site ken, omdat hij zo hoog in de top 250 staat en het natuurlijk überhaupt een veelbesproken film is. David Fincher is een regisseur waar ik zowel heel positieve als gematigde ervaringen mee heb, maar omdat Se7en, Zodiac en The Game heel erg in de smaak vielen, had ik goede hoop voor Fight Club. Ik heb deze film volgens mij ongeveer drie jaar geleden voor het eerst gezien en heb toen geen stem of bericht hier achtergelaten. Ik besloot de film even weg te leggen en een na een paar jaar nog eens een nieuwe kans te geven.

Die kans was afgelopen week. Helaas moet ik toch nog steeds de conclusie trekken dat dit gewoon niet mijn film is. Laat ik positief beginnen: het acteerwerk is top. Ik vind zowel Edward Norton als Brad Pitt gewoon erg sterk. Ze spelen hun rollen met overtuiging en ergens kan ik me best voorstellen dat dit een leuk project moet zijn geweest, zeker als je als acteur al die tijd al weet hoe de vork in de steel zit. Ook de dialogen vallen in positieve zin op (goed geschreven) en de film kent de juiste, sombere uitstraling die hier nodig is. Deed me soms wat denken aan de setting in The Matrix.

Waarom de film dan toch tegenvalt? Ik vind het moeilijk te zeggen. Het hele idee van de fight club zelf voelt nogal 'random'. Nu weet ik dat dat uiteindelijk te verklaren valt door de twist, maar daardoor loopt de film al niet helemaal lekker wat mij betreft. Steeds meer mensen sluiten zich aan, maar niemand verraadt de boel of krijgt koudwatervrees. Het voelt alsof geen enkel personage in staat is enigszins zelf na te denken. Dan kan Tyler nog zulke mooie speeches geven om maatschappijkritiek te uiten... Het wil er bij mij gewoon niet helemaal in. En dan de twist. Fincher deed dit fantastisch in The Game en daar vond ik het wél werken, maar hier kan ik er eigenlijk alleen maar om lachen. Ik geloof best dat Norton's problematiek ertoe leidt dat hij een gespleten persoonlijkheid ontwikkelt of dat hij zich iemand inbeeldt, maar dat hij een compleet leger aantrekt door met zichzelf op straat wat te staan worstelen... Tsja. En dan die confrontaties tussen Norton en Pitt na de onthulling, waaronder die worsteling in de parkeergarage.... Het zal allemaal wel.

Mogelijk dat ik het allemaal veel te serieus neem, maar zelfs als ik probeer om dat niet te doen, kan ik hier nog steeds bar weinig mee. De bloemen gaan naar Norton en Pitt, want ze weten de boel op zijn minst onderhoudend te maken. Verder moet ik moeite doen om wat positiefs te kunnen noemen. Ik zal niet uitsluiten dat ik de film ooit nog eens de revue laat passeren en het is ook niet zo dat ik er een hekel aan heb, maar op de een of andere manier 'werkt' het voor mij gewoon niet.

2,5*

Things you own end up owning you.

Edward Norton is een kei van een goede acteur, Brad Pitt is vooral knap maar niet de beste, dat fikt wel kek bij elkaar. Lekkere sfeer, interessant gegeven. Hangt naast Panic Room maar is absoluut niet zo goed als Benjamin Button of the (a)Social Network (vind ik).

Toch een bepaald soort gekte en dat is de invloed van mevrouw Bonham Carter (excentriek is natuurlijk vast en zeker haar middelste naam).

Edward Norton en Brad Pitt acteren hier beide super goed. En dat Brad Pitt het alleen van zijn uiterlijk moet hebben vind ik zwaar overdreven, want hij acteert wel degelijk heel goed hier en in andere films ook. Norton heb ik altijd al goed gevonden. Het was alweer een tijd geleden dat ik Fight Club gezien had. Volgens mij had ik de film destijds maar half gezien want ik kon me er niet veel van herinneren. Eigenlijk onvoorstelbaar dat ik een film die zo hoog in de top lijsten staat nu pas goed gekeken heb. En zo zijn er nog enkele andere titels die ik weer eens goed opnieuw moet kijken want het is natuurlijk niet zomaar dat die films wereldwijd goed scoren.

Deze moest ik broodnodig een keer herzien. Fight Club was me bij een eerdere kijkbeurt niet zo bevallen. Waarom weet ik niet meer, maar nu kon ik er enorm van genieten. Er zit toch zeker een mooie boodschap in en de humor is regelmatig treffend. Zo is de aanvang al ronduit hilarisch, heel knap. De onvermijdelijke knokpartijen zien er goed uit en de soundtrack viel me ook in positieve zin op. Ik werd naar het eind toe soms wel wat moe van die overdreven druktemaker die Pitt speelt, maar verder heb ik weinig kritiek.

Een film waar ik me niets meer van kon herinneren en dat was maar goed ook anders was de twist in het verhaal niet zo verrassend geweest. Originele film met acteurs van wereldklasse. Toffe film.

Fight Club is een zeer onderhoudende en originele film. Mooie setting en goed acteerwerk. Sommige details hadden misschien beter uitgewerkt kunnen worden maar dat mocht de pret toch niet geheel drukken.

Het enige goede aan deze film is dat Meat Loaf

mee doet

Ook weer herzien, in de bioscoop ditmaal waar hij draaide. Leuk. Wat wel opvalt is de enorme 90s-vibe. Visueel worden wat trucjes uitgehaald die toen met de computer ineens konden maar nu best verouderd aandoen. Maar ok de tijdgeest die gepakt wordt is heel erg eind jaren 90. Ik zat wel lange tijd te denken: is dit alles? Een beetje simpele filosofie van de koude grond die eigenlijk vooral wat flauw is. Maar dan halverwege als Pitt meer een soort terrorist lijkt te zijn wordt de film een heel stuk boeiender.

Ik zat ook te denken: is dit een soort metafoor voor religie (of fanatische ideologieën)? Je begint met wat clichés wat betreft levenshouding, weet mensen met die simpele voorstelling van zaken aan te trekken en uiteindelijk komt de ware aard naar boven, of evolueer je naar een geradicaliseerde versie ervan. Ik weet oprecht ook nog niet of die filosofie uit het eerste uur iets is dat de makers willen overbrengen, of enkel een middel is om het tweede uur zo rauw te laten binnenkomen.

Prima gespeeld ook door een apathische Norton en sterke Pitt, fijne soundtrack, behoorlijk oké tempo en af en toe ook grappig. Maar de zeer hoge score die ik had gegeven zag ik er niet meer in. Dus verlaagd naar 4,0*.

Ook nog eens herbekeken, en het eerste 1,5u blijft erg tof. Daarna wordt de film een beetje vervelender naar mijn gevoel, dus een echte topscore zit er niet meer in. 3,5 die aanschurkt tegen de 4*.

Goed

Wat valt er nog te zeggen over Fight Club? Eigenlijk helemaal niks. Is het een van de meest overgewaardeerde films aller tijden? Ja, dat is het zeker. Maakt dat het slecht? Nee, helemaal niet zelfs. Het is gewoon een goede film maar het is zeker niet een van de beste films ooit. Goed acteerwerk van de cast en interessante maatschappij kritiek. Kritiek waar ik best wel eens mee ben. Helaas zijn er wat minpunten. Het is niet altijd even goed geregisseerd door Fincher. Het volgt namelijk de standaard structuur met een twist op het einde. Film is niet echt subtiel, al is dat het originele boek hoogstwaarschijnlijk ook niet. Ik had deze film lang geleden gezien, 6 jaar geleden om precies te zijn. Ik was toen compleet weggeblazen van de twist op het eind. Ik was 14 toen dus is dat ook wel begrijpelijk. Nu is het allemaal niet zo indrukwekkend meer. Ik heb ook nu meer interesse in klassieke cinema, en is dit dus best wel basic voor mij geworden. Het is gewoon een goede film, maar niet meer dan dat.

Eén van de weirdste films ooit gemaakt, in mijn ogen voornamelijk een zwarte komedie. Dialogen, acteerwerk en montage zijn van een zeer hoog niveau. Maar ik heb net als de eerste keer dat ik die film zag, het gevoel om bedrogen te worden door Fincher. Ik heb niet zozeer een probleem dat Durden en de verteller (Jack) één en dezelfde persoon zijn maar wel met de manier waarop beiden gefilmd worden de hele film door, alsof er toch twee 'fysieke' verschillende personen zijn. Terwijl Durden eigenlijk een mentale projectie is, wordt hij vaak en wel degelijk als fysiek getoond wat eigenlijk niet klopt. . Eén voorbeeld daarvan zie je op het einde, wanneer Durden de verteller bij het haar sleept en je via surveillance camera hem ziet achteruit slepen. Als dusdanig vind ik Fight Club wel enkele logicafouten maken die me eigenlijk best storen. Maar daarmee wil ik nog niet beweren dat dit een slechte film is. Best een ingewikkelde film zelfs, waarin de strijd van een individu om zichzelf te zijn in een gecontroleerde en gestuurde samenleving het centrale thema vormt. Dat hij een schizofrene terrorist wordt is dan wel het extra schepje erbovenop.

Al zoveel over deze film gehoord en stond al zolang op mijn lijstje en nu eindelijk eens bekeken… Ik had een totaal ander verhaal in mijn hoofd waarover deze zou gaan eigenlijk. Maar ben zeker aangenaam verrast ik vond deze echt vermakelijk. Leuke sfeer goede acteurs… En het einde zag ik niet zo direct aankomen.

Had ook een ander soort film verwacht. Werd wmb teveel in gepraat, hoewel de climax verrassend was.