The Exorcism of Emily Rose (2005)

Het werd hem zo persoonlijk dat hij geen lid meer is, vermoedelijk

Veel meer een rechtbankdrama dan een horrorfilm, totaal niet griezelig en eerder melig.
Waarschijnlijk was het ook niet de bedoeling een horrorfilm te maken, maar toch bleef ik op meerdere vlakken op m'n honger zitten. Weet niet of het aan de acteerprestaties lag, maar ik voelde ook weinig betrokkenheid en medeleven met de personages.

Goed uitgewerkte film, die het moet hebben van het boeiende (waargebeurde) verhaal.

De film is een mix van heden en flashbacks die ons laten zien, maar vooral laten nadenken of Emily nou echt bezeten was of niet. Het knappe van de film vind ik toch wel dat je als kijker er bijna 'heilig' van overtuigd bent dat Emily bezeten is. Haar gedrag, omvorming van het lichaam, het geschreeuw, dat ze demonen ziet in mensen etc., zijn toch een aantal merkwaardige vertoningen die abnormaal zijn. Vervolgens schakelen we weer over naar de rechtbank en de hoofdaanklager heeft bijna voor elk aspect wel een verklaring klaar liggen. Emily haar abnormale gedrag valt gewoon dus te verklaren. Dat is ook het uitgangspunt van de film. Je op het verkeerde been zetten en laten nadenken. Heel knap gedaan, waardoor de film zeker boeiend blijft (tot het eind).

Tussen de flashbacks door, krijgt advocate Bruner ook te maken met 'demonen'. Er gebeurt eigenlijk niet erg veel, maar eng vind ik het allemaal wel, zoals het tijdstip 03.00. Apart. Zet me weer aan het nadenken. De acteerprestaties waren redelijk goed, maar de film wordt echt gedragen door Carpenter. Erg sterk geacteerd. Zo'n figuur kom je liever niet tegen in het donker. Natuurlijk doet make-up ook een boel, maar je moet het ook maar kunnen om zo hysterisch te doen en zulke gezichtsuitdrukkingen te vertonen.

Deze 'Exorcist' film heeft mij prima vermaakt. Bij vlagen eng, sfeervol maar vooral boeiend. 3,5

De film is gebaseerd op het waargebeurde exorcisme van Anneliese Michel die in de jaren '70 verschillende exorcismes kreeg. Awel, deze film is zeker niet slecht, en zelfs heel goed trouwens,maar er komen weinig dingen aan te pas die Anneliese Michel heeft meegemaakt, ook op het laaste dat exorcisme in die paardenstal is allemaal verzonnen, Anneliese heeft wel andere dingen meegemaakt !
Maar kom....

Wauw! Spannende film. Je wordt mee gesleept in dit verhaal. En wat zet Jennifer Carpenter een rol neer! Het enige waar ik mij haar nog van herinner is White Chicks. Maar hier bewijst ze dat ze een hoofdrol prima kan dragen. Je gaat helemaal met haar mee en volledig in het verhaal op.

Flauw.

Een mix tussen courtroom en exorcisme zou ervoor kunnen zorgen dat het exorcisme gedeelte wat extra power zou kunnen meekrijgen. Ondertussen zijn er zoveel exorcisme films die allemaal exact hetzelfde pogen te doen dat het effect van het hele exorcisme gebeuren al een tijdje is uitgeblust, maar deze mix in deze uitvoering helpt het genre toch ook niet vooruit.

De exorcisme scenes zijn best tam, maar ook het courtroom drama is redelijk dik aangezet en weinig subtiel. Helpt ook niet dat het visueel allemaal erg droef overkomt, waardoor de film op belangrijke momenten sfeer tekort komt.

Pover acteerwerk is de finale nagel in de doodskist van dit filmpje. Het is allemaal erg TV-film achtig, daar waar een regisseur als Derrickson toch tot meer in staat is. Niet dat het mijn favoriete regisseur is, maar dit is toch één van de mindere dingen die ik hem zien doen heb.

Op zich is de mix als idee niet zo'n slecht idee, maar dan moeten de twee afzonderlinge genres wel goed uitgewerkt worden. Dat was hier absoluut niet het geval, derhalve een flauwe film (die ook nog eens veel te lang duurt).

1.5*

Intelligente rechtbank-film die handelt over het (waargebeurde) verhaal van Emily Rose, een dame die door de duivel werd bezeten. Er zijn natuurlijk al vele films gemaakt over exorcisme, maar deze heeft een zeer originele inval. Het had met iets meer vaart in beeld gebracht mogen worden en misschien met iets meer flashbacks, maar de film bleef me boeien door het goede spel van de cast. De "unrated" version duurt te lang; er kon zeker een half uurtje uit. Toch vond ik de film een verrassing en een verademing tegelijk, omdat het zo origineel was. Gekeken vanaf Blu Ray. 3,5 *

Blijft een schitterende film. Een van de betere in het genre. De combinatie van horror en rechtbank klinkt op papier wat duf, maar kwaliteitsregisseur Derrickson raakt precies de juiste snaar; The Exorcism of Emily Rose is zowel angstaanjagend als emotioneel meeslepend.

Voor een groot deel is dat toe te schrijven aan Jennifer Carpenter, die hier een bijna onmenselijke acteerprestatie neerzet als het door zes demonen geplaagde slachtoffer. Met name haar mimiek is ronduit eng. Maar ook de hele sfeer die Derrickson neerzet is subliem.

Minpuntjes zijn er ook. Zo was de rechtszaak opeens wel héél plotseling en simpel afgelopen, wat de geloofwaardigheid er niet beter op maakt. Maar eigenlijk doet dat er niet zoveel toe bij een film die het vooral moet hebben van sfeerschepping.

Prachtfilm van een ondergewaardeerde regisseur. De 8 blijft staan.

Uitstekende film.

Niet slecht, heeft wel zijn momenten, maar de sfeer gaat wel ten koste aan de meer serieuzere ondertoon, hoewel het interessant is om een exorcisme vanuit een andere invalshoek te zien. Voor mij ligt de focus verder ook het meest op het rechtbankgebeuren in deze film. Tijdens het rechtbankgebeuren worden beiden goede kanten wel vrij goed verdedigd. Een echte fan van rechtbankdrama's zal ik trouwens ook nooit worden. Gelukkig dat het hier een interessant thema betreft. Ik twijfel tussen 3* en 3,5*.

Geen slechte film! Wist mij mee te slepen. Alleen af en toe een tikkeltje langdradig. Mix tussen horror en rechtbank erg goed.

Heerlijk.

1 van de betere horrorfilms die ik tot nu toe heb gezien, al is dit misschien niet een volbloed horror te noemen. De combinatie rechtbankdrama (dat hier duidelijk de overhand neemt) en horror lijkt niet al te interessant, maar het werkt hier op een gekke manier wel.

Sterke rol van Linney & Carpenter. Maar ook Wilkinson en Scott maken toch wel goede indruk. Maar het zijn vooral Linney & Carpenter die deze film op de schouders nemen en hem duidelijk een niveautje hoger weten te schoppen, iets dat zo'n film als deze wel nodig heeft.

Derrickson is een interessant regisseur. Alhoewel het niet zijn horrorfilms waren die mij hadden overtuigt, weet hij altijd minstens een vermakelijke film af te leveren. Dit was veruit zijn beste horrorfilm voor mij die hij nu heeft afgeleverd.

Interessant in beeld gebracht soms, nerveuze en zweverige bewegingen werken best goed en de film is sfeervol. De rechtbank, alhoewel soms een beetje overdreven, is interessant om te volgen en de horror is spannend en intens.

Intense horror die soms aardig de rillingen weet te geven (Carpenter in die pose in de hoek van de kamer was uitermate sfeervol) maar in het algemeen erg vermakelijk is en best intens weet te zijn soms. Ik zat tenminste wel aan de buis gekluisterd, en dat is een positief iets.

Daarnaast weet de film emotioneel ook soms de goede snaar te raken. Na de film was ik best onder de indruk dat ik helemaal in de film zat. Deze sfeervolle rechtbank drama met enkele sterke horrormomenten heeft me uitermate weten te vermaken en te boeien. Deze gaat ongetwijfeld mijn favorieten in.

De film was precies wat we verwacht hadden. Het griezelige in het verhaal had regisseur Scott Derrickson zal voor veel kijkers meer aan kunnen dikken maar volgens ons is het verhaal in de juiste proporties verwerkt in de film. Het grootste deel wordt besteed aan de rechtszaak waarin Advocate Erin Bruner het opneemt tegen de openbare aanklager Ethan Thomas die Father Moore het liefst jaren lang de gevangenis van binnen laat bewonderen.
Voor toekomstige kijkers: van de uitdrijving laat de film niet veel zien, het draait veelal om de vraag of de pastoor schuldig is of niet.
Onze waardering: 7+.

“We are the ones who dwell within. I am the one who dwelt within CAIN! I am the one who dwelt within NERO! I once dwelt within JUDAS! I was with Legion! I am Belial! And I am Lucifer, the devil in the flesh.”

Erg onderhouden en best vermakelijke exorcisme film in mijn ogen, de films weten vaak geen spanning op te bouwen in mijn mening maar dit keer vond ik het vrij interessant om te volgen. Toch was voor mij de rechtbankdrama een soort tegenvaller, hoewel dit het verhaal wel wist te vertellen, en het verhaal interessant was vond ik zeker in het begin vele scenes in de rechtbank erg saai. Toch wanneer we wat meer van de exorcist ‘Emily’ zien is de interesse ook meer aanwezig.

Ik zelf geloof nooit in het verhaal ‘waargebeurd’. Hoewel ik erg argwanend ben over het feit dat ik wel geloof dat er zekere entiteiten met ons samen kunnen leven waar je liever niet mee in aanmerking wilt komen (dit komt misschien ook mede door de geloofsovertuiging die ik hanteer en mijn muziek smaak vaak over die genre gaat). Afijn, het gaat nu natuurlijk niet om wat je wel en niet gelooft, de film vertelt een verhaal die ik altijd wel zie zitten. Ik vind zelf films met demonen best spannend en ook misschien nog wel een tikkeltje ‘eng’ misschien.

De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van het Duitse meisje ‘Anneliese Michel’ die in e jaren zeventig overleed nadat ze bezeten leek te zijn. Men denkt dat dit een psychische aandoening geweest zou zijn, anderen denken de duivel. Ik weet niet wat het was, beiden opties zijn natuurlijk altijd mogelijk.

Toch vond ik het switchten van rechtbank naar de plek van gebeurtenis niet altijd even geslaagd en weet ook de film die niet altijd even pakkend en boeiend over te brengen. De uitkomst is eigenlijk best te raden in het begin en was eigenlijk niet echt een verassing.

Ik vond de film qua exorcisme eigenlijk erg geslaagd maar daar blijft het wel bij. Het verhaal was wel interessant alleen zoals ik al zei vond ik het rechtbankdrama niet altijd gepast bij de film. De cast deed het uitstekend en de film ziet er erg verzorgd uit.

3.5*

Sterke film.
In 2005 ook aan begonnen toen hij net uit was, maar toen vond ik er niks aan en heb ik hem na een half uur afgezet.
Nu de beoordelingen erg hoog waren toch maar weer eens geprobeerd toen deze op netflix verscheen, en toen zat ik er na 30 minuten juist helemaal aan vast gekluisterd.
Het contrast met hoe de familie, vriend en de pastoor de situatie heeft meegemaakt/beleefd met de rechtbank "feiten" hoe het ook verklaarbaar het medisch allemaal ook mogelijk had kunnen zijn is goed in beeld gebracht.

Ik vind het wel altijd wat jammer dat hier ook na afloop geen echte beelden / foto's of b.v. nog even het gras van Emily in beeld word gebracht tijdens of net voor de aftiteling. aangezien deze film op ware feiten is gebaseerd.

Ik heb altijd moeite met dit soort films als ze op "ware feiten" zijn gebaseerd. Ik vind een film als "The exorcist fantastisch, maar het is ook fantasie. Vooral als dit dan in de werkelijkheid wordt gebracht moet het allemaal ook geloofwaardig zijn. Ik zien enkel een geesteszieke om aandacht schreeuwende tiener. En vanaf de eerste introductie vond ik het in dit geval wel heel erg storend dat de actrice eigenlijk veel te oud is voor deze rol. Ik dacht in de eerste scene dat ze de oudere oppas was of zo. En wat al gezegd wordt hierboven, maak het dan enigszins interessant om echte beelden te mixen. Dan wordt het verhaal misschien toch wat geloofwaardiger.