Deze week nog een keer kunnen kijken, en ik heb het destijds goed gezien. Geen vervelende film, maar wel één van de zwakkere boekverfilmingen van Grisham. Echt spannend wil het maar niet worden, over de goede afloop hoef je nooit te twijfelen, en eerlijk gezegd is dit ook een van de mindere boeken van Grisham, dus veel eer viel er ook niet te halen. The Client wordt gered door de bijdragen van Jones en Sarandon, beiden een beetje op de automatische piloot, maar desondanks nog altijd bovengemiddeld positief aanwezig. Kan niet gezegd worden van de regie van Schumacher, die weer uitblinkt door een gebrek aan subtiliteit: boeven zijn hier bijvoorbeeld op kilometers afstand te herkennen en worden zonder nuancering neergezet door de talrijke bijrolspelers, idem geldt dit voor de vaak irritante goedzakken. En Renfo in feitelijk de echte hoofdrol zakt net niet voor dit examen, maar is anderzijds ook zichtbaar niet bepaald het meest getalenteerde kindsterretje ooit gezien. Geen wonder achteraf dat we weinig goeds meer van die knaap hebben gezien. De typisch jaren negentig aankleding is nog het meest grappige aan de film, en maakt het bijna nog absoluut waard om dit een keer te bekijken.