Friday the 13th Part III (1982)

“Goddammit, Shelly, why do you always have to be such an asshole?”

En dan was het gisteren ‘Vrijdag de 13e’. Een groot fenomeen onder de gelovigen waar gedacht wordt aan het feit dat het nog wel eens veel ongeluk kan brengen. Geweldig idee dus om een titel te creëren en de naam te verluiden naar deze situatie. Ik was dus al eens begonnen aan deze reeks, nu moet ik zeggen dat ‘Michael Voorhees’ niet altijd mijn echte favoriet is in de slasher reeks, het is zeker wel een klassieker in de ‘slasher’ films en de horrorwereld. Het blijft overigens wel stiekem om er nog naar te kijken, en in mijn ogen heb ik er zelfs wat meer van genoten dan het tweede deel.

En ik denk dat de situatie waarop ik de film keek mij ook wel meer beviel, uiteraard dat het de dag was van de titel van de film, dus het kwam zo allemaal leuk dicht bij elkaar. Deze derde film brengt wel een leuke setting. We volgen dit keer een paar vrienden bij een soort boerderij, daar leek het alleen op. Maar, het zal vast wel weer dat Crystal Lake camp zijn, ik heb daar totaal overheen gekeken. De film speelt zich in ieder geval af in twee settingen, eentje in de schuur en eentje in het huis. Beiden boden wel leuke taferelen waar ‘Jason’ even moordlustig aan de slag kon en dat werkte aardig goed uit.

De cast is aardig, ‘Shelly’ blijft inderdaad nog steeds aan vreemde jongensnaam. Voor de rest is de cast vrij simpel en sprong niemand er voor mij echt uit. Uiteraard een leuke ‘killer’ met zijn hockey masker, het blijft een leuk fenomeen.

De film begint aardig, met nog een soort einde van deel twee en de ‘zogenaamde’ dood van ‘Voorhees’, al weet je van tevoren wel dat hij zowel onsterfelijk is. Ook krijg je nog eens een ontmoeting met zijn moeder, het grote brein achter het monster kunnen we wel zeggen. Eenmaal dit te hebben gehad komen we tot ontmoeting van de nieuwe slachtoffers van ‘Voorhees’. Ze krijgen daarna nog even ruzie met een motorclubje (drie mensen) die een soort ‘payback’ wouden uitvoeren maar ook op Voorhees stuitten, en dus helemaal afgeslacht worden met een hooivork.

Dus ja, dit derde deel beviel mij wil. De volgende keer dus op naar deel vier, waar we in gaan met volle moed om zo de zin toch hoog te houden, terwijl je al wel weet dat deze films uitgemolken zijn en in het vierde deel waarschijnlijk het zelfde blijft.

3.5*

Matiger dan de eerste twee delen vond ik wel. Jason krijgt in deze film voor het eerst een masker op. Het stramien van de film blijft hetzelfde. Wat inleiding, hoewel wat minder dan het vorige deel. De personages vielen me ook minder op buiten dan Shelly met zijn smerige pranks. Zijn dood wordt daarom ook niet meteen geloofd, wat enigszins komisch is. Er wordt in deze film nog een klein subplotje toegevoegd van een bemoeizieke motorbende. Die zingen het ook niet al te lang uit, maar die zwarte kerel die reïncarneert nog wel even op het einde. Nu ga ik denk ik toch even een pauze nemen van deze filmreeks, vermits de variatie niet al te geweldig is en het anders gaat vervelen. De chick van deze film is Dana Kimmell, die iedereen hier outsmart met haar overlevings-skills.

De eerste twee Friday the 13th films waren ook al geen meesterwerken (hoewel ik part 2 opvallend bovengemiddeld vond), maar dit derde deel is wel duidelijk een heel stuk zwakker. Het kampsfeertje is niet aanwezig in deze, en dat vind ik normaal juist het charmantste aan de reeks. Maar over het algemeen heb ik hier nu ook niet echt over te klagen, want je krijgt gewoon wat je verwacht; Jason die tieners afslacht. Dat groezelige, soms zelfs goedkoop er uitziende, beeld vind ik op de een of andere manier sfeervol, en in deze krijgt Voorhees dan ook eindelijk het bekende hockeymasker, wat wel iconisch is. De film neemt zichzelf iets te serieus, en de kills zijn echt belachelijk gore-loos, maar in z'n geheel is het een oké pulpfilm die prima uit te kijken valt. Misschien dat ik een paar vervolgen nog wel eens een keer kijk, maar dan hoop ik wel dat die zichzelf wat minder serieus gaan nemen en volledig de campy tour opgaan. 2.5*.

Verbetering.

Tot nu toe beter dan deel 1 & 2, en overigens ook 4. Alles werkt in dit deel net wat beter en dat verhoogt de funfactor van zo'n film. Het helpt dan ook zeker als je qua budget een miljoentje meer krijgt om mee te werken. Het resultaat schiet qua kwaliteit direct omhoog, en dat heeft een erg voordelig effect op de film.

Net als bij het vorige deel neemt deze film even de tijd voordat het een omslag maakt naar horror, maar het weet hier iets beter te boeien gezien de film eerder en vaker tot z'n punt komt. Genoeg moorden om de lege ruimte op te vullen en de personages zijn dit keer ook wat boeiender, ondanks dat ik nog steeds van geen enkele de naam ga onthouden.

De kills zien er nog steeds gedateerd uit maar zijn iets bruter en explicieter ten opzichte van voorgaande delen. Het valt wel in de categorie slasher waarbij de aftermath bruter en grover is dan de kill zelf, maar dat maakt niet uit, want ze schroeven het op z'n minst naar boven en dat is een begin. De moorden worden wel nog steeds beperkt en zelfs matig in beeld gebracht, maar het loopt wel iets lekkerder.

De film ziet niet zonder pluspunten maar zit de film ook niet zonder minpunten. Het acteerwerk van de meeste personages is nog steeds slecht, het verhaal ruk en ook Jason vind ik hier nog niet heel goed. Wel beter dan in deel 2, maar ik mis toch nog een bepaalde dreiging en kracht. Hoe Jason er in modernere films uitziet, zo zie ik hem graag, maar uiteraard kunnen dit soort films daar niet aan tippen.

De final girl vond ik in dit geval overigens serieus leuk en de finale kent zowaar nog wat spanning, verder blijft dit wel een leeg gebeuren die de bekende formule gebruikt om de film mee in te vullen. De achtervolgingen worden te overzichtelijk in beeld gebracht (een rennende en springende Jason ziet er niet uit) en de film doet geen moment z'n best om intelligent te zijn, wat met zo'n serieuze toon wel een gemiste kans is. Gelukkig wel vlotter dan voorgaande delen. Deel 4 was weer een treetje lager, maar ik hoop dat het zich vanaf deel 5 weer herpakt.

Jason is terug. In 3D nog wel. En oh ja, hij is voorzien van een ijshockeymasker. Veel meer opzienbarends gebeurt er eigenlijk niet in deze standaard slasher met een hoge bodycount maar met middelmatige kills.

Voor de tweede keer is de regie in handen van Steve Miner. De film sluit naadloos aan bij het vorige deel en gebruikt de eerste minuten om de kijker nogmaals met de finale van deel 2 te confronteren. Een leuke finale, die tegelijkertijd de creatieve armoede van dit derde deel aantoont. Deel 3 is dan ook niet veel meer dan een redelijk ongeïnspireerde kloon van het tweede deel.

De personages zijn van een meelijwekkend kaliber. Onbezorgde tieners die smachten naar seks en drugs en op brute wijze door Jason uit hun lijden worden verlost. De kills zijn wat fantasieloos maar zien er wel goed uit. De speciale effecten zijn in orde en het bloed gutst overvloediger dan in deel 2.

Miner laat Jason nogal wild en ongecontroleerd rondlopen. Ik hou meer van de bedachtzame en mysterieuze killer die Jason ook is. Dat hectische gedrag ontneemt hem veel van zijn duistere glans. Maar goed. De setting is sfeervol. Het slachtvee kent zijn plek. De kills zijn ok. Friday the 13th Part III is niet heel bijzonder maar doet wat hij moet doen. Hij vermaakt.

Ook dit derde deel weer gezien en vind dit toch een erg leuk campy deel. Jason heeft intussen een groeispurt gekregen en van dikkertje Shelley zijn bekende hokeymasker gepakt. de film heeft veel elementen die zijn overgenomen in het Friday the 13th computerspel, toch wel een van mijn favoriete games op dit moment. Alleen de geforceerde 3D effecten waarmee je in deel 3 om de oren wordt geslagen, zijn een beetje vervelend, maar zorgen tegelijkertijd voor nog meer campyness. En de kills ogen soms erg fake (het geplette hoofd).

De formule werkt nog steeds in dit derde deel. De regie blijft in goede handen bij Steve Miner. Achteraf zie ik ook wel in welke scenes vooral 3D gimmick zijn. Maar storen deed het mij niet. En verder zijn alle vertrouwde elementen aanwezig: Jason, tieners, een dorpsgek en een soundtrack die een mix lijkt van Morricone en Herrmann. Ik heb wel de indruk dat er nu nog wat meer tienerdrama en occasionele humor in verwerkt is.
Fijn om hier dan het ontstaan van een icoon mee te maken met de introductie van het hockeymasker. Als laatste deel van een trilogie had dit zeker kunnen volstaan. Niet voor niets wordt in de finale scènes de cirkel rond gemaakt t.o.v. het einde van het eerste deel. Mooi dat deze keer mama Voorhees opduikt uit het water.

Alles in beschouwing genomen, is dit niet de beroerdste sequel uit de vrij kleurloze franchise. Aangetast door de tand des tijds en geteisterd door een lamentabel script, blijft de film desondanks overeind als semi-vermakelijk, zelfs vijftig jaar na datum, wat toch een prestatie is. De kills zijn niet echt interesant en de spanning is meestal ver te zoeken. Ook de personages zijn zo leeg en zo dom als ze maar kunnen komen. Als kijker wil je echter zien hoe Jason de losbandige jongelingen om zeep helpt en de body count is vrij hoog. De 80s vibe, die al aanvat bij de opening credits, maakt het geheel verteerbaar.

50 jaar alweer?

Ik schrok even en dacht dat ik al 60 jaar oud was.