Ringu (1998)

“Ryuji? When it's time for me to die... Stay with me.”

Vorig weekend heb ik de Amerikaanse remake versie ‘The Ring’ gezien en die film bevatte gewoon erg veel jeugdsentiment waardoor die zit al een stuk makkelijker werd. Van de week, ben ik begonnen aan het Japanse originele deel ‘Ringu’. Deze doet mee aan de ‘horrordraft KO’ en het leuk me daarom ook leuk het ‘begin’ eens te kijken. Maar waar ik al bang voor was is het feit dat deze film mij ging tegen vallen door het stukje onderzoek, of te wel een hele horror film verplaatsen na het vinden van het verhaal en maar daadwerkelijk twee ‘spannende’ momenten met een horror visie er in stoppen.. De film is voor mij echt te saai op alle punten, het begint leuk maar minder eng in mijn ogen dan de remake, en daarna valt ook deze film in een soort dal van saaiheid waar het verhaal echt geen meter kon opschieten.

Buiten dat vind ik het concept eigenlijk best aardig bedacht alleen de uitwerking is echt fors minder. Ook het acteerwerk vond ik echt helemaal niets bijzonders en misschien soms nog wel randje amateuristisch.

Ik wil er verder ook niet veel over kwijt, dat kan ik niet. Had wel hoge verwachtingen van deze film zeker gezien de hoge score hier op MovieMeter maar kon er zelf helaas vrij weinig mee. Soms moeten bepaalde films je denk ik liggen, andere keren raken ze je niet en dat is hier voor mij wel het geval. Ik vond het niet interessant genoeg, spanning was nergens aanwezig en ook het ‘horror’-element miste ik op alle gebieden. Voor het einde en het begin geef ik de film nog een iets hoger cijfer dan mijn gevoel, maar ik heb me een uur lang sowieso verveeld.

1.5*

Japanse original dus van het meer bekende Amerikaanse The ring. Het is al een tijdje geleden dat ik die laatste nog mocht zien, dus mijn vergelijking zou wat mank lopen. Ik weet wel dat ik The ring best eng vond en erg goed vond qua spanning en plot. Toch had ik het gevoel dat de klemtoon en de pace in deze film anders ligt dan in zijn Amerikaanse broer.

Het concept heeft wel iets. Je betrekt de kijker ook rechtstreeks mee in het plot, het ijzingwekkende telefoontje daar gelaten natuurlijk. De spanning en uitwerking lijkt me toch minder. Die televisiescène blijft het wel doen. Geweldig idee! De achterliggende idee is misschien ook te zoeken in de Japanse cultuur, maar die kwam voor mij als leek niet genoeg over.

Shocktober #37

Ook deze had ik ooit eerder gezien. De film die J-horror op de kaar zetten. Met de horror valt het eigenlijk wel mee. Het idee us goed en het heeft z’n momenten, maar het is vooral een soort onderzoek journalistiek thriller. Wel goed gedaan. Sfeervol en boeiend.

Dikke 3,5*

Saaie en vervelende film om naar te kijken, echt horror vond ik dit niet.