Swiss Miss (1938)

Na the bohemian girl heb ik deze film er gelijk nog even achteraan gekeken. Voor deze film weer precies hetzelfde: Er zaten een aantal erg leuke scenes in maar die liedjes..... Ook voor deze film 3 sterren

Als ik me niet sterk vergis is dit de film waarin Ollie Let Me Call You Sweetheart zingt, met een hartverscheurende tweede stem van Stan op tuba!

Dat hoort bijna in de top-100 aller tijden!

Er zullen vast een hoop mensen zijn die de muziek in de film wel kunnen waarderen maar aan mij waren die liedjes duidelijk niet besteed.

Ik vrees dat ik de Bond van Tubaspelers er op zal moeten zetten, Linda.

Doe ik met je mee, Pinky. Linda, het is toch ontroerend? 4,5 sterren... Bohemian girl vind ik de beste Len H film...

Die aap dan op het einde met z'n verband en z'n krukken. En op de wiebel brug. En dan nog die sint bernard hond met zijn lekkere drankje, waar Stan mee aan het kloten is in de kippen veren (moet sneeuw lijken).
Leuk maar niet de beste 4,5*

Prachtige scènes met ezels en piano's! Heerlijke humor om altijd naar te kijken, wat een briljant duo was dit toch

ook wel veel muziek maar da geeft niets 4,0

Weer een heerlijke komedie is dit,vooral de scene met de piano en de gorilla op de touwbrug is helemaal geweldig..Ik had alleen iets meer grappen gewilt,buiten dat geweldige humor!

Grappen en liedjes wat minder dan in hun beste films.

Vond dat gezang wel minder, maar de grappen waren heel leuk, daar op het eind met die deurtjes dat ze die arm in de knoop leggen was wel heel grappig om te zien , ook dat stuk met die touwbrug

Leuke film wederom, maar zoals een hoop mensen heb ik dezelfde mening. Het zingen mocht wat mij betreft echt weggelaten worden. Die stukken heb ik dan ook regelmatig doorgespoeld, dat was echt mijn ding niet. De humor zelf in deze film kan ik simpel over zijn, die is leuk.

Was alles maar zo eenvoudig als de humor van Stan en Ollie, anno 2012 nog altijd geweldig!

Vergelijkbare film als Bohemian Girl met dito "reclameblokken" zoals beschreven in Bohemian Girl. Toch best een aardig verhaal en nog steeds een leuke L & H.

Ik vond deze film maar povertjes, een van de mindere, komt ook mede door het zingen, jammer.

Het gezang is inderdaad kwellend, maar de geniale humor van onze 2 vrienden maakt veel goed.

De beroemde touwbrug scène redt de film. De daarop opvolgende scènes (orgel, serenade) met Stan & Ollie zijn ook de moeite, maar de aanloop is op de St Bernardhond na erg langdradig, met relatief weinig L&H en vooral een zeurderige Oostenrijkse componist.

Omdat er in deze film redelijk veel muziek en gezang inzit, vind ik dit persoonlijk één van de wat minder geslaagde films van Stan Laurel en Oliver Hardy die zelf ook muziek (tuba/hoorn) maken en zingen. Ondanks dat zitten er er wel een aantal geweldige komische scenes in waarvan ook een aantal beroemde zoals de scene met de geweldige sint-bernard hond met vaatje drank om de nek (die Stan Laurel probeert te pakken) en natuurlijk het gedoe met de piano in combinatie met de touwbrug (zag er ook geweldig uit) en de aap

Het verhaal wat zich afspeelt in de bergen van Zwitserland begint overigens tenenkromend (o.a. wat gejodel en gezang) slecht en het duurt ook eventjes voordat het leuke duo Stan Laurel en Oliver Hardy voor het eerst in beeld verschijnen (na circa 6 minuten) met hun kenmerkend openingsmelodietje (waarmee altijd een korte aflevering van hun begon). Maar vanaf dan wordt het gelukkig wel leuk en valt er buiten de eerder genoemde scenes nog genoeg te lachen met o.a. de kaaswinkel (m.b.t. het vangen van muizen), het eten wat ze niet kunnen betalen en daarom moeten werken in de keuken waar ze van te voren de chef-kok hebben beledigd m.b.t. het niet hebben van een appeltaart. En ook nog het orgel waarin zeep is gekomen waardoor hij o.a. zeepbellen (de zeepbellen waren de special effecten van deze film ) blaast. De uitvoering van het verhaal is overigens leuk en hetzelfde geldt voor het visuele aspect zoals de aankleding en de omgeving waar het verhaal zich afspeelt.

Buiten de muziek en het gezang, is de film soms ook wat saai en langdradig (zeker het laatste gedeelte van de film) en dat komt mede omdat de film iets van 70 minuten duurt. Dat is natuurlijk niet lang, maar voor dit soort films uit die tijd (Hitler heeft deze film misschien nog gezien en erom gelachen voordat hij aan zijn Blitzkrieg begon) eigenlijk wel. Stan Laurel en Oliver Hardy stelen natuurlijk met hun kenmerkende grappen en grollen weer de show, maar ook de liefelijke Grete Natzler deed het verdienstelijk en ze zag er ook mooi uit en ze had ook nog een fraaie zangstem.

Gewoon weer een leuke film van het bekende duo Stan Laurel en Oliver Hardy, maar door de muziek en het gezang helaas wel een iets mindere.

voor l en h begrippen is de film nog niet eens zo heel goed maar ik geef vijf sterren omdat ik van mijn vijfde tot mijn tiende elke zaterdagavond een laurel hardy film mocht zien. Het was altijd deze, way out west of a chump at oxford. Ik was ook verliefd op Anna, gespeeld door Greta Netzler al had ze toen haar naam al veranderd in Della Lind. Krijg nog steeds de rillingen als ik die vrouw weer zie spelen.

Verder wel aardige film, de Jaloerse italiaanse kok die net als Ollie ook verliefd is vind ik erg lachen.

Het was en het blijft leuk, de dolle twee die waar ze ook komen, door misverstanden en opzetjes altijd in de problemen komen of problemen opleveren. En dan die heerlijke absurde verliefdheden in deze film. Ik vroeg mij af of ik erin zou trappen en het antwoord was nee. Dat is ook een komische noot, ze doen altijd wat een "normaal mens" niet zou doen. Prachtig gemaakt en erg komisch, dat zal ook wel de reden zijn dat ons duo al generaties bovenaan in de top..... staan van komieken.