The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring (2001)

Er zat inderdaad bij Pathé een voorstukje bij waarin Peter Jackson het publiek vertelde dat wij een van de eersten waren die deze versie op het grote doek te zien kregen. Maar aan Jackson te zien is dat minstens 10 jaar geleden opgenomen. Ik denk dat ze dit er altijd standaard voormonteren.

Zover ik weet draaien ze gewoon de oude extended editions. Volgens mij heeft Jackson LOTR nadien ook nooit een herbewerking gegeven.

Ik heb ze dit jaar nog op Bluray gezien, heb ook daarom niet zoveel interesse meer voor een bioscoopbezoekje. Maar het lijkt me wel erg gaaf.

Ik ben donderdag geweest samen met een jeugdvriend, puur omdat we destijds te jong waren voor een bioscoopbezoek. Hopelijk aankomende week naar Towers en de week erop naar King.

Ik heb ze allemaal al tig keer gezien, maar nu dus op een groot scherm met bioscoopgeluid. Het is voornamelijk het geluid wat de meeste indruk op me maakte. Bij tijd en wijle echt oorverdovend, vooral het gekrijs van de nazgul of het zwaardgekletter.

Er zijn ook volkssprookjes, verzameld door de gebroeders Grimm, eenvoudig, geheimzinnig en diep soms in hun eenvoud. Ik hoop dat hen een verfilming bespaard blijft...

Sprookjes zijn ook niet te verfilmen, maar wie plezier heeft aan deze Tolkien-action/fantasykitsch... over smaak valt niet te twisten nietwaar?

Heb het boek ooit moeten lezen trouwens, niet doorheen te komen die verzonnen onzin.

Wat een genot om de meest epische film(serie) op het grote doek te aanschouwen. Na een persoonlijke noot van van Peter Jackson begint het avontuur in de uitgebreide versie(!). Die had ik ooit al wel eens gezien, maar de rest van de talloze keren altijd de gewone versie op dvd. Deze kans met beide handen gegrepen dus.

Het is alweer bijna 20 jaar geleden dat Jackson zich aan het onverfilmbare boek van Tolkien waagde (onvoorstelbaar eigenlijk dat die Reisgenoten schreef in 1954!) De magie is anno 2020 nog steeds niet uit de film. Hoewel het bronmateriaal natuurlijk an sich bol staat van de sfeer moet je het nog maar eens op de filmrol krijgen. Dat is de makers met verve gelukt. Back-to-back met de vervolgen geschoten in meer dan 14 maanden in Nieuw-Zeeland. Of het nou die vredelievende Gouw is, een van mijn favoriete gedeelten uit de film, of brute steden als Isengard of Mordor.. De kijker wordt ondergedompeld in prachtige fantasy wereld. En de score van Howard Shore is onder de meeste scenes niet eens meer weg te denken. Kippenvel is er -nog steeds- bij de dood van Gandalf en niet veel later weer bij de sterfscene van Boromir. De CGI is uiteraard wat gedateerd op momenten, neem bijvoorbeeld de grottrol in Moria, maar die scene is zó cool dat dat echt helemaal niet storend is. Ja, The Fellowship of the Ring staat nog steeds al een huis.

5,0*

Ik houd er ook niet van maar ieder zijn ding toch? Ik heb er een paar bekeken en kan me wel bedenken dat mensen hier enorm van houden en eerlijk is eerlijk de films zijn gigantisch mooi in elkaar gezet. En Smigel vond ik wel erg cool verzonnen.

Waarom zouden sprookjes net te verfilmen zijn? Disney heeft er een heel imperium mee opgebouwd en Grimm van Van Warmerdam vind ik ook zee geslaagd.

Zou eerder stellen dat sprookjes zich prima lenen tot verfilming.

Helemaal gelijk heb je. Ik had moeten schrijven deze nieuwe release, want in deze vorm hebben ze nog niet in de bioscoop gedraaid. Het lijkt me een aardige campagne om de 4K Ultra HD Blu-ray onder de aandacht te brengen.

Lord of the Rings... De trilogie die bijna ieder mens wel kan beschrijven als een van de beste ooit gemaakt. Een klassiek verhaal over goed versus kwaad. De liefde en vakmanschap wat er in deze films zit is buiten gewoon en is iets wat niet snel geëvenaard kan worden. En ookal heeft de productie een lange periode gehad is het zeker de moeite waard geweest uiteindelijk. Hoe de scripts zijn geschreven. Dat bijna ieder grote filmstudio het te riskant vond om het te verfilmen of om er maar 1 of 2 films van te maken. Vooral omdat de boeken door veel mensen als '' onfilmbaar'' werden beschouwd. Te veel verhaal, personages, subplots enz. Dat New Line hier wel potentie inzag en juist aangaf om er 3 films van te maken bleek voor de filmmakers een last van hun schouders te zijn. Het gaf hun de ruimte om de boeken zo goed mogelijk neer te zetten zodat ze trouw bleven aan het bronmateriaal maar ook een mooie filmische ervaring neer te zetten.

Dat laatste is dan ook datgene wat mij als een jonge kijker erg aansprak. ik weet nog goed toen er in me basisschool klas werd aangekondigd dat we in de laatste week voor de zomer een film week gingen houden was ik benieuwd wat het werd. Toen de naam Lord of the Rings werd gedropt deed het mijn niks eigenlijk. Ik had nog niet van de films gehoord of gezien en iedereen om me heen zei dat ze echt de moeite waard zijn. Eenmaal de dvd in de speler ging en de film startte werd ik langzaam erg geïnterneerd in de wereld van Tolkien. De personages, de omgevingen, de muziek, alles dat ik zag trok mij enorm aan. Zo enorm dat ik nadat de school dag over was dat ik gelijk naar de free record shop reed om de rest van de films ook te bekijken. Sindsdien is Lord of the rings een jaarlijks iets voor mij om te kijken. En ookal ben ik wat ouder, de films vervelen nooit. Steeds word je erg mooi in de wereld van Midden-Aarde gebracht en blijf je je verbazen dat dit ooit een twijfel was geweest voor grote filmstudio's. Voornamelijk omdat de fantasy genre niet gerand stond voor grote kassuccessen. De meeste waren kleinschalig of over de top, maar nooit dat ze echt iets speciaals hadden. Ze brachten te weinig geld in het laadje. Deze film en de andere delen bleken het product te zijn van het juiste moment en de juiste tijd. De films geven een fantasy wereld aan die geloofwaardig kan zijn en ook het gevoel geef alsof dit in een oude geschiedenis die niet in boeken staat geschreven. Het is voornamelijk de thema's die film overeind houden samen met het sterke acteerwerk, meeslepende soundtrack, grootschalige sets, geloofwaardig miniaturen en wezens. De cgi is dan wel duidelijk verouderd, nog steeds heeft dat wel zijn charme. Op sommige momenten staat de cgi echt overeind als je kijk naar wat huidige films doen en je de invloed van een green screen te overduidelijk is als het gaat om over de top. Hier word het vooral gebruikt om het verhaal voort te kunnen brengen.

Peter Jackson heeft dan ook 2 versies gemaakt van iedere film in de reek. De bios en de verlengde versie. Ik heb beide dan ook gezien en ik heb ook zo mijn manier van hoe ik de films kijk. De meeste kijken alleen de bios versie andere weer de verlengde. Is de 1 beter dan de andere? Dat verschilt. Ben je een van de films en je wil meer zien van wat was weg gelaten? Dan is de verlengde versie voor jou. Ben je een fan van de films maar je vind de bios versies al lang genoeg en the way to go. Dan is dat ook goed. Iedere kijkmanier is goed. Als je maar van de films geniet. Wel zou ik je aanraden als je geïnteresseerd bent om te zien hoe de films zijn gemaakt dan is de verlengde versie ook erg goed om erbij te hebben. Uren aan achter de schermen en interviews zijn opgenomen van de hele productie. van het schrijven van iedere film tot aan de première en het succes ervan. Je krijg dan ook echt een goede indruk hoever deze mensen zichzelf hebben moeten pushen om een geweldige filmervaring ons te geven en de druk die erop stond.

Als ik de reeks weer kijk kijk ik eigenlijk altijd een combi van de biosversie en de verlengde. Alhoewel er zeker scenes inzitten die zeker de moeite waard zijn zitten er ook scenes tussen die je erg uit de film halen of de film onnodig lang uitrekt. Of sommige scenes waar bepaalde dialogen al eerder zijn gezegd en weer worden herhaald. Wat in een boek goed kan werken om je geheugen op te frissen, in een film werkt dat anders. En ik denk dat iedereen wel heeft met sommige films. Het voordeel aan de verlengde versies is dat, ookal zijn ze langer ze zijn verdeeld over 2 disks per film. Zo kan je wat makkelijker voor jezelf bepalen of je ze in 1 keer wil kijken of verdeeld. Zo krijg je dan ook meer het gevoel dat je naar een mini serie kijk inplaats van een lange zit.

De versie die ik dan ook kijk is de verlengde versie van Fellowship. Elke scene die hierin is toegevoegd is eigenlijk van grote waarde en de flow van de film voelt ook veel beter aan. Voornamelijk in de scenes in Hobbiton aan het begin van de film zetten de film in mijn ogen beter op en geeft zelfs de frisse kijker een betere indruk van wat er op het spel staat waarom Frodo de ring weg wilt hebben. Maar ook dat we wat meer van Bilbo te zien krijgen en wat het effect van de ring op hem heeft. hij is veel luchtiger in de extra scenes vergeleken in de biosversie. De extra scenes voelen niet alsof dingen onnodig worden uitgerekt en de dialogen klinken ook nu veel logischer. De film neemt hier wat meer zijn tijd en bouw veel meer naar het punt dat Frodo weg moet inplaats van dat het snel moet gebeuren. Je krijg meer personage verdieping ervoor terug terwijl de vaart er niet door verzwakt.

Dit is eigenlijk wat de rest van de film eigenlijk ook doet. De film houdt je aandacht goed vast zonder dat je denkt dat t telang duurt. Sommige overgangen die ik in biosversie een beetje haastig vond overkomen worden hier netjes afgewerkt zonder dat het tempo dwarsligt. Veel extra scenes zijn dan ook meer gerelateerd aan het boek. Daarom vind ik de verlengde versie van Fellowship de definiteve start om de reeks te bekijken. Hierin worden sommige dingen veel duidelijker die zich in de vervolg films afspelen.

Het sterkte acteerwerk in deze film is ook een deel van zijn succes. zo erg dat ze er mee zijn geassocieerd. Je zou niemand anders in de rol kunnen bedenken. Veel van de jonge acteurs was dit dan ook de grote doorbraak voor andere films of zelfs series. Iedere acteur komt geloofwaardig over in zijn of haar rol zonder te overdrijven. Gandalf is dan ook mijn ogen een uitblinker. De oude wijze man die alle wijsheid heeft maar nog steeds verbaasd kan zijn over de kleinste dingen en opkomt voor de algemene persoon.

De muziek van Howard Shore is erg mysterieus en verleidelijk tegelijkentijd. De score is niet typisch Hollywood wat eigenlijk de film ook sterker maakt. Soms krijg ik wel het idee dat er een lichtelijke kerkmuziek invloed erin verwerkt is. Maar we horen ook muziek dat geweldig past voor een epic avonturen film. Bombastisch, groot opgezet en spektakel. maar ook bij de kleine momenten weet je de muziek je te grijpen. Dit soort type soundtrack hoor je ook niet snel maar het past enorm goed bij de sfeer en setting. het geeft nog dat extra dimensie eraan. De films in het algemeen zou je eigenlijk nooit er zonder kunnen denken.

De cgi en miniaturen werk is voor zijn tijd nog steeds een kunst om naar te kijken. Ookal is de film nu bijna 20 jaar oud...Het staat nog steeds als een huis zoals ik al eerder zei. Dit soort dingen worden eigenlijk niet meer gedaan in het huidige filmmaken. Alles word nu eigenlijk door de computer gedaan. Wat vaak sneller werkt en makkelijker is maar het haalt toch wel een beetje dat realisme eruit. voornamelijk als een miniatuur zo goed gefilmd word dat je niet eens door hebt dat het een miniatuur is. Daar ligt voornamelijk ook de kracht van een miniatuur. Iets groot laten lijken terwijl het nog niet eens de lengte van een been heeft bijvoorbeeld. De illusie werkt hier enorm goed en ook dat maakt de film erg sterk. Zoals ik al zei is de cgi wel verouderd maar dat maakt de film niet minder. Cgi word alleen gebruikt om alleen dat nodige te tonen wat niet mogelijks is. Het is bedoeld om de film te helpen. Niet te dragen.

De sets en de omgevingen zijn dan ook van een ander niveau. Voor de kleinste dingen word er moeite gedaan om Midden-Aarde tot leven te wekken. Zodra je in Hobbiton beland geloof je ook echt dat deze plek bestaat. Niet zomaar iets dat op een parkeerterrein is gebouwd of met cgi opgeknapt is. Wat je ziet is wat je krijgt. Dat geldt natuurlijk niet voor elke locatie en soms vraag je je echt af of het echt is of gedeeltelijk computer effecten en een set. De twee staan in veel scenes enorm goed in balans en haalt je niet uit de film. Ik denk dat er dan ook geen enkel andere locatie Midden Aarde had kunnen creëren dan Nieuw Zeeland. Het is gewoon Midden Aarde. De bergen, de rivieren, de bossen, open weilanden Alles klopt. Je vergeet eigenlijk gewoon dat dit allemaal Nieuw Zeeland is. Wat een groot compliment is naar de filmmakers. Maar ook de rekwisieten die gebruikt worden geven de film nog dat extra laagje van oudheid en geloofwaardigheid. Uit de kostuums zie je dan ook verschillende invloeden van bepaalde tijdperken naar voren komen , maar nooit met het idee dat het een kopie is. Het is echt zn eigen ding.

Zijn er minpunten? Om eerlijk te zijn nee. Voor veel mensen zou de speelduur misschien te lang zijn en dat is iets wat ik ook begrijp. Je kan de film altijd in tweeën splitsen en verder kijken wanneer je wil. Daar is niets voor om te hoeven schamen. Maar de film houd je aandacht goed vast ondanks de lange speelduur. Voor de rest moet dit soort type films je ook grijpen. Al is het de personages, de omgevingen of de muziek. Voor ieder is er wel iets. Wil je een introductie hebben in het fantasy genre maar niet compleet overboord gaan is dit een goede plek om te beginnen. Het verhaal is een klassieke vertelling over goed en kwaad maar bied meer dan dat. Ookal komen er monsters en enge wezens voorbij, de film houd zich sterk door op thema's te focussen waar eigenlijk de boeken ook over gaan. Vriendschap, liefde, eer, zelfvertrouwen en nooit de hoop opgeven. Want in zelfs donkere tijden is er altijd een vonkje licht te vinden.

Lordov of the Ringovsky

Ik heb hier en daar enkele minuten gekeken. Doet een beetje aan als Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer.

Tom Bombadil doet in elk geval wel mee in deze versie.