The Pink Panther (1963)

Leuke film. goede ''onhandige humor'' genoten weer! Soms was het verhaal wat moeilijk te volgen, maar later komt dat weer in orde.

Bij vlagen is dit van de beste komedie ooit. Maar soms is het ook wat saai. Dat saaie middenstuk met Niven en Cardinale is het aanzien amper waard. Op de momenten dat Sellers in beeld is, is het heel erg leuk. Twijfel een beetje of ik de hele PP reeks een kans ga geven.. 3,5 sterren.

Tuurlijk. De volgende 4 zijn beter.

Heb de box aangeschaft (en hou jou verantwoordelijk... )

Daar kan ik mee leven, het was zeker geen grapje van die volgende films.

Hou het wel bij Peter Sellers; die met Steve Martin durf ik zelfs niet proberen...

4 personen in een hotelkamer, die zich voor elkaar verbergen... 2 als gorilla verklede personen die via 2 kanten dezelfde kluis proberen te openen.. En een oude man, die niet weet wat hem overkomt, wanneer een complete beestenbende over het anders zo rustige dorpsplein racet.

Dit zijn enkele geweldige scenes uit deze film. Goed acteerwerk, met name van degene die Charles Lytton speelt. Een aardige film, maar hij ontspringt de middelmaat voor mij nog niet. Het verhaal is wat rommelig, en het einde vond ik nogal vreemd.

Sellers heeft al wat typische Clouseau-momenten, maar is nog niet zo ontzettend in de picture als in de vervolgfilms. Zo hilarisch als in de latere films ( denk bijv. aan Strikes Again ) vond ik hem nog evenmin. Het ontbreken van Cato en Dreyfus in deze film vond ik ook nog een gemis. Desondanks een voldoende. Aardige film, geen topper. 3*

Was na de biopic The Life and Death of Peter Sellers met Geoffrey Rush wel benieuwd geworden naar deze klassieker. The Pink Panther is natuurlijk vooral bekend door Sellers als Clouseau, de theme en zelfs de geanimeerde panter, die enkel in de credits opduikt. Maar het is wel duidelijk dat dit origineel zich veel meer focust op andere plotlijnen en karakters. Maar de momenten waar Sellers niet in beeld is als de klunzige inspecteur zijn niet zo heel bijzonder. The Pink Panther komt behoorlijk traag op gang en ook het middenstuk bevat behoorlijk wat langdradige en niet al te leuke scènes. Pas tijdens de derde akte, pas na 90 minuten, gaat de film echt leven en wordt het echt geestig. Met het gortdroge mimiek van Sellers als overtuigend hoogtepunt.

3 sterren.

You only live once... So see the Pink Panther twice!!!

Nou, laat ik dat nou net gedaan hebben. Ik heb erg veel goede herinneringen aan de (oude) Pink Pantherfilms en volgens mij heb ik ze allemaal wel gezien. De herziening, weliswaar na vele jaren, is bij deze prent niet goed gevallen. Dit is een Pink Panther zoals ik me die nauwelijks voor de geest kan halen. Waar is de Chinese butler die zich verstopt in zijn kamer? Ik meen me ook veel betere slapstick en andere komische situaties te herinneren. Peter Sellers was een goed acteur, maar ook hier lijkt hij niet goed tot zijn recht te komen.

Feitelijk heb ik me bijna twee uur door een film geworsteld die me hooguit wat aan het glimlachen gebracht heeft. Hoe Clouseau's vrouw de liefdesdaad ontwijkt is grappig, maar gezien de hoge notering niet het niveau dat ik verwacht had. Tegen de tijd dat de film in versnelling komt en met die idiote achtervolging komt, was ik al zo afgestompt dat ik nog weinig zin had om het uberhaupt te zien. Films uit de jaren zestig kunnen best grappig zijn, maar dit is wel erg oubollig. Kleine kans dat ik me hier ooit een derde keer aan ga wagen.

Flauw en voorspelbaar niemendalletje, die 2 uur duren heel lang tijdens deze film.

Dan is 3 sterren wel veel ! Was leuk hem weer eens te zien. Wel te lang ja en de begintitels en het einde zijn de leukste stukjes. Behoorlijk gezapig filmpje , de latere pink panther films zijn toch stukken leuker.

Heb the pink panther film collection met de 5 films met Sellers gekocht dus ben ik hem maar beginnen kijken . Dit 1 ste deel is Saai , lang dradig en het had gerust maar 88 min mogen zijn i.p.v. 113 min hopelijk zijn de andere delen veel beter anders heb ik 7,99 € de vuilbak ingegooit .

de Reboot/Remake uit 2006 en zijn vervolg Pink Panther 2 uit 2009 bijde Met Steve Martin zijn in iedergeval stukken beter

Wel ja ik kan enkel spreken op basis van wat ik al gezien heb en ik heb enkel nog maar Pink panther 1968 , Revenge of The Pink panther , PINK Panther 2006 en Pink Panther 2 gezien en die 2 laatste vind ik beter dan de 1968 versie maar Revenge vind ik dan nog beter dan de 1968 versie de 2006 versie en Pink 2

Ik ben blij dat je Revenge of the Pink Panther meer kon waarderen. Ik kan je vooral de films The Return of the Pink Panther (1975) en The Pink Panther Strikes Again (1976) aanraden. Ook A Shot in the Dark (1964) is een aanrader. Alle andere Pink Panther-films zijn minder goed, vooral de films zonder Peter Sellers als enige echte inspector Clouseau zijn van laag niveau.

Eerste kennismaking.

Ik ben waarschijnlijk een uitzondering, maar ik had nog nooit wat van The Pink Panther gezien. Ik wist zelfs niet wat de relatie was tot dat tekenfilmpje met de getekende roze panter (die ik vroeger wel soms zag passeren, maar vreselijk vond). Beetje opzoekwerk deed wonderen, daarna deze film maar eens opgezet.

Het duurde even alvorens ik doorhad dat het hier zowaar een comedy betrof. Veel stuntelige scenes en hoekige dialogen die erg droog geserveerd werden. De humor is echter zó stoffig en belegen dat ik het eerst niet helemaal als humor wist te herkennen. Niet echt iets waar ik om kan lachen.

Vooral niet omdat sommige simpele scenes echt compleet uitgesponnen worden. De twee mannen op de hotelkamer scene is zo doorsnee, maar de film neemt geen haast en elke mogelijke situatie en combinatie moet de revue passeren alvorens we eindelijk naar de volgende scene verderkunnen. Het is ook gewoon zo dat je elke grap al 100 keer eerder gezien hebt. Geen idee of deze film in dat opzicht vernieuwend was, maar deze film anno 2017 voor het eerst zien is absoluut geen aanrader.

Acteerwerk vond ik ook allerminst opmerkelijk. Sellers is zeer gewoontjes, Cardinale vind ik zelden te pruimen en Niven is ook bepaald charmant genoeg voor z'n rol. Poging tot deadpan humor vallen in het niet, omdat het gewoon niet grappig genoeg is.

En dat alles dan nog eens uitgerokken wordt tot een speelduur van 2 uur (wat niet zo verwonderlijk is als elke eenvoudige scene tot op het bot uitgepuurd wordt) valt gewoon niet meer te verantwoorden. Dodelijk saaie film, denk niet dat ik mij meteen op de rest van de reeks stort, al zal ik ooit nog wel eens een ander deel proberen als de kans zich voordoet.

1.0*

Edit: oh, en dat melodietje ... pfffffrt.

Ik dacht dat ik deze wel eens had gezien, maar herkende eigenlijk niks, dus waarschijnlijk komt mijn Pink Panther kennis van de vervolg-films. Het eerste wat opvalt aan deze film is dat de hoofdrol niet voor Peter Sellers is, maar eerder voor David Niven. Sellers is al wel vrij prominent aanwezig, maar moest duidelijk nog groeien in zijn rol als stuntelende inspecteur.

Verder speelt het misdaad-gegeven eigenlijk een kleine rol. Het is vaak meer een klucht zoals de Tros die vroeger wel eens uitzond, en dat is geen compliment. Zoals Onderhond al aangeeft gaan veel scenes bovendien tergend langzaam. Een weinig opzienbarend gesprek tussen Niven en Cardinale (als Indiase prinses, maar minder adembenemend dan in andere films) duurt een eeuwigheid, en zo zijn er meer scenes die ellenlang duren om uiteindelijk clouleaus te eindigen, met excuses voor de woordgrap- dat krijg je er dus van. Uit de film had met gemak 30 minuten geknipt kunnen worden zonder wezenlijk van inhoud te veranderen.

Ik vond het al met al maar een matig geslaagde komedie, ik zal me nog wel eens wagen aan een vervolg, want die waren toch een stuk leuker.

“Any more behaviour like this and I'll have your stripes!”

The Pink Panther is één grote klucht met veel tongue-in-cheek en fysieke humor, en vooral de scènes rond Peter Sellers zijn één groot hoogtepunt. Het 'Elsewhere' begin en het doldwaze einde zijn de leukste gedeelten, maar ook die ellenlange scene rond een hotelkamer is leuk gedaan. Naast Sellers schittert ook Capucine als 'echtgenote' met een dubbele agenda. De film heeft wat langdradige stukken en vooral de scènes tussen Niven en Cardinale zijn niet al te interessant. Jammer genoeg nemen deze scènes wel veel tijd in beslag. Maar van het klunzige gedrag van Sellers kan ik geen genoeg krijgen.

Misschien is het het jeugdsentiment, maar deze film heeft een bijzonder plekje in mijn hart.

Saai en vooral zwaar gedateerd

De openingsanimatie en de muziek van Blake Edwards zijn meteen de twee sterkste punten. Behalve het snuggere Pantherthema is er ook het liedje Meglio Stasera, gezongen door Fran Jeffries. Een cartoonfiguur afleiden uit een edelsteen was een geniaal idee.

Het begint met een opeenvolging van korte scènes in verschillende wereldsteden, met onder andere het Colosseum op de achtergrond. Daarna komen de personages bijeen in het Noord-Italiaanse skioord Cortina d'Ampezzo, om de roze diamant te stelen of om die diefstal net te voorkomen.

David Niven speelt de gentleman-inbreker The Phantom, een personage dat doet denken aan Fantômas (1913) en Arsène Lupin. Hij wordt echter overschaduwd door Peter Sellers, die veel improvisatie gebruikte om Clouseau z'n eigen karakter te geven. In de vervolgdelen zou hij dit verder uitwerken. Hij combineert fysieke slapstickhumor met woordspelingen. Het is ook een parodie op Sherlock Holmes, die ook een mackintosh draagt en viool speelt - zij het iets beter op toon. Er zitten goede grappen in, maar het heeft ook wat van een goedkope klucht. Claudia Cardinale heeft de gratie om een prinses te spelen, maar het is spijtig dat haar stem nagesynchroniseerd is. Aan haar lipbewegingen zie je dat ze wel Engels spreekt. Bij haar entree draagt ze een roze skipak, een kleur die nadrukkelijk aanwezig is in verschillende scènes. Yves Saint-Laurent ontwierp enkele pakjes en kreeg daarvoor een naamvermelding.

hier had ik toch wat meer van verwacht , de spaarzame komische momenten zijn naar mijn mening niet hilarisch genoeg .

De eindachtervolging op dat plein is wel grappig , het verhaal is verder wel aardig bedacht maar verder niet echt byzonder .

Het eind is dan weer wel verassend .

Alle vervolgen (met Peter Sellers) zijn beter/grappiger. Het is pas hier dat de meerwaarde van de acteur ontdekt werd.

Nah, gewoon te flauw. Een betere (of in ieder geval eerlijkere) titel voor deze film was geweest: Peter Sellers Struikelt Over Dingen. Veel meer valt er niet te beleven (ok, af en toe loopt hij ook tegen dingen aan). Ik kraak een film niet zo snel af, maar hier had ik echt het gevoel dat het verhaal door kinderen bedacht werd. Het hele concept hangt met spuug en paktouw aan elkaar.

Paar lichtpuntjes wel. De cast leek er wel zin in te hebben: Sellers, Niven en Capucine vormen een olijk drietal. En dan is er natuurlijk ook nog dat catchy deuntje en de geinige intro.

Maar voor de rest heeft deze film te weinig om het lijf om twee uur te boeien. 2*

Ik heb een beetje hetzelfde gevoel als JoeCabot. Flauw met een hoop onhandig gestruikel die bedoeld is om je ziek te lachen, maar zoiets deden Laurel en Hardy of Charlie Chaplin al enkele decennia vroeger veel beter dus het werkt gewoon niet. Dan heb je nog enkele lange setpieces die best aanstekelijk waren, zoals het hele gedoe in Clouseaus kamer met zijn overspelige vrouw en natuurlijk de "diefstal" zelf met de Phantom en zijn neef in apenpakken . Sellers ook niet zo memorabel als soms beweerd wordt. Het eerste uur is hij zelfs vrij weinig te bespeuren. Het positieve van de film, is dat dit de aanzet was tot de veel grappiger cartoonreeks met de echte roze panter.

Zie toch ook commentaar boven JoeCabot...

waaruit je kan opmaken dat ik het op dat punt niet met hem eens ben.

Je hebt het louter over deze film, hij heeft het over de vervolgfilms.

Oei, even verstrooid geweest. Moet nog gecheckt worden. ik heb er hoop op iig.