Genre: Drama / Muziek
Speelduur: 160 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Robert Altman
Met onder meer: Ronee Blakley, Henry Gibson en Keith Carradine
IMDb beoordeling: 7,6 (28.454)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 15 april 1976
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Nashville
"The damnedest thing you ever saw."
De film vertelt over verschillende mensen die allemaal iets met de muziekbusiness in Nashville te maken hebben. Zo is er Barbara Jean die op het punt staat in te storten, Linnea en Delbert Reese wiens huwelijk moeilijke tijden beleeft en een Britse journalist die de omgeving bezoekt.
Externe links
Acteurs en actrices
Norman
Lady Pearl
Delbert Reese
Connie White
Barbara Jean
Tommy Brown
Tom Frank
Opal
Wade Cooley
Marthe aka "L. A. Joan"
Reviews & comments
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Schitterend stukje en ik begin te vermoeden dat ik nog omhoog moet met deze parel. Het einde is inderdaad niets minder dan briljant.
Ik moet weer eens wat Altman kijken.
timmienoelie
-
- 1518 berichten
- 4265 stemmen
Prachtige film van een uitstekende regisseur!
IK heb nu 7 films van Altman gezien (MASH, McCabe & Mrs. Miller, The Long Goodbye, Nashville, Secret Honor, The Player, Short Cuts) en wil weten van mensen die er meer hebben gezien welke er nog aan te raden zijn?
Querelle
-
- 6548 berichten
- 4894 stemmen
Thieves Like us, Countdown, Gosford Park, Streamers, 3 Women, Brewster McCloud en nog wel meer die ik nog niet gezien heb.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Met uitzondering van M*A*S*H en A Prairie Home Companion kunnen de films van Robert Altman mij niet bijzonder boeien. Het geen slechte films, maar over het algemeen zijn ze breedvoerig en duren ze onnodig lang.
Het probleem van Nashville is daarnaast dat er zoveel hoofdpersonen opgevoerd worden, dat hun karakter nauwelijks uitgewerkt (kunnen) worden. Als tijdsbeeld van de countryscène begin jaren '70 best geslaagd, maar als speelfilm naar mijn bescheiden smaak mislukt.
Eigenlijk wel jammer, want ik had verwacht dat ik de ultieme countryfilm te zien zou krijgen. En dat viel me tegen. Het tweede deel van de film, waarin er veel meer aandacht is voor de muziek zelf en waarin een paar aardige liedjes te horen zijn, vind ik een stuk beter dan het eerste deel.
Van de vele acteurs haalden in mijn ogen alleen Keith Carradine, Keenan Wynn, Ronee Blakley en Lily Tomlin een ruime voldoende.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Het idee achter Altmans films begin ik door te krijgen. Je wordt als argeloze kijker ergens in een setting gekwakt en Altman geeft de kijker als boodschap mee: red je dr maar mee! Na MASH en Gosford Park was dit mijn derde Altman. Vooral Gosford Park (een Brits kostuumdrama) vond ik erg vervelend saai, dus hetzelfde vreesde ik bij Nashville. Maar liefst 24 'hoofdrolspelers' worden in een ruim 2,5 uur durende film lukraak in hun doen en laten gevolgd.
Gelukkig vond ik dit nog best aangenaam om te zien. Met zoveel hoofdrolspelers kan het nooit veel diepgang hebben, maar de sfeer deed het hem voor mij. De Vietnamoorlog is over en de treurnis daarvan proef je de hele film door. Men heeft het bepaald niet gemakkelijk en is ook niet meer zo hoopvol gestemd. Daarbij worden vele simpele maar erg aanstekelijke country-deuntjes uitgevoerd. Wat lijkt dat veel op de Nederlandse piratenmuziek of Duitse schlagerscene trouwens als je de inhoud van de teksten hoort.
Reinbo
-
- 70661 berichten
- 0 stemmen
Ik begin steeds groter fan van Altman te worden. Zij eerdere films uit de jaren 70 en met name Short Cuts waar dit qua vertel structuur toch een voorloper van is. Hier moest ik echter even inkomen. Dat komt vooral door een paar irritante personages, de engelse journaliste voorop, en omdat Nashville niet mijn scene is en country niet mijn muziek. Maar richting 2e helft wordt het steeds beter omdat zoals eerder aangehaald, groots te eindigen. Voor nu een dikke 3,5, maar bij herziening zal het vast ooit hoger uitkomen.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
omdat Nashville niet mijn scene is en country niet mijn muziek.
Altman had kennelijk ook helemaal niets met country, maar hij vond het wereldje interessant.
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Grappig feitje: Vier van de zes genomineerden voor de Golden Globe voor best supporting actress gingen in 1976 naar deze film: Ronee Blakley, Geraldine Chaplin, Barbara Harris en Lily Tomlin. Ze wonnen geen van allen. De Brenda Vacarro won voor haar rol in de vergeten film Once Is Not Enough.
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Zo, eindelijk eens deze gezien. Ik heb zo een boek met 101 viersterrenfilms, en deze Nashville staat daar als 11e beste film aller tijden - een mens kan dan nieuwsgierig geraken. ‘Is dit een goede film?’ is de eerste vraag. Ontegenzeggelijk ja. Is het een leuke film om te kijken? Daarover heb ik mijn twijfels.
Altman heeft dus een zogenaamde mozaïekfilm gemaakt en hoewel er vaker films zijn gemaakt met een ensemblecast, is deze net wat anders. We volgen een aantal personen die niet zozeer met elkaar verbonden zijn dan door het feit ze zich in Nashville bevinden op een tijd dat Altman filmt. De film is dus vooral een portret van Nashville zelf, waarin alle personages hun eigen sores en plotjes hebben, maar die staan altijd in het belang van de algemene sfeer. Dit alles is knap in elkaar gezet door vaak genoeg te wisselen tussen de personen en ook door middel van het thema en de muziek.
Het is verder knap gefilmd. De technische kwaliteit mag dan niet heel hoog zijn, Altman doet er wel veel mee. Het brede bioscoopformaat wordt goed gebruikt met een mooie kadreringen en een sterke mise-en-scène en fijn kleurgebruik. Ook de liedjes zijn fijn en komen altijd net op tijd. Verder zijn camerabewegingen en het opvallende gebruik van de zoomfunctie erg prettig (sowieso ben ik liefhebber van de zoom). Verder is de geluidsmix ook knap gedaan met vaak veel geluiden door elkaar heen (al is het soms wat schel, maar dat is dan weer de technische kwaliteit) en de hele sfeer van Nashville is heerlijk om te zien.
Maar dan het kijkplezier? Dat wordt deels bepaald door bovenstaande, en deels door de vraag of het boeit. En dat doet het gewoon niet genoeg. Na een goede drie kwartier begon de interesse duidelijk te verminderen, en hoewel er genoeg mooie losse scènes zijn, zitten er genoeg saaie stukken tussen. Jammer, want ik had graag weer eens een meesterwerk gezien die me vol boeit. Nu slechts 4,0* en dan ben ik best mild.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Wat een geweldige films maakte die Altman toch. Dikke 4 sterren. Zal later wellicht een uitgebreidere mening formuleren.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Wat een geweldige films maakte die Altman toch.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Ik heb dan ook zorgvuldig zijn (vermeend) beste werk eruit gefilterd. Nu 14 gezien en daarvan hebben alleen Dr T's and the Women en the Gingerbread Man (en misschien zelfs Cookies Fortune) geen beste naam, maar eigenlijk vond ik ook die films niet echt slecht. Ik ga de buitenkant van zijn oeuvre toch ook verkennen al zijn er ook nog meerdere geprezen Altmans die ik nog moet zien. En valt het tegen, blijf ik hem prijzen om zijn meesterwerken
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Een briljant doch zeer ambitieus concept, maar gelukkig is het een project dat Altman op het lijf is geschreven en weet hij er alles uit te halen wat erin zit. Voor het script stuurde hij iemand een week of 3 naar Nashville om een dagboek bij te houden. Dat dagboek werd de 'ruggengraat' van het script, waaraan hij zelf nog diverse verbindende elementen toevoegde om de samenhang te verhogen. Zijn typische chaotische stijl, waarbij hij lijkt te weigeren onze aandacht een specifieke kant op te sturen en in scènes vaak meerdere personages door elkaar laat praten, is waarschijnlijk voor velen het belangrijkste struikelblok richting volledige waardering van zijn werk. Maar juist met een cast van 24 hoofpersonen werkt het ontzettend goed, en als je er doorheen weet te prikken, zie je een prachtige, realistische microkosmos ontstaan, een blauwdruk van de Amerikaanse maatschappij en zeitgeist anno 1975.
Inderdaad, de totstandkoming van Nashville lijkt welhaast de structuur van de film zelf te weerspiegelen: een dynamisch groepsproces, een georganiseerde chaos, vanuit een heel algemeen idee (zoiets als ‘we gaan een film maken over de muziekscene in Nashville, maar het moet ook gaan over het hedendaagse Amerika’) en het door Paalhaas gememoreerde dagboek van screenwriter Joan Tewkesbury (het ‘voorbereidend grondonderzoek’ zeg maar) als kapstok, waarna alle betrokkenen ideeën voor hun rollen, dan wel scènes, konden aandragen, eigen songs schrijven en performen, en de film pas in een laat stadium zijn definitieve vorm kreeg.
Gewoon gefilmd op verschillende locaties in Nashville, waarbij de daar op dat moment aanwezige inwoners en toeristen dienen als figuranten; en toevallig langskomende acteurs (Elliot Gould, Julie Christie; nou ja toevallig.. beiden hadden hoofdrollen in eerdere Altman-films) fluks even als zichzelf worden ingepast in de film. Grappig ook dat alle acteurs waren voorzien van een microfoontje, en in de grotere, drukbevolkte scènes niet wisten of ze nu wel of niet ‘on screen’ waren.
Het resultaat van dit alles is werkelijk verbluffend, een ronddraaiende carrousel van verschillende, haast op zichzelf staande – wel met een aantal dunne, doch sterke lijnen aan elkaar verbonden - scènes, waarin we steeds weer een ander deel van de cast zien terugkomen. De fragmentarische opzet, het steeds weer verspringende perspectief, en de afwisselende focus op het individuele en het collectieve, maken Nashville inderdaad tot een dynamische mozaiek, een momentopname van de Amerikaanse samenleving.
Met enkele iets verder uitgediepte verhaallijnen: de op het randje van een nervous breakdown balancerende country-diva, de striptease tegen wil en dank op een verkiezingsbijeenkomst, de affaire van een narcistische singer-songwriter met een ‘degelijke huisvrouw’ – schitterende rol van Lily Tomlin – geeft Altman deze film extra hart en ziel, zonder de balans te verliezen tussen ‘drama’ en ‘documentaire’; dat gebeurt zelfs niet in de magnifieke finale. En dat is buitengewoon knap.
Ik heb nog niet alles gezien van Altman wat ik wilde zien (en sommige films moet ik hoognodig eens opnieuw bekijken), maar in mijn enthousiasme van het moment betwijfel ik nu of hij ooit iets mooiers heeft gemaakt dan Nashville.
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Wat een film zeg.
Dit is wel het schoolvoorbeeld van een film waarvan men zegt: 'zo worden ze niet meer gemaakt'.
Basto
-
- 10063 berichten
- 6817 stemmen
Muziek is politiek!
Wederom een meesterlijke film van Altman. Geniale ontleding van de politiek en muziekscene in Nashville. Geweldig ensemble stuk. En wat een eind!
4,5
Woland
-
- 4162 berichten
- 3404 stemmen
Nashville begon nog zo sterk. Het eerste half uur a een uur heb ik genoten van een fascinerende inkijk in een wereld waar ik niet zo bekend mee ben - Nashville, Tennessee in de jaren '70, centrum van de country. De film is een soort van mozaiek waarin het wel en wee van ontzettend veel personages wordt gevolgd over een aantal dagen, die allemaal op een bepaalde manier met elkaar verweven zijn. En om nog iets meer inkijk in het gedachtegoed van Tennessee van toen erbij te halen, wordt de film gesitueerd rond een politieke primary, waar de populist Hal Philip Walker een voorverkiezing probeert te winnen. Het geeft een leuk tijdsbeeld, en er is een breed scala aan personages dat gevolgd wordt. Maar het blijkt ook een wereld waar ik weinig affiniteit mee heb, veel personages die me weinig interesseren, zelfs al zie je hun persoonlijke sores, en met hun ambities en beweegredenen kon ik me zelden identificeren. Om maar niet te beginnen over de muziek, waar ik spontaan jeuk van krijg. Nu is het altijd nog wel goed om een inkijk te krijgen in een andere leefwereld, misschien wel juist als je ze niet begrijpt, maar hier was mijn interesse in het wel en wee van de personages grotendeels wel weggeebt na een uur, laat staan dat het me drie uur kon boeien. Ook na die tijd kwamen er nog regelmatig fraaie scenes voorbij (het desastreuze optreden van de serveerster/zangeres die uiteindelijk een stripact oplevert, Barbara Jean achter de schermen, de eindscene), maar het duurde wat mij betreft veel te lang om de aandacht er volledig bij te kunnen houden. Ik rond het naar boven af, maar het had nog veel hoger kunnen eindigen: 3.5*.
kappeuter (crew films)
-
- 72623 berichten
- 5779 stemmen
Under the Influence: Steve James on NASHVILLE - YouTube
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Redelijke film over de country-georiënteerde muziekscene in Nashville. Het wereldje waarin deze film zich afspeelt wordt wel goed en realistisch neergezet, echter wist het me niet echt te boeien (ondanks dat de muziek zelf me niet tegenstond). Verder wisten de vele personages en verhaallijnen mijn aandacht niet de volle lengte vast te houden (iets waar ik bij The Player en Short Cuts geen problemen mee had). Een kleine 3.0 sterren.
handelaar
-
- 265 berichten
- 79 stemmen
Deze zou ik toch ook nog graag eens willen zien met nl subs.
Vreemd dat deze nooit in de Benelux is uitgebracht op dvd of BD
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Altman ensemble.
En gelukkig maar, want deze film kon de brede cast best gebruiken. Als de setting, personages en tijdsgeest niet weten te boeien, dan heb je in ieder geval nog de afwisseling van de verschillende personages die elkaar steeds weer tegenkomen.
Met de muziek heb ik sowieso helemaal niks, de acts zijn ook niet allemaal superprofessioneel. Voor een film die 160 minuten duurt en best veel muzikale nummers heeft is dat best een stevig euvel om over te geraken. In andere reviews gelezen dat het niet zo erg is omdat er tijdens de optreden genoeg gebeurt, maar daar heb ik niet zo heel veel van gemerkt.
Personages kwamen mij ook niet echt heel natuurlijk over, vond de meeste momenten redelijk dik aangezet. Ook daar weinig houvast te vinden dus. Wat deze film nog een klein beetje redt is dat de setting zelf wel begint te leven. Redelijk bruisend stadje waar heel wat personages elkaar kruisen, dat gevoel weet Altman in ieder geval wel te capteren.
Maar da's te mager voor 160 minuten film waar verder maar weinig interessants in te vinden is.
1.5*
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4740 stemmen
Altman is vooral bekend dankzij MASH, maar heeft toch veel betere films op zijn naam staan. Zijn beste film (althans tot nu toe, ik heb er nog wat te gaan) is wat mij betreft Nashville, een caleidoscopische city trip naar de stad in Tennessee die bekend is om zijn country & western muziek. Een groot aantal personages worden geïntroduceerd, waarvan sommigen slechts een bijrol hebben en niemand echt de hoofdrol, een opzet die doet denken aan zijn latere Short Cuts maar ook aan films als Magnolia of Babel. De ene keer werkt dat beter dan de andere keer en in Nashville werkt het gelukkig perfect.
De rode lijn is een campagne van een onafhankelijke presidentskandidaat (die overigens de hele film buiten beeld blijft), we volgen onder andere enkelen van zijn fundraisers, een man wiens vrouw in het ziekenhuis ligt, diens leeghoofdige nichtje, een Britse journaliste en een groot aantal muzikanten, van een arrogante ouwe rot tot een talentloze serveerster, en van alles ertussenin. De personages ontmoeten elkaar diverse keren, bij een verkeersongeluk of een concert, en het eindigt dramatisch op een muziekfestival- dat de jongen met de vioolkist een keer zou gaan schieten was al een tijdje duidelijk maar waarom hij zijn kogels afvuurt op de labiele Barbara Jean?
Wat Nashville zo goed maakt is moeilijk te duiden. Het is vooral een satirisch commentaar op de Amerikaanse samenleving, gedreven door egoïsme, en vrijwel niemand komt er bijster goed van af. Het is soms erg raak, geregeld zwart-komisch en af en toe pijnlijk- met als dieptepunt het optreden van het serveerstertje in een zaal vol opgewonden oude bokken. Mensen zijn onbetrouwbaar, opportunistisch, liegen, worden bedrogen, zijn hopeloos naïef, en dan opeens komt er een lucky break: althans voor de zangeres die in de chaos na de schietpartij van de nood een deugd maakt met een sterk optreden. Wat de muziek betreft, die is prominent aanwezig maar ondanks dat countrymuziek bepaald niet mijn smaak is stoorde me dat geen moment. Van de acteurs vallen o.a. Ned Beatty, Keith Carradine en Allen Garfield positief op. Karen Black is bijna onherkenbaar ware het niet dat ze loenst. De vreemdste rol is wel die van Jeff Goldblum als rare snuiter.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30451 berichten
- 5199 stemmen
Een film waarvan ik niet goed weet wat ik er van moet denken. Er zit zoveel in en tegelijk is het zo afstandelijk. Ik zag onlangs de muziekdocumentaire reeks Countrymusic. Dan herken je veel country artiesten in de karakters uit de film Nashville. Al is het meer een verwijzing dan een echte vertolking van hen. Bovendien zijn het ook geen bestaande nummers in de film, de acteurs hebben veel nummers zelf geschreven en gezongen. Als muziekliefhebber doet het daar dus mee te kort. Als het de sfeer wil scheppen heb ik dan weer te weinig met Nashville om er in te kunnen opgaan. Het is zo verschrikkelijk Amerikaans met een overdosis stars en stripes.
Wel goed is de constante flow van beelden en geluiden. De politieke campagne is ook bijna een soort achtergrondmuziek geworden ipv een echte verhaallijn. Maar na een tijd heb je die filmische chaos wel wat gehad. Het is een kabbelend beek met personages die komen en gaan. Het blijft niet bepaald plakken en de filmfiguren zijn weinig boeiend. De film wil hoofdzakelijk een satirische kritiek zijn op de wat schijnheilige glitter en glammer van de Amerikaanse samenleving met de facades van de showbizz en de politiek. Maar het mist de nodige pit. Hier heb ik niet veel mee helaas.
Bob Gray
-
- 1111 berichten
- 1840 stemmen
Schitterende mozaïek film weer van Altman. Vind zelf het vergelijkbare Short Cuts wat sterker , en dat kwam voornamelijk door de setting en personages.
ZAP!
-
- 5103 berichten
- 3549 stemmen
Ik geloof dat dit algemeen beschouwd wordt als het magnum opus van Altman(?).
Ik heb me er al twee zeker mee vermaakt en ik denk dat er vast nog wel es een halfje bij op kan ('k heb nu zelfs 'Prêt-à-Porter' hoger staan!), maar dat ene kwartje is tot nog toe niet gevallen. Toch heb ik ook deze ook op blu-ray aangeschaft, voor het geval dat...
Bobbejaantje
-
- 1834 berichten
- 1823 stemmen
Langzame auteurscinema die geleidelijk aan haar donkere kanten prijsgeeft. Ik wilde per se een film zien die zich afspeelt in het country milieu van Nashville en hiermee werd ik prima bediend. Het is een lange film en de verhaallijnen vragen wel wat aandacht maar gaandeweg wordt het almaar boeiender. Het is vooral een realistisch drama waarvan het realiteitsgehalte - net zoals in het echte leven - vaak iets weg heeft van een tragikomedie. Elke persoon is bezig de eigen ambities te realiseren en gebruikt daarvoor de ander, simpel gezegd. De muziek was prominent aanwezig en viel goed in smaak. Het einde valt helemaal te kaderen in de turbulente politieke tijden waarin de USA zich bevond. Wel een beetje knullig dat het zangfeest gewoon werd verdergezet. Maar mss hadden ze daar in de seventies toch een andere kijk op.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
A Woman under the Influence
Drama, 1974
132 reacties
Sunrise: A Song of Two Humans
Romantiek / Drama, 1927
208 reacties
The Big Heat
Film noir / Thriller, 1953
71 reacties
Short Cuts
Drama / Komedie, 1993
167 reacties
Secrets & Lies
Drama, 1996
118 reacties
Hearts of Darkness: A Filmmaker's Apocalypse
Documentaire, 1991
86 reacties
Gerelateerde tags
country muziekmuziekfestivalsatirecandidatenashville tennessee multiple storylinespresidential campaigncelebrity worshiprallynashvillerobert altmanboth kinds of music
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.