Genre: Drama / Oorlog
Speelduur: 162 minuten
Alternatieve titels: Revolt / 乱
Oorsprong:
Japan / Frankrijk
Geregisseerd door: Akira Kurosawa
Met onder meer: Tatsuya Nakadai, Akira Terao en Jinpachi Nezu
IMDb beoordeling: 8,2 (135.543)
Gesproken taal: Japans
Releasedatum: 20 februari 1986
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Ran
"In a mad world, only the mad are sane."
Een ouder wordende lord besluit zijn land te verdelen onder zijn drie zoons, die in drie aparte kastelen zullen gaan wonen. De twee oudste zonen zijn erg gelukkig, maar de jongste denkt dat z'n vader gek is geworden. Hij voorspelt dat het niet lang zal duren voor de twee oudere broers met elkaar in gevecht zullen raken. Japanse versie van Shakespeare's King Lear.
Externe links
Acteurs en actrices
Lord Hidetora Ichimonji
Taro Takatora Ichimonji
Jiro Masatora Ichimonji
Saburo Naotora Ichimonji
Lady Kaede
Lady Sue
Tsurumaru
Shuri Kurogane
Kyoami
Tango Hirayama
Reviews & comments
Onderhond
-
- 87213 berichten
- 11968 stemmen
Niet echt geboeid gekeken.
Ik zie Kurosawa liever in zwart/wit. Dreams vond ik al erg kitsch, ook deze film ziet er vaak niet al te best uit. Kleurgebruik is functioneel (team geel, blauw en rood) waarmee Kurosawa ongetwijfeld wat Westerse kijkertjes geholpen heeft personages uit elkaar te houden. Maar verder vond ik het vooral erg lelijk ogen. Er zitten een paar alleenstaande mooie shots in, maar doorgaans erg modderig kleurgebruik. Ook de editing vond ik erg pover, haalt regelmatig het ritme uit de film.
Muzikaal is Kurosawa ook niet m'n ding. Gelukkig geen epische of bombastische muziekstukken, maar de traditionele Japanse muziek klonk vaak wat té schel, sommige uitvergrootte geluiden waren ook eerder irritant dan interessant.
Maar het grootste probleem bij deze film zit in de structuur. Ran is niet zonder z'n mooie momenten. De bestorming van het kasteel halverwege is aardig, maar vooral de shots van het brandende gebouw waar Hidetora komt uitgestrompeld zijn sterk. Een goed stuk film, maar ook meteen een serieuze climax. Op zich had de film daar kunnen aflopen, Kurosawa begint echter helemaal opnieuw.
Vanaf dat moment werd het wel érg saai want wat volgt zijn wat kleinere plotstukjes die een niet bepaald boeiend plot moet vervolledigen. Dat Kaede de boel loopt op te stoken is niet wat je noemt een onverwachte twists en zo sleept het hele tweede deel eindeloos aan. Onnodig, maar een film van 70 minuten kan natuurlijk niet.
Het is jammer dat Kurosawa's films meestal maar 1 of 2 scenes bevatten die echt de moeite zijn. Ook in Ran zo en de rest van de film steekt er schril tegen af. Vooral ook omdat het dik 2.5 uur moet duren terwijl er eigenlijk niet zoveel te vertellen valt en er nog minder te zien is.
1.5*
Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
Zeg Onderhond, het is wel Shakespeare he. Voordat je Kurosawa ook de mislukte verhaallijn in de schoenen schuift...
Onderhond
-
- 87213 berichten
- 11968 stemmen
Wist niet dat ze hem gedwongen hadden om een Shakespeare verfilming te maken.
Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
Ja, dat hadden ze in 1957 ook al eens gedaan. En toen was het resultaat zo aardig dat ze hem gewoon weer gedwongen hebben...
Friac
-
- 1323 berichten
- 1056 stemmen
Maar het probleem wat ik ermee heb en wat me van een 5 sterren weerhoudt is dat Kurosawa duidelijk gebreken heeft. Subtiliteit is iets wat niet in zijn woordenboek voorkomt en daardoor zijn de scenes die emotioneel beladen zijn geforceerd en vaak zelfs slecht te volgen. De personages doen bijzonder extreme stappen maar ze lijken uit het niets komen. Heeft waarschijnlijk te maken met de uitdraai van het scenario die Kurosawa heeft gemaakt, daar Shakespeare zelf in held is in psychologie.
Dit punt van kritiek volg ik voor een deel. De handelingen van de zonen - ook al weet je vanwaar het komt - kwamen zonder veel achtergrondinformatie/voorbereiding naar voor. Het is omdat het basisverhaal bijzonder eenvoudig en traditioneel in elkaar steekt, dat je als kijker uiteindelijk geen probleem hebt om te volgen of mee te gaan in de gedachtewereld van de protagonisten. Dat neemt echter niet weg dat het nét dat ietsje beter omkaderd had kunnen worden.
Tweede kanttekening zou zijn dat het tweede deel van de film minder overtuigt dan het magistrale eerste deel. Na de grote slag om het kasteel mindert de film qua vaart en gebeurt er te weinig, zowel visueel als qua verhaal, om het oorspronkelijke niveau te evenaren.
Dit gezegd zijnde: wow, wat een film. Episch, magistraal. Dit wordt een van de Kurosawafilms die het best zal blijven hangen geloof ik, en het personage van de krankzinnige koning/vader is nu reeds één van de klassieke filmpersonages wat mij betreft.
Zoals eerder gezegd, vond ik het eerste uur van bijzonder hoog niveau. Het begon al meteen goed met de ongelooflijk verzorgde shots in de openingsscène, waarbij ruiters/krijgers binnen het indrukwekkende groene landschap geplaatst worden. Bijzonder fraai. Ook het grote gevecht om het kasteel was een feest voor het oog en behoorlijk intens. Ik kreeg "Hero"-sensaties bij de beelden van de gigantische hoeveelheid rondvliegende pijlen die de protagonisten om de oren vlogen. Hoogtepunt is het einde van de scène, met de verwarde koning die eerst stoïcijns tussen de puinhoop blijft zitten en vervolgens de trappen van het brandende kasteel afdaalt. Fenomenaal en onmiskenbaar een staaltje van puur vakmanschap en talent.
Naast de visuele krachttoeren die Kurosawa uithaalt (overigens blijven de uitgestrekte vlaktes waarin stipjes van personages in rondbewegen prachtig om te zien), vertelt "Ran" ook heel wat over de natuur van de mens. Natuurlijk met dank aan Shakespeare en het lijkt me dat Kurosawa eerder afbreuk doet aan het bronmateriaal dan dat hij er veel aan toevoegt (al ben ik eerlijk gezegd geen kenner).
"Ran" is een fantastische kostuumfilm, die elke filmliefhebber zou moeten gezien hebben. Niet vlekkeloos, maar overdonderend genoeg om 4* in de wacht te slepen.
4*
Arashi
-
- 10 berichten
- 10 stemmen
Eerste gedachte voor en tijdens de film: hell no.
Tweede gedachte na de film: classic!
Hoewel de 160 minuten moeizaam voorbij gingen, kon ik beetje bij beetje de film gaan waarderen. Het zit hem in de details en de mimiek van de film, daarnaast waren de kostuums ook prachtig. Symbolisch gezien is het een mooi werk.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Het gebeurt niet veel, maar ik volg voor een deel de recensie van Onderhond. Ik ben ook meer een liefhebber van de zwart-wit films Akira Kurosawa en is inderdaad zo dat de film enkele grootse scènes kent die er uitspringen. Maar in tegenstelling tot Onderhond waren die scènes zeker de moeite en was ik ook niet zo verveelt met de rest van de film. Ondanks de epische aanpak is het toch meer een drama geworden (dit is een vrij somber Shakespeare werk) en dan voelt de film wel wat te lang aan. Bovendien was ik licht geërgerd door Hidetora (de vader) die te gemaakt acteert en bovendien slecht geschminkt is. De rest is gelukkig wel goed gedaan en door de mooie kleuren en prachtige kostuums (100-tal met de hand gemaakt) is dit nog best een mooie film geworden.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Het ziet er schitterend uit, maar (ook?) ik was er niet compleet kapot van, al ligt dat voor een groot deel aan smaak. De Japanse cinema ligt me niet zeer na aan het hart en meer specifiek ben ik geen enorme fan van period pieces over samurai en Japans Feodalisme. Dan genoot ik toch meer van Ugetsu Monogatari. Ik kon overigens Rashomon en Seven Samurai wel waarderen, maar het trage tempo en theatrale acteerwerk stoorden me bij Ran meer.
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Zo.. Kurosawa, dat was alweer een tijdje geleden. Mooie film deze 'Ran', helaas wel met de nodige gebreken. Grootste punt is dat Kurosawa mijns inziens veel te veel tijd neemt om het verhaal(tje) te vertellen. Het duurt veel te lang. Daarentegen is dit op technisch vlak een grootse film. Machtige shots en mooi gebruik van kleuren, vooral de scene dat die ouwe naar buiten komt lopen uit het brandende kasteel is een sterke afsluiting van wat mij betreft de sterkste scene (de aanval op dat kasteel) uit de hele film.
sean-penn
-
- 159 berichten
- 110 stemmen
Ran is als een adembenemend prachtig schilderij.
Mijn bewondering voor Akira Kurosawa begon met de kennismaking van Shichinin no Samurai ( The Seven Samurai ) later gevolgd door o.a. Yojinbo en Kagemusha. Ran is zijn meest visueel getinte film, gebaseerd op King Lear, vertaald naar het Japans feodaal stelsel. Het is verreweg ook de beste verfilming van Shakespeare's werken en dat is opmerkelijk te noemen voor een cineast met een niet Westers achtergrond. Kurosawa verstaat de kunst van cinematografie als geen ander en ongetwijfeld heeft hij vele filmmakers beïnvloed en geïnspireerd. Voor die reden mag hij worden omschreven als een waar grootmeester en hoort hij thuis in het rijtje ' grote der aarde' in filmland.
Camera technieken zijn schitterend om te zien. Stilstaande shots waarmee de film opent, waar paarden en ruiters majestueus op een bergtop staan. Beeld veranderd van verschillende standpunten om vervolgens de lange vlaktes in de vallei beneden te laten zien die de macht van de ruiters vertegenwoordigd. Het epische gevecht in het midden van de film is een kijkervaring die je zelden op het witte doek hebt gezien. Intens, chaotisch en bruut geweld. Daar laat de meester zien dat op een slagveld, zelfs in de wereld van samoerai's, geen glorie of eer te behalen is.
Acteer stijl is theatraal en de traditionele toneel Noh heeft duidelijk ter inspiratie gediend. Rustige bewegingen met een lichtelijk overdreven manier van mimiek en lichaamstaal. Gebruik van maskers is standaard en dat zien we bij het masker-achtig gebruik van grimeur bij Nakadai die de oude Heerser Hidetora subliem vertolkt. Het 'masker' staat ook symbool voor de twee gezichten die de patriarch heeft. Eens een levende god die over het lot van zijn onderdanen beschikt naar iemand die afhankelijk wordt van de goedheid van dezelfde mensen die hij eens zo barbaars heeft behandeld. Trots en schaamte, Machtig en kwetsbaar. Er zijn geen winnaars, alleen maar verliezers.
Met het kleurgebruik, camera shots, acteerstijl en symboliek is Ran een waar Juweeltje. Geduld is een schone zaak en ja, het is een lange zit maar de beloning is oneindig mooi. Een filmervaring die je nooit vergeet en voor altijd koestert. Akira Kurosawa is zijn naam.
mcdaktari
-
- 6287 berichten
- 0 stemmen
Na het zien van de trailer vraag ik me af of het een stomme film is? Ik bedoel dus of er niet in gesproken word. Of is dat alleen in de trailer zo?
Ben toch nieuwsgierig geworden naar deze film met zoveel lovende recensies. En...nog nooit gezien, ondanks de film toch al uit '85 is.
Spoon
-
- 22 berichten
- 955 stemmen
Een quote van Harold Bloom, literair criticus en Bard idolaat, over de twee Shakespeareaanse verfilmingen van Kurosawa:
Als de taal van Shakespeare niet hetgeen is wat Kurosawa succesvol naar het scherm vertaald, wat dan wel? Toch zeker niet het plot. Shakespeare is notoir om zijn relatieve onverschilligheid m.b.t. het gebruik van plots: hij leende die zonder veel aanpassing van onder andere Latijnse en Italiaanse werken.
Het antwoord ligt in de personages. Hoofdzakelijk de blikvanger en katalysator van het plot: de oude leider Hidetora, een Japanse Lear. Kurosawa en de acteur die hem vertolkt, Tatsuya Nakadai, weten op fenomenale manier de bijna demonische verontwaardiging en woede van Lear te vertalen, uiteraard met hulp van uitstekende make-up en kleding. Na het opdelen van zijn rijk aan zijn nakomelingen verwacht Hidetora een rustig en vooral geëerd laatste deel van zijn leven, dit blijkt een luchtkasteel, want hij overschat de respect en de liefde die 2/3de van zijn nageslacht voor hem hebben: zij hechten aanzienlijk minder waarde aan de inherente status van een vader en ex-leider. De persoonlijke crisis die volgt op het bedrog en minachting die de versleten vader krijgt, is het hart van zowel het originele toneelstuk als de verfilming. De schone schijn van trots en identiteit valt weg en uiteindelijk kan zijn furie en wanhoop zich alleen nog maar richten op het uiterste van alles: de natuur en de goden. Hier schittert de film: de combinatie van een weidse en schitterende natuurachtergrond en het zeer geanimeerde acteerwerk van Nakadai geven een overdonderend beeld van de ongeïnteresseerd van de kosmos naar ons mensen. Dit uiteraard in combinatie met de bloederige gevechten en de mogelijk nog bloederige huiskamerpolitiek.
Het tweede essentiële personage van Ran is Lady Kaede, een samenstelling van Goneril en Regan en ook in zekere zin Edmund; zij personifieert in ieder geval de onmenselijkheid en gewetenloosheid van die figuren uit King Lear. Net zoals Hidetora valt zij op door beeldend acteerwerk, haar make-up en haar kleding, vooral de afgeschoren wenkbrauwen met de, vervangende, geschilderde wenkbrauwen zijn angstaanjagend. Lady Kaeda heeft misschien niet zoveel politieke macht als de verscheidene krijgsheren, maar haar, wederom, bijna demonische woede en seksuele overredingskracht maken haar een waardige tegenhanger van het Lear personage. Kurosawa vond het alleen blijkbaar nodig om haar een tragische achtergrond te geven om haar karakter te verrijken (en in zekere zin te verklaren), dit in vergelijking met Shakespeare. Ik persoonlijk vind dit een onnodige keuze, want hetgeen wat de opperslechteriken van de Engelsman vaak zo raadselachtig maakt, is hun schijnbaar ongeprovoceerde moordlust. Ook het verleden van Hidetora als meedogenloze warrior is een toevoeging die voor mij de sublimiteit van het personage voornamelijk een stukje reduceert.
Wel moet ik zeggen dat ik de laatste scene van Ran een geslaagde fabricatie van Kurosawa vind. Een metafoor die voor mij sprekende kracht heeft.
Ran is naast tragedie natuurlijk ook oorlogsfilm, voornamelijk in het laatste deel. De legers en kastelen van Kurosawa heb ik zelden geëvenaard gezien; de special-effects strijdvelden van de hedendaagse tijd vind ik toch iets minder levend vergeleken met de look van figuranten en kostuums. Een terechte opmerking zou kunnen zijn dat er misschien teveel tijd besteedt wordt aan de veelvoud van verschillende gewelddadige conflicten, die ietwat onoverzichtelijk overkomen richting het einde, maar dit draagt wel bij aan de sensatie van waanzin en chaos van dit soort machtsstrijden. Waar je naar een verschrikkelijke rij van intrige en moord, onthoofdingen en zelfmoorden, geen idee meer hebt waar en waarom dit ooit is begonnen.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Op de hoes van blu-ray zelf - en ook op de site van Bol.com (o.a.) staat bij audio: Engels, Duits, Frans.
Kan iemand bevestigen of dat klopt (of eigenlijk: dat het NIET klopt), of is het 'gewoon' een slordigheidje ??
kevin_vp
-
- 950 berichten
- 0 stemmen
Op de hoes van blu-ray zelf - en ook op de site van Bol.com (o.a.) staat bij audio: Engels, Duits, Frans.
Kan iemand bevestigen of dat klopt (of eigenlijk: dat het NIET klopt), of is het 'gewoon' een slordigheidje ??
Klopt niet. De audio is gewoon japans hoor
Ik denk dat ze de ondertitels en audio gewoon hebben verwisselt...
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
"Man is born crying. When he has cried enough, he dies."
De film staat in de IMDb top 250, vreemd genoeg niet op Moviemeter.
Net als in Kagemusha vond ik Tatsuya Nakadai weer een erg goede hoofdrol vertolken. De ondertiteling van Kagemusha vond ik overigens stukken prettiger lezen dan die van Ran, maar die was dan ook door George Lucas ondertiteld.
De film is gebaseerd op Shakespeare's King Lear (wat overigens pas tijdens het schrijven van het script is bedacht) en enkele Japanse legenden. Wat ik persoonlijk toch wel apart vond was dat de drie broers de hele tijd van mening ten opzichte van hun vader leken te veranderen. Ik snap wel dat ermee bedoelt word dat de opstandige broer die de waarheid sprak, de echte toegewijde dienaar van zijn vader is, maar toch. Die Joker/Grappenmaker is overigens van Shakespeare geleend, Japan heeft nooit narren gekend.
De cinematografie van de film is erg gaaf en lijkt qua compositie op van die antieke Japanse schilderijen. Toch zitten er eigenlijk alleen maar wide-schots in de film (geen close-ups) en is door de editing heel veel tempo uit de film gehaald. De veldslagen waren wel weer erg indrukwekkend en ook een stuk bloederiger dan in Kagemusha.
De pre-productie van Ran koste zo'n 10 jaar. Het storyboard voor de film bestaat uit honderden schilderijen, alle kostuums zijn met de hand genaaid (dit koste al 2 jaar werk) en de uiteindelijke opnames duurde ook langer dan geplant omdat Akira Kurosawa problemen met zijn zicht kreeg en zijn vrouw kwam te overlijden. Alles bij elkaar kosten de film $11,500,000 ($500,000 meer als zijn vorige film). Ook is er speciaal voor de film een kasteel gebouwd en in brand gestoken (geen trucage dus). Akira heeft ook gezegd dat Kagemusha eigenlijk een oefening was voor deze film, toch vond ik die net wat beter.
Ondanks de grandioze veldslagen en memorabele scènes vond ik de film net wat minder als Kagemusha (het kan er ook door komen dat ik die eerder heb gezien) maar weer echt een meesterwerk van Kurosawa. Jammer dat hij in de jaren '80 niet meer van dit soort films heeft gemaakt.
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Bah, de vervelendste filmervaring die ik ooit heb gehad. Werkelijk niet één scène vond ik ook maar een heel klein beetje interessant, laat staan spannend of intrigerend. En dat dan 160 minuten lang, zonder ook maar een seconde met iets of iemand mee te leven.
De 0,5 sterren mag je geheel toeschrijven op mijn onvermogen om deze film te vatten. Het zal vast meer waard zijn, objectief gezien (voor zover dat kan bij films). Maar een film die zo'n ranzige nasmaak achterlaat is voor mij niet meer waard dan dit.
Vanaf nu ga ik dit soort films ook niet eens meer proberen te kijken. Seven Samurai? Stik erin, ik doe het niet meer.
Boneka
-
- 2381 berichten
- 1266 stemmen
Wat een vervelende doodsaaie film is dit zeg. Red Cliff was de laatste oosterse film en die is echt een stuk beter dan dit toneelstuk met vreselijke dialogen. De beelden zijn af en toe fraai en de blu ray is best wel mooi opgekrikt. Muziek is niet opvallend. Nee dit is er eentje onder de noemer eens maar nooit meer.
jono
-
- 335 berichten
- 3874 stemmen
Akira Kurosawa (1910-1998) was een van de belangrijkste Japanse filmmakers van de vorige eeuw. Hij regisseerde een aantal filmklassiekers uit de jaren '50 en '60, zoals Rashômon (1950), Seven Samurai (1954) en Yojimbo (1961). In Japan worden zijn films echter als te westers geklasseerd, omdat hij veel inspiratie opdeed uit de westerns van John Ford en de werken van William Shakespeare.
Kurosawa maakte in totaal drie films die op de koningsdrama's van Shakespeare geïnspireerd zijn: Throne of Blood uit 1957 (gebaseerd op Macbeth), The Bad Sleep Well uit 1960 (gebaseerd op Hamlet), en Ran uit 1985 (gebaseerd op de tragedie van King Lear). Afgelopen weekend zag ik de film Ran, die als een van de laatste grote Samuraïklassiekers te boek staat.
Hoewel het verhaal in grote lijnen de originele plot van King Lear volgt, zijn er wel degelijk grote verschillen. Zo is het verhaal gesitueerd in het feodale Japan in plaats van in het vroeg-middeleeuwse Engeland. De hoofdpersoon, Hidetora, is geen koning maar een krijgsheer. In plaats van drie dochters heeft hij drie zoons, en waar in het originele verhaal de echtgenoten van de dochters een belangrijke rol spelen, spelen de echtgenotes in Kurosawa's versie een marginale rol. Ook vinden er veel minder politieke intriges plaats dan in Shakespeare's oorspronkelijke toneelstuk.
Voor de rest hebben beide verhalen uiteraard veel overeenkomsten: de jongste zoon wordt verbannen en de oudste twee smeden een complot tegen hun vader. Er is iets met een nar en een blinde kluizenaar, en uiteindelijk (spoiler alert!) eindigt het verhaal net zo tragisch, met de dood van bijna alle hoofdrolspelers.
Hoewel het verhaal dus niet origineel is, is de film een genot om naar te kijken. Er is duidelijk veel werk besteed aan de kostuums en de gevechten zien er overtuigend uit. Tatsua Nakadai doet het uitstekend als de stokoude Hidetora, hoewel hij tijdens de opnamen slechts 52 jaar oud was. Helaas heb ik tijdens het kijken redelijk veel last van het feit dat Japanners erg op elkaar lijken, zodat ik de acteurs snel door elkaar haal en de draad daardoor soms een beetje kwijtraak.
Maar goed, Ran is dus een fantastische kostuumfilm, die elke filmliefhebber gezien zou moeten hebben. Niet zo'n klassieker als de hierboven genoemde films van Kurosawa, maar overtuigend genoeg om vier sterren in de wacht te slepen. 4*
mjk87 (moderator films)
-
- 13290 berichten
- 3906 stemmen
Interessant verhaal met boeiende thema's om over na te denken, onder meer doordat de personages allemaal niet zwart-wit zijn. De oude heerser wordt het slachtoffer in de film, maar ergens is het ook karma want hij heeft zijn rijk met moorden en vernietiging bijeen veroverd. De schoondochter breekt de clan en wil een andere vrouw dood, maar zij zelf is eerst slachtoffer geweest. En zo zitten de meeste personages in elkaar.
Maar, de film is wat saai uitgewerkt. De film ziet er echt wel mooi uit, met slim gebruik van kleur voor elke zoon, en waar over de meeste shots echt is nagedacht, maar het is ook een wat kille film. Deels komt dat doordat een lang verhaal wordt verteld waardoor veel moet worden weggelaten, juist scènes die je als kijker moeten meenemen normaal gesproken. Veel personages nemen nu ook -lijkt het- vanuit het niets vreemde beslissingen waarin ik als kijker niet kan meegaan. Daarnaast is er ook wat licht overacteren. Niet zoveel als in de oudere films van Kurosawa, maar genoeg dat ik niet werd meegetrokken in de emotie of zelfs maar de psyche van de personages. Verder zitten er te veel scènes in dit net dat beetje zeggingskracht missen en daardoor blijf ik als kijker wat op afstand. Omgekeerd is het ritme wel heerlijk en kijken die 160 minuten, ondanks
Maar goed, die scène iets voor de helft van de film met de belegering maakt heel veel goed. Schitterend gedaan, door alle kleur er bijna uit te halen op de banieren na, maar ook het geluid te verwijderen en enkel mooie muziek erin te stoppen. Het wordt zo enorm dromerig en gruwelijk te gelijk. Veruit het beste moment van de film. 3,5*.
Movsin
-
- 7701 berichten
- 8096 stemmen
Het verhaal op zich kon mij weinig boeien, eigenlijk, en ook de personages wekten weinig interesse op.
Wat wel over donderend mooi is het visuele : de vergezichten, de veldslagen, de decors, de costumering... Een weelde aan kleuren, schakeringen en beweging.
stefan dias
-
- 2304 berichten
- 1318 stemmen
Die grasheuvels… die paarden… die paarden in het water… die heerlijke, gesmoorde kleuren… die prachtige, formele, toneelmatige taal… gepast onderbroken door Subaro… die intriges… kostuums om van te smullen…
Als Kurosawa de tekeningen van Hokusai tot leven wou wekken, dan is hij daar wat mij betreft glansrijk in geslaagd.
Shadowed
-
- 8378 berichten
- 5266 stemmen
Randje.
Nu is het altijd dat ik moet oppassen met hoge verwachtingen qua Aziatische films. Het is sowieso een beetje een continent dat ik zoveel mogelijk probeer te ontwijken, maar omdat ik nog niets van Kurosawa gezien had was het wel een soort verplichting mocht je een filmliefhebber zijn.
Echter bleek het al snel dat dit niet helemaal in mijn rijtje ging vallen, maar het viel uiteindelijk nog best wel mee ook. Ik kan ergens wel zien waar zo'n man als Kurosawa zijn naam vandaan haalt. Hij heeft zeker een boel talent hier en daar.
Wat me helemaal niet aanstaat, is wat ik al had verwacht. Dat is namelijk het acteerwerk maar ook de personages. Zo'n hele oude man (in dit geval Nakadai) die rond rent en rondspringt als een kleuter ligt me niet. Maar ook die irritante emotie-uitbarstingen van Harada lagen me absoluut niet.
Het ziet er gewoon zo klunzig uit. Karakters die dingen doen waar ze nooit toe in staat zullen zijn of zich gedragen als complete malloten, wat ik nog nooit iemand heb zien doen. Overigens is dat laatste niet alleen richting Aziaten gericht, te theatraal acteerwerk is altijd wel een no in mijn boekje geweest.
Dan duurt dit ook nog eens vreselijk lang waarbij je tegen een trage film zit aan te kijken. Gelukkig waren het wel mooie trage beelden. Wat te statisch camerawerk misschien, maar knap kleurgebruik en soms wonderschone settings. De bestorming van het kasteel misschien wel 1 van de hoogtepunten van cinema.
Qua sfeer loopt de film soms over, enkele scenes zijn overweldigend, maar het kinderachtige toneelspel past gewoon niet in deze soort films. Het ziet er dommig en klunzig uit. Misschien hoort het erbij, maar het komt vervolgens gewoon niet over. Overigens wel in bepaalde lijnen duidelijk te herkennen dat dit een Shakespeare is.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Het King Lear verhaal door Kurosawa. De vormgeving is briljant met de kleurrijke legers met hun vlaggetjes. Dat geldt ook voor de aktiescenes.
Het drama echter vind ik toch wat te afstandelijk en statisch voor mijn smaak. Helaas maakt dat wel het merendeel van de film uit. En waar ik het in de openingsscène nog wel kon waarderen, kost het me verderop in het verhaal toch wat moeite om bij de les te blijven. Uiteindelijk is het natuurlijk wel een mooi groot drama, met vaste hand geregisseerd.
Al met al ben toch wat meer fan van zijn misdaadfilms. Binnenkort Kagemusha herzien.
Krappe 4* blijft staan.
Lovelyboy
-
- 3085 berichten
- 2260 stemmen
Lange zit, maar vooral ook een aparte ervaring die me meer kon boeien dan Red Cliff gisteren en qua stijl en kleuren bijna sprookjesachtig aan doet.
De film valt op door een kleurrijk en vooral traditioneel ogend begin, hoewel er veel gepraat wordt de eerste fase verveelt het bepaalt niet. Daarna duurt het weliswaar even voordat de pan in de vlam slaat maar ik moet zeggen dat de eerste slag wonderschoon en met een bepaalde stijl aan de dag wordt gelegd. Bijzonder mooie keuze om het normale lawaai van een veldslag weg te laten en er stemmige doch melodieuze muziek onder te monteren. Erg stijlvol en mooi gemaakt. Zo is de muziek nog wel een keer het noemen waard, blijf sterk de hele film door.
Na de eerste slag lijkt de film toch behoorlijk de verzandden in een hoop afstandelijk drama, gekonkel en 'dolende' mensen. Dingen waar ik erg lastig de aandacht bij kan houden en dan begint de speelduur ook tegen te werken. De kleuren zijn regelmatig een mooie opvulling, maar neigen ook naar de kitsch net als de Lord zelf die regelrecht uit Kill Bill of wat voor ode dan ook van Tarantino zou kunnen komen.
Al met al heel aardig een keer te zien, op bepaalde vlakken erg stijlvol, geweldig mooie slag zo op een uur en tien minuten, vooral ook bepaalde natuurbeelden zijn erg mooi, soms lijken ze wel van een andere planeet te komen. Aardige film, maar niet helemaal mijn ding.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4695 stemmen
Gebaseerd op het toneelstuk King Lear van Shakespeare met een eigen invulling van Kurosawa. Het meest interessante moment van de film zat in het begin voor mij. Het tafereel waarbij de oude landlord de scepter wil overdragen aan zijn zonen. De sfeer is knap gecreëerd met de weelderige kleurrijke klederdracht en opgezette tenten in een woest, maar dor landschap.
Nadien vond ik de film vrij langdradig en kon ik maar geen hoogte krijgen van de erg irritante nar die te pas en te onpas rondhuppelt. De veldslagen waren dan wel weer erg mooi in beeld gebracht, maar in zijn geheel had ik toch meer verwacht van het plot. Het is een afwisseling geworden van sterke scènes met erg trage momenten die minder wisten te boeien. De film sprong vooral in het oog op visueel vlak en op zich een sterk plot, maar te weinig om me de gehele speelduur bij de les te houden.
Het laatste nieuws
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Bekijk ook
C'era una Volta il West
Western, 1968
2.765 reacties
Jagten
Drama, 2012
713 reacties
Das Leben der Anderen
Drama / Thriller, 2006
723 reacties
Seppuku
Drama, 1962
92 reacties
Das Boot
Oorlog / Drama, 1981
1.364 reacties
Shichinin no Samurai
Actie / Drama, 1954
910 reacties
Gerelateerde tags
moordpistoolkasteelpowerkingdomhebzuchtheir to the throneepischwraakbloeddescent into madnessseppukuinheritance fightruinsking lear feudal japanblack widow hopelessnessjapanese film
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.