
Groundhog Day (1993)
Verenigde Staten
Komedie / Fantasy
101 minuten
geregisseerd door Harold Ramis
met Bill Murray, Andie MacDowell en Chris Elliott
Phil Connors is een chagrijnige weerman die naar Punxsutawney wordt gestuurd om daar het jaarlijkse 'Groundhog Day' te verslaan. Hij raakt daar ingesneeuwd en tot zijn grote verrassing wordt hij de volgende dag wakker en is het weer dezelfde dag. Hij begint hier eerst flink misbruik van te maken, door o.a. zijn collega Rita (MacDowell) te versieren, maar uiteindelijk moet hij toch een oplossing gaan zoeken als hij niet tot in de eeuwigheid dezelfde dag wil beleven.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=tSVeDx9fk60
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
4,0*
Murray is in topvorm, het plot is leuk en de manier waarop Murray telkens profiteert van het herbeleven van dezelfde dag is gewoon hilarisch. De ideale hoofdrolspeler! Het herbeleven van telkens dezelfde dag komt toch met de nodige ups en downs en beide elementen komen goed tot uiting in Groundhog Day. Een lach, een traan en dan weer gevolgd met een lach. Zo hoort het te zijn en dat maakt Groundhog Day een warme film.
Een klein hoogtepuntje is toch het moment dat Murray pianoles neemt en die vrouw dat zielige kindje naar buiten schopt. Ook de versierpogingen van Murray zijn bijzonder leuk.
De film zit vol met dit soort humor en dit is een van die zovele jeugdsentiment films die je keer op keer kan bekijken en er nooit zat van wordt.
3,5* -> 4*
De film is me dan ook goed bevallen. Murray is geweldig op dreef als cynische, onpersoonlijke weerman die langzaam aan verandert in een ander mens nadat hij constant dezelfde dag begint te herleven, keer op keer weer. Als Murray het doorkrijgt begint hij met die gave eerst wat aan te kloten (die zelfmoordpogingen, briljant hehe) om daarna er ook goede dingen mee te doen. Ik heb het idee dat een film als Bruce Allmighty inspiratie opgedaan heeft met deze film. Het romantische aspect van de film wordt ook steeds belangrijker, wat wel prima is want het begint nooit te storen. Wel valt de film af en toe een beetje te lang in herhaling. Maar gelukkig wordt de film ook weer niet te klef of langdradig, zodat er wel wat te lachen valt. De film geeft je als kijker richting het einde toe een warm, positief gevoel.
Wat ik wel wat jammer vind is dat de dag op het einde van de film wel plots weer verder gaat naar de volgende. Waarom? Moest hij zijn leven beteren, liefde herkennen of iemand helpen? Op zich had ik daar wat meer uitleg over willen hebben, uit interesse.
Ik vind de film wel een kleine 4* waard. Zeer aangename verrassing.
Wat ik wel wat jammer vind is dat de dag op het einde van de film wel plots weer verder gaat naar de volgende. Waarom? Moest hij zijn leven beteren, liefde herkennen of iemand helpen? Op zich had ik daar wat meer uitleg over willen hebben, uit interesse.
Is aan het einde van de film redelijk duidelijk, als je een beetje nadenkt. De verklaring van Wibro hieronder is de duidelijkste en volledigste:
Waaraan Phil leed is een duidelijke existentiële verveling, die zich uitte in zwaarmoedigheid omdat hij voor het vierde achtereenvolgende jaar op reportage moest gaan naar Punxsutawney voor de weersvoorspelling van Groundhog Phil. Doordat dat gepaard ging met de elk jaar opnieuw dezelfde sleurmatige handelingen van weerman Phil werd Phil hierdoor gestraft elke keer op dezelfde dag wakker te worden net zo lang tot Phil tot het inzicht komt dat als iets voor hem een sleurmatige handeling is hij daar zelf schuldig aan is. Geen enkele handeling hoeft sleurmatig te zijn mits je gebruik maakt van je fantasie, van je creativiteit, mits je open staat voor anderen. Voorwaarde is dat je het boekje met gebruiksaanwijzingen achter je moet verbranden. Iets waar ook nu heel veel mensen moeite mee hebben, met als gevolg constant depressieve stemmingen. Toen Phil op het einde tot het inzicht kwam dat het leven toch best wel veel moois te bieden heeft ondanks de elk jaar voor hem terugkerende reportage in Punxsutawney kwam voor hem de bevrijding en was voor Phil de volgende dag weer een nieuwe dag. Phil was ahw herboren, een nieuw mens. Nietzsche zou zeggen; Phil heeft het stadium van Übermensch bereikt.
Heeft dus niks met ''een beetje nadenken'' te maken.
Ik denk het toch wel, tenminste als je een antwoord op je vraag wil hebben

Wel leuk trouwens dat mijn recensie geciteerd wordt, hoewel die natuurlijk wel 100% subjectief is. Met logica heeft het uiteraard niets te maken.
Een film hoeft daarnaast natuurlijk niet alles voor te kauwen. Het is vaak ook leuk als je sommige zaken zelf in mag vullen zoals hier. Maar dat is mijn mening.



Het verhaal is origineel en ondanks dat het vaak repetitief is, verveeld hij niet. Ze hebben van het uitgangspunt goed gebruik gemaakt om het onderste uit de kan te halen. Ook de cast is goed gekozen, Bill Murray is echt op dreef.
Voor de rest is het een leuke film, die niet cliché is en ook niet melig romantisch.
De film is de moeite om (her) te bekijken, een aanrader.
Goede film, het verhaal zit sterk in elkaar. Het feit dat er in de herhaling steeds iets nieuws ingegooid wordt maakt dat de film blijft verrassen en boeien (hoe vaak je 'm ook ziet

Ook uitstekend geacteerd en met een grappige setting.
Voor mij is het punt van inzicht het loslaten van verkeerde motivaties zoals lust of hebzucht en het veranderen van houdingen zoals hoogmoed of minachting jegens anderen. Zodra Phil zichzelf is en voelt ongeacht de uitkomst en daardoor zichzelf kan geven en dit ook daadwerkelijk doet, komt alles als vanzelf naar hem toe. De driehoek 'denken, voelen, doen' is in balans en haalt hem uit zijn vicieuze cirkel..
Perfecte komedie met de juiste personen in de hoofdrol.
De scène waarin hij uiteindelijk in de band piano speelt is werkelijk geweldig;
het ultieme eindpunt van een ontwikkeling

De film zit boordevol originele en geestige momenten (het gesprek over Franse poëzie
is ook niet te overtreffen...

Met de sneeuw aan het eind eigenlijk ook nog eens een perfecte kerstfilm.
Remake dient beslist verboden te worden
.
Same difference, zegt men dan wel es.

De verwijzingen naar A Christmas Carol liggen er ook wel een beetje dik bovenop

Groundhog Day blijft voor mij de perfecte film om te herzien en te herzien. En dat komt door de fijne sfeer, de komische situaties, maar vooral het goede gegeven (het steeds herhalen van de dagen, ik noem het al "het Groundhogday-effect"), dat genoeg ruimte biedt om de film tot romantische hoogtes te laten reiken - Ramis slaagt hier deels in.
Een arrogante rol zit Bill Murray als gegoten, maar ook de goedzak past hij. Minpunten zijn:
- de ietwat preutserige Rita (hoewel ze wel na 1 dag in bed kan belanden met een man - al doet deze man er zelf wel 100 dagen over.)
- Ned. Een karikatuur van een komisch figuur. Doodzonde. Een meer authentiek personage had hier zeker niet misstaan.
- Wellicht was er nog meer uit dit concept te halen.
Als je de film gaat ontleden, klopt de film van geen kanten. Gelukkig is dit niet het type film om dat te doen.
Nu al zin om hem weer te zien. Dat gevoel kunnen maar weinig films geven.
Van een 4* naar een ruime 4*.
Een film is absoluut een aanrader aan vrienden en kennissen. Het verveelt geen moment. Het verhaal is uniek en geniaal bedacht. Zo'n film is de moeite waard om het te hebben als blu-ray film in je televisiekastje.


Ongeloofwaardige...
