Boyhood (2014)
Genre: Drama
Speelduur: 165 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Richard Linklater
Met onder meer: Ellar Coltrane, Patricia Arquette en Ethan Hawke
IMDb beoordeling: 7,9 (366.535)
Gesproken taal: Spaans en Engels
Releasedatum: 31 juli 2014
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Bekijk via myLum (Lumière)
- Bekijk via HBO Max
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Boyhood
"12 years in the making."
Boyhood vertelt het verhaal van twee gescheiden mensen (Patricia Arquette en Ethan Hawke) die hun kind opvoeden. Centraal staat het leven van de 6-jarige Mason en de emotionele reis die hij aflegt vanaf zijn kindertijd tot aan volwassenheid.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (7,9 / 366535)
- Trailer (YouTube, ondertiteld)
- Boyhood (MusicMeter)
- iTunes: € 4,99 / huur € 2,99
- Pathé Thuis: vanaf € 5,99 / huur € 2,99
- Kijk op Cinemember
- Kijk op myLum (Lumière)
- Kijk op HBO Max
Social Media
Acteurs en actrices
Mason Evans Jr.
Olivia
Mason Evans Sr.
Samantha Evans
Catherine
Bill Welbrock
Jim
Mindy Welbrock
Randy Welbrock
Annie
Reviews & comments
stefan dias
-
- 2304 berichten
- 1319 stemmen
Ach ja, we gaan er geen van beiden onze slaap voor laten, denk ik. Ik wou alleen maar zeggen dat je bij haar het personage ziet en niet de actrice. Ik weet anders niet zo goed wat jij onder 'prestatie' verstaat.
Ebenezer Scrooge
-
- 1997 berichten
- 3019 stemmen
Ergens las ik dit zinnetje: Boyhood is het leven gevangen in het stofje dat in het licht van de projector naar het filmdoek danst.
Zwaar overdreven, ik vond het maar een duffe bedoeling. Er kwam helemaal niks uit de verf, dat met die vaders werd niet verder uitgewerkt, het pesten op school niet... De hoofdpersoon zelf maakte ook geen enkele groei door, bleef overal maar suffig op reageren.
Dan liever een film als This Boy's Life.
Insignificance
-
- 3220 berichten
- 5581 stemmen
Er gebeurt niet zoveel, nee, maar dat hoeft ook niet als je een film maakt over zomaar een opgroeiend joch. Elke vorm van opgeklopt drama zou meteen funest zijn. In die val trapt Boyhood gelukkig niet. Linklater schakelt soepel in de voortschrijdende tijd en het heeft natuurlijk wel wat om, in iets als dit, naar mensen te kijken die geleidelijk aan ouder worden. Die troef kan je het niet ontzeggen.
Naturel is een andere. Zowel qua spel van de cast als de zaken waar Mason zoal mee te maken krijgt. Het komt zoals het komt en als het niet herkenbaar is, dan is wel aannemelijk. Af en toe dat het via snufjes de film iets te nadrukkelijk in de tijd wil plaatsen, maar verder heeft het een prettige cadans waar twaalf jaar uit de losse pols en zonder bokkensprongen de revue passeren.
Toch gaat veel van die spontaniteit verloren naarmate de toch al niet zo vlotte Mason ouder wordt. Er worden wel heel opzichtig scènes en personages ingeschakeld om iets nuttigs te zeggen. Een leraar, een vriendin, iets over Facebook, de Mexicaan. Ineens wordt het allemaal net even iets te gestuurd en gescript. Blijkbaar is Linklater in die twaalf jaar zelf ook wat veranderd. Het knaagt aan z'n film.
Boneka
-
- 2381 berichten
- 1266 stemmen
Beetje mixed feelings bij Boyhood. Kan me voorstellen dat sommigen hier zeggen er gebeurt niks. Dat klopt ook wel want spannende wendingen zien we hier niet. Wat dat betreft had het hier en daar wat heftiger gekund. Maar hoe dan ook in al zijn tijdfases is ie leuk in elkaar gezet en er zitten een paar interessante dialogen of momenten in. Zoals dat meisje op de fiets met die jongen. Volgens mij in een shot gemaakt. Knap. De vader zoon gesprekken. De verhuizingen andere ouders, school, omgaan met verliefdheid kortom het zit er allemaal in. Ook de aan alcoholverslaafde "vader" vond ik boeiend in beeld gebracht. Beetje meer vrolijkheid had wat mij betreft wel gekund. De jongen is namelijk best wel saai en dat is jammer! Kids spelen trouwens erg goed in deze film. De ouders met name in het begin wat overacted maar overall ging het verder in de film prima. De Mexicaan die later even terug kwam in de film vond ik een lachertje.
Dat de film is opgenomen in 12 jaar is te zien (helaas) , maar gelukkig niet dramatisch. Vooral in het begin is ie wat flets en jawel af en toe een minuscuul speldenprik puntje. Later zie je dat de kleuren wat beter worden. Vooral na het eerste uur gaat ie vooruit. Niet subliem wel gewoon goed.
Het meest storende aan deze film is de foute montage van het geluid. Wat een megablunder!! Het beeld is verder dan de lippen. Hij loopt dus niet synchroon. Heb inmiddels gelezen dat dit bij elke uitgave zo is. Wie het geluid kan versnellen moet dat zeker doen, want ik vind het wel storend.
De film an sich kan me bekoren al is 2.45 wel een hele lange zit.........
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een goede drama film...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Perfect achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
JahLex
-
- 57 berichten
- 522 stemmen
De twee mooiste dingen van deze film vind ik het idee en dat het is uitgevoerd.
Er was wat standvastigheid nodig om de film uit te zitten.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Alleen al vanwege het concept een film die de moeite van het kijken waard is. Interessant om de personages zich gedurende een periode van twaalf jaar te zien ontwikkelen en de acteurs ook twaalf jaar ouder te zien worden. Het levert bovendien diverse herkenbare situaties op. Ondanks de lange speelduur verveelt de film dan ook geen moment. De soundtrack is bovendien dik in orde. Aan de andere kant is het een weinig spectaculair verhaal, zodat de film qua plot niet ver boven de middelmaat uitstijgt.
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2839 stemmen
Er wordt weinig extra reclame gemaakt behalve het feit dat deze film vele prijzen heeft gewonnen. Maar wat nog vaker over Boyhood wordt gezegd dat er 12 jaar aan is gewerkt en iets unieks is.
Helemaal uniek is het natuurlijk niet. Hoelang volgt Apted nu een aantal personen? Ok, misschien niet onafgebroken maar krijg hier toch ook een behoorlijk "hoe is het nu met" gevoel. Voor mij is dit gegeven niet interessant genoeg om bijna 3 uur mee te vullen. Dat is behoorlijk lang voor een greep uit het leven film. Het gaat vooral over de weg van Jongen (kind) naar jongvolwassene. Iets wat we al zo vaak in films hebben gezien, en ook nog eens beter in een kortere speelduur.
Verder is het vooral erg soapachtig. Dat het niet gefilmd is als docu is en dus vaak geacteerd helpt daarin ook niet echt mee. Er zal vast iets oprecht in zitten maar het is en blijft toch een geschreven en geacteerd iets.
Een interessant "selling-point" hoeft dus nooit perse te betekenen dat het ook een goede film is. Ik kon er maar bar weinig mee.
TornadoEF5
-
- 5541 berichten
- 1482 stemmen
Deze film doet me ergens wat denken aan la meglio gioventu. Mooie realistische film met enkele rake stukken die synchroon lopen met mijn jeugd (ik ben namelijk 19 jaar en ik kan zeggen dat de onderwerpen waarover men praat, de boeken die men leest en de muziek die wordt opgelegd vrij realistisch aanvoelen), een mooie achtergrond, hier en daar een glimlach. Doch geen meesterwerk in mijn opinie. Er is inderdaad geen spannende of duidelijke verhaallijn maar dit was ook de bedoeling niet. Dit is het verhaal van een jongen die opgroeit. Als je met het idee naar deze film kijkt dat er iets ga 'gebeuren', zal je na afloop teleurgesteld zijn.
ThomasVV
-
- 1100 berichten
- 483 stemmen
Zie ook mijn reactie van 1/8/2014 en de daaraan voorafgaande berichten, TornadoEF5.
TornadoEF5
-
- 5541 berichten
- 1482 stemmen
Zie ook mijn reactie van 1/8/2014 en de daaraan voorafgaande berichten, TornadoEF5.
Feit dat iemand eerder deze vergelijking maakte, betekent dat deze ergens wel klopt.
Tjah. Wat zeg je dan? “Het zal wel weer aan mij liggen”? Ik weet in ieder geval niet waar het dozijn critici dat deze film in onze media loopt te verheerlijken, het over heeft. Want laten we een kat vooral een kat noemen: dit is een verijdelde soap. De plot is veel te contextgebonden Amerikaans. Voelen wij ons echt thuis in dit geharrewar over college en highschool en hockey-spelende binken? Zeg het gerust luidop: nee. Alle filosofie vond ik daarenboven voorgekauwd, gaande van de Irak-kritiek tot de Facebook-kritiek. Diepgang? Namaak.
Wat wel? Wel relatief vlot verteld: alleen in het laatste half uur overdreven en zelfs wansmakelijk sentimenteel en wat langdradig. Maar een meesterlijke film? Hmm. Daarvoor werd er wat te sloom geacteerd en werd er te weinig aandacht besteed aan de cinematografie. Zoals ik al zei: ik kijk geen soaps. En zelfs in de cinema werkt een soap niet. Zelfs als daar 12 jaar aan wordt gewerkt. Want laat ons eerlijk zijn: cinema is fictie waar je als toeschouwer vrijblijvend in meestapt. Dat het 12 jaar lang dezelfde acteurs zijn, doet er toch niet toe? Een ander gezicht, hetzelfde personage, als toeschouwer aanvaard je die premisse toch ook als een ander gezicht plots hetzelfde personage vertolkt? Ja toch? Ja, ik had liever betere acteurs gezien dan deze, zeker weten.
Ok, ik herpak me. Want nee hoor, slecht is ‘Boyhood’ ook niet. Linklater grabbelt in de ton met filmische clichés en evidenties en boetseert daar een portret mee dat er een is van heel gemiddelde levens. Levens vol tegenslag, pech, edoch, af en toe een sprankel geluk. Hoe banaal! En tegelijk: hoezeer weggelopen uit de filmische werkelijkheid zoals ons die al decennia wordt voorgespiegeld! Met andere woorden: als toeschouwer kan je dat allemaal wel met de glimlach bezien. Al moet ik herhalen: echt interessant wordt de film zelden of nooit.
Dus? Niet bijzonder. Niet onaangenaam. Een ok-film. En wat mij betreft kortom zwaar over het paard getild. Wie iets universeel over de jeugd wil zien, huur ‘The Tree of Life’. Of - voor wie liever met de voeten op de grond blijft - ‘The Perks of Being a Wallflower’. Grappig, dynamisch, meer herkenbaar en vooral aandoenlijk…het zijn kwaliteiten die ‘Boyhood’ volgens mij veel minder heeft.
3*
Het idee en de hype doen me wat aan La meglio gioventu denken. Daar is me eiogenlijk niet veel van bijgebleven en de trailer van Boyhood doet me zelfs geen zin krijgen om deze te gaan zien.
Het is leuk als een naturalistische film je anders naar dingen laat kijken of dat je er dingen in ziet waar je in het dagelijkse leven niet bij stilstaat, maar ik heb niet de indruk dat deze film dat doet. Of ben ik verkeerd ?
In het genre naturalisme en sociaal-realisme kan er mijn inziens niemand tippen aan de Dardennes (al ben ik daar ook niet per se een die hard fan van). Dit lijkt me niet echt in de buurt daarvan te komen.
Ik zie vooral nostalgie en dat doet veel mebnsen wel iets, dat snap ik, maar ik ben per ongeluk een uiterst on-nostalgisch mens. Sorry, Richard...
Ik sluit me volledig aan bij de commentaren van JJ_D (vanaf 21 juli).
Verder vind ik dat over het algemeen meer weinig onderscheid wordt gemaakt tussen "realisme" (als artistieke stijl en stroming) en "reality-tv".
En tenslotte was ik getroffen door de vergelijking die Henry Spencer maakte met La meglio gioventù. Ik heb namelijk dezelfde bedenking gemaakt, en wel in die zin dat de Amerikaanse film maar weer eens een pendant is (of probeert te zijn) van de Italiaanse. Ik denk ook aan een film als Bacciami ancora bijvoorbeeld. Maar dan zeggen deze Italiaanse films mij toch véél meer, zowel qua thematiek als visueel-filmisch. Misschien ook wel van een softe feel-good-stijl, maar voor mij toch een heel stuk sterker (en La meglio gioventù zal mij toch wel heel wat langer bijblijven, Henry)...
Even de desbetreffende quotes erbij geplaatst. Ik maakte gisteren op whatiwatch ook nog een review over Boyhood die ik hier snel even plaats.
______________________________________________________________________________________________________
Bij deze film zeggen tegenstanders van deze film dat er hier geen duidelijke verhaallijn in zit (een doel, een plot), en dat dit iets te veel op een soap lijkt. Voorstanders vinden dit dan weer een goede film omdat deze film eigenlijk aantoont hoe een jongen verandert wanneer die opgroeit, en hoe zijn gezin, familie, vrienden, omgeving en zelfs de maatschappij mee veranderen en evolueren. En dat is waar deze film dan ook omdraait. En daarom vind ik me grotendeels in het laatste kamp. Hoewel ik echter akkoord ga dat dit een beetje soap-achtig aanvoelt, maar dan een kwalitatieve soap zoals la meglio gioventu (uiteraard is dit geen soap, maar leent deze film veel elementen van een soap en wordt dit kwalitatief toegepast) waar deze film veel gemeen mee heeft, en niet met kwantitatieve soaps zoals het Australische Neighbours, het Nederlandse GTST en het Vlaamse Thuis en Familie. Dit is dus voor mij niet per se een negatief iets. Ook omdat het leven niet echt iets is met een doel, maar het leven iets is waar je zelf op ontdekking gaat, en zelf een doel uitkiest. Het leven is niet lineair, maar enorm veelzijdig met vrijheid op erg veel vlakken zolang die maatschappelijk en fysisch toegelaten worden. Als je dus met het idee naar deze film gaat, waarbij je een inleiding te zien krijgt, en een verrassend sterke plot te zien krijgt met een mooi einde als afsluiter, zal je inderdaad teleurgesteld afdruipen, want dit is totaal niet de essentie van deze film. Daarom is het ontbreken van een grote duidelijke verhaallijn juist een pluspunt. Bovendien blijft de film de gehele speelduur boeien, en is het ook een vrij luchtige film. Hier en daar is de film zelfs goed voor een glimlach. Iets waar zelfs bepaalde komedies niet in slagen.
Zelf ben ik ook negentien jaar, en kan ik me ook wel wat spiegelen aan Mason. Al heeft deze een Amerikaanse achtergrond en uiteraard een heel ander karakter. Maar de muziek, de boeken en de films die in bepaalde periodes in de mode waren, waren ook bij ons zeker in de mode en de verwijzingen hiernaar zijn vrij realistisch. Ook de manier hoe jongeren tegen elkaar doen voelt zeer natuurlijk aan - natuurlijker dan in iedere andere film die ik tot op heden heb gezien. Niet verwonderlijk aangezien de film hier een aandachtspunt van heeft gemaakt. We zien de technologie ook trouwens mooi evolueren, wat aansluit bij de bewering dat de maatschappij mee evolueert in deze film.
Sterke film, hoewel ik dit voorlopig geen meesterwerk vind.
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Als je aan een levensvertelling denkt, denk je ook meteen aan twee of drie acteurs van jong naar oud die dezelfde personage in verschillende tijdsbestekken moeten spelen. In Boyhood is het nu eens eventjes anders, en dan is het ook nog een film dat eigenlijk bijna nergens over gaat.
We hebben hier te maken met een film die al langer in de steigers stond dan we deden vermoeden, en ik vraag me af of deze film al in 2002 niet op imdb stond. Boyhood is een letterlijke vertelling over 12 jaar dat het leven volgt van Mason Jr, van kinds af aan tot in zijn adolocentie. Je zou het bijna kunnen beschouwen als een soort docu dat gewoonweg alle levenswegen van deze jongenman op film zet, en waarbij jij zowel ontroerd als verontwaardigd mag observeren. We hebben hier te maken met een bijzonder en slimme jongen die doorzet, ondanks het feit dat hij met zijn zusje en zijn moeder (prima rol van Aquarette) bij de zoveelste agressieve cynische zuipschuit terecht komt. Ethan Hawke vind ik nog wel een van de sterkste rollen hebben als Masons vader en Aquarette was er naar mijn mening beter van af als ze gewoon bij hem was gebleven.
Verder mogen we uiteraard ook het schoolleven, puberteit, eerste liefde, pleegkinderen van de zoveelste randdebiel die met Mason's moeder gaat, vriendschap, simpele familiebezoekjes of activiteiten en de ups en downs van Mason aanschouwen, maar een ding kan je wel over hem zeggen: Het is een jongeman met een groot hart. Ook de vele linkjes naar de op dat ogenblik hedendaagse wereldnieuwtjes mogen niet ontbreken, en het was wel eventjes wennen dat we al heel snel in 2011 zaten en de smartphones inene tevoorschijn kwamen.
Voor de rest een aanrader, Linklater heeft geschiedenis geschreven met zijn jeugd.
5,0*
K. V.
-
- 4106 berichten
- 3595 stemmen
Naar deze keek 'k al een tijdje uit en eindelijk is het er van gekomen. Het was een redelijk lange film, maar desondanks verveelde hij niet. Het verhaal is eigenlijk redelijk eenvoudig, maar toch kon het me wel boeien. Het acteerwerk was ook goed, het kwam wel geloofwaardig over.
'k vond het wel geen meesterwerk, maar toch de moeite waard om gezien te hebben.
Queno
-
- 122 berichten
- 910 stemmen
"Film van het jaar 2014" heet dat dan. Tsja, fascinerend óm het het experiment,
maar zakt finaal door zijn voegen door het plot. Ook wel het Benjamin-Button syndroom.
Een zeer onderscheidende filmmethodiek die centraal staat, maar functioneert niet
omdat de personages zo alledaags en niets uitzonderlijks in het leven presteren.
Het feit dat de moeder wel heel erg snel gaat trouwen (het shot dat ze de kale
leraar ontmoet gaat meteen over in de bruiloft) is bizar. Zo bouw je als publiek
geen band op met je personages. Mason is een stille tiener en loopt in Boyhood
maar wat rond. Het eerste uur moet je je vermaken met opnamen van een jochie
dat voor het eerst in de ondergoedsectie van een modecatalogus kijkt, die met
zijn sullige vader (Ethan Hawke - goed gitaarinitiatief, dat wel) patat gaat
eten op de bowlingbaan, die verhuist....we hebben het zelf allemaal wel eens
eerder gedaan. Bovendien voelen wij ons als Nederlanders niet betrokken met
het collegebestaan in Amerika, dat is totaal anders.
De eindscene dat hij een vriendinnetje krijgt die gewóón in de deuropening staat
van zijn nieuwe studentenkamer is allemaal wel heel erg gescrypte toevalligheid,
dat strookt niet met de realiteit.
Noem het dan Het Leven Van Een Muurbloem - de titel dekt de lading en je bent
goed geïnformeerd over wat voor tegenvallend product je krijgt. Niets geen
sensatie. Of het moeten soms stille camera artistieke momenten zijn als hij
een vriendinnetje ontmoet, meeloopt, en een roodbruine steeg voorbij gaat. Of
ze zijn in de natuur aan het vissen, dat de achtergrond het verhaal 'verteld'
als het ware.
Boyhood is een emtionele reis en opgroeien gaat vanzelf, dat is de saaie boodschap
die het overbrengt.
Ajax&Filmfreak
-
- 3161 berichten
- 3504 stemmen
Dat van de plotselinge trouwen voelde ik ook zo.
Maar dat is expres, die man is een korte passant in het leven van de hoofdpersoon.
De hoofdpersoon is ook de enige die er echt toe doet in dit verhaal.
Moet een film persee sensationeel zijn dan?
Deze film gaat gewoon over een opgroeiende jongen, dat hoeft nu eenmaal geen spectakelstuk te zijn voor mij.
ThomasVV
-
- 1100 berichten
- 483 stemmen
Maar geef je een film dan 4,5/5 omdat hij iets niet is, Ajax&Filmfreak?
Ajax&Filmfreak
-
- 3161 berichten
- 3504 stemmen
Nee, ik verhoogde de film van 4 naar 4,5 toen ik er achter kwam dat er 12 jaar gedaan is over de film.
Valii
-
- 206 berichten
- 303 stemmen
Nee, ik verhoogde de film van 4 naar 4,5 toen ik er achter kwam dat er 12 jaar gedaan is over de film.
In alle eerlijkheid; als je hier achter kwam nadat je de film hebt gekeken, kun je de vraag stellen wat de toegevoegde waarde hiervan is, toch?
Ajax&Filmfreak
-
- 3161 berichten
- 3504 stemmen
In alle eerlijkheid; als je hier achter kwam nadat je de film hebt gekeken, kun je de vraag stellen wat de toegevoegde waarde hiervan is, toch?
Ik snap je redenatie niet Valii.
Maar wil er best nog wat over vertellen.
Ik zat me me af te vragen hoe ze toch die jongens zo goed met elkaar gecast hadden.
Omdat volgens mij de hoofdpersoon nooit door 1 persoon gespeeld kon zijn.
Mijn vriendin echter beweerde dat het de hele tijd het zelfde joch moest zijn.
Toen ben ik de film gaan opzoeken op oa. Wiki.
Toen ik zag dat er dus over 12 jaar gefilmt was, vond ik dat een halfje extra waard vanwege het commitment....
Ik geef films zelden hoger dan 4* bij een eerste kijk.
Mark15
-
- 35 berichten
- 968 stemmen
Ik heb al redelijk wat 'minimalistische' films gezien, maar zo nietszeggend als deze toch zelden. Ik snap wel waarom er steeds door mensen gewezen wordt op het feit dat er over een periode van 12 jaar gefilmd is met dezelfde acteurs, want verder kan ik werkelijk niets boeiends vinden in deze film. Maar misschien was dat wel gewoon het doel van de regisseur, een soort experiment om mensen dood te vervelen. Of misschien was het een soort statement waarmee hij over wilde brengen dat ook saaie levens filmwaardig zijn. Ik zal het nooit weten, want eerlijk gezegd boeit het me te weinig om de intenties van de regisseur te gaan achterhalen.
gukker
-
- 343 berichten
- 819 stemmen
Of misschien was het een soort statement waarmee hij over wilde brengen dat ook saaie levens filmwaardig zijn.
Dat zijn ze blijkbaar niet dus .
IH88
-
- 8752 berichten
- 3080 stemmen
“I just feel like there are so many things that I could be doing and probably want to be doing that I’m just not”
Boyhood is een ambitieus project. Regisseur Richard Linklater heeft twaalf jaar lang ieder jaar een groep acteurs en actrices bij elkaar geroepen om een aantal weken scènes op te nemen. Het resultaat is een unieke film over opgroeien en volwassen worden met herkenbare situaties en dialogen.
De eerste keer dat ik Boyhood keek vond ik het eerste gedeelte sterker dan het tweede gedeelte. Bij herziening moet ik daar op terugkomen want ook het tweede gedeelte heeft een aantal prachtige scènes. De introductie van Sheena (Zoe Graham), het eerste vriendinnetje van Mason, de hartzeer, het afstudeerfeestje, het laatste gesprek tussen moeder en zoon met een geweldige Patricia Arquette. Mason zelf is een wat slome duikelaar en acteur Ellar Coltrane is niet geweldig maar gelukkig zijn de andere personages wat kleurrijker. Ethan Hawke is geweldig als de vader van Mason en Patricia Arquette speelt op een mooie en natuurlijke manier de moeder van Mason met haar eigen problemen en frustaties. Zoe Graham is ook sterk als eerste liefde van Mason. Lorelei Linklater, die de zus van Mason speelt, was niet al te best en gelukkig wordt haar rol steeds kleiner. Het eerste gedeelte heeft veel interessante scènes en het is leuk om via de muziek, presidentsverkiezingen, gadgets en het haar van Mason te raden hoeveel tijd er nu weer verstreken is. De alcoholische stiefvaders worden gebruikt om een beetje drama te veroorzaken in het verder rustige, ietwat saaie leven van Mason. Maar dat is ook de kracht van de film, het alledaagse leven van een opgroeiende jongen laten zien. Mijn favoriete scènes zijn toch wel die met Mason, zijn vader en zus. De autorit waar zijn vader zich kwaad maakt over de nietszeggende en inhoudsloze gesprekken met zijn kinderen, het sekspraatje, de campingtrip en de scene na het afstudeerfeestje. Fantastische scènes en vooral Hawke is hier grandioos. De film heeft weinig humor maar de scene bij opa en oma is een regelrechte home run. Als cadeau een bijbel van oma en een shotgun van opa... Amerikaanser wordt het niet.
De muziek is ook een sterk punt van de film en als Mason aan zijn lange autorit naar college begint met Hero van Family of the Year op de achtergrond kan je als kijker niet anders dan ook even terugkijken op de afgelopen tweeënhalf uur waar je Mason hebt zien opgroeien en getuige bent geweest van een unieke filmbelevenis. Boyhood is soms wat fragmentarische en een iets te lange Greatest Hits album van het leven van Mason. Maar Boyhood is nog meer een prachtig portret over opgroeien met al zijn ups en downs.
David Aaronson
-
- 178 berichten
- 1154 stemmen
Adembenemende, uiterst confronterende filosofische film, die als je hem aan voelt, dwars door je ziel snijdt.
Als je hem niet aan voelt en je vindt dat 'er niets gebeurt' besef je dan dat dit voor 99% van ons het normale, alledaagse leven is. Als je niet oplet is het voorbij, dan ontglipt het 'nu' je.
Dit is het en niet meer. Of wel, als je de momenten die er echt toe doen op precies dat moment weet te herkennen, weet te ondergaan, weet vast te leggen, zoals op een foto.
Mr-Mcmovie
-
- 497 berichten
- 2008 stemmen
Een bijzondere film ook door dat Richard Linklater er met opzet 12 jaar over heeft gedaan om Boyhood te maken om alles zo realistisch mogelijk te maken.
Iedereen jong en dan ouder zien te worden had echt wel iets speciaal dat we niet gauw meer in een film gaan zien.
Ook ik heb hier en daar in het verhaal bekende momenten gezien die ik ook in het leven heb meegemaakt (stiefvader problemen o.a.)
Vond het beter dat Linklater er in had kunnen zetten zo veel jaar later door heen de film, maar door dat je de muziek hoord kun je ervan maken ze zitten nu in dat of dat jaar (werkte toch voor mij )
Zeker de moeite deze Boyhood.
4,0
MaksimMilan
-
- 11 berichten
- 82 stemmen
De reden dat deze film mij aanspreekt is omdat ik even oud ben als de boy in 'Boyhood'. Als ik ook Amerikaans was geweest was het nog beter, maar goed. De film an sich vind ik knap en origineel, maar het is geen film die ik keer op keer weer wil bekijken.
3 sterren.
lezertje
-
- 938 berichten
- 0 stemmen
Dit gaat werkelijk nergens over. Het dagelijks leven is totaal niet interessant om te zien. We kijken films omdat we juist die (Saaie) realiteit willen ontvluchten en dan gaat Linklater ons opzadelen met bijna drie uur niks. Wat een materiaal verspilling.
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Adembenemende, uiterst confronterende filosofische film, die als je hem aan voelt, dwars door je ziel snijdt.
Als je hem niet aan voelt en je vindt dat 'er niets gebeurt' besef je dan dat dit voor 99% van ons het normale, alledaagse leven is. Als je niet oplet is het voorbij, dan ontglipt het 'nu' je.
Dit is het en niet meer. Of wel, als je de momenten die er echt toe doen op precies dat moment weet te herkennen, weet te ondergaan, weet vast te leggen, zoals op een foto.
Amen. Mooi omschreven.
Die scène in het kleine appartement waar de moeder zich er opeens heel bewust van is dat ze op weg is naar 'de uitgang', dat ze de stadia nu kan aftellen, komt harder bij me binnen dan de meest beklemmende horrorfilm.
Gerelateerd nieuws
'Boyhood' van Richard Linklater is vanavond te zien op televisie
Gratis Pathé Thuis-film: 'Boyhood'
Bekijk ook
Vozvrashchenie
Drama / Mystery, 2003
553 reacties
Whiplash
Drama / Muziek, 2014
425 reacties
La Vie d'Adèle
Drama / Romantiek, 2013
683 reacties
Pearl Jam Twenty
Documentaire / Muziek, 2011
44 reacties
Relatos Salvajes
Komedie / Thriller, 2014
153 reacties
Room
Drama, 2015
246 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.