Hush...Hush, Sweet Charlotte (1964)

Ik hou er wel van als Bette Davis een geschift mens speelt. Ik verdenk er haar zelfs van echt geschift of een echt kreng te zijn.

Ik vind het geweldig wat ze alleen al met haar gezicht kan doen... Vooral haar ogen kunnen ervoor zorgen dat dingen gewoon echt eng worden!

Charlotte deed me erg aan Davis' rol in What Ever Happened to Baby Jane? (Jane Hudson) herrineren. Ik vond de film veel te lang duren (80 of 90 minuten zou meer dan genoeg zijn geweest). Davis acteert uitstekend, maar haar rol beviel me gewoon niet. Ik vond haar lichtelijk irritant zelfs. Olivia de Havilland heeft niet meer uitstraling dan dat van een plastic zakje (in Gone with the Wind ook al). Het einde was wel origineel. Pluspuntje voor dat. Je werd echt helemaal misleid!

*2

Vond dit iets beter dan Whatever Happened... maar ook Hush Hush... sleepte wat voort in het midden en het einde is eigenlijk jatwerk van Les Diaboliques. Bette Davis blijft een sterke aanwezigheid en de openingsscene is prachtig.

3,5*

Opnieuw een geweldige film uit de latere carrière van Davis. Inderdaad is dit de officieuze opvolger van 'Baby Jane', waarin Davis opnieuw een gestoorde vrouw speelt. Olivia de Havilland moest even in haar rol komen, maar werd naarmate de film vorderde steeds beter. Joseph Cotten en Agnes Moorehead zijn vrijwel altijd interessante acteurs, zo ook nu. De begin- en eindscènes zijn briljant!

4*

prachtige film: mooi geschoten en fantastisch acteerwerk.
Ondanks de lengte van de film, dikke twee uur, geen moment
verveeld.

Het puzzelachtige plot waarbij steeds meer van de sluier wordt opgelicht werkt de hele film aandachtvasthoudend door en blijft hiermee spannend tot het eind.
Deed me even denken aan Les diaboliques.

Het openingsliedje wordt door de kinderstemmetjes extra macaber.
De eerste moord, behoorlijk visueel, zou zo uit een splatterfilm kunnen komen.


Dikke 4 sterren!

Na het succes van Whatever Happened to Baby Jane waren zowel Aldrich als Davis (die haar ingezakte carriere ineens flink nieuw leven had ingeblazen) wel in voor nog zoiets. Ze vroegen zelfs Joan Crawford weer, maar die haakte af en haar rol ging naar Olivia de Haviland, een andere actrice uit de studiotijd die het hoogtepunt van haar carriere al achter zich had liggen.

Het basisverhaal van Hush.. hush Sweet Charlotte is duidelijk conventioneler dan dat van Whatever Happened to Baby Jane? en had best kunnen dienen als basis voor bijvoorbeeld een Hitchcockfilm. Al is in het begin al duidelijk te zien dat dit na Psycho gemaakt is, het is wat explicieter. De verwikkelingen zijn niet zo origineel en de plotontwikkeling zullen de meeste mensen wel zien aankomen. Alleen krijgt die basis een uitbundige zwartkomische uitwerking waar Bette Davis zich helemaal in kan uitleven. Ze speelt een heerlijk doorgedraaide rol en staat daarin zo groot te acteren dat iemand als Vivien Leigh in vergelijking haast het toonbeeld van subtiliteit zou worden. En volgens mij vond Davis dat heerlijk om te doen. Aldrich schept er een ideaal sfeertje voor. Een dorpje in Louisiana, een iets te groot huis, licht in verval, vergane glorie. Iets te veel schaduwen en een hoop gekte.

Hoewel Agnes Moorehead (als de ook niet erg normale huishoudster) en Olivia de Haviland leuk meedoen is Hush... Hush vooral de grote Bette Davis-show en dat is erg plezierig om naar te kijken. Al haalt deze film het toch net niet bij Whatever Happened to Baby Jane?

Dik 3.5*

Degelijke thriller van Aldrich met enkele leuke plottwists, maar waar ik me een beetje aan ergerde was het soms overacteren van Davis.

Niettemin is dit een goede thriller in de stijl van Hitchcock.

Van Aldrich moet ik dringend meer films zien want zijn stijl bevalt me wel.

Zeker een aanrader van hem is The Grissom Gang.

Mooie sfeervolle film met een goed acteer-niveau!

Maar toch had ik grotendeels van de film het idee dat ze ermeer mee konden doen.. de gespannen psycho-achtige sfeer waar de film mee opent gaf gelijk mede te danken aan het zwart/wit een gespannen en kille sfeer..

Jammer genoeg is dit alleen het begin shot. De scenens in het laatste half uur waren ongeveer van het zelfde niveau, maar toch blijf ik het een beetje jammer vinden dat ze de opening´s sfeer niet zo gelaten hebben..

Trouwens de beelden die terug in de tijd keken waren wel erg indrukwekkend en sfeervol! en dat mag ook zeker gezegt worden.

Kort door de bocht: Goede sfeervolle en goed geacteerde film, maar blijf het idee houden dat er meer mee mogelijk was geweest.

3,5 sterren voor nu!

Jemig wat kan die Bette Davis toch ontzettend goed acteren, een aanrader!! van mij een 4.

Bette Davis is geweldig in deze film.

Olivia de Havilland (in het echt de beste vriendin van Davis) is ook goed als Miriam.

Spannende film met een paar verrassende wendingen!

Een erg sfeervolle thriller!
In wezen voel je dat het gaat om een film uit dezelfde Aldrich/Davis-stal, want bij momenten kan je niet anders dan terugdenken aan klassieker "Whatever happened to Baby Jane?" (die iets intenser is dan "Hush...Hush, Sweet Charlotte"). Ook qua algemeen opzet , meer bepaald het intrige van de dokter en de nicht, is het misschien niet bijzonder origineel, maar de film werkt voor de volle 100%. Sterktepunt is de overtuigende macabere sfeer in het quasi verlaten landhuis (de magistrale nachtelijke stormscène is hier het mooiste voorbeeld van), en ook de romantische/dromerige touch mist zijn effect niet (wat dan weer erg mooi is uitgevoerd in de waanvoorstelling van Charlotte naar het einde van de film toe, wanneer ze terug op het bal belandt met John en haar vader, tussen alle gemaskerde andere aanwezigen.).
Bovendien schuwt de film de brutaliteit niet en is het - zoals Starbright Boy reeds zei - inderdaad duidelijk dat deze film na Psycho uitgebracht werd. De moord aan het begin van de film is bijzonder grafisch voor die tijd en ook tijdens de film zie je enkele behoorlijk choquerende beelden in (voor die tijd, maar ook nu missen ze hun effect niet).

Bovenop dit alles krijg je de prachtige acteerprestatie van Bette Davis, die weliswaar een beetje uit hetzelfde "Whatever happened"-vaatje tapt, maar het resultaat mag er hoe dan ook zijn. Ook de rest van de cast is meer dan prima.
De film heeft een sterk tempo en wisselt ongeveer halverwege van focus, wanneer het voor de kijker duidelijk wordt dat de spookbeelden niet meer dan een intrige zijn. In het begin een beetje teleurstellend, maar uiteindelijk hebben de makers er iets moois mee gedaan wat zorgt voor een tweede helft die zeker niet moet onderdoen voor de eerste..
Een bijzonder sfeervolle, mooie thriller met klassieke griezelelementen. Aanrader!


4*

Ik heb deze eens herzien na lange tijd. Ik had onlangs ook "The Nanny" bekeken waar Bette Davis ook de rol van een geschift mens speelt. Ik zie dat veel mensen vergelijkingen maken met "What ever happened to baby Jane". Deze film staat alvast op mijn to watch-lijstje. Dat de film traag van opbouw is na een toch voor de tijd spectaculaire explicietie beginscène heb ik eigenlijk niets ven gemerkt. Het zwart-wit geeft het een extra griezelig tintje. Een aantal dingen kon ik me nog herinneren, het einde duidelijk niet want dat vond ik verrassend in de positieve zin. Het is geen Psycho en naar mijn gevoel had er misschien iets meer in gezeten al zou ik niet meteen kunnen zeggen wat. Ik heb er in elk geval van genoten.

Chop chop, sweet Charlotte. Chop chop till he's dead

De feestdagen. Een tijd van veel eten, verlof en leuk gezelschap en meestal ook een periode waarin ik me wel eens laat verleiden tot een lange film. Het weer is buiten niet te harden dus wat kun je beter doen dan je lekker in een stoel nestelen en te laten onderdompelen in de wondere wereld der cinema. Speciaal voor een gelegenheid als deze had ik Hush... Hush, Sweet Charlotte gehouden. Bette Davis op leeftijd en dat staat altijd garant voor een vermakelijke film.

En ja, ook deze mag er weer zijn. Na het succes van What Ever Happened to Baby Jane? probeerde regisseur Robert Aldrich om zijn sterren (Bette Davis en Joan Crawford) uit die film opnieuw samen te brengen voor de verfilming van een ongepubliceerd kortverhaal van Henry Farrell, namelijk What Ever Happened to Cousin Charlotte? Crawford stopte er echter mee na een anderhalve week filmen doordat de vete met La Davis te zwaar begon door te wegen en het verhaal onderging een naamswijziging. Beetje zonde dat Crawford de set verliet, ik heb haar iets hoger zitten dan haar vervangster Olivia De Havilland, maar dit is bovenal toch weer de Bette Davis show. Ze mag hier weer eens lekker beginnen schmieren en dat zie ik ze erg graag doen. Onvoorstelbaar hoe gestoord ze soms kan overkomen. Een kolfje naar haar hand in ieder geval. Bij De Havilland had ik iets meer mijn twijfels. Zeker in het begin is ze nog wat aan het aftasten, maar eenmaal de intrige helemaal uit de doeken wordt gedaan is ze wel sterk. Ook Joseph Cotton haalt zijn gebruikelijke niveau.

Ik vond de film vooral nogal een Hitchcock (specifieker: Psycho) vibe hebben. Wat explicieter in beeld gebracht dan ik had verwacht, het gebrek aan bloed bij het afkappen van de hand van John is wel een gemiste kans, maar ook onderhoudend tot op de laatste minuut. Je kunt er vanaf het begin vanuit gaan dat het niet helemaal gaat lopen zoals je verwacht, maar Aldrich weet er genoeg verrassingen in te steken zodat de film nergens verveelt. Wat op zich wel verbazingwekkend is, want het script onderging wel de nodige aanpassingen. Eerst omdat Crawford de rol van Miriam een stuk groter wou maken waarna Davis weer segmenten tekst van Crawford eruit haalde en na het vertrek van Crawford werd er van Miriam dan weer een iets kleinere rol gemaakt omdat Davis de meeste aandacht naar haar wou trekken..

Weinig stemmen eigenlijk. Genomineerd voor 7 Oscars en vandaag de dag lijkt het wel tot één van de minder gekende Davis films te horen. Toch vreemd hoe het een film soms kan vergaan. In ieder geval mag Hush... Hush, Sweet Charlotte er in alle opzichten zijn.

4*

Goeie film over een oudere vrouw die al jaren teruggetrokken leeft nadat ze vroeger haar geliefde heeft vermoord. Een prima plot met een paar prima wendingen. Een veelbelovende opening en een redelijk spannend laatste gedeelte (wanneer er wat meer vaart in de gebeurtenissen zit). Het had misschien wel wat korter gekund. Bette Davis is perfect gecast.

Robert Aldrich, één van die allround cineasten, maakte in de jaren 50 en 60 heel degelijke films waarbij deze "Hush...Hush...Sweet Charlotte" zeker tot zijn allerbeste behoort.

Laat de titel een eerder licht genre veronderstellen, de film is een zwaar dramatisch product over het neurotisch gedrag van een oudere vrouw die met een erg nare gebeurtenis uit het verleden opgezadeld zit.

Slaagt Aldrich er in de suspense rond de waarheid stelselmatig op te drijven en de ontknoping voor het slot voor te behouden, aldus een erg boeiend stuk opvoerend, de waardering van deze film ligt toch voor een zeer groot deel aan de verbluffende vertolkingen van het quartet Bette Davis ( die toch de meeste aandacht opeist), Olivia De Havilland, Joseph Cotton en Agnes Moorehead.

Setting is prima. Knappe dialogen waarbij de scène, aan tafel, waar Charlotte en Miriam voor het eerst elkaars huid volschelden, als typisch voorbeeld geldt.

Who cares whatever happened to baby Jane?

Hush...Hush Sweet Charlotte speelt een klasse hoger dan zijn meer beroemde en meer geprezen voorganger. In een afgelegen dorpje in de staat Louisiana, waar de moerassen even glibberig zijn als mensen hun drijfveren, woont voormalige southern belle Charlotte in haar rijk versierd landgoed, waar ze een vreselijk geheim verbergt dat haar langzaam tot waanzin drijft.

Zoals hierboven reeds gezegd, is Bette Davis weer ongelooflijk op dreef als uitzinnige vrouw. De aankleding, en de voortreffelijke cast met De Havilland en Cotten, maken Hush, Hush een onvergetelijke klassieker. Dacht iemand ook bij het plot aan Disneylands Haunted Mansion/Phantom Manor-attractie?

Bette Davis met haar kenmerkende, priemende en alles doorklievende ogen! Ook hier heb ik me weer heerlijk door haar laten betoveren.

interesse is gewekt alexspyforever Olivia De Havilland

Aardige thriller die vooral op sfeer en op Bette Davis zichzelf naar een voldoende tilt. Het sleepte namelijk ondanks het prima plot wel geregeld, vond ik zelf, al had ik er misschien ook niet helemaal de focus voor. Hoe dan ook, de mysterieuze sfeer in het Amerikaanse diepe zuiden, waar de voormalige Southern belle Charlotte (Bette Davis) een afgezonderd leven leidt en ook niet helemaal honderd meer lijkt. En dat wordt er niet beter op zodra er allerlei zaken plaatsvinden die haar weer terug doen denken aan een moord uit haar jongere jaren. Het grote, wat vervallen landhuis diep in Louisiana, de manische Bette Davis die tot en over het randje wordt gebracht, het ziet er fraai uit. De film duurde wel wat langer dan wat mij betreft nodig was, maar het bevat alsnog wel genoeg twists om het tot een vermakelijke zit te houden.