Queen of the Damned (2002)

Een vampier die lead-zanger wordt in een rockband... hoe verzinnen ze het weer. Afstotelijke film die niet eng, mooi of spannend wil worden. 1,5*

Pure vergalling van de Anne Rice boeken. half puntje voor de effort.

Wat een afschuwelijke bezoedeling van de naam Lestat.

Snap niet dat mensen dit slecht vinden, en als je het dan slecht vind kom dan eens met goede argumenten ipv afschuwelijk, vergalling ect.

Interview With The Vampire vind ik een geweldige film met een excellerende Tom Cruise als een cultureel ontwikkelde en heerlijk arrogante Lestat.
De droefnekkige neo-gothich rockster Lestat uit dit deel komt daar in de verste verte niet bij in de buurt.

En in het algemeen ontbreekt het bij deze prent aan overtuiging, sfeer, spanning en een goed verhaal.

Het is altijd tricky een boek te verfilmen, de lat ligt altijd hoog, omdat je de liefhebbers van de boeken 'mee' wilt krijgen, wat hier dus duidelijk niet is gelukt.
Ik denk, als je de vampire chronicles hebt gelezen, iedereen min of meer tot dezelfde conclusie komt dat deze film absoluut onwaardig is aan de boeken, om zoveel redenen. Waar bijvoorbeeld het erotische aspect uit de anne rice serie subtiel, morbide maar toch eindeloos romantisch is, is het in deze film vooral plat. (wat in interview with the vampire heel anders was overigens)
Waar deze film ontzettend hangt op spectacel en visual effecrs (die niet allemaal even mooi zijn uitgewerkt overigens) draait het in de boeken meer om de intelligente, meer emotionele kant van 'de dark gift'. zeker met suspense, maar alles prachtig bijna poetisch gebracht. Alles van dat poetische valt compleet weg in deze film. Het had net zo goed een twilight film kunnen zijn.

Voor zover deze (erg beknopte) vergelijking met de boeken, want uiteindelijk valt het ook de bediscussieren óf je dat uberhaupt met elkaar moet gaan vergelijken, dus nu even anne rice uit mijn mening weggelaten (wat lastig is, want het is wel háár verhaal!)

De film is plat, goedkoop, slutty goth girls, net iets te knappe, net iets te over-acted uber vampire, een tragisch plot met nare visuals. De karakter blijven heel oppervlakkig, terwijl ze dat juist niet zijn, wat alleen maar bijdraagt aan het highschoolhorror gehalte.

Waar interview with the vampire op zijn manier toch intiem, romantisch en een klein beetje poetisch was, is dit gewoon another cheap mess, frustrerend oppervlakkig.

Toppertje van een top wijffie..R.I.P

Off-topic verwijderd.

Toendertijd echt genoten van deze film.
Waarom mensen deze film met interview with the vampire vergelijken snap ik niet zo goed,behalve dat het over vampieren gaat.
Maar ja films met elkaar vergelijken die niets met elkaar te maken hebben word hier wel eens vaker gedaan merk ik.
Verder leuke film om nog eens te bekijken.

Ik denk dat ze beide op hetzelfde boek gebaseerd zijn.

Over dezelfde vampier; Lestat. Allebei gebasseerd op de boeken van Anne Rice, dus zo vreemd is die vergelijking niet.

Oke wist ik niet sorry.
Het zelfde boek?
Weer wat geleerd!

Niet hetzelfde boek, wel dezelfde schrijfster; dit is de verfilming van het boek Moeder aller Zielen. Interview with the Vampire is de verfilming van Dagboek van een Onsterfelijke.

Ik vond deze film dan wel weer leuk, mede door de sfeer. Ik heb dan niet het boek gelezen, dus ook geen vergelijkingsmateriaal. Wel heb ik Interview with the Vampire gekeken, en qua verhaal vond ik die beter. Ik denk dat Queen of the Damned het voornamelijk moet hebben van de muziek en de sfeer (dat was dan een pluspuntje van mij). Verder geen hoogstaande film, maar af en toe leuk om te kijken.

*3.5

Tsja, weer een vampierfilm gebaseerd op Anne Rice, niet erg sterk itt Interview With The Vampire, maar het heeft zijn momenten, Lestat als zanger van een Korn-achtige band.

Wat een boutfilm weer joh. Townsend kan voor geen meter acteren. Moet er niet aan denken dat die vent bijna de rol van Aragorn had gespeeld. Verhaal is bagger, effecten supernep, muziek(de grote troef v/d film) ook maar saaie prut. Slaapverwekkend.

Jezus wat een trieste horror was dit. Het verhaal was wel leuk bedacht maar de uitvoering was gewoon beroerd. Spannend en boeiend wordt het nergens en beide hoofdrolspelers te weten Stuart Townsend en Aaliyah konden nergens overtuigen, zeker de laatste niet. Dankzij de muziek is de film nog een beetje te bekijken maar ook niet echt veel.

3 sterren voor de muziek van Korn
en -1 voor Aaliyah
dus ik ga voor 2 sterren

hij is beter dan de laatste 2 twilight films tesamen , maar minder dan interview with the vampire

leuke vampieren wegkijkert....toch een van de betere vind ik.
Een van de!!!!!!!!

Matig tussendoortje.

Het verhaal vond ik wel wat hebben maar de uitwerking is er gewoon niet.
De sfeer wil maar niet opkomen, spannend is het nooit en zelf vond ik de film veel te traag.
In vergelijking vond ik Interview With the Vampire ook veel beter uitgewerkt.

2,5*

Ik weet er niet meer veel van, maar wel dat het echt dikke pulp was. Zeer oninteressante karakters vooral dan het hoofdkarakter. Het leek ergens wel op een voorloper van Twilight. De film was destijds ook erg populair bij een (vrouwelijk) tienerpubliek. Enkel de verschijning van de queen zelf was nog wel enigszins de moeite om te zien, maar daarmee is alles gezegd.

Grappig. Duidelijk een vampierfilm die zich in een grijs gebied tussen Blade en Twilight bevindt. Dat maakt het een heerlijk cheesy, ongemakkelijk tijdsbeeld van een genre dat zoekende was naar nieuwe formules, maar die nog niet ging vinden. Queen of the Damned zal inderdaad vooral populair zijn geweest onder de (jongere) dames, met een Townsend die de stoïcijnse badboy uithangt. Dit soort young adult, geromantiseerde horror/vampierfilms zijn zelden mijn ding, maar als early 2000's pulp kon ik het nog verrassend goed hebben. De tijden waar gothics e.d nog relevante subculturen waren (en rendabel in horror) zijn al een tijdje achter ons, maar daarom des te leuker om terug te grijpen naar dit soort vreemde werkjes.

3 sterren voor Aaliyah en -1 voor de muziek van Korn
Dus ik ga voor 2 sterren

Cheesy vampieren.

Een film die je zou kunnen verwachten van MTV ofzo. Vampieren en goth/nu-metal cross-over, met een Anne Rice personage dat zich plots ontpopt tot rockster. Het slaat echt helemaal nergens op, maar net dat maakt dat het ook nog wel een beetje kijkbaar is.

Verder valt er niet zoveel te beleven. Het was Aaliyah's laatste film geloof ik, maar ze komt er amper in voor. Acteerwerk is verder ook niet bijster goed, de effecten ogen goedkoop en regie is tam. En dan is er uiteraard dat plot, een mengelmoes van verhaallijntjes die eigenlijk nergens heengaan.

De cheese zorgt er voor dat het nog enigszins makkelijk wegkijkt, maar dat is het dan ook echt wel zo'n beetje. Veel kwaliteit hoef je hier niet te verwachten. Ik ben ook absoluut geen Interview with the Vampire fan verder, maar ik kan me wel inbeelden dat de liefhebbers van die film (en de boeken van Rice) serieus teleurgesteld waren met deze film

1.5*