Pardon Us (1931)

Een leuke komedie uit de oude doos, met 2 geweldenaars. Met een geweldige en slissende Stan Laurel ! Top. 3,5*

Ja hij's gaaf...ook mooi is de scene waar ze les krijgen en met propjes gaan schieten

Goodmorning to you, Goodmorning to you.

Beetje aan de korte kant, maar dat moment met Laurel en Hardy als negerslaven die Lazy Moon zingen, is zeer de moeite waard.

Briljante komedie en imo de beste lange film van Stan & Ollie samen met Way Out West en natuurlijk Sons of the Desert. Ook deze barst van de memorabele scenes. Ontieglijk vaak gezien omdat dit elke keer bijna tranen in mijn ogen van het lachen brengt.
5*

die les in de schoolzaal is echt alleen al 5 sterren

De relatief hoge waardering hier verbaast me. Het zullen de doorgewinterde Laurel and Hardyfans wel zijn. Maar hoe grappig Stan en Ollie af en toe ook zijn (ik heb ze dikwijls op drever gezien), dit is echt geen goede film, hoor.

Dat is dan toch wel heel negatief bekeken. Pardon Us is zeker niet hun beste film, maar bevat toch wel een aantal goeie (grappige) scenes, met de typische L & H-gags.
Mijn persoonlijke probleem was het feit dat ze ze allemaal wel eens eerder zag (cfr Rowan Atkinson die in z'n Bean-films vele grappen herhaalt); Maar het is me meestal niet duidelijk in welke film of sketch ze de eerste keer werden opgevoerd...

Een degelijke film, maar niet van het niveau van de latere Devil's Brother, The (1933) of Sons of the Desert (1933)

3,5*

Leraar: spell needle, Stan: N-E-E-I-D-L-E, leraar: there's no i in needle, Stan: then it's a rotten needle.
Goodmorning to you, goodmorning to you

Hij was eens een keer te zien op video google.

Gewoon een leuke Laurel en Hardy film met weer dat grappige, idiote introotje. Het blijft lachen met dit wereldberoemde komische duo. Krijgt een 3,5.

Dat stuk met die leraar is echt heerlijk, of dat stuk in op het bed xD

Leuke film inderdaad. Op zich zijn de grappen per saldo niet eens zo briljant. Wat dat betreft vind ik Harold Lloyd, Buster Keaton, Charlie Chaplin of de Marx bros. eigenlijk beter.

Het leuke is dat het tempo hoog ligt en er van alles gebeurt. Maffe situaties, ontsnappingpogingen, gevangenisopstand, liedjes en grapjes. Het leukste vond ik dat ze vermomd als negers, de bloedhonden die ze achtervolgde tam hadden gemaakt.

Leuke film weer, maar niet perse een van de betere van ze. 3,5 sterren.

Leuke komedie die vanwege die duur meer weg heeft van een lange aflevering dan een film. Het verhaal zit best goed in elkaar en er valt ook veel te lachen. Stan Laurel en Oliver Hardy stelen als duo uiteraard de show. Toch wel jammer dat ze nog maar hoogst zelden op TV te zien zijn want in de jaren 70 en begin jaren 80 keek ik er graag naar.

Maandag 19 dec. te zien op ARTE TV> 20:15 uur

Voor 't eerst in de ge-remasterde HD versie !

Aansluitend nog meer L & H films

Zie ook: Laurel & Hardy | Laurel & Hardy | de - ARTE

ARTE (Pardon Us, maandag 2 januari 2012, 10:00 uur)

Misschien goed om te weten dat de L&H films die op ARTE te zien zijn niet alleen in gerestaureerde HD kwaliteit worden uitgezonden, maar ook vaak in de originele Engelstalige versie.

Neen dus, op enkele dialogen en het gezang na was deze film die ik zojuist op Arte gezien heb geheel in het Duits nagesynchroniseerd. Toch heb ik wel kunnen genieten van dit filmpje die het voor mij toch vooral van de finale - het gevangenisoproer - moest hebben. De beste film van Laurel en Hardy is het zeker niet. Ze hebben aanzienlijk betere gemaakt. Altijd wel grappig de vaste hoofdrolspelers James Finlayson (de schoolmeester) en Walter Long (de tijger) in de films van Laurel en Hardy te zien.

3,5*

Helaas zijn niet al de films in 't Engels, dat klopt.

Er zit in deze film wel een van de grappigste teksten van Stan.
Wanneer de gevangenisbewaarder hem gekscherend heel uitvoerig wijs maakt dat hen een geweldige maaltijd te wachten staat, met alles erop en eraan, vraagt Stan in al zijn naïeviteit op het eind: " Any nuts? " ("zijn er ook nootjes? ")
Ik kom niet meer bij wanneer ik die scène weer langs zie komen.

N.B.

Je had ook voor de Franstalige versie kunnen kiezen (Arte uitzendingen zijn in Duits en Frans)
Maar of je daar nu veel gelukkiger mee geweest zou zijn?

Then it's a rotten needle

Ik ben een grote fan van Buster Keaton, een nog grotere fan van Abbott & Costello en ik ben zowaar nog een grotere fan van al hetgeen dat de Marx Brothers op ons hebben los gelaten. Alleen van Chaplin ben ik niet altijd zo te spreken en ook Laurel & Hardy hebben met The Flying Deuces en Babes in Toyland me nog niet overtuigd van hun kunnen. Vermakelijke films (allebei met 3.5* beoordeelt) maar ik verwacht toch meer dan dat. Op een rommelmarkt een deel van een L&H boxset op de kop getikt (8 features en zo'n dikke 50 shorts) en gisteren de eerste feature eens opgezet.

En, maar dat had iedereen al wel zien aankomen vermoed ik, dat is dus deze. Het was alweer erg lang geleden dat ik een film van het duo heb gezien (de boven genoemde titels dateren uit 2010) dus ik wist eigenlijk niet meer goed wat ik moest verwachten maar dit is het toch niet. Misschien komt dat doordat ik de snelheid van de Marx broertjes en Abbott & Costello gewoon ben maar Pardon Us is gewoon een enorm trage film. Sommige scènes duren me ook iets te lang (hoe lang ligt Laurel op dat gevangenisbed te draaien en te keren vooraleer hij erdoor zakt?) en de running gag met Laurel's losse tand wordt me te lang uitgesponnen maar toch ben ik niet uitsluitend negatief over dit langspeelfilmdebuut. Neen, zeker en vast niet want op zich zitten hier wel een aantal leuke scènes. Ik begin er alleen voor te 'vrezen' dat ik meer fan ga worden van hun shorts doordat die (hopelijk) een hoger tempo hebben. Jammer ook dat den dikke en den dunne ten prooi zijn gevallen aan die typische verplichte nummers die dit soort oude films ontsierden. Als het een komisch nummer is heb ik er geen problemen mee (degenen die niet weten wat ik bedoel moeten maar eens wat muzikale intermezzo's van Groucho Marx opzoeken) maar dit haalt toch werkelijk alle vaart uit een voor de rest al niet zo'n snel gaande film, en dat met zo'n korte speelduur.

Maar waarom dan toch nog in godsnaam een 2.5*? Wel, puur en alleen voor die heerlijke blik van Laurel. Mijn God, hoe is het mogelijk dat me dat niet bij de twee vorige films is opgevallen! De wisselwerking met Hardy is vermakelijk maar tot nu toe heb ik toch de indruk dat het vooral Laurel is die de show steelt. De paar keer dat ik heb moeten lachen was dan ook voornamelijk dankzij hem, zeker wanneer hij op het einde de gevangenisdirecteur terug een krat bier probeert aan te smeren met die idiote smile. Schitterend! Al is Hardy natuurlijk wel een degelijke aangever maar mijn voorkeur gaat toch voornamelijk naar Laurel. Ik heb de Marx Brothers al erg vaak genoemd eigenlijk in dit bericht maar moest James Finlayson als schoolmeester een soort van parodie op Groucho Marx voorstellen? Ik vond zijn snor nogal geschilderd overkomen waardoor ik eerst even twijfelde of het misschien wel Groucho was.

Een handvol goede scènes maar ik blijf nog altijd op mijn honger zitten wanneer het Laurel & Hardy betreft. Ik kan best wel begrijpen waarom ze zo populair waren maar vandaag de dag voelt het allemaal nogal traag aan en zijn ze erin geslaagd om met een speelduur van nog geen uur toch voor wat verveling te zorgen. Ik geloof dat de volgende Fra Diavolo is, lijkt me wel leuk.

2.5*

En dan te bedenken dat Laurel bij het bekijken van hun films telkens opnieuw tranen lachte om de scenes van Hardy.
Die vond hij veel leuker dan zijn eigen bijdragen.

De een kon niet zonder de ander, ze kompleteerden elkaar.
Met een andere partner had het nooit zo goed kunnen zijn, daar ben ik van overtuigd.

Maar je moet er van houden natuurlijk, dat is met alle andere komische acteurs zo.
De een spreekt je meer of minder aan dan de ander.

Zelf vind ik de korte films van L & H de sterkste, maar ik zou ook de langere niet willen missen.
Dat heb je met fans

What's a comet?
A star with a tail
Name one
Rin Tin Tin

Laurel and Hardy in de gevangenis. Tegen het einde zakt de film wel wat in.

Ik vond deze maar matig, maar okee, smaken verschillen.

Aardige Laurel en Hardy komedie.
Er zitten voldoende leuke grappen in de film .
Maar vind dit zeker niet een van hun beste films.
Verder ben ik het met Brix eens dat de korte films sterker zijn .

Lang geleden dat ik deze al eens gezien heb en vond er toen niet zo veel aan. Maar na herziening, niks beter. En een opeenstapeling van flauwe en kinderachtige grapjes, dat is deze film, die ondanks zijn korte speelduur toch veel te lang duurt.
Die overigens nog best leuk begint, met nog een stukje slapstick maar eenmaal tussen celgenoten aanbeland gaat het rap achteruit met heel matige tegenspelers. Het geeft wel een goed beeld van de drooglegging, met strenge gevangenissen.
James Finlayson die ook vaak in die shorts voorkomt vind ik ook maar een vervelende komiek. Hier ook weer, volwassenen mannen in een klasje, deed me denken aan mijn lagere schooltijd met elastiekjes schieten, jeetje, moet je daar nu nog om lachen.
Er zit een merkwaardige overschakeling in de film. Dit gedeelte is nog wel vrij aardig en Hardy doet dan ook nog een liedje en Laurel een dansje. En met die tandarts blijft het ook nog wel leuk maar daarna zakt het weer terug naar hetzelfde niveau, met nog wel een goede afsluiter. Dit was hun eerste lange film. 2.0

Bij deze twee blijven we altijd positief, soms is inderdaad de kwaliteit niet wat je verwachte maar nog nooit meegemaakt dat we halverwege niet meer de energie op konden brengen om door te gaan en het einde van de film mee te maken.
Ook deze kon ons wel bekoren, soms was het even een inzinking omdat de grap niet geweldig was maar in zijn geheel, leuk om te zien!
Een 7+ als waardering voor ons komisch en onvergetelijk duo!!!

Ondanks het horen draaien van de film en de verouderde kwaliteit, blijft de film zijn komische waarde behouden. Vooral het deel bij de tandarts is hilarisch... Bij momenten verloopt de opbouw traag en verspringt de film plots naar een volgende episode. Toch genoten bij het herbekijken van deze kortfilm.

Heel wat gezang in deze Stan-Oliver-film en ook met een sociaal tintje zoals de katoenplantage waar zwarten hard moeten werken voor de white man boss, in deze film die de eerste langspeelfilm van het komisch duo zou zijn.
Voor de rest de klassieke val- en struikelpartijen, wat waterscènes, slagen uitdelen, misverstanden enz..., maar toch enkele geslaagde grappen.
Door de jaren heen toch heel wat appreciatie voor die twee opgebracht en hun films zijn net lang genoeg zodat hun clichématige humor bij hun volgende film toch nog voldoende fris en geslaagd overkomt.

Toch weer enkele keren in een deuk gelegen met dit geniale duo. Stevig tempo van stommiteiten en uitschuivers. De scenes waarin ze onderduiken in een gemeenschap van zwarten geeft aan dat deze film werkelijk in een ander tijdperk met een ander soort samenleving gemaakt is. Is het trouwens toeval dat zowel bij de 'vrije' zwarten als bij de gevangenen (blanken) gezang wordt aangeheven? Interessante parallel en het is de vraag of dit op te vatten is als maatschappijkritiek. Uit de outtakes (extra's op de dvd) bleek dat er heel wat subplot weggeknipt is, o.m. een vrouw in nood wegens brand tijdens de gevangenenopstand en de strijd met de tijger werd ook erg ingekort. Sommige van die scenes vond ik erg grappig en het is een beetje de vraag waarom ze de finale versie niet haalden.