The Party (1968)

Na al de goede kritieken op deze film die ik hier las verwachte ik iets meer dan wat ik te zien kreeg. Af en toe kon er eens een glimlach af, maar na 50 minuten heb ik het voor bekeken gehouden. Een cijfer geven doe ik dan ook niet.
Vroeger deed ik nog de moeite om films uit te kijken, als het me nu begint tegen te steken, dan zet ik de film gewoon uit. Er zijn betere dingen te doen dan naar films te kijken die me niks doen of zelfs ronduit saai zijn. Gisteren hebben we de film na 50 minuten afgezet om een leuk gezelschapsspelletje (Ballonrace) te spelen.
Campodelarana, dit soort flauwe slapstick humor is ook niks voor mij.

Prachtige film. Heerlijke humor. Alleen al het feit dat het grootste deel van de film zich op een locatie afspeelt en er desondanks zoveel grapige situaties zijn gecreeerd, vind ik erg knap. Ik hou niet zo van grappige films, maar een aantal met Sellers in de hoofdrol kunnen me wel bekoren. De party vind ik dan, in vergelijking met de gehele Pink Panther cyclus, de winner, simpelweg doordat de grap-dichtheid hoger is.

De scene met de omroepinstallatie (Birdie, Birdie, nummm...numm....). Geweldig,

Birdy nam nam

Blijft ook bij herziening weer erg vermakelijk en maakt mij ook benieuwd naar meer werk van Peter Sellers, dit soort humor mag ik wel
Misschien niet een meesterwerk, maar toch een erg leuk uitgewerkt geheel, hoop dat deze film nog een keer op blu-ray mag verschijnen, dan ga ik die zeker te weten aanschaffen

Stem blijft staan op 4 sterren.

Deze vanavond weer eens bekeken.
Was jaren geleden dat ik hem nog eens had gezien.

Nog steeds erg leuke comedy, hoewel niet meer zo geweldig als 25 jaar geleden toen ik hem voor het eerst zag.

Het blijft geinig om Sellers als goed bedoelende, maar ongeloofelijke stuntelende Indiase flut acteur te zien blunderen, eerst op de filmset en later in zijn eentje met zijn onhandigheid een geheel feest in een puinhoop te zien veranderen.

Briljant hoe Edwards en Sellers zonder enige werkelijke verhaallijn je toch anderhalf uur weten te vermaken met deze klassieke onzin.

Een acht, ofwel vier sterren.

Bijzondere komedie, die kennelijk geheel chronologisch opgenomen is en waarin voornamelijk geïmproviseerd werd. Hoewel de slapstick doet denken aan The Pink Panthers, heeft The Party toch een heel andere feel. Het meest unieke is de kalmte die er vanaf straalt, de rustige opbouw en de gestileerde sets. Het is dat er 'Blake Edwards' op de credits staat, want anders had ik verwacht dat Jacques Tati dit gemaakt zou hebben, al zitten er ook invloeden van Buster Keaton in. Nooit geweten dat Edwards zo'n oog voor stijl had.

Verder een geestige film, met een aantal hilarische scènes, maar het moet het vooral hebben van de kleinere grapjes. Er zitten misschien iets teveel vallende voorwerpen en nat wordende mensen in en het wordt iets te lang uitgesponnen tegen het einde. Tevens voelen enkele komisch bedoelde momenten wat geforceerd aan, zoals wanneer Hrundi's stropdas onder de arm van een man komt vast te zitten. Dit mag de pret niet drukken, want de kalme gekte en het oog voor detail maken dit een uniekere film en zelfs grappigere film van dan de Pink Pantherfilms. En ik hou wel van de Pink Pantherfilms.
4*

Overdaad schaadt, dat geldt bij veel komische films maar in ieder geval bij deze. Het intro-gedeelte duurt al eigenlijk veel te lang, had een stuk korter gemogen, het laatste deel is heel chaotisch en helemaal niet leuk. Door de vele kleinere details als ook nog goede tegenspelers blijft deze film in tegenstelling tot de Pink Panther-reeks nog behoorlijk leuk. Toch duren hier de grappen vaak ook veel te lang. Wat dat betreft kijk ik liever naar komische films die toch al gauw als flauw worden bestempeld, maar die wel korte rake grappen hebben.
Heb er vroeger altijd enorm om gelachen maar wordt in de loop der tijd steeds minder.

Erg leuke komedie die ik al vaak gezien heb. Peter Sellers schittert in de rol van de klungelige Indiase B-acteur Hrundi V. Bakshi. Vanaf de openingsscène is het al grappig, en dat niveau blijft bijna de hele film behouden. Hilarisch om te zien hoe Peter Sellers als een onbekende op het feest aankomt en ongewild de ene dolkomische situatie na de andere veroorzaakt. Wat een kluns is het toch, geweldig. Alles wat er maar mis kan gaan, dat gaat ook mis. Verder zijn er nog een hoop leuke bijrollen waarvan ik die van Denny Miller, de grote blonde kerel het beste vond. The Party is een heel erg leuke komedie met tal van hilarische situaties.

Deze was onlangs nog eens op TV dus heb ik hem maar bekeken. Zeer leuke film van Blake Edwards met veel goede grappen. Puur vermaak

Birdie num num

Heerlijke film met Peter Sellers die furore maakt als een soort Indische Mr. Bean die zichzelf in de ene nare situatie na de andere werkt. Een hele resem knappe vrouwen passeert de revue en de situationele humor is om van te smullen.

Een van de leukste comedies die ik gezien heb wat met name komt door het geweldige acteerwerk van Peter Sellers die hier in topvorm is. Hilarische sketches zoals die scene op het toilet of het begin van de film waarin soldaat Sellers weigert te sterven doen je blauw liggen van het lachen. Rowan Atkinson die ik overigens erg goed vind als Mr. Bean zou hier eens naar moeten kijken voordat hij weer een film gaat maken.

Uitstekende film waarin door een foutje een klunzige acteur niet wordt ontslagen, maar juist uitgenodigd voor een feestje. Ondanks dat de film zich bijna geheel op één locatie afspeelt en een wat traag karakter heeft, blijft het onderhoudend. Dit komt door de vele komische situaties, van droogkomisch tot hilarisch. En veel van deze momenten leunen volledig op het komisch talent van Peter Sellers.

in 1 woord geweldig, op 1 locatie zoveel humor geniaal

Deze ook eens bekeken zonder echt te weten wat te verwachten. Het was geen misse film. Je moet wel een beetje van de humor houden. Er komt nogal veen slapstick in voor en daar moet je wel wat voor zijn. Soms was het er wat over en soms zat het goed.
De rol van Hrundi V. Bakshi was op het lijf van Peter Sellers geschreven.
Eigenlijk heeft de film niet echt een groots verhaal, maar toch weet het wel te boeien.
Tja, 'k vond hem wel eens leuk om gezien te hebben.

Grappige comedy met Peter Sellers als een soort variant op Mr. Hulot en Mr. Bean.
Indische acteur verwoest door z'n onhandigheid een complete filmset en wordt op de zwarte lijst geplaatst...althans dat was de bedoeling, maar komt per ongeluk op een de gastenlijst van een feestje bij een belangrijke Hollywood-producer...net als bij Mr. Hulot heeft Sellers wat moeite met moderne architectuur en moderne snufjes en het eindigt dan ook in een grote chaos.
Tempo had wat hoger gemogen, wat bij Tati wonderwel werkt voelt bij Blake Edwards wat te langzaam. Maar goed flinke lachstuipen gehad bij de intercom en het toilet.

Als kleine knul meerdere malen gezien en van genoten, maar daar blijft het dan ook bij.
Na de herziening viel het me toch tegen, traag, behoorlijk flauw en de echt grappige momenten zijn op 1 hand te tellen. Ik draag deze film een warm hart toe vanwege het jeugdsentiment, maar waar ik toen van kon genieten gaat nu niet meer op. Dit is geen film die ik nog eens zou willen zien.

Het is nou wel de laatste keer geweest. De eerste keer was rond 1980 toen ze hem op tv uitzonden. Daarna was hij alleen nog maar leuk totdat ze met zijn allen in het water gingen en met die olifant. Maar nu is toch wel heel weinig van over. Alleen dat hij dat ding opblaast en de gedeelten met die ober (Steven Franken) blijven ook grappig. Vooral als het eten wordt opgediend. Maar verder is het een saaie film geworden. En gezien, hoe een Indiase acteur wordt neergezet en een aantal opmerkingen in de film, zou het nu ook nog als discriminerend kunnen worden opgevat. 3.0

Wat kan ik hieraan toevoegen wat de lezer(es) nog niet weet? GESLAAGD, wel nu en dan iets flauwe humor maar een heerlijke film om een positieve swing aan de dag te geven.
Nu hadden wij van Sellers ook niets anders verwacht!

Hahaha Project X avant la lettre, topfilm! Vooral leuk dat de film zo onbezonnen begint en eindigt in complete chaos. 4,5*

Grappige film, waarin Sellers uitstekend op dreef is en laat zien over een prima gevoel voor timing te beschikken.

De openingsscène, waarbij Sellers de boel op de filmset verpest is bijzonder grappig en zorgde ervoor dat ik gelijk in de film zat. Daarna speelt het verhaal zich voornamelijk af op het feest en ook daar gaat Sellers soms op zijn geheel eigen klunzige manier te werk. Dat levert wederom een aantal erg komische momenten op, al hoopte ik soms dat Sellers nog veel meer los zou gaan.

Wel is het knap, dat het redelijk afwisselend blijft. Het feest is de hoofdmoot, verder gebeurt er qua verhaal nauwelijks wat, maar blijft continu vermakelijk.

3,5*

Hoewel deze film inmiddels behoorlijk gedateerd is, was hij wel nog leuk om naar te kijken en dat is vooral te danken aan Peter Sellers die geweldig opdreef is.

De film begint leuk met Peter Sellers (in de rol van de Indiase acteur Hrundi V. Bakshi) die de set van een film volledig verpest (opening met de soort trompet was geweldig) en daarna wordt hij door een fout uitgenodigd op een stijf bobo-feest waar hij de boel op stelten zet met typische droge en flauwe humor die hij altijd meesterlijk brengt en uitvoert. Dat is in principe ook het hele verhaal van deze film in een paar zinnen.

Het verhaal speelt zich ook grotendeels (op de opening en de laatste paar minuten na) op dit feest af. Je zou zeggen dat het dan misschien een saaie eentonige bedoeling zal zijn, maar omdat Peter Sellers belandt van de ene na andere komische situatie (o.a. gedoe met de schoen, intercom, het etentje op de geïmproviseerde kleine stoel en de gebraden kip, bezopen ober, toilet, zwembad, olifant en schuim), wordt het nergens echt saai of langdradig. Ook komt hij daar de nodige personen tegen die hij allemaal niet kent (dus een gesprek met iemand aangaan is niet te doen voor hem) en hem ook niet willen kennen omdat men hem maar raar en vreemd vindt. Echter op één persoon na, namelijk Claudine Longet in de rol van Michele Monet. Het einde was overigens best flauw en eigenlijk ook het minste van de film (ook overigens de muzikale gedeelten).

Hoewel het verhaal (eigenlijk is het meer één grote sketch en slapstick) maar bitter weinig verstelt, was de uitvoering zeer leuk gedaan en valt er ook het nodige te lachen. Al met al dus gewoon een leuke film.

Im not your sugar hahah

Alleen de eet scene duurde me iets te lang voor de rest wel gelachen.

Sellers doet het leuk maar het is me allemaal veel te eentonig.
Dit is vooral omdat het zich bijna geheel op één locatie afspeelt. Daarnaast duren sommige scenes te lang waardoor de werking geheel om zeep wordt geholpen. Ach... soms kreeg ik een glimlach maar om nou te zeggen de ik buikkrampen van lachen kreeg kan ik niet. Teveel van hetzelfde en de dronken ober hebben we nu ook wel gezien.

Precies 6 jaar later werd het toch weer eens tijd voor een herziening en mijn mening blijft grotendeels het zelfde.
Heerlijke jaren 60 sfeer en wat een prachtig huis(set) is het toch, knap gemaakt en iets wat tegenwoordig helaas steeds minder is geworden door gebruik van visuele shit op de computer.
Dit filmpje is zo genietbaar, het heeft genoeg slapstick in zich maar tegelijkertijd is de sfeer heerlijk relaxed en rustig.
Groovy!!

4 blijft zonder twijfel 4.

Totaal mijn humor niet deze mr Bean achtige toestanden.

"Bang, howdy par-te-ner!"



The Party is de Peter Sellers one man show, en wat doet hij dat goed! Voor mij staat Sellers bovenaan het lijstje met beste komische acteurs. Dit is bijna een perfecte film, behalve het laatste stukje waarbij iedereen in het water valt en dat gedoe met die olifant, als je al wat glazen wijn op hebt kan je daar misschien wel nog om lachen.





En ook de sociale onhandigheid van Mr. Hulot zien we terug in Hrundi V. Bakshi. Hij is tegen iedereen vriendelijk en wil er graag bij horen, maar behalve het meisje Michele vinden alle andere gasten hem maar een zonderling.

Dit feest blijft vermakelijk en sfeervol, zelfs na 4x! De setting alleen is al prachtig en daaromheen die heerlijke sfeer uit eind jaren 60. Ja, dit blijft een makkelijke wegkijker.

Een rommelige film is een vaak gebruikt kritiekpunt op deze website. Bij een comedy als the party (1968) werkt het echter wel (op de lachspieren). Vooral in het begin erg flauwe humor, maar naarmate de film vordert wordt het iets grappiger. De leuke set speelt hierin een grote rol.