Bride of Frankenstein (1935)

Het monster van Frankenstein leeft nog en het moorden gaat door. Ondertussen wordt dokter Frankenstein benaderd door een andere geschifte wetenschapper die het monster van een bruid wil voorzien...
Bride of Frankenstein is een geslaagd en amusant vervolg op het eerdere Frankenstein. Waar de laatstgenoemde film nog gebaseerd was op een boek, konden de scriptschrijvers zich nu helemaal uitleven. Het is lastig films uit de jaren 30 te beoordelen, want waar loopt de grens tussen gedateerd en corny? Ik kon om Boris Karloff wel glimlachen wanneer hij zijn eerste woorden uitkraamt en een sigaar opsteekt. De interactie tussen het monster en de mens vond ik het meest interessant. Dat is in deze film goed tot zijn recht gekomen.

Erg geinig filmpje dat beter de juiste snaar raakt dan de eerste.

De originele Frankenstein wilde toch meer 'eng' zijn waar deze eigenlijk nog veel meer over the top gaat en er een dosis humor in vermengt. Zo komt het eigenlijk beter tot z'n recht in de moderne tijd.

Hoogtepunten zijn het gedeelte in het midden met de blinde vriend en natuurlijk het eind-experiment, mooi gedaan!

En niet te vergeten de mini-mensjes

Leuk vervolg op Frankenstein. Is op sommige vlakken beter dan het origineel, op andere vlakken ook minder. Deze begon heel goed, vooral het begin met de schrijfster maar als het echte verhaal dan begint vond ik het aan het begin nog een beetje magertjes, het stuk met die kleine mannetjes vond ik dan wel erg goed,
het monster bij de blinde man was ook erg tof en het einde was super, vond de rest van de scènes toch wat magertjes. Visueel vond ik deze ietsjes mooier dan 't origineel, vooral tegen het einde aan. Deze was ook iets gekker en bizarder, daardoor ook iets bijzonderder. Karloff zag er weer goed uit en deed het ook weer leuk, nu kon hij zelfs praten, sigaren roken en meer. Vond er wel een aantal vreselijke slechte spelers in spelen, zoals die zigeunerslaaf van Dr. Frankenstein en zijn bruid (ze had wel iets weg van Tineke Schouten). Ik vond The Bride van het monster wel heel erg goed en tof en had van mij wel wat meer screentijd gemogen.

Net als het origineel 3* maar misschien ooit nog een verhoging

In mijn ogen even goed als "Frankenstein'. De oubollige maar wel sterke sfeer is hier dan ook passend. De oude quote "She's alive!" moet iemand ooit weleens gehoord hebben. Kostuums zien er weer erg chique, deftig en luxe uit. Net zoals de decors/sets. De bijzondere verschijning van Karloff als "het monster" is ook weer erg goed. Hij was dan ook de perfecte acteur voor deze rol. 4,0.

Lichtzinnig kunststukje met een leuke Karloff, leuke decors en fraaie montage, vooral bij het geweldige einde. De miniature people waren ook heel leuk. Er zat weleens een saaie scène tussen, maar afgezet tegen de tijd is dit een meesterwerkje.

Afgelopen nacht deze Frankenstein onder het genot van een biertje bekeken.
Leuke film en weinig verouderd, er zit zelfs nog humor in verwerkt wat het eerste deel stukken minder heeft.
De eerste keer dat ik die kleine mensjes zag moest ik toch wel even hardop lachen, hoe verzinnen ze het? haha.
En natuurlijk de scene met die oude blinde man die van Frankenstein gelijk een alcoholist weet te maken, drink drink drink!

Heb me dus prima vermaakt, al is de film niet briljant.

3.5*

Een nogal cartoonesk vervolgt dat aantoont hoe zelfs in 1935 tongue-in-cheeck horror al. bestond Dat de film humoristisch van inslag is, wordt duidelijk van het begin waar we auteur Mary Shelley te zien krijgen. Nog een fundamenteel verschil met zijn voorganger, is dat er nog meer wordt gepoogd om medelijden voor het monster op te roepen. Dat gebeurt net iets te nadrukkelijk bij momenten, waardoor de klassieke horrorcharme lichtjes verloren gaat.

Frankenstein, the bride of.

Heel goede klassieker over het groene monster. Boris Karloff acteert schitterend. Echt mijn stijl van films. Maar ik vind het jammer dat het op het een langdradig was terwijl de film maar 77 minuten duurt.

3.5 tot 4

ik had net een western van 1.5 uurtje achter de rug en het was nog maar half 10 dus im stopte deze in mijn dvd-speler het was een leuke film maar ik nam hem niet echt serieus. tja de film is 80 jaar oud maar van het sfeertje was ik gecharmeerd. (ik ga denk ik meer van deze oude films zien : de echt frankenstein dracula en laurel en hardy!)

Vanavond te zien in Lumière Cinema Maastricht.

Even goed als het eerste deel.
Bride of Frankenstein verschilt eigenlijk niet veel met Frankenstein. Gewoon enkele toevoegingen, maar meer niet. Boris Karloff zet hier een erg goed monster voor. Wel vond ik het best belachelijk dat 'ie kon praten. 3*

Men kan moeilijk van een betere film, maar wel het tweede deel van Mary Shelley's roman spreken. Het monster krijgt wel een meer dankbare rol, vooral de scene's met de blinde man en wanneer zijn bruid haar afkeer toont tegenover het monster, zijn ijzersterk. Clive's rol van Frankenstein verbleekt bij de rol van Thesiger als dr. Pretorius. De scene's met de mini mensjes waren leuk met baanbrekende effecten, toch voor een 80 jarige film, maar overbodig. De huishoudster van Frankenstein kwam 80 jaar geleden misschien grappig over naar het publiek met haar hysterisch gedoe, maar komt de dag van vandaag eerder irritant over. Ik ga me deze week nog eens wagen aan de eerste film, is al een paar jaar geleden.

Niet mijn ding.

De originele Frankenstein nog niet gezien, maar dit tweede deel heeft blijkbaar een wat grotere cultstatus. Het eerste uur is het bijna onbegrijpelijk waar het die status dan vandaan gehaald heeft.

Nu is Frankenstein ook niet echt mijn type verhaal. Het is niet veel meer dan een melige moraal in een niet-echt horrorfilmpje gedumpd. De scene met de blinde vond ik dan ook veruit de meest irritante uit de hele film. Frankenstein zelf ziet er verder nogal goedkoop uit en Karloff kon me, ondanks z'n status, ook niet echt overtuigen. Enige horror (volgens de moderne definitie) is ook compleet afwezig.

Eerder wat humor zelf. Die Minnie is onuitstaanbaar, de gillende vrouwen eerder lachwekkend en een pratende Frankenstein kan je ook alleen maar zien als een poging tot humor. Vond ze alleen niet echt geslaagd. Gelukkig zitten er tegen het einde aan nog een paar leuke scenes in. Wanneer de bride tot leven gewekt wordt is de film op z'n best, oogde bijna modern. Het verloop daarna is zelfs wat overbodig, ben het dan ook niet echt eens met de mensen die vinden dat het einde te plots komt, het had wat mij betreft zelfs wat vroeger gedaan mogen zijn.

Schaduwspel is verder best aardig, visueel verder niet zo héél veel te beleven, qua soundtrack vond ik het allemaal wat minder.

Conclusie: het sfeertje, de electriciteit, de kelder ... dat is het aardige deel van deze film, de melige omkadering is echter enorm gedateerd en weinig interessant.

1.5*

Dat kapsel was me ook opgevallen. De eerste Frankenstein zag ik twee jaar geleden, maar volgens mij zag het monster daar veel beter uit.

The Bride Of Frankenstein haalt het niet bij de eerste film. Dit vervolg is leuk, maar het voelt teveel aan als een verplicht vervolgdeel. Ergens was ik er ook wel bang voor, want waarom zou je in godsnaam een vrouwtje voor het monster moeten creeëren? Niet uit compassie in elk geval. De opening is zelfs compleet overbodig. Waarom Mary Shelley van stal halen? Het enige wat ze doet, is vertellen dat het verhaal verder gaat na de brand in de molen. Dat lijkt me nogal wiedes als er een vervolgdeel komt.

Verder heb ik best genoten van de film. Het schaduwspel en de decors zijn weer ouderwets goed. De meeste acteurs doen het voortreffelijk, al ben ik het met Onderhond eens dat Minnie het bloed onder je nagels vandaan haalt. Hoe vaak ze ook oog in oog met Karloff staat, ze overleeft het iedere keer weer. Onkruid vergaat niet. De ontwikkelingen van Frankenstein zijn leuk om te volgen, Het zorgt er in elk geval voor dat The Bride Of Frankenstein geen herhaling van het eerste deel is. Wel had deze film best wat meer macaber mogen zijn. De humor wint terrein ten koste van de horror en dat is jammer. Het klinkt allemaal wat negatief voor dit cijfer. Het is dan ook een krappe 3,5. De eerste film blijft dan ook de beste.

Uitmuntend vervolg op het origineel uit 1931. Op veel punten weet deze film zijn voorganger te overtreffen. Het verhaal is beter, de vertolkingen zijn veelal beter (hoewel Una O’Connor met haar komische rol behoorlijk uit de toon valt) en de film ziet er over zijn geheel beter uit. Toch was de vorige film iets griezeliger en natuurlijk is de verassing er ditmaal vanaf.

De film ziet er prachtig uit en net als het Frankenstein monster, werd ook zijn bruid een klassiek figuur binnen de horrorwereld. Karloff is wederom uitstekend op dreef en krijgt ditmaal goed tegenspel van Ernest Thesiger. Ook de rest van de cast acteert verdienstelijk. Acteur Colin Clive stierf twee jaar na de opnames aan de gevolgen van jarenlang alcoholmisbruik. De rol van Frankenstein’s verloofde werd in het origineel vertolkt door Mae Clarke, maar werd hier overgenomen door de destijds 17-jarige Valerie Hobson. De muziek van Franz Waxman is uitstekend, evenals het camerawerk van John J. Mescall.

Een klassieker binnen het horrorgenre!

Het gebeurt niet vaak dat ik een vervolgfilm beter vind dan het origineel, maar dit is er zo eentje. Het origineel was zeker niet slecht maar ik vond het nogal vlak op het gebied van karakterontwikkeling. In het vervolg krijgen de karakters meer diepgang met het monster voorop. Waar in het origineel hij echt nog een wildeman is krijgt hij vooral door de blinde man een zachter karakter waardoor je dan toch wat sympathie voor hem krijgt, sowieso vond ik dat de beste scènes. Nu ben ik me er van bewust dat deze film enkel kan werken als aanvulling op het origineel, je moet ze eigenlijk als 1 geheel beschouwen. Leuk de openingsscène met auteur Mary Shelley, een soort van ode voor haar mooie novelle. Fijn ook dat de meeste van de cast uit het origineel hun rol weer hadden opgenomen. En dan had je nog die bizarre scènes met die mini-mensjes, knap bedacht toch wel.
Een beetje jammer dat de bruid zelf zo weinig screentijd had. Ze zag er trouwens schitterend uit.

The Bride of Frankenstein is inderdaad beter dan het origineel al scheelt het niet heel veel. Het origineel heeft een betere spanningsopbouw terwijl het monster zelf in dit vervolg een stuk menselijker is, op een manier die ik graag zie. Ik dacht dat de bruid echt een ding was in de horrorstudio's van Universal, maar blijkt dat ze slechts vijf minuten screentime heeft, en daar moet je nog een uur op wachten ook! Wel een tof uiterlijk met de shock-hairdo, en een mooie vrouw.

Bijna de hele cast uit het origineel is weer van de partij, behalve Elizabeth die dit keer wordt gespeeld door Hobson. Een paar dagen geleden de verschrikkelijke Una O'Connor in The Invisible Man gezien, draaft ze hier helaas ook weer op. Zoals gezegd is het monster dit keer een stuk menselijker waardoor je pas echt met hem gaat meeleven. Dat gevoel had ik in het eerste deel nog niet zo. Hier kan hij echter enkele woordjes zeggen - al vond ik de overgang van gebrul naar hele zinnen praten erg kort -, gaat hij zich aan mensen hechten en laat hij zelfs een traan. Mooie scene met de blinde man.

Wederom bulkt de film van de sfeer en zijn de special effects met de mini-mensjes weer fraai. De decors zijn prachtig, en allemaal in de studio opgenomen. Het einde is weer heerlijk 'mad scientist' achtig, miste ik ook wel een beetje in deze film. Tof vervolg, die als het aan James Walvis lag er nooit was gekomen...

"It's a perfect night for mystery and horror. The air itself is filled with monsters."

Het was al heel laat maar ik wou perse toch nog even een filmpje kijken. Deze was maar een uurtje, dus waarom niet. Veel mensen vinden dit vervolg beter dan de originele film maar die mening deel ik niet.

De film is wel heel erg sfeervol. Heerlijk die donder en bliksem, die kastelen en alles. Stiekem zijn die studio opnamen van de jaren '30 toch wel heel gaaf. Het zwart-wit geeft de film echt een mooi karakter. De muziek was wel geslaagd, al krijg ik er soms een beetje genoeg van een hele film lang. Qua decors en locaties is dit vervolg misschien wel wat beter als zijn voorganger maar dat is het ook wel.

Waar Frankenstein misschien geen geslaagde verfilming is van het boek is het opzichzelf als film erg sterk. Legendarische scènes, nauwelijks storend acteerwerk (wat hier wel degelijk het geval is) en een geweldige Karloff. Hier vond ik het toevoegen van humor een beetje een misser, sommige personages waren erg irritant. Het top-punt was wel toen Dr. Pretorius die stolpen met kleine mensjes tevoorschijn haalde. Een enorme verspilling van budget, het slaat helemaal nergens op en voegt niets toe maar voor die tijd lijkt het me ongelooflijk moeilijk te realiseren. De make-up van Karloff ziet er in dit deel ook veel minder goed uit.

Het verhaal is erg slecht. Zowel Dr. Frankenstein als het monster hebben de brandende molen overleeft (daar gaat het prachtige dramatische einde van het eerste deel). Het monster ontmoet een blinde man (alweer) en leert praten (?!?!). Ondertussen komt een oude studiegenoot van Frankenstein, Dr. Pretorius, naar het kasteel en eist dat hij samen met hem weer leven creëert. Als Pretorius zijn vrouw ontvoerd en het monster erbij haalt geeft Frankenstein toe en gaan ze aan de slag met de bruid van het monster... Het ergste is misschien wel dat Mary Shelly dit allemaal verteld, misschien een beetje bezopen. Het einde was ook een beetje rommelig en gehaast allemaal. Uiteindelijk zien we de bruid slechts een minuut of zo.

De film is gelukkig niet te lang en door alle typische horror-elementen wel erg vermakelijk. Het acteerwerk was te doen, maar daar zullen we maar niet over beginnen. Kan niet tippen aan het origineel als je het mij vraagt, maar was leuk om een keer gezien te hebben.

Vrijdag 21 augustus te zien in EYE in het kader van Cinema Egzotik.

Een tegenvaller van jewelste wat mij betreft, vooral in vergelijking met de andere Universal classics. Karloff blijkt makkelijk over te halen met drank en de bruid heeft maar een zeer minimale bijdrage. Die gestoorde opa van Peter Cushing (die andere professor) was dan nog wel tof.

Vond hem minder dan de eerste Frankenstein van Whale. Ook The Invisible Man, die ik na deze zag, beviel beter. Vond dit iets te melig voor het Frankenstein verhaal. De eerste speelt nog best goed in op klassieke angsten van een onbekend monster en de doorgeslagen wetenschapper, hier borduurt hij daar op verder maar dan met kleine nuances zoals de toon (meliger, dus). Einde is wel weer smakelijk. Mooie sets, maar nergens zo meeslepend als de eerste film. Uiteindelijk wel charmant, maar snap niet zo goed waarom deze boven de eerste wordt verkozen door vele. Feit dat de bruid er maar even in zit, vind ik ook een behoorlijke domper. Dat is een uitgangspunt waar je de film volledig op kunt laten draaien, niet alleen tijdens de finale.

Het vervolg op de klassieker Frankenstein uit 1931. Geopend door Mary Shelley waarin ze vertelt dat het verhaal van de film uit 1931 nog niet is afgelopen. Zodoende zie je wat er gebeurd nadat de molen afbrandde waar het monster van Frankenstein zich in bevond . Mede dankzij dit gegeven vond ik dit vervolg wat vlotter lopen dan zijn voorganger. Al vroeg vermoord het monster een man door hem in het water te gooien (dit keer doelbewust) en slaat het op de vlucht. Het verhaal bevat minder spanning en juist wat meer humor. De scene waarin het monster leert praten, roken en drinken is dan ook wel grappig. Ik vond het wel jammer dat de bruid zo laat pas in het verhaal voorkwam en uiteindelijk ook weinig screentime heeft . Juist met zo'n titel zou je verwachten dat er meer van dit personage te zien zou zijn. Overigens een fijn knallend einde. Film ligt me net iets beter dan Frankenstein (1931), zij het minimaal.

De titel is wat misleidend want de bruid is hier eerder een klein detail in de film.
Qua verhaal had men hier het voordeel zijn eigen ding te kunnen doen wat op zich niet slecht is maar de toegevoegde dosis humor kon ik persoonlijk maar matig smaken net als de minder dreigende uitstraling van het monster. Decors, sfeer en een geode Boris Karloff doen het dan echter weer zeer goed.

3*

Ook het vervolg op Frankenstein mag er wezen. Echter heeft deze film een wat luchtiger komischere opzet. Bij de scene`s met het monster werkt dit wel redelijk goed maar bij de typetjes rondom de hoofdrolspelers vond ik dit wat minder goed uitpakken. Al met al een prima opvolger van het eerste deel.

Van al die oude horrorfilms uit de 30er en 40er jaren is dit wel een van mijn favorieten, dat komt ook omdat de film wat luchtiger van toon is en omdat het monster( Karloff ) zich als personage ontwikkeld. Dat is goed te merken in de scene met de blinde man, het monster ontdekt de geneugtes van het leven en laat zelfs maatgevoel bij muziek zien. Ook de slotscene waarin hij hij als het ware Victor het leven schenkt en zichzelf en het andere monster de dood in jaagd. De muziek en het camera werk zijn natuurlijk uit vervlogen tijd, maar doen wel hun werk, let maar op de simpele licht effecten in het laboratorium. Ook het acteren is van lang geleden, maar dat stoort niet want uiteindelijk gaat het in dergelijke films om de spanning en die is voldoende aanwezig, dit is een film die zeker het kijken waard is, meerdere malen.

Een voorspelbare sequel. Blijkbaar een cultfilm, maar zoals dat gaat met cult, geldt dat niet voor iedereen. De film gaat verder waar het origineel gestopt is. Om het verhaal wat te rekken, wordt Mary Shelley er bijgehaald, die in 1816 het boek Frankenstein schreef. Het verhaal haalt haar inspiratie bij het originele boek, maar wordt te ver uitgerekt om er een langspeelfilm van te maken. Teveel dus van hetzelfde, en de essentie van het origineel gaat helemaal verloren. Teveel humor, slecht verhaal en de verkeerde accenten zorgen dat de film minder is dan het origineel. Daar zullen velen het blijkbaar niet mee eens zijn, gezien de vele positieve stemmen over deze film.

Beetje tegen gevallen, deze vroege sequel, toen men nog niet kon vermoeden wat voor verdienmodel ze in handen hadden: Frankenstein's Baby, the Return of Frankenstein, het zouden nu logische opvolgers zijn.

Opvallend en overbodig begin met Byron en de Shelleys die de film inleiden. De film neemt zichzelf minder serieus dan het origineel, wat leidt tot ongein waarvan de vervelende dienstmeid het meest sprekende voorbeeld is. Bijzonder knappe special effects wel met de kaboutertjes- doet niet onder voor veel modernere films zoals de Honey I shrunk the etc serie, integendeel zelfs, maar het paste totaal niet in de film, en leek verdacht veel op een staaltje showing off.

Het monster wordt menselijker, kan zelfs praten, maar een echt goede scène zoals met Maria in Frankenstein ontbreekt. Het einde is wel weer goed, al zijn de scenes met de bruid minimaal en was het minder sinister dan ik had verwacht (ik dacht echt dat, ondanks het bevrijdende telefoontje, Elisabeth als grondstof voor de zombiebruid had gediend)

Pff, wat een worsteling is het toch om door die Universal Monsters-box heen te komen. De films klokken amper vijf kwartier, maar het lijkt wel drie-vier uur per film te duren. Niet te doen, zo saai. Lijkt meer toneel dan film.

Geinig filmpje. Het verhaal begint waar Frankenstein (1931) eindigt en wordt op theatrale wijze ingeleid door Mary Shelley en twee van haar metgezellen. Niet de echte schrijfster zo bleek, want die was al bijna een eeuw dood. Dit vervolg voelt alleszins een pak luchtiger aan dan zijn voorganger. Er zijn meer memorabele scènes aanwezig, meestal met een al dan niet bedoelde komische ondertoon. De minimensjes waren bijvoorbeeld lachwekkend, alsook het feit dat het monster nu plots kan praten. Het voelt op bepaalde momenten aan alsof ze de draak steken met het hele verhaal en even verwachtte ik dat het monster het Empire State Building zou beklimmen toen hij de vrouw ontvoerde. Deze voortzetting bevat ook vele knipogen naar zijn voorganger, met de iconische resurrectie in het kasteel als hoogtepunt. De titel zelf is echter clickbait, want de bruid treedt pas vijf minuten voor de afloop ten tonele en heeft misschien een totale schermtijd van 2 à 3 minuten. Haar voorkomen en vooral kapsel is weliswaar een beeld dat je niet snel zal vergeten. Entertainend is het in ieder geval wel te noemen en de korte speelduur bleek meer dan voldoende.