Genre: Drama / Oorlog
Speelduur: 162 minuten
Alternatieve titels: Revolt / 乱
Oorsprong:
Japan / Frankrijk
Geregisseerd door: Akira Kurosawa
Met onder meer: Tatsuya Nakadai, Akira Terao en Jinpachi Nezu
IMDb beoordeling: 8,2 (135.376)
Gesproken taal: Japans
Releasedatum: 20 februari 1986
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Ran
"In a mad world, only the mad are sane."
Een ouder wordende lord besluit zijn land te verdelen onder zijn drie zoons, die in drie aparte kastelen zullen gaan wonen. De twee oudste zonen zijn erg gelukkig, maar de jongste denkt dat z'n vader gek is geworden. Hij voorspelt dat het niet lang zal duren voor de twee oudere broers met elkaar in gevecht zullen raken. Japanse versie van Shakespeare's King Lear.
Externe links
Acteurs en actrices
Lord Hidetora Ichimonji
Taro Takatora Ichimonji
Jiro Masatora Ichimonji
Saburo Naotora Ichimonji
Lady Kaede
Lady Sue
Tsurumaru
Shuri Kurogane
Kyoami
Tango Hirayama
Reviews & comments
kos
-
- 46064 berichten
- 8443 stemmen
Ik begrijp echt niet wat hier zo saai aan was. Langgerekte scenes? Niet boeiend verhaal? Hmmm... vreemd.
Verveelde geen moment vond ik. Erg mooi gemaakt en gespeeld. Prachtig opgebouwde film.
Madecineman (moderator films)
-
- 7484 berichten
- 1694 stemmen
Ran. Mijn eerste Kurosawa in kleur! En dat was ook precies de bedoeling. Na twee meer dan fantastische films gezien te hebben (Seven Samurai en Rashomon) was ik wel erg nieuwsgierig wat de beste man met kleur kon creeëren.
In Ran is alles grootser, dramatischer en is de tragiek dik aangezet. Weg zijn de bamboe-hutjes, de rovers, de boeren en de verstoten samurai. Het decor in deze film bestaat uit imposante bergruggen en woeste uitgestrekte valleien waarin zich machtige heerschappen met hun legers ophouden in grootse kastelen. Weg is de kameraadschap, de hoop, het geploeter voor een bolletje rijst of om de gunsten van een vrouw, het sprankelende uit zijn vorige films is volledig verdwenen. Veraad en bedrog, macht, ontrouw, krankzinnigheid komen ervoor in de plaats. Kurosawa laat tragiek zien van epische proporties waar de gewone eenvoudige sterveling niet meer aan te pas lijkt te komen. Het is natuurlijk geheel in de geest van Shakespear maar het was wel eventjes wennen hoor!
Moest even laten bezinken wat ik nu precies gezien had alvorens tot beoordeling over te kunnen gaan. En alhoewel het allemaal wel erg zwaar gebracht is is de film toch wel weer van een ongelooflijke filmische pracht. De belegering van het 3e kasteel (ook al door Ramon K aangehaald) en de ineenstorting van de machtige heerser op de stormachtige bergtop zijn fenomenaal!
Vindt Ran uiteindelijk toch wat minder dan de vorige werken die ik van Kurosawa heb gezien maar denk dat dat meer aan Shakespear ligt dan aan de regiseur. De film bevat naast een aantal boeiende en oogstrelende scenes ook behoorlijk taaie stukken en een binding met wie dan ook van de hoofdpersonen is bijna onmogelijk. Desalnietemin een goede 4* want het blijft toch wel weer mooie, unieke cinema.
Trouwens heb zojuist de 100e stem gegeven en dat zou deze film nu theoretisch op plaats 92 in de TOP250 moeten plaatsen
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
pff, gebeurde erg weinig in deze film. Je zit echt te wachten op echte gevechten maar er komen maar twee gevechten in deze film voor, en dan nog chaotisch in beeld gebracht ook. Deze was niet echt super.
2.5
Baggerman
-
- 10577 berichten
- 7977 stemmen
Minpuntjes:
- De grimeur van de oude lord krijgt van mij een dikke onvoldoende.
- Ik vond de film ook wat saai en had moeite om hem uit te kijken.
Gelukkig eindigde de film wel sterk met de hier al eerder gememoreerde scene met het gevecht aan de bosrand. De film bevat ook erg veel mooie beelden. Daarom voor mij toch een dikke voldoende, maar ik vond Seven Samoerai en the Hidden Fortress persoonlijk beter dan Ran.
mister blonde
-
- 12458 berichten
- 5403 stemmen
Geniale film.Deze film werkt van minuut tot minuut. Opwindend op elk moment. Geweldig. Kurosawa is een van de grootsten ooit. Moet je gezien hebben.
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Redelijke Kurosawa,
Viel mij uiteindelijk mee in vergelijking met de trailer die mij vooral veel kitcherige kleuren leek te beloven. In het begin duurt het even voordat de film op gang komt, maar eenmaal onderweg onstaat er een boeiend schouwspel waarin een vader de macht over zijn zonen sneller af ziet brokkelen dan hij vooraf had gedacht en hij uiteindelijk veroordeeld lijkt om wat rond te zwerven in het gezelschap van een nar die hem op een entertainende manier zijn voorspellingen en gedachtengangen mededeelt. Het moment waarop ' The Lord ' afglijdt en uiteindelijk tijdelijk onderdak vindt bij iemand die hij in zijn jeugdige jaren nog ernstig letsel op zowel geestelijk als fysiek niveau heeft toegebracht is confronterend en plaatst onuitgesproken vraagtekens bij het nut van oorlog voeren.
Ondertussen woedt er dus ook volop oorlog en zien wij velen manschappen het tegen elkaar opnemen. Tig paarden draven achter elkaar aan tijdens een rivieroversteek, kolossale veldslagen lijken zich aan te dienen en ondertussen wordt het hoofd van menigeen gek gemaakt omdat het thuisfront manipuleert en zijn of haar eigen hachje probeert te redden. Echt visueel mooi wordt het echter nooit omdat de kleuren net wat te flets zijn en de technieken die Kurosawa hier toepast vaak al achterhaald zijn. Zo moest ik meerdere malen denken aan Xing Xiong. Hier bijna een identieke situatie als wat mensen hun huis proberen te verdedigen en bestookt worden met pijlen en een eveneens oude man wat stoicijns blijft zitten. Hoogtepunt was een typische Kurosawa scene. Een soort variant van een trucje dat hij in The Seven Samurai (1954) ook al uithaalde. Langzaam een gigantische meerderheid op een slimme manier uitdunnen. Prachtig hoe al die soldaten zich achter elkaar met hun geweer in het bos hadden verschanst en tegelijk vuurden. 3,5*
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5481 stemmen
Ran is alweer mijn derde Kurosawa na het geweldige Seven Samurai en het iets mindere Yojimbo. Het grote verschil met beide andere films is natuurlijk dat deze film in kleur is, iets wat weer een nieuwe dimensie aan de Samurai films toevoegt, zo blijkt.
Ran is een film die erg groots is van opzet en aanpak en waarin het kleurgebruik erg goed en mooi benut wordt. Dat zie je eigenlij meteen al in het begin van de film als de drie zoons te horen krijgen dat hun vader het land aan hen wil verdelen en elke zoon getooid is in een eigen opvallende kleur.(geel,blauw en rood).
Later in de film komen deze kleuren ook weer erg mooi naar voren in de vlaggen en wapenuitrustingen van de soldaten in de verscheidene veldslagen die worden geleverd. Dat alles wordt tevens op een erg fraaie en overzichtelijke wijze in beeld gebracht.
De personages in de film worden niet echt heel erg uitgediept, maar blijven vaak nogal oppervlakkig, waardoor je als kijker niet echt binding krijgt met één of meerdere personen. Toch is het acteerwerk zeker niet slecht. Alleen de clown, waarvan ik nu nog steeds tijfel of het een man of vrouw is, die de hele film bij de vader rondloopt, vond ik totaal niet leuk en af en toe echt zwaar irritant met mislukte grappen en een raar vervelend stemmetje.
Verder is het op een paar momenten even doorbijten, omdat de film toch wel lang van stof is, maar over het algemeen is het genieten geblazen, bij al de drama, tragiek, actie en veldslagen in deze film. Ran is naar mijn mening een erg goede film, die niet kan tippen aan Seven Samurai, maar wel weer een stukje beter is dan Yojimbo. Kurosawa blijft mij tot nu toe boeien!
4,0*
james_cameron
-
- 5945 berichten
- 9096 stemmen
Bijzonder lange, trage bewerking van Shakespeare's King Lear. Overtuigend verplaatst naar een japanse setting, dat wel, maar de film is vrij statisch en aan de saaie kant. Visueel gelukkig wel dik in orde, met sfeervol camerawerk en een paar grootse aktiescenes. Niet helemaal mijn ding, denk ik.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Akira Kurosawa is relatief laat begonnen met kleurenfilms, maar dat hij ook daarin excelleert moge duidelijk zijn in Ran. Wat een cinematografie, wat een kleuren en wat voor gave landschappen . Ontzettend indrukwekkend is de scene waarbij Hidetora met zijn manschappen door zijn zonen aangevallen wordt in het kasteel, waarin hij bivakkeert. Tijdens die bestorming is er in plaats van hoefgetrappel, geweerschoten en andersoortig gegil Japanse muziek te horen. Heel apart, maar het pakt erg mooi uit.
Legan
-
- 18121 berichten
- 4947 stemmen
Ik had er een beetje een hard hoofd in, maar wat laat Kurosawa met Ran toch een werkelijk fascinerend schouwspel zien. Het verhaal op zich is al sterk, maar de uitvoering is ijzersterk. Zowel visueel (cinematografie, kleuren, landschappen, ...) als inhoudelijk (de tragedie, de dramatiek, de actie, …). Echt grandioos!
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Kurosawa doet een paar dingen in deze film heel goed. Om te beginnen: de prachtige kleuren. De kleuren zorgen er mede voor dat de film aandoet alsof het zich in een alternatieve werkelijkheid afspeelt en juist dat past zo goed bij dit soort epische drama's.
Ook erg mooi is de muziek. Waar veel films in dit genre volgestopt worden met bombastische muziek is de soundtrack hier veel spaarzamer gebruikt en stukken soberder. En die muziek is dan ook nog eens erg mooi.
Het hoogtepunt van de film is zonder meer de eerste grote gevechtsscene, kan zo in het lijstje met Kurosawa's allerbeste scenes èn bij de fraaiste gevechtsscenes die ik ken
Dit soort grootste historische, epische films trekken me meestal niet zo. Het is niet voor niets dat ik dit, hoewel het een van zijn beroemdere films is, pas als zestiende Kurosawa zie. Maar deze film was erg mooi.
4.0*
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2838 stemmen
Mijn tweede film van Kurosawa na Seven Samurai. Ik was benieuwd naar ander werk van de man, en Ran leek me wel een goede keuze gezien het verhaal, de beoordeling en de recensies. Ik had hem al in bezit, en Legan tipte de film op het forum. Ik vanavond enthousiast begonnen aan de film, die toch wel omsloeg in een best wel grote teleurstelling.
Ran is een bewerking van een stuk van Shakespear. Nu heb ik normaal gesproken helemaal niets met de beste man en ik ken zijn verhalen dan ook niet, buiten Romeo en Julia om. Ik wou me dan ook laten verassen door de film en de uitwerking die Kurosawa aan een klassiek spel zou leveren. Helaas kon het epos mij niet zo mee slepen. Qua verhaal vind ik het maar weinig boeiend. Er wordt weinig met het machtspel gedaan, en ik vind het ook allemaal veel te snel gaan. Niet dat de film heel snel is, maar de verwikkelingen en de snelle keuzes die de broers maken. Ook kon ik niet helemaal in de goede sfeer komen. Komt ook al omdat het verhaal mij maar weinig deed. Ook het acteerwerk van de oude man stond mij wat tegen. Beetje overdreven. Ook de psychologie achter de personages kon me niet geheel bekoren.
Blijft er dan helemaal niets over om van te genieten? Jazeker. De design is geweldig. Mooie aankleding van het geheel. Mooie locaties, mooie kostuums en sets. Ook het kleur gebruik vind ik erg mooi. Allemaal somber met af en toe een uitspringende kleur. Die sombere look is de hele film een beetje doorgezet. Met af en toe het doorbrekend zonnetje. De gevechten, die trouwens niet veel aanwezig zijn, aangezien het een meer karakter gedreven film is, zagen er fraai uit. Vooral het eerste gevecht is sterk. Ook daar weer die sombere look, vooral mooi als het geluid verdwijnt op een gegeven moment, en de muziek dan wordt ingezet. . De muziek is niet veel aanwezig, maar is wel erg mooi.
Visueel vooral erg mooi, jammer dus dat ik niet veel met het verhaal kon. Nadeel hiervan is dat de film dan veel te lang duurt, en dat is toch wel een dooddoener.
3*
simonvinkie
-
- 2271 berichten
- 827 stemmen
Pittige film,
Grappig dat The Seven Samurai, de andere film die ik van Kurosawa zag, kwa sfeer veel luchtiger is. Ran is hier en daar wat saai en duurt misschien wat te lang. Ook was het verhaal nou niet echt heel boeiend te noemen. Maar goed, waar de film zo hoog in scoort bij mij is absoluut de visuele pracht. De film is erg mooi geschoten en kent schiterrende beelden. Het is maar goed ook dat de film in kleur geschoten is. Ook de oscarwinnende costuums zien er prachtig uit. Tatsuya Nakadai vond ik het best goed doen als oude ''lord'', al zien zijn blik me af en toe wat vervelen. Maar over het algemeen dus best een goeie film. Verhaal boeide niet altijd en de film duurt vrij lang, maar daar tegen over staat dat de film visueel schiterrend is.
3* en binnenkort zullen zeker meer Kurosawa's volgen.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ran is een van de beste epische spektakels uit de filmgeschiedenis. Spannend, meeslepend, visueel overweldigend, toepasselijk theatraal en vooral heel erg groot. Het beste is het uiterlijk. Schitterend kleurgebruik, opvallende kostuums (zijn deze historisch correct of pure fantasie?), vliegende camerabewegingen, geweldige montage: Kurosawa wou duidelijk bewijzen dat hij het nog niet verloren had op 75-jarige leeftijd en gooide alle registers open. Dit klinkt als een bombastische film, maar Kurosawa heeft ook een goed gevoel voor rust, wat ook wel blijkt het zijn gebruik van muziek. Erg goede muziek overigens. In feite zitten er niet eens zo heel veel actiescènes in, er is vooral veel dialoog. Maar zelfs de gesprekken probeert Kurosawa veel kleur te geven, letterlijk en figuurlijk. En als de actiescènes komen dan behoren ze tot de beste van de beste. Die aanval op het kasteel een uur in de film is echt adembenemend.
Dit alles wordt gegoten in een heerlijk verhaal over een machtstrijd, dat gebaseert is op zowel een Japanse legende als King Lear van Shakespeare (niet door mij gelezen). Het is eigenlijk Shakespeare op zijn best: het sterke verhaal en enkele boeiende personages worden behouden, maar de kunstmatige dialogen waar ik vaak in films wat moeite mee heb worden achterwege gelaten. Misschien komt het omdat het Shakespeare is dat ik ook geen enkel probleem had me de theatraliteit van het acteerwerk. Nakadai is toch wel een merkwaardige verschijning met zijn wilde, witte haren en dat uitgemergelde, schedelachtige gezicht. Boeiende personages zijn ook Kaede en die generaal van het rode leger.
4,5*
Filmkriebel
-
- 8929 berichten
- 4123 stemmen
Kurosawa ontgoochelt niet. Ik ben in het verleden al drie keer aan deze film begonnen en heb hem door zijn lengte nooit uitgekeken. Nu dus wel. King Lear is één van de grootste tragedies uit de literaire geschiedenis. Dat tijdloos verhaal over machtswellust en verraad kan alleen maar interessant beeldmateriaal opleveren. Nakadai, één van de grootste Japanse acteurs samen met Mifune, speelt hallucinerend goed als de oude koning. Hij geeft de indruk van een spook, iemand die al tot het verleden behoort en als een hond door zijn zonen is weggejaagd. Het is zware tragedie en Hidetoro is het beklagenswaardige personage die al dit gewicht op zijn schouders mag torsen. Echt... zo'n lot wens je niemand toe. De oorlogsscènes zijn zoals de meesten ook zeggen hier, indrukwekkend, en dan vooral die eerste grote scène, wanneer het derde kasteel wordt aangevallen en de oude koning gek wordt. Ik sluit me er absoluut bij aan dat die scène subliem is!
140 minuten vond ik dan weer aan de lange kant. Sommige scènes, vooral in de tweede helft, rekten de boel wel (alle scènes tussen de nar en de oude koning vond ik geen meerwaarde hebben ) en vroegen om een vlotter slotstuk.
Het is in ieder geval wel een film die indruk maakt.
AGE-411
-
- 10236 berichten
- 723 stemmen
Wauw! Wat een film! Dit had ik echt niet verwacht!
Ik had zelf niet gedacht dat deze zou kunnen tippen aan Shichinin no Samurai, maar toch is het met verve gelukt.
Al van de eerste minuten wordt duidelijk wat voor film dit wordt. Indrukwekkende scènes als in geen ander. En wie dan denkt; "het niveau daalt toch nog wel?". Mis! Het niveau blijft gedurende de hele film constant, wat toch al een behoorlijke verwezenlijking is.
Het eerste wat op valt is dat uit alles het maximum gehaald wordt. De kleurrijke (handgemaakte) stoffen, de prachtige omgeving, en natuurlijk de manier om dat alles te filmen. Er zijn te veel voorbeelden om op te noemen.
De vechtscènes zijn ook zeer goed gefilmd en zijn een streling voor het oog. In het midden van de film hebben we ook zo’n stille scene waar we gedurende enkele minuten enkel muziek horen, terwijl de gevechten volop bezig zijn.
Scherpe dialogen over trouw, respect en traditie. 5 minuten van deze film hebben meer inhoud dan vele andere films die het witte doek (ont)sieren.
Acteerprestaties zijn om van te smullen. De expressie, de emotie en het gevoel waarmee de acteurs hun rol spelen. Magnifiek!
Dat in combinatie met bovenstaande punten zorgde er voor dat ik een zeldzaam gevoel kreeg vanbinnen. Een soort orgasme in de hart-streek.
Verhaallijnen doen er in zulke films niet erg toe bij mij. Ik heb dan eigenlijk ook de hele film NIET bezig geweest met het verhaal, of hoe het zou gaan eindigen. Maar het einde dat er aan kwam was allesbehalve een hollywoodiaans. Hebzucht, ontrouw, verraad en jaloezie zal ons allen ten gronde richten! En dat is ook gebeurt met alle personages in de film
Waren alle films maar zo. Tot nu toe de ontdekking van het jaar 2011. Kans op top 10? … dat zal de toekomst uitwijzen.
Onbegrijpelijk dat dit ook niet in de top 250 staat.
Zeer dikke 4,5*.
Onderhond
-
- 87206 berichten
- 11960 stemmen
Niet echt geboeid gekeken.
Ik zie Kurosawa liever in zwart/wit. Dreams vond ik al erg kitsch, ook deze film ziet er vaak niet al te best uit. Kleurgebruik is functioneel (team geel, blauw en rood) waarmee Kurosawa ongetwijfeld wat Westerse kijkertjes geholpen heeft personages uit elkaar te houden. Maar verder vond ik het vooral erg lelijk ogen. Er zitten een paar alleenstaande mooie shots in, maar doorgaans erg modderig kleurgebruik. Ook de editing vond ik erg pover, haalt regelmatig het ritme uit de film.
Muzikaal is Kurosawa ook niet m'n ding. Gelukkig geen epische of bombastische muziekstukken, maar de traditionele Japanse muziek klonk vaak wat té schel, sommige uitvergrootte geluiden waren ook eerder irritant dan interessant.
Maar het grootste probleem bij deze film zit in de structuur. Ran is niet zonder z'n mooie momenten. De bestorming van het kasteel halverwege is aardig, maar vooral de shots van het brandende gebouw waar Hidetora komt uitgestrompeld zijn sterk. Een goed stuk film, maar ook meteen een serieuze climax. Op zich had de film daar kunnen aflopen, Kurosawa begint echter helemaal opnieuw.
Vanaf dat moment werd het wel érg saai want wat volgt zijn wat kleinere plotstukjes die een niet bepaald boeiend plot moet vervolledigen. Dat Kaede de boel loopt op te stoken is niet wat je noemt een onverwachte twists en zo sleept het hele tweede deel eindeloos aan. Onnodig, maar een film van 70 minuten kan natuurlijk niet.
Het is jammer dat Kurosawa's films meestal maar 1 of 2 scenes bevatten die echt de moeite zijn. Ook in Ran zo en de rest van de film steekt er schril tegen af. Vooral ook omdat het dik 2.5 uur moet duren terwijl er eigenlijk niet zoveel te vertellen valt en er nog minder te zien is.
1.5*
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30428 berichten
- 5196 stemmen
Het gebeurt niet veel, maar ik volg voor een deel de recensie van Onderhond. Ik ben ook meer een liefhebber van de zwart-wit films Akira Kurosawa en is inderdaad zo dat de film enkele grootse scènes kent die er uitspringen. Maar in tegenstelling tot Onderhond waren die scènes zeker de moeite en was ik ook niet zo verveelt met de rest van de film. Ondanks de epische aanpak is het toch meer een drama geworden (dit is een vrij somber Shakespeare werk) en dan voelt de film wel wat te lang aan. Bovendien was ik licht geërgerd door Hidetora (de vader) die te gemaakt acteert en bovendien slecht geschminkt is. De rest is gelukkig wel goed gedaan en door de mooie kleuren en prachtige kostuums (100-tal met de hand gemaakt) is dit nog best een mooie film geworden.
Leland Palmer
-
- 23739 berichten
- 4695 stemmen
Zo.. Kurosawa, dat was alweer een tijdje geleden. Mooie film deze 'Ran', helaas wel met de nodige gebreken. Grootste punt is dat Kurosawa mijns inziens veel te veel tijd neemt om het verhaal(tje) te vertellen. Het duurt veel te lang. Daarentegen is dit op technisch vlak een grootse film. Machtige shots en mooi gebruik van kleuren, vooral de scene dat die ouwe naar buiten komt lopen uit het brandende kasteel is een sterke afsluiting van wat mij betreft de sterkste scene (de aanval op dat kasteel) uit de hele film.
sean-penn
-
- 159 berichten
- 110 stemmen
Ran is als een adembenemend prachtig schilderij.
Mijn bewondering voor Akira Kurosawa begon met de kennismaking van Shichinin no Samurai ( The Seven Samurai ) later gevolgd door o.a. Yojinbo en Kagemusha. Ran is zijn meest visueel getinte film, gebaseerd op King Lear, vertaald naar het Japans feodaal stelsel. Het is verreweg ook de beste verfilming van Shakespeare's werken en dat is opmerkelijk te noemen voor een cineast met een niet Westers achtergrond. Kurosawa verstaat de kunst van cinematografie als geen ander en ongetwijfeld heeft hij vele filmmakers beïnvloed en geïnspireerd. Voor die reden mag hij worden omschreven als een waar grootmeester en hoort hij thuis in het rijtje ' grote der aarde' in filmland.
Camera technieken zijn schitterend om te zien. Stilstaande shots waarmee de film opent, waar paarden en ruiters majestueus op een bergtop staan. Beeld veranderd van verschillende standpunten om vervolgens de lange vlaktes in de vallei beneden te laten zien die de macht van de ruiters vertegenwoordigd. Het epische gevecht in het midden van de film is een kijkervaring die je zelden op het witte doek hebt gezien. Intens, chaotisch en bruut geweld. Daar laat de meester zien dat op een slagveld, zelfs in de wereld van samoerai's, geen glorie of eer te behalen is.
Acteer stijl is theatraal en de traditionele toneel Noh heeft duidelijk ter inspiratie gediend. Rustige bewegingen met een lichtelijk overdreven manier van mimiek en lichaamstaal. Gebruik van maskers is standaard en dat zien we bij het masker-achtig gebruik van grimeur bij Nakadai die de oude Heerser Hidetora subliem vertolkt. Het 'masker' staat ook symbool voor de twee gezichten die de patriarch heeft. Eens een levende god die over het lot van zijn onderdanen beschikt naar iemand die afhankelijk wordt van de goedheid van dezelfde mensen die hij eens zo barbaars heeft behandeld. Trots en schaamte, Machtig en kwetsbaar. Er zijn geen winnaars, alleen maar verliezers.
Met het kleurgebruik, camera shots, acteerstijl en symboliek is Ran een waar Juweeltje. Geduld is een schone zaak en ja, het is een lange zit maar de beloning is oneindig mooi. Een filmervaring die je nooit vergeet en voor altijd koestert. Akira Kurosawa is zijn naam.
Spoon
-
- 22 berichten
- 955 stemmen
Een quote van Harold Bloom, literair criticus en Bard idolaat, over de twee Shakespeareaanse verfilmingen van Kurosawa:
Als de taal van Shakespeare niet hetgeen is wat Kurosawa succesvol naar het scherm vertaald, wat dan wel? Toch zeker niet het plot. Shakespeare is notoir om zijn relatieve onverschilligheid m.b.t. het gebruik van plots: hij leende die zonder veel aanpassing van onder andere Latijnse en Italiaanse werken.
Het antwoord ligt in de personages. Hoofdzakelijk de blikvanger en katalysator van het plot: de oude leider Hidetora, een Japanse Lear. Kurosawa en de acteur die hem vertolkt, Tatsuya Nakadai, weten op fenomenale manier de bijna demonische verontwaardiging en woede van Lear te vertalen, uiteraard met hulp van uitstekende make-up en kleding. Na het opdelen van zijn rijk aan zijn nakomelingen verwacht Hidetora een rustig en vooral geëerd laatste deel van zijn leven, dit blijkt een luchtkasteel, want hij overschat de respect en de liefde die 2/3de van zijn nageslacht voor hem hebben: zij hechten aanzienlijk minder waarde aan de inherente status van een vader en ex-leider. De persoonlijke crisis die volgt op het bedrog en minachting die de versleten vader krijgt, is het hart van zowel het originele toneelstuk als de verfilming. De schone schijn van trots en identiteit valt weg en uiteindelijk kan zijn furie en wanhoop zich alleen nog maar richten op het uiterste van alles: de natuur en de goden. Hier schittert de film: de combinatie van een weidse en schitterende natuurachtergrond en het zeer geanimeerde acteerwerk van Nakadai geven een overdonderend beeld van de ongeïnteresseerd van de kosmos naar ons mensen. Dit uiteraard in combinatie met de bloederige gevechten en de mogelijk nog bloederige huiskamerpolitiek.
Het tweede essentiële personage van Ran is Lady Kaede, een samenstelling van Goneril en Regan en ook in zekere zin Edmund; zij personifieert in ieder geval de onmenselijkheid en gewetenloosheid van die figuren uit King Lear. Net zoals Hidetora valt zij op door beeldend acteerwerk, haar make-up en haar kleding, vooral de afgeschoren wenkbrauwen met de, vervangende, geschilderde wenkbrauwen zijn angstaanjagend. Lady Kaeda heeft misschien niet zoveel politieke macht als de verscheidene krijgsheren, maar haar, wederom, bijna demonische woede en seksuele overredingskracht maken haar een waardige tegenhanger van het Lear personage. Kurosawa vond het alleen blijkbaar nodig om haar een tragische achtergrond te geven om haar karakter te verrijken (en in zekere zin te verklaren), dit in vergelijking met Shakespeare. Ik persoonlijk vind dit een onnodige keuze, want hetgeen wat de opperslechteriken van de Engelsman vaak zo raadselachtig maakt, is hun schijnbaar ongeprovoceerde moordlust. Ook het verleden van Hidetora als meedogenloze warrior is een toevoeging die voor mij de sublimiteit van het personage voornamelijk een stukje reduceert.
Wel moet ik zeggen dat ik de laatste scene van Ran een geslaagde fabricatie van Kurosawa vind. Een metafoor die voor mij sprekende kracht heeft.
Ran is naast tragedie natuurlijk ook oorlogsfilm, voornamelijk in het laatste deel. De legers en kastelen van Kurosawa heb ik zelden geëvenaard gezien; de special-effects strijdvelden van de hedendaagse tijd vind ik toch iets minder levend vergeleken met de look van figuranten en kostuums. Een terechte opmerking zou kunnen zijn dat er misschien teveel tijd besteedt wordt aan de veelvoud van verschillende gewelddadige conflicten, die ietwat onoverzichtelijk overkomen richting het einde, maar dit draagt wel bij aan de sensatie van waanzin en chaos van dit soort machtsstrijden. Waar je naar een verschrikkelijke rij van intrige en moord, onthoofdingen en zelfmoorden, geen idee meer hebt waar en waarom dit ooit is begonnen.
baspls
-
- 4118 berichten
- 1673 stemmen
"Man is born crying. When he has cried enough, he dies."
De film staat in de IMDb top 250, vreemd genoeg niet op Moviemeter.
Net als in Kagemusha vond ik Tatsuya Nakadai weer een erg goede hoofdrol vertolken. De ondertiteling van Kagemusha vond ik overigens stukken prettiger lezen dan die van Ran, maar die was dan ook door George Lucas ondertiteld.
De film is gebaseerd op Shakespeare's King Lear (wat overigens pas tijdens het schrijven van het script is bedacht) en enkele Japanse legenden. Wat ik persoonlijk toch wel apart vond was dat de drie broers de hele tijd van mening ten opzichte van hun vader leken te veranderen. Ik snap wel dat ermee bedoelt word dat de opstandige broer die de waarheid sprak, de echte toegewijde dienaar van zijn vader is, maar toch. Die Joker/Grappenmaker is overigens van Shakespeare geleend, Japan heeft nooit narren gekend.
De cinematografie van de film is erg gaaf en lijkt qua compositie op van die antieke Japanse schilderijen. Toch zitten er eigenlijk alleen maar wide-schots in de film (geen close-ups) en is door de editing heel veel tempo uit de film gehaald. De veldslagen waren wel weer erg indrukwekkend en ook een stuk bloederiger dan in Kagemusha.
De pre-productie van Ran koste zo'n 10 jaar. Het storyboard voor de film bestaat uit honderden schilderijen, alle kostuums zijn met de hand genaaid (dit koste al 2 jaar werk) en de uiteindelijke opnames duurde ook langer dan geplant omdat Akira Kurosawa problemen met zijn zicht kreeg en zijn vrouw kwam te overlijden. Alles bij elkaar kosten de film $11,500,000 ($500,000 meer als zijn vorige film). Ook is er speciaal voor de film een kasteel gebouwd en in brand gestoken (geen trucage dus). Akira heeft ook gezegd dat Kagemusha eigenlijk een oefening was voor deze film, toch vond ik die net wat beter.
Ondanks de grandioze veldslagen en memorabele scènes vond ik de film net wat minder als Kagemusha (het kan er ook door komen dat ik die eerder heb gezien) maar weer echt een meesterwerk van Kurosawa. Jammer dat hij in de jaren '80 niet meer van dit soort films heeft gemaakt.
Movsin
-
- 7671 berichten
- 8081 stemmen
Het verhaal op zich kon mij weinig boeien, eigenlijk, en ook de personages wekten weinig interesse op.
Wat wel over donderend mooi is het visuele : de vergezichten, de veldslagen, de decors, de costumering... Een weelde aan kleuren, schakeringen en beweging.
Shadowed
-
- 8321 berichten
- 5238 stemmen
Randje.
Nu is het altijd dat ik moet oppassen met hoge verwachtingen qua Aziatische films. Het is sowieso een beetje een continent dat ik zoveel mogelijk probeer te ontwijken, maar omdat ik nog niets van Kurosawa gezien had was het wel een soort verplichting mocht je een filmliefhebber zijn.
Echter bleek het al snel dat dit niet helemaal in mijn rijtje ging vallen, maar het viel uiteindelijk nog best wel mee ook. Ik kan ergens wel zien waar zo'n man als Kurosawa zijn naam vandaan haalt. Hij heeft zeker een boel talent hier en daar.
Wat me helemaal niet aanstaat, is wat ik al had verwacht. Dat is namelijk het acteerwerk maar ook de personages. Zo'n hele oude man (in dit geval Nakadai) die rond rent en rondspringt als een kleuter ligt me niet. Maar ook die irritante emotie-uitbarstingen van Harada lagen me absoluut niet.
Het ziet er gewoon zo klunzig uit. Karakters die dingen doen waar ze nooit toe in staat zullen zijn of zich gedragen als complete malloten, wat ik nog nooit iemand heb zien doen. Overigens is dat laatste niet alleen richting Aziaten gericht, te theatraal acteerwerk is altijd wel een no in mijn boekje geweest.
Dan duurt dit ook nog eens vreselijk lang waarbij je tegen een trage film zit aan te kijken. Gelukkig waren het wel mooie trage beelden. Wat te statisch camerawerk misschien, maar knap kleurgebruik en soms wonderschone settings. De bestorming van het kasteel misschien wel 1 van de hoogtepunten van cinema.
Qua sfeer loopt de film soms over, enkele scenes zijn overweldigend, maar het kinderachtige toneelspel past gewoon niet in deze soort films. Het ziet er dommig en klunzig uit. Misschien hoort het erbij, maar het komt vervolgens gewoon niet over. Overigens wel in bepaalde lijnen duidelijk te herkennen dat dit een Shakespeare is.
Lovelyboy
-
- 3082 berichten
- 2256 stemmen
Lange zit, maar vooral ook een aparte ervaring die me meer kon boeien dan Red Cliff gisteren en qua stijl en kleuren bijna sprookjesachtig aan doet.
De film valt op door een kleurrijk en vooral traditioneel ogend begin, hoewel er veel gepraat wordt de eerste fase verveelt het bepaalt niet. Daarna duurt het weliswaar even voordat de pan in de vlam slaat maar ik moet zeggen dat de eerste slag wonderschoon en met een bepaalde stijl aan de dag wordt gelegd. Bijzonder mooie keuze om het normale lawaai van een veldslag weg te laten en er stemmige doch melodieuze muziek onder te monteren. Erg stijlvol en mooi gemaakt. Zo is de muziek nog wel een keer het noemen waard, blijf sterk de hele film door.
Na de eerste slag lijkt de film toch behoorlijk de verzandden in een hoop afstandelijk drama, gekonkel en 'dolende' mensen. Dingen waar ik erg lastig de aandacht bij kan houden en dan begint de speelduur ook tegen te werken. De kleuren zijn regelmatig een mooie opvulling, maar neigen ook naar de kitsch net als de Lord zelf die regelrecht uit Kill Bill of wat voor ode dan ook van Tarantino zou kunnen komen.
Al met al heel aardig een keer te zien, op bepaalde vlakken erg stijlvol, geweldig mooie slag zo op een uur en tien minuten, vooral ook bepaalde natuurbeelden zijn erg mooi, soms lijken ze wel van een andere planeet te komen. Aardige film, maar niet helemaal mijn ding.
Fisico (moderator films)
-
- 8314 berichten
- 4679 stemmen
Gebaseerd op het toneelstuk King Lear van Shakespeare met een eigen invulling van Kurosawa. Het meest interessante moment van de film zat in het begin voor mij. Het tafereel waarbij de oude landlord de scepter wil overdragen aan zijn zonen. De sfeer is knap gecreëerd met de weelderige kleurrijke klederdracht en opgezette tenten in een woest, maar dor landschap.
Nadien vond ik de film vrij langdradig en kon ik maar geen hoogte krijgen van de erg irritante nar die te pas en te onpas rondhuppelt. De veldslagen waren dan wel weer erg mooi in beeld gebracht, maar in zijn geheel had ik toch meer verwacht van het plot. Het is een afwisseling geworden van sterke scènes met erg trage momenten die minder wisten te boeien. De film sprong vooral in het oog op visueel vlak en op zich een sterk plot, maar te weinig om me de gehele speelduur bij de les te houden.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Mooi in beeld gebracht door Kurosawa. Vooral het kleurgebruik valt erg op. De film begint best redelijk, maar zakt al snel volledig in. Het plot lijkt wat dun voor een film met een dergelijke speelduur. Er zijn in ieder geval behoorlijke periodes waarin nauwelijks iets interessants gebeurt. De intriges liggen er zo dik bovenop, dat het geen indruk maakt. Het kon mij niet boeien. Dat komt ook door de personages, die allemaal nogal zwaar aangezet zijn. Kon er geen enkele boeiende rol uit halen. De oude man en de nar wekken zelfs regelmatig irritatie op. Ik vond het niks...
ibendb
-
- 4120 berichten
- 2392 stemmen
Japanse epossen zijn blijkbaar niet mijn meug.
Cinematografisch gezien is dit pure perfectie. Elk beeld dat je ziet benadert perfectie. Jammer dat de rest van de film dit niet kan volgen.
Ik zal niet de enige zijn die de film tergend lang vindt. Elke dialoog, scène of overgang wordt tot in de ellende uitgerokken. Na een tijd heb je het helemaal gehad en volg je amper nog met wat er allemaal gebeurt. Personages hebben weinig tot geen diepgang en worden tot in het karikaturale gespeeld. Soms lachwekkend, vaak frustrerend.
Heel jammer want had de film een vlotter tempo gehad was dit een erg boeiende zit geweest. Het verhaal van King Lear is namelijk erg interessant, mits goed uitgevoerd.
Na Seven Samurai denk ik niet dat Kurosawa voor mij is weggelegd. Binnenkort kijken we wel nog Ikiru, in de hoop dat een andere setting en onderwerp toch iets kunnen doen.
2*
mjk87 (moderator films)
-
- 13258 berichten
- 3902 stemmen
Herzien, in blu-ray en dan komt de beeldenpracht soms nog meer naar voren. Inmiddels ook King Lear gelezen en dan is het wel leuk om te zien hoe Kurosawa dat werk heeft aangepast. Vooral wat versimpeld qua plotjes en personages en dat doet het werk goed: King Lear vond ik wel de minste tragedie tot nu toe, mede door de chaos in het stuk zelf (overigens is dat wel een vertaling van de titel van deze film).
De film is dus gebaseerd op een theatertekst en Kurosawa kiest ervoor ook een wat theatrale setting te gebruiken, maar dan vaak het Japanse Roh-theater. Enerzijds boeiend, anderzijds kijk ik dus naar toneel en dan gaat de filmbeleving bij mij snel naar beneden. Gelukkig valt dat wel mee hoezeer dat de beleving in de weg zit. Juist door de serene beeldvoering en het kalme tempo werkt die setting soms goed. En gelukkig zitten er enkele prachtscènes bij zoals de belegering van het kasteel die het filmische karakter gestalte geven. Wel vind ik echt de oude heesrer te theatraal acteren en hij in zijn eentje zorgt bijna voor een lager cijfer. Maar goed, dan is er daarnaast een prachtige ijskoude vertolking van Keade en zoiets maakt weer veel goed,
Ik had 3,5* staan en was eerst van plan die score zo te laten. Echter, de film blijft intrigeren en napruttelen, ook de dagen erna. En ik zou niet twijfelen de film zo weer op te zetten. Uiteindelijk daarom verhoogd naar 4,0*.
Het laatste nieuws
'Brits acteur Aaron Taylor-Johnson (33) gekozen als nieuwe James Bond'
Duitse Netflix Original-serie 'Das Signal' wordt zeer goed bekeken, maar de beoordelingen vallen tegen
De duivel bezoekt een avondshow in trailer van horrorfilm 'Late Night with The Devil': 'Een instant cultklassieker'
Waargebeurde film 'Sound of Freedom' sinds gisteren te bekijken op Amazon Prime Video
Bekijk ook
C'era una Volta il West
Western, 1968
2.765 reacties
Jagten
Drama, 2012
713 reacties
Das Leben der Anderen
Drama / Thriller, 2006
723 reacties
Seppuku
Drama, 1962
92 reacties
Das Boot
Oorlog / Drama, 1981
1.364 reacties
Shichinin no Samurai
Actie / Drama, 1954
910 reacties
Gerelateerde tags
moordpistoolkasteelpowerkingdomhebzuchtheir to the throneepischwraakbloeddescent into madnessseppukuinheritance fightruinsking lear feudal japanblack widow hopelessnessjapanese film
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.