Un Long Dimanche de Fiançailles (2004)

*hoest*Alien Resurrection*hoest*

Zag enkele prachtige scènes, maar het blijkt na afloop toch een herhalingsoefening te zijn van Amelie. Op grappige wijze mensen introduceren en hun achtergrond vertellen (hier was het soms zo erg dat er geen touw meer aan vast te knopen was, uiteindelijk is het wel duidelijk, maar tijdens het kijken kwam het vrij chaotisch over), veel bizarre types (niet zozeer Amelie, ook Delicatessen en The City of the Lost Children hadden dit) en ook hier weer is het erg gestileerd. Geen slechte film, maar wel Jeunet's minste.

Grimmiger dan Amélie. Maar dan nog. Amélie Schmamélie. Als een regisseur (auteur) met een volstrékt eigen stijl zichzelf niet een beetje kan nadoen weet ik het niet meer hoor. De wereld is al zo saai. Lang leve deze virtuoze Fransman!

Mwoah. Jeunet had net zo goed een album van Suske en Wiske kunnen verfilmen.
Die typetjes komen zo op de voorgrond en Jeunet is zo bezig met stylering, dat het plot er erg bij in schiet.
Hak-op-de-tak film, waarbij het speurwerk geen enkele spanningsboog kent.
En de jongen in kwestie waar het om gaat is ook nog eens een imbeciel.
Maar goed, ik vond de film desalniettemin wel fijn om in onder te dompelen. Erg sfeervol.

Opzich wel een vermakelijke film, jammer genoeg dat hij op save speelde door er zoveel Amelie elementen in te gebruiken die helaas in deze film een stuk minder werkten.

3,5*

Ik vond Amélie dus echt geweldig en deze film viel me een beetje tegen. Waar alle grapjes en terzijdes de lichtvoetige sfeer van Amélie alleen maar versterkten, lijken het hier meer op herhalingsoefeningen die weinig toevoegen. En het was mij allemaal wat te mooi, te esthetisch, te sepia. Beetje kitscherig inderdaad.
Nog best een behoorlijke film, maar ik had er meer van verwacht. Jammer.

Met een overkill aan personages en plotontwikkelingetjes is het moeilijk om zowel van de schitterende beelden en visuele vondsten te genieten en tegelijkertijd te volgen wat er nou eigenlijk precies gebeurt. Toch is dat geen groot probleem want de fantastische typetjes en sfeervolle shots zijn de hoofdmoot van de film en die komen goed uit de verf, of het verhaal nou te volgen is of niet.

3,5 sterren

Ik had eigenlijk niet zo veel van deze film verwacht aangezien ik hier wat termen rond zag gaan waar ik absoluut niet van houd.

Daarna de recensies maar met een half oog gelezen. Nu ik deze film heb gezien vraag ik me echt af wat ik gemist heb.
Amelie-kopie? te lang? kitsch? irritante Tautou? imbeciele jongen? misplaatst oorlogsbeeld?

Heb ik nergens teruggezien. In plaats daarvan wel een subliem gemaakte film (wat je van Jeunet ook wel verwacht), maar daarbuiten ook een erg aandoenlijk verhaal vol creatieve en kleurrijke situaties (ansichtkaartenesthetiek my ass, het hoeft niet allemaal realistisch te zijn om er prachtig uit te zien) met een hoop vaart, humor, liefde en voor mij een echt filmgevoel wat ik tegenwoordig niet zo vaak krijg.

Maar goed, als er geen dubbele filosofische lagen voor het oprapen liggen en men gewoon wat moois wil vertellen mist de film een ziel schijnbaar.

Merci. Helemaal mee eens.

Moralistische onzin. De film zit gewoon niet goed in elkaar. Dat zoekverhaal van Audrey past gewoon niet echt lekker met de beelden die je moet aanschouwen. Ach ja, ben er nu van overtuigd dat mijn 3 sterren wel erg veel is.

Waarom in hemelsnaam niet

U bent in een donkere bui, mr. Fisherking...

Moeilijk, moeilijk. Ik twijfel tussen de 3,5 en de 4. Op zich vond ik het verhaal toch wel jammerlijk weinig om het lijf hebben, en ik was niet echt te porren om mee te denken over de 'puzzel' die geschetst werd. Ik zou wel zien waar het zou stranden. Maar naast dat vond ik het er echt adembenemend uitzien, en zat de film tjokvol met prachtige en soms erg komische scenes, en dat is me toch ook veel waard. Audrey Tautou en de rest van de cast overtuigden absoluut. Voorlopig blijft het positieve van de film hangen, dus laat ik het op een 4 houden. Niet hoger, want daarvoor was het verhaal echt te mager.

Heb deze film vandaag gezien en wat een plaatje. Vond de geelachtige tinten helemaal niet storend, gaf juist iets extra's aan de film. Het is een ontroerende en eigenlijk droevige film, waarbij de grauwe oorlog ook zeer treffend in beeld wordt gebracht. Het einde daarintegen is weer erg ontroerend. Het enige kleine minpuntje is dat er wel erg veel personen langskomen in het begin, waardoor je goed moet opletten om alles goed te begrijpen en een plaats te geven.

klopt het verhaal is nodeloos complex voor het simplistische einde.

mathilde denkt dat haar vrind nog leeft, maar waarom laat ie dan nix van zich horen? omdat ie geheugenverlies heeft natuurlijk! hoeft ze toch niet zo'n mega complexe speurtocht voor te organiseren????

Eigenaardige opmerkingen die hier de ronde doen. Zelf, als groot voorstander van de europese cinema, moet ik wel toegeven dat ik het soms wel spijtig vind om te moeten stellen dat men in europa soms wat neerbuigend doet over "een goede plot". De europese meesterwerken lopen nu meestal niet over van de fantastische plotwendigen, aangezien men dat beschouwt als zijnde "te amerikaanse"... En dat was wat me zo frappant opviel in dit pareltje: nl. dat jeunet een werkelijk zéér goed en uitgedokterd plot in een europees kader stelt, en dat maakte op mij net wél grote indruk! Maar blijkbaar pikt het publiek dat niet zo, net als men dat ook niet pikte in het fantastische scenario van "la mala educacion". Gek dat men dat soort scenario's bij pakweg "usual suspects" of "magnolia" wél pikt maar bij jeunet en almodovar sfschildert als 'warrig', 'te vergezocht' of zelfs 'mager plot'. Herzién deze film lieve mensen, dit is een pracht van een prent. 4.5*, nog steeds

Jeunet vergelijken met Almodóvar, nou wordt 'ie mooi!

Vanzelfsprekend vergelijk ik de twee, helemaal niet qua stijl of aanpak, maar op het vlak van de kritiek die twee van de grootste europese cineasten van het moment vorig jaar hebben moeten pikken, omdat ze eens geopteerd hebben voor een compléét andere verhaallijn. Zowel la mala educacion als un long dimanche kregen vorig jaar bakken kritiek over zich heen als zijnde "zwak verhaal" of "slecht uitgewerkte plot". Vreemd, omdat ik de plot van deze twee pareltjes net één van de sterktse uitgangspunten vind! Vind ak de kritiek zéér droevig omdat de twee regisseurs nou in feite wel de twee mooiste films vh afgelopen jaar hebben laten optekenen!

Mmm, ik ben toch vrij verrast van sommige slechte kritiek hier. Ik vond dit een heel leuke film, met weer een schitterend Audrey tatou in de hoofdrol. Man, wat een lief kind is dat... heerlijk! 4,5*

Ik heb alle films{5] films van Jeunet gezien, in al zijn films kan je op een surrialistisch beel en verhaal rekenen, maar hij is noiit zo ingewikeld geweest, film is wel prachtig verfilmd. Helaas door de vaage senario raakt je de film geen moment behalve de diepzinige einde. 3.5.

Veel hele mooie plaatjes zonder hart en ziel, wat mij betreft. Maar goed, dat heb ik met elke Jeunet behalve Amelie, niet zo mijn regisseur blijkbaar.

Wat was die Tautou matig, zeg. Kan iemand mij een film van haar aanraden waarin ze niet 2 uur lang met een zuinig bekkie in de camera staart als een hert in de koplampen van een auto?

En Kapp, niet jokken In 'À la Folie... Pas du Tout' is Tautou net zo vervelend.

L'Auberge Espagnole, maar dat is een drol van een film en Tautou's rol is zeer klein.

ik denk niet dat ik je redenering helemaal snap ...

Ik heb 'm ook een paar keer gelezen en begrijp er ook erg weinig van.

Gisteravond gezien. Prachtig. Zonder pauze een lange zit, maar mijn aandacht was er steeds volledig bij. Dat moet ook wel, anders raak je de draad gauw kwijt. Ik had vanuit de trailer andere verwachtingen van de film (een romantisch liefdesverhaal met een zoektocht) maar het was veel harder (oorlogsbeelden) en nauwelijks romantisch. Een verbeten zoektocht tegen beter weten in.
Wel indrukwekkend. Goede film, 4*.

kan ik niet beter verwoorden..

Het complexe verhaal staat het sublieme visuele spektakel soms een beetje in de weg, maar overwegend is dit een meeslepende, soms ontroerende film met een scherp oog voor detail. Niet Jeunet's beste werk, maar de man blijft (vooral op visueel gebied) imponeren.

Un Long Dimanche de Fiancailles mag dan wel een auteursfilm zijn, ook die films kunnen een pak minder zijn. Om maar weer in 't clichee te vervallen: de film mist de ziel die Amelie wel tot een meesterwerk maakt. Wederom dezelfde montage, wederom dezelfde terugblikkende of karakteraanvullende voice-overs, wederom dezelfde uitgebreide nutteloze (en soms leuke) details etc en het werkt hier slechts sporadisch. Ik mis emotie in deze film. Bovendien gingen de reeds bewandelde foefjes me irriteren en had ik uiteindelijk geen zin meer om alle namen en feitjes die over mijn beeldscherm vlogen nog nauwlettend te volgen. Ook geloofde ik de belangrijke romance in het plot voor geen meter en stelde de finale me (emotioneel) teleur. De visuals zijn wel weer uitstekend en sommige scene's werken wel degelijk maar al met al is deze nieuwe Jeunet-film nogal teleurstellend en riekt het nogal eens naar een flauwe herhalingsoefening. Jammer, ik had gehoopt op meer. 2,5*