
Memento (2000)
Verenigde Staten
Mystery / Thriller
113 minuten
geregisseerd door Christopher Nolan
met Guy Pearce, Carrie-Anne Moss en Joe Pantoliano
Leonard is een onderzoeker voor een verzekeringsmaatschappij. Zijn geheugen is ernstig beschadigd na een poging in te grijpen bij de moord op zijn vrouw. Leonard is uit op wraak, maar door z'n slechte geheugen kan hij alleen behoorlijk functioneren door het constant maken van aantekeningen, tatoeages en het maken van polaroid foto's.
- nummer 85 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=nHozKtsvag0
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (8,4 / 1122655)trailer (YouTube)spoilertopicfilmscore (MusicMeter)kijk op NetflixiTunes: € 7,99 / huur € 3,99Google Play: € 7,99 / huur € 3,99Pathé Thuis: vanaf € 7,99 / huur € 2,99kijk op Amazon Primeverder blijft het dan lange tijd behoorlijk warrig en de ontknoping aan het eind is dan wel weer aardig in mekaar gezet .
Toch blijft er voor mij wel een onbevredigend gevoel achter en dat ligt volgens mij vooral in het gebrek aan
inlevingsvermogen dat ik met Leonard had , ik kreeg geen binding met de man .
Ook zijn speurtocht naar de moordenaar begon me in de loop van het verhaal steeds minder te interesseren en dat vond ik geen goed teken voor de film in zijn geheel .
De structuur, het anti-chronologische was even interessant, maar dat zwakte snel af. Vond de plot ook niet veel soeps. Eervolle vermelding voor Pearce weliswaar, die de film draagt.
Voor mij voelde het aan als een langdradig experimentje zonder veel content.
In het begin wordt de kijker langzaam maar prima meegenomen in het wazige wereldje dat geheugenverlies heet. Uitermate goed wordt dit door regie en Pearce neergezet, mede versterkt door de tegengestelde volgorde. Behalve de achterwaartse verteltrant die een contradictie is met Leonard omdat hij alweer vergeten is wat er gebeurt is, schept bij de kijker wel een soort verbazing en twijfel die te vergelijken valt met Lenny's toestand. Vooral ook omdat niemand te vertrouwen lijkt naarmate de film verstrijkt.
Na een uur wordt dit met een aantal dialogen nog eens extra bevestigd. Alles lijkt dan op losse schroeven te staan en de paranoia rijst de pan uit. Wat mij betreft ronduit heerlijk. De sfeer en spanning stijgt verder alleen maar, met het bijzondere verhaal rond Sammy als voorteken, en valt uiteindelijk het oordeel, de ontknoping in de laatste minuten.
Memento is een must voor liefhebbers van psygologische thriller of mysterie. De film is daarnaast sober en kleinschalig te noemen met slechts één paar acteurs en geen grote achtergronden of settings, iets dat overigens niet deert. Pearce in erg goede doen en muziek mede gemaakt door David Bowie
.Memento is wat dat betreft een heerlijke film waarover je na afloop nog wel eens op het hoofd krabt.
Vooruit, nipt 3,5 sterren.
Hele bijzondere film die ik toch wel eventjes moest verwerken, dit was toch wel meer door de vertelrichting wat het verhaal aanhoudt, niet van voor naar achter maar juist andersom: van achter naar voor. De film is hierdoor in het begin erg onduidelijk en chaotisch, het kon daardoor ook mijn aandacht niet altijd even sterk vast houden en soms de interesse niet opwekken. Echter, wanneer je verder in de film komt vallen de puzzelstukjes heel mooi in elkaar en word alles duidelijker, de plottwist is leuk en eigenlijk werd het door ‘Nolan’ erg schappelijk weg geplaatst.
Ik kwam er achter dat ik nog maar een paar films van ‘Christopher Nolan’ moest zien om zijn volledige catalogus gezien te hebben, ik ben jarenlang erge fan van hem geweest door zijn ‘Batman’ reeks en ook zijn andere films wisten mij vaker te boeien. Zijn oudere werk is echter nooit goed op mijn pad gekomen, dus ik wou toch de poging wagen deze week de nog drie (dacht ik) resterende films te kijken.
‘Memento’ blijft echter bijzonder, ik vond het vertellen van het verhaal soms wel even te bijzonder dat ik er erg aan moest wennen maar het is allemaal op een gegeven moment niet heel moeilijk te snappen. ‘Pearce’ deed het toch wel aardig in de film en ook zijn medespelers mochten er wezen, alleen blijft ‘Nolan’ erg strak gefocust op de hoofdrolspeler en is er weinig ruimte voor echt goede bijrollen.
Het verhaal blijft wel leuk maar ik vond het echt helemaal nergens zo ontzettend ‘spannend’ worden als velen hier beweren. Ik zat nou niet bepaald met een open mond te kijken van verbazing maar, slecht werd het nergens. Je zat vrij snel en vrij goed in het verhaal en dat maakte de film ook wel steeds leuker te volgen, alleen is het niet soms gewoon niet interessant genoeg.
Achteraf heb ik stiekem toch wel een beetje genoten van het mysterieuse van de film, en blijft het gewoon een leuke goede film. Toch voelde het voor mij nergens echt zo héél bijzonder aan. Misschien dat een herziening dat in de toekomst nog wat kan gaan veranderen. Toch wel fijn om een werk van ‘Nolan’ te zien zonder zijn grote screenplaying. Dit is een keer compact en dat is ook wel fijn.
3.5*
Guy Pearce acteert heel sterk, want hij heeft een moeilijke rol. In leonard of zijn aandoening kan je je namelijk moeilijk inleven, zeker door de manier waarop het geheel achterwaarts en door elkaar gepresenteerd wordt, dus dat moet je als acteur maar kunnen verkopen. Joe Pantoliano is ook altijd briljant in alles waarin hij meespeelt, zo ook hier.
Nolan levert hier, zeker voor een 'quasi-debuut', echt iets heel sterks af. Het komt wat mij betreft niet in de buurt van zijn beste films, zoals The Dark Knight of Inception bv, die naast sterke personages en een sterk verhaal ook een prachtige visuele stijl hebben. Dat laatste heeft Memento niet echt; het is wat kaal en grijs. Maar bon, 4* toch wel.
Al met al een supergoed verhaal die het herkijken zeker waard is, helaas is het op alle anderen vlakken slechts oke of matig. 3,5!
Wat ik verder wel miste bij de film is het gebrek aan muziek. Nou zullen veel mensen wellicht dit stijltje toffer vinden, maar ik hou persoonlijk toch wel van wat meer muziek in een film, want dat zorgt er bij mij toch voor dat ik wat meer in het verhaal wordt getrokken. Dat zie je in Nolan zijn latere films ook zeker terug komen.
Pearce speelde overigens prima net als de rest van de cast.
Omhooggetild door een fijne (en niet al te gemakzuchtig geselecteerde) cast en hoewel Guy Pearce al in eerdere hitfilms speelde zoals L.A. Confidential was dit toch zijn finest hour. Erg goed geacteerd, Pearce legt de nadruk niet zozeer op zijn stem maar laat veel subtiele gezichtsuitdrukkingen zien. Moss en Joey Pants (beiden nog amper uit de Matrix gewandeld) zijn ook goede keuzes geweest doordat je ze nooit goed kunt doorgronden of vertrouwen.
Verder ligt niet teveel nadruk op het puzzelelement. Want het gaat er niet zozeer om precies een soort van whodunnit te snappen en uiteindelijk leidt de film ook niet zeer tot een oplossing van de puzzel maar tot de conclusie dat de situatie van Leonard hopeloos is.
Ook kon ik me erg goed inleven in Leonard's situatie omdat je als kijker ook niet genoeg informatie hebt, hoewel je dit soms begint te denken. Dit door heel veel korte fragmenten uit chronologische volgorde te vertellen.
De film weet met soms heel kleine dingen wat extra emotie erin te stoppen en Leonards queeste voor wraak overtuigend te motiveren. Aangrijpend is ook het Sammy Jenkins verhaal, waar je stukje bij beetje meer van leert.
Al de voorgaande elementen vind ik meer ontbreken in Nolan's latere werk, dat toch wat killer en meer conceptueel werd dan dat je je echt betrokken voelde.
Gaandeweg wordt je bij het kijken van Memento ook steeds meer paranoide omdat niemand te vertrouwen lijkt en werkelijk iedereen misbruik lijkt te willen maken van Leonards aandoening.
Een spaarzame maar prettige soundtrack maakt het af, naast goed camerawerk en een oog voor veel stilistische details, gesitueerd rond een naamloos slaapstadje.
Voor de goede orde, dit was de tweede keer dat ik de film zag. De eerste keer was ik niet overtuigd. Ik vond de film maar een rommeltje en kon er geen chocolade van maken. Dus heb ik de reviews op internet opgezocht. Tot mijn stomme verbazing las ik dat het kleurengedeelte 'terug in de tijd sprong' en het zwartwitte deel vooruit ging in de tijd. Dus eigenlijk had ik het einde van de film als eerste gezien, waarna de aanleiding hier toe aan het einde zat. Hoe verzin je het !?
Maar goed, als je een aantal jaren later, en je niet meer precies weet hoe de film ging, hem opnieuw bekijkt, zie je de schoonheid van de film. Want nu pas begreep ik het einde, of beter gezegd, het begin van de film. Met die fantastische plotwending. Dat deed mij sterk denken aan Shutter Island. Wat een goede film was dat zeg.
Ik denk dat je als regisseur zijnde maar een keer zo'n pareltje kunt maken, een fantastsisch verhaal met weinig actie of mooie beelden. Want daarna wordt je beroemd en moet het allemaal beter en spectaulairder. Op zich is daar niets mis mee, kijk maar naar Inception, maar jammer is het wel.
Voor de geïnteresseerden, mijn eigen recensie. Mijn gegeven cijfer: 9,0/10
Tegelijkertijd is het voor ons als kijker net zo verwarrend allemaal als voor de hoofdpersoon, omdat we ook geen idee hebben hoe elke situatie begint en eindigt, en dus net zo fragmentarisch kijken als hij. Qua beleving is deze film een one of a kind, hoewel de spanning door deze vertelvorm amper aanwezig is.
Helaas is de vertelvorm ook meteen het enige waar de film echt goed op scoort. Het acteerwerk is prima, maar de personages zijn nogal vlak en laten weinig indruk achter qua persoon. De uiteindelijke ontknoping is verassend, maar ook erg vergezocht (De politie gaat mee in zijn gestoorde gedachten en laat hem willekeurig criminelen doden?). Hoe geloofwaardig is dat?
Uiteindelijk is de film vooral de moeite waard vanwege de originele vorm. Maar na afloop blijf je toch het gevoel hebben dat het nogal hol is allemaal. Vorm boven inhoud. Maar wel een erg mooie vorm.
3*
Snap niet dat deze zo hoog scoort , nodeloos ingewikkeld .
Ik dacht dat ik de enige was die dat vond. Het was destijds een typische ontwikkeling van een hype, waarbij iedereen elkaar naliep en het fantastisch vond. Het simpele feit dat iets nog niet gedaan is, maakt het niet automatisch een goede film. Deze film was inderdaad “nodeloos ingewikkeld”.
Vanavond is deze film op de BBC. Soms gun ik films een tweede kans, maar bij deze ga ik het niet eens proberen...