Meningen
Hier kun je zien welke berichten Fayerin als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Adieux à la Reine, Les (2012)
Alternatieve titel: Farewell, My Queen
Een behoorlijk afstandelijke film die het moet hebben van kostuums en dat was het. Cameratechnisch vond ik het wat amateuristisch overkomen; die wiebelende camera en de af en toe vreemde focus. Dat had ik allemaal voor lief genomen als het plot boeiend was geweest, maar het mist echt persoonlijke connectie met om het even wie. Als totale geschiedenisnoob kende ik de hele situatie amper, op het (in de film afwezige) einde na.
Wat rest is een Antoinette die compleet megalomaan en wereldvreemd in haar eentje wat aan lijkt te kloten. Beseft ze zich wat er gebeurd en doet ze een toneelstuk? of heeft ze weinig idee van hoe ernstig de situatie is? Ik vond het maar moeilijk inschatten. Dan zijn er nog de bedienden waarvan ik maar moeilijk kon geloven waarom ze niet gewoon hun pruik afzetten en wegliepen. geen idee hoe dat daadwerkelijk gelopen is, maar in Les Adieux à la Reine lijkt iedereen zo voorbestemd te handelen dat alles er behoorlijk artificieel aan toe gaat.
De dialogen, die allemaal in compleet etiquette verlopen zijn voor mij de dooddoener. Niemand zegt wat zij denkt hardop, of lijkt een normale relatie met een ander te hebben (als collega of vriend of whatever). Het is allemaal huppeltje sus, buiging zo en noem maar op, wat voor iemand als ik ronduit verwarrend werkt. Goed, mijn vriendin vond de film dan wel weer leuk, dus over smaak valt te twisten. Geen idee hoe accuraat de film is, maar dat is voor mij dan ook bijzaak.
Beste VanRipperstein,
Ik denk, wat mist aan jouw beleving bij deze film is inderdaad een nihile kennis van de laatste dagen van Versailles én interesse in deze periode. Het was gewoon niet anders (zeker aan het hof), etiquette en rangorde waren zo'n beetje het enige waar je je aan vast kon houden. Misschien helpt het om nog een paar films uit deze periode te kijken en dan zou je misschien kunnen waarderen hoe ontzettend mooi dit soort gebruiken in deze film in beeld zijn gebracht (voor ons nu gekkigheid, achteruit een kamer uitlopen, maar maar heel zelden wordt er in films zo accuraat ingegaan op dat soort details)
Ik vond het een prachtig en volgens mij qua kostuums en sets bijna helemaal historisch correct drama. De setting, de sfeer, de kostuum, allemaal om op te eten! Er werd geflirt met seksualiteit, maar dit is nergens echt naar de oppervlakte gekomen waardoor die spanning blijft hangen.
Hele fijne film in dit gerne, helaas concurrentie van een hele reeks Marie-Antoinette films, o.a. de welbekende Sofia Coppola versie, en daar kan die toch echt niet aan tippen.
American Graffiti (1973)
Het is vast een hele belangrijke film en schetst ongetwijfeld een mooi tijdbeeld, maar hij kon mij niet vasthouden (en ik heb wat trage films gezien!) helaas!
Flash Gordon (1980)
Wat een feest! Ik heb gelachen, ik heb gehuild (spreekwoordelijk), het was te gek! Nu is dit natuurlijk een film die je vooral niet te serieus moet nemen, dat hebben de makers destijds vast ook niet gedaan. Heerlijke kitscherige kostuums en decors, afschuwelijk acteerwerk, maar wel oprecht leuk verrassende elementen. Een tintje homo-erotisch her en der (of misschien waren de leren broekjes onderdeel van de tijdsgeest) een fantastische naïve hero, die een beetje deed denken aan Rocky uit de Rocky horror picture show. Mooie half naakte vrouwen, stoeren mannen mét vleugels en absurde wapens, wat wil je nog meer? Niet zó leuk als Barbarella, maar in het thema een mooie tweede.
Good Day to Die Hard, A (2013)
Alternatieve titel: Die Hard 5
na alle slechte reviews met een redelijke lage verwachting gisteren naar de bioscoop gegaan, nou mensen, wat een feest! Heerlijke kitscherige actiefilm zonder teveel gezeik. Binnen dit gerne helemaal niets mis mee. Ik heb me goed vermaakt en dat is toch het voornaamste doel van dit soort films. Wil je highbrow cinema moet je gewoon andere films kijken.
Immortals (2011)
De ellende met deze film is, dat hij gewoon niet goed is. Iets wat een soort vloek lijkt te zijn over Tarsem Singh's werk. De beelden zijn weergaloos, net als in zijn andere films. Een surrealistische droomwereld die je nergens anders vind. Kitsch of niet, je kunt er gewoon niet omheen dat deze film -al zijn films for that matter- een visueel spektakel is. Dat gezegd, de dialogen zijn tenenkrommend, het verhaal (welk verhaal?) is te slap voor woorden, het tempo ligt een beetje laag, de acteurs zijn allemaal nét iets te mooi en de morele boodschap is bijna zo smerig als een gemiddelde disney film.
Ik las hierboven dat de film misschien vooral gemaakt was voor vrouwen, met de vele dialogen en half naakte mannen, maar daarvoor is deze film dan weer net iets te hard met een redelijke hoeveelheid gore in de battlescenes.
Rourke is duidelijk het sprekende hoogtepunt in de film, maar buiten deze held en de prachtige kostuums en setdesign blijft er gewoon niet zoveel over. Vooral een film om op mute te kijken en hier en daar even door te spoelen.
Iron Sky (2012)
geweldig vermakelijk film! Redelijk camp, op of net over het randje maar héél erg onderhoudend. De soundtrack (van Laibach) is uitmuntend, werkelijk prachtig onder de space-beelden en haalt hier en daar het kitscherige er vanaf, wat fijn is! Lekker gestyled, lekker gekleurd gewoon een LEKKERE film die je vooral niet te serieus moet nemen en met de juiste insteek moet kijken. Ik heb er in ieder geval van genoten.
edit; alleen de laatste scene stoorde me, als je dan tóch zoveel moeite doet vooral geen hollywood film te zijn, laat dan ook de they-lived-happily-ever-after scene gewoon zitten.
Queen of the Damned (2002)
Snap niet dat mensen dit slecht vinden, en als je het dan slecht vind kom dan eens met goede argumenten ipv afschuwelijk, vergalling ect.
Het is altijd tricky een boek te verfilmen, de lat ligt altijd hoog, omdat je de liefhebbers van de boeken 'mee' wilt krijgen, wat hier dus duidelijk niet is gelukt.
Ik denk, als je de vampire chronicles hebt gelezen, iedereen min of meer tot dezelfde conclusie komt dat deze film absoluut onwaardig is aan de boeken, om zoveel redenen. Waar bijvoorbeeld het erotische aspect uit de anne rice serie subtiel, morbide maar toch eindeloos romantisch is, is het in deze film vooral plat. (wat in interview with the vampire heel anders was overigens)
Waar deze film ontzettend hangt op spectacel en visual effecrs (die niet allemaal even mooi zijn uitgewerkt overigens) draait het in de boeken meer om de intelligente, meer emotionele kant van 'de dark gift'. zeker met suspense, maar alles prachtig bijna poetisch gebracht. Alles van dat poetische valt compleet weg in deze film. Het had net zo goed een twilight film kunnen zijn.
Voor zover deze (erg beknopte) vergelijking met de boeken, want uiteindelijk valt het ook de bediscussieren óf je dat uberhaupt met elkaar moet gaan vergelijken, dus nu even anne rice uit mijn mening weggelaten (wat lastig is, want het is wel háár verhaal!)
De film is plat, goedkoop, slutty goth girls, net iets te knappe, net iets te over-acted uber vampire, een tragisch plot met nare visuals. De karakter blijven heel oppervlakkig, terwijl ze dat juist niet zijn, wat alleen maar bijdraagt aan het highschoolhorror gehalte.
Waar interview with the vampire op zijn manier toch intiem, romantisch en een klein beetje poetisch was, is dit gewoon another cheap mess, frustrerend oppervlakkig.
Scarface (1983)
Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet... Ik ben nog steeds een beetje door de war van wat ik net gezien heb.
Het komt er gewoon eigenlijk op neer dat ik Scarface he-le-maal geen goede film vind. Nu ik dit zit te typen kijkt mijn vriend de extras van de Scarface dvd en het enige wat ik hoor zijn boze rappers die hysterisch doen over deze film, en daar zit hem denk ik ook precies het probleem, deze film is verschrikkelijk opgehemeld door boze mensen die zich kunnen of willen identificeren met deze neurotische stakker.
Wat me vooral opvalt is dat Tony Montana door kijkers/liefhebber vaak wordt gezien als iemand die het heeft gemaakt, maar dat is toch helemaal niet zo? Het typetje wat Al Pacino speelt is helemaal niet een winner, op geen elkel moment in deze film. Hij scoort zijn vriendinnetje door haar huidige partner om te leggen, scheldt alles en iedereen verrot, is onaagenaamd provocerend, agressief en onintelligent, is dit wat fans tof vinden? is dit een soort gangster rolemodel? zélfs voor een badguy is het nogal een tragisch geval. De finale is hiervan natuurlijk het ultieme voorbeeld, zonder vrienden.
Als je deze film kijkt als een licht kitscherige jaren 80 actie film, is hij écht heel vermakelijk, eerlijk is eerlijk, hij verveelt niet en ik heb er in ieder geval erg om kunnen lachen. De one-liners zijn zo kazig dat ik twijfel of ze ook wel zo gangster zijn bedoeld als mensen ze nemen. De characters, vooral die van Elvira zijn nogal dun, Elvira is duidelijk een excuus om een mooie vrouw ergens in het verhaal te weven, maar ze is té kil om serieus te nemen, net als het overacten van vele andere types. Overigens is de soundtrack van een niet noemenswaardig niveau, hetzelfde geld voor het camerawerk. De sets vond ik dat wel weer héérlijk! goed fout! wat mij toch ergens doet denken, of hopen, dat deze film helemaal niet zo serieus is bedoeld!
Sleeping Beauty (2011)
Deze film is blijkbaar nergens te krijgen, maar wel tot ieders verrassing te bekijken via Netflix. Hij stond al een hele tijd op mijn lijst en de prachtige trailer maakte mijn verwachtingen bijna immense, kan alleen maar tegenvallen denk je dan, en dat klopt.
visueel prachtig! De stijl in alles doorgetrokken is het mooi met voor het oog heel goed gecaste acteurs. Ik was van het begin tot eind geboeid, en vond hem zeker niet te traag.
De afwisseling van redelijk rechtaan toegankelijke scenes en dialogen met de trage, mysterieuse en unsettling scenes viel mij een beetje moeilijk. De film was voor mij net niet surreal genoeg om de nevelige scenes te 'verantwoorden'.
Misschien doet die het daarom over het algemeen niet zo goed, net niet toegankelijk genoeg voor de mainstream en net iets te casual voor de doorgewinterde art house kijkers.
Openingscene vond ik heel sterk, ik werd er direct een beetje naar van.
Top of the Lake (2013)
Fantastische serie, mooi rauw, prachtig gefilmd, waanzinnige locaties. een beetje vreemd, een beetje grappig, een beetje drama. deed me in de verte ergens aan Twin Peaks denken. écht een aanrader.
Unhung Hero (2013)
Onwaarschijnlijk slechte film. Hij stond steeds in mijn 'recommended' lijst op Netflix dus maar eens aangeklikt. Eigenlijk begint het al met dat de hoofdpersoon ontzettend geforceerd sympathy wil oproepen door zijn penislengte en falende relaties breeduit te delen met de wereld, daarna gaat hij op een queeste om zijn kleine jongen wat te helpen. Natuurlijk zag je al lang en breed aankomen dat hij uiteindelijk bij elke optie hard zou weglopen, van een experimentele injectie tot een operatie, maar het was pijnlijk te zien hoe hij het 'erop aan liet komen' terwijl zelfs de kijker al ver van te voren weet dat het niet gaat gebeuren. Het absolute dieptepunt van de film was de gescripte 'inzinking', nog nooit in mijn leven heb ik zulke tenenkrommende emo-tv gezien in een documentaire.
Een verschrikkelijke film van een narcistische C-acteur die vooral heel vaak roept "kijk mij eens een leuke gewone jongen zijn" Met een voorspelbare hyper-amerikaanse conclusie.
ohja, een ander dieptepunt was die operatie, natúúrlijk ging hij dat nooit doen, en natúúrlijk helpt het niet om zo'n operatie live te kijken bij degene die voor jou aan de beurt is, en natuurlijk haak je dan af. Een insult naar je audience als je denkt dat oprecht te kunnen brengen.
Winterstilte (2008)
Alternatieve titel: Winter Silence
Ik vond het een prachtige film! De visuals zijn heerlijk, de film zuigt je vast. De verstilde beelden van een zwitsers bergdorpje zijn lief, maar er hangt ook een mysterieuze sfeer. Je blijft je als kijker continue afvragen waarom iets in beeld wordt gebracht, of wat het betekend, ik kan me voorstellen dat dat sommige mensen minder aanstaat. Maar, als je dat los laat kom je helemaal in de film, het verhaal is erg dun, van een plot is niet echt te spreken, maar de beelden, de ambiance, het mysterie, het is allemaal zo gemaakt dat je eigenlijk niet anders kunt dan erin verdrinken, mits je jezelf ervoor open stelt natuurlijk.
Ik heb, in tegenstelling tot mijn bovenbuurman, de abortus wel duidelijk meegekregen, ik kan me moeilijk voorstellen dat dat iemand is ontgaan eerlijk gezegd.
Misschien moet je gewoon de symboliek loslaten en deze film ervaren zoals je muziek luistert, of een warhol film kijken, het is een 'beleving' meer dan een verhaal.