The Return of the Pink Panther (1975)

Wederom geweldig!

4.0*

Is weer even geleden dat ik deze heb gezien, maar van alle Pink Panther films is dit mijn favoriet. Ik denk ook de enige die ik echt terug zou opzetten. Het is de enige die ik me ook nog goed voor de geest kan halen. Van de andere Pink Panthers herinner ik me enkel nog flarden.

Er zijn grapjes die zie je ook terug in die andere Pink Panther-films. Er zijn ook grappen, die doet Sellers ook al in The Party. Flauw zijn ze niet maar komen nu wel belegen over. Bij een aantal zoals met Cato, de 2CV en de stofzuiger, daarbij kan ik me wel herinneren dat ik destijds uit mijn stoel schoot van het lachen. Maar het deed me nu weinig en voorspelbaar ook. Verder wel sfeervol gefilmd en met leuke muziek erbij. Zo'n 20 minuten gaan voorbij voordat Sellers als Clouseau in de film komt. Best lange/langdradige film dan ook. Wel al beter dan de vorige twee. 3.0

Blijft lachen

Redelijke film waarin inspecteur Clouseau een diamantenroof probeert op te lossen. Van het plot hoeft de film het zeker niet te hebben. Zeker wel een aantal grappige momenten, maar sommige scenes gaan te lang door (iets dat ook geldt voor de meeste running-gags). Peter Sellers kruipt, na een hiaat van 10 jaar, voor de derde in de huid van zijn meest bekende rol.

Ik heb sinds een klein jaartje de R1 blu ray box en gelukkig zit daar deze eindelijk ook gewoon bij. Mooie boxset met dus eindelijk alle Sellers Pink Panther films in opgepoetste versies, die er beter dan ooit uit zien! Aanrader!

Deze film zat niet in de box set van Pink Panther omdat United Artists toen niet betrokken was bij de film, het is zeker niet dat de film zo slecht was dat ze die er uit gelaten hebben.

Clouseau is wat geëvolueerd na de vorige films, in het begin was de man nog wat subtieler die een zaak kon oplossen zonder dat hij het zelf besefte. Nu is hij meer een destructieve inspecteur geworden die een spoor van vernieling achter zich laat. Zijn humor is wat dubbel, ik betrapte me erop dat het best wel lachen is. En de timing is zeer goed, niet evident bij visuele humor. Maar tegelijk voel je de grap wel wat aankomen. Wel heerlijk hoe Catherine Schell als Lady Claudine Litton de hele tijd ligt te lachen met de stommiteiten van Clouseau. Het werkt wel aanstekelijk.

De film kan nog rekenen op een (weliswaar dun) verhaal, een rode draad die de film draagt. Figuren als Cato en Dreyfus worden nog meer uitvergroot als typetje, dat komt wel meer voor bij sequels. Maar je weet wat je krijgt en in de filmserie van The Pink Panther, is dit één van de betere films.