Children of the Corn (1984)

16 jaar en ouder? Voor wat? Een paar bloedspetters en een mes dat rode verf op je lichaam schildert. Je ziet niet eens open wonden. Totaal niet eng, spannend of dreigend. Zelfs het idee is niet eng vanwege eem belabberde uitwerking. Er wordt nauwelijks sfeer gecreeerd, muziek begint na een tijdje vermoeiend te worden en het acteerwerk is matig, zeer matig.
'Malachai' wordt nooit meer dan een rotjoch dat een goed pak slaag nodig heeft en 'Isaac' heeft de uitstraling van een tafellamp en de dreiging van een veldmuis.
Deze film heeft blijkbaar een bescheiden cultstatus, maar net zoals meer verhalen van Stephen King werkt het alleen op papier.

Ik verwachtte dus die slechte versie te gaan kijken aangezien de cover van de dvd precies hetzelfde was als de poster van die van 2009.
Maar toen ik de film aan 't kijken was bleek 't ineens om de versie te gaan van 1984!
Hoezo gebruiken ze een nieuwe hoes van een remake voor de oude versie?

Gemiste kans.

Nadat ik het een en ander over deze franchise had gehoord besloot ik gisteren de eerste film uit de reeks te gaan bekijken. Spijtig genoeg moet ik tot de conclusie komen dat dit een domper van jewelste is. Het plot klinkt interessant; gehersenspoelde kinderen die alle volwassenen vermoorden en zo een dorpje in the middle of nowhere overnemen. Hier zou wat leuks uit kunnen komen zou je denken, maar niets is minder waar. Children of the Corn bevat een slecht uitgewerkt verhaal, belabberd acteerwerk, totaal geen spanning en/of dreiging, geen enkel memorabel moment, onzinnig religieus geblaat en kinderen die allesbehalve eng overkomen. Er hangt geen enkele sfeer, de muziek voegt niks toe en alles en iedereen staat er maar troosteloos bij. Zelfs de maisvelden weten bij mij geen enkele dreiging te creëren. Isaac en Malachai zijn saai, vervelend en schreeuwen maar wat in het rond. De rest van de kinderen huppelen er hopeloos achteraan. De climax is verschrikkelijk slap en sleurt de film nog verder de diepte in.

Slaapwekkende horrorfilm die blijkbaar de beste uit de reeks is. Jammer want hier had toch wat meer ingezeten.

Waarom Children of the Corn zoveel sequels en zelfs een remake heeft is mij een compleet raadsel. De cultstatus die deze film heeft vind ik dan ook wat overdreven.
1*

Totaal niet spannend of eng, heel af en toe een schrikmomentje en een redelijke acteerprestatie van een aantal kinderen (met name Isaac). Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Dat ze het nog in hun hoofd haalden hier vervolgen en remakes op te maken. Zonde van je tijd.. *1,5

Geweldige film!....Dit is een sfeervol horrorfilmpje waar de horror meer in het verhaal zit dan in het botte bijltjeswerk.
Een zeer beklemmend sfeertje en doodenge kinderen terroriseren een jong stel dat per toeval in hun dorp terecht komt.
Goede spanningsopbouw en redelijk goed acteerwerk zowel van de volwassenen als de kinderen. Een van mijn favoriete horrorfilms!

helemaal mee eens ! snap de lage cijfers niet.

Isaac & Malachai, als ik aan die 2 griezels denk dan lopen de rillingen al over m'n rug. Spooky film met de nodige schrikeffecten. Een naargeestige sfeer. Net als in The Exorcist en Carrie wordt ook hier godsdienst vermengd met horror. De scenes in het graan hebben iets claustrofobisch, je weet niet waar het gevaar vandaan komt, waardoor het allemaal nog griezeliger aanvoelt. Ook het echtpaar dat steeds de weg kwijtraakt maar uiteindelijk toch in het uitgestorven dorp belandt vind ik erg goed.

Op de een of andere manier doet het nummer van Iron Maiden, namelijk 'Children of the Damned' mij altijd aan deze film denken.

Naast o.a. ‘The Mist’, ‘1408’ en ‘The Langoliers’ mag ‘Children of the Corn’ de lijst van zwakke Stephen Kings-verfilmingen vervoegen. Het verhaal wist totaal niet te boeien, maar vooral: deze werd slecht uitgevoerd. Vooral de spanning die (hoogstwaarschijnlijk) frappant op de voorgrond treedt in de papieren versie, was in de verfilming nooit aanwezig. Terwijl dat element juist het verhaal naar een hoger niveau kon tillen.

De film opende anders wel goed, maar toch kon hij je aandacht niet vasthouden. Neem daar nog bij dat de hoofdpersonages irritant en gewoonweg dom zijn om ermee in te leven. Het koppel bleef onbewerkt aan de oppervlakte en terwijl zij de meest geliefde mensen van de film hoorden te zijn, had ik geen emotionele band met hen. De kinderen kregen het dan beter voor elkaar gespeeld, maar sympathiek waren ze natuurlijk allerminst. Doch kwamen ze zeer geloofwaardig over en zaten ze goed in hun rol. Alleen haalde dat niet veel uit om de film te kunnen redden.

Wat een bagger was dat
Inderdaad, een hele zwakke Stephen King film.
Niet spannend, ongeloofwaardig. Zonde van je tijd om er naar te kijken

Deze film is niet goed maar ook niet echt slecht. Het probleem is dat ik altijd zo snel vergeet wat er in is gebeurd. Het is vooral de creepiness van Isaac en de valsheid van Malachai die me het meeste bijblijven. Zal deze nog eens moeten herzien, om deze een eerlijk cijfer te kunnen geven.

Ik was al bang dat ik deze film te veel zou gaan vergelijken met het bronmateriaal, maar dat valt mee: de makers nemen alleen het basisconcept en wat scènes over maar breiden het verhaal aardig uit.

Children of the Corn zal zeker niet de engste film zijn die je ooit gaat zien, maar een aantal elementen maken er wel een vermakelijke kijkervaring van. Ten eerste een heel oppervlakkige reden, maar ik vind de jonge Linda Hamilton er hier hartstikke leuk uitzien en erg sympathiek overkomen. Haar dans-act in het begin was ook erg cool.

Ten tweede zijn die twee cultleiders best wel cool. Isaac heeft een vreemde kop en een raar hoog stemmetje, maar hij gaat wel helemaal op in zijn psychopaten-rol. Maar de echte scene-stealer is Malachai met zijn rode sproetenkop en zijn gigantische overbite. Hij gaat compleet uit zijn plaat als hij zijn bevelen schreeuwt en hij is verreweg degene die je er het liefst zo pijnlijk mogelijk aan ziet gaan; zeker een memorabel horror-personage.

Ten derde heb ik wel een zwak voor films met slechts een paar hoofdpersonages en een paar locaties, en dit is een leuk voorbeeld met die uitgestrekte maïsvelden en verlaten straten. De film wordt naar het einde toe wel een beetje chaotisch, maar in het begin is het een aardige film die rustig een juiste sfeer opbouwt.

Deze film bevat trouwens wel twee dingen waar ik ene gruwelijke hekel aan heb: kinderen en religie, en dat hielp me wel extra voor de spanning en om te hopen op een goede afloop voor het koppel. Ook de twee kleine kinderen vond ik leuk, iets wat niet al te vaak gebeurt in een film. Dat jochie had zelfs één of twee erg vette opmerkingen waar ik om moest lachen.

Het ontbreken van een menselijke dreiging in de laatste momenten maakte het wel allemaal iets minder interessant: raar dat Isaac opeens uit de film verdwenen was. De special effects van He Who Walks Behind The Rows op het laatst waren best wel slecht, maar gezien de periode vond ik dat niet zo'n punt; het had wel iets charmants. Het laatste schrikmoment en de daar op volgende klapper was geinig maar de woorden "The End" kwamen iets te vroeg.

Dit is absoluut geen briljante film, maar hij had zijn leuke momenten. Soms is dat alles wat je wil.

Deze cultklassieker is me wat tegengevallen. Allereerst kun je gerust zeggen dat deze behoorlijk is afgekeken van Who Would Kill a Child? (1976), een film die het stukken beter doet. In The Children of the Corn zijn de kinderen niet creepy, ze gedragen zich als kinderen die moorden, maar kletsen teveel om echt eng te worden, het acteerwerk weet ook niet te overtuigen, en ook dat helpt zeker niet. Dat doet die andere film dus wel stukken beter. Vreemd eigenlijk dat die titel hier niet eerder is genoemd.

Ik mis hier de sfeer, het mysterieuze en het creepy van Who Would Kill a Child?, waardoor er van Children of the Corn niet veel meer overblijft dan een matig B-filmpje. Wel een waarschuwing mocht iemand Who Would Kill a Child? willen zien, want die begint met schokkende echte beelden (als aanklacht tegen het geweld wat kinderen in het echt wordt aangedaan), dus de tere zieltjes kunnen de intro van enkele minuten beter doorspoelen. 2* voor Children of the Corn.

Deze in een ver verleden eens gezien, maar kon me er eigenlijk niks meer van herinneren. Hm 'k had het toch allemaal wat griezeliger verwacht. De film zag er spijtig genoeg ook al wat gedateerd uit, zeker de special effects.
De sfeer is in het begin wel goed, omdat het nog redelijk mysterieus is, maar 'k vond dat het toch wel wat ineenzakte.
'k heb me er niet mee verveeld, maar jammer genoeg mistte de film toch iets om er een topper van te maken.

Grote titel, bepaald geen grote film. Isaac en Malachai zijn er wel twee om te onthouden, qua uitelijk in ieder geval prima gecast. Spijtig dat ze het moeten doen met heilige dialogen. Het past, maar het komt zo ook wat belachelijk over. Veel dreiging komt niet van de kids, het meeste geweld is off screen en ik kan ook niet zeggen dat ik vanaf nu de kriebels krijg van een maïsveld. Laatste troefje is He Who Walks Behind the Rows. Het klinkt heel wat en zo wordt het ook voorgesteld, maar kleine Job is de eigenlijke uitblinker in de finale. Zelfs een beetje grappig. Als horrorfilm is het allemaal wat te sfeerloos en timide.

Het blijkt dat horrorliefhebbers verwachten dat films, die binnen dit genre vallen, bol staan van de afgehakte ledematen en spuitende bloedfonteinen (Af te leiden van de lage beoordelingen en het daarbij gevoegde commentaar op ‘Children of the corn’). Ik durf zelfs met grote stelligheid te beweren dat mensen die zo over horror denken er absoluut geen verstand van hebben. Dat zijn geen horrorliefhebbers, maar sensatiezoekers en bloedwellustelingen. De horror van Stephen King, heeft hier dus niets mee te maken: Geen bijltjes- c.q. gehaktdag, geen rondzwervende ingewanden en geen psychopathische families met een patriarchale opa in rolstoel, die zijn familieleden aanspoort tot kannibalisme. Bij King zit de horror tussen de oren van de lezer/kijker. King is een geweldig manipulator wat betreft het aanpraten van angsten. Regisseur Fritz Kiersch, die met deze film zijn debuut maakte, heeft dat heel goed aangevoeld. Na afloop weet je nog steeds niet wat dat ‘ding’ onder de grond n u was en dan begint de horror zich in je hoofd te planten.

super stephen king verfilming.echt een klassieker.vermaak me altijd wel metde film.,heb hem ook al vaker gezien hij blijft leuk.

Deze film heb ik ooit gezien toen ik nog vrij groen was qua horror, en toendertijd was het me prima bevallen. Maar gezien de matige beoordelingen hier op MM, zeker van de mensen in wiens smaak ik wel fiducie heb, waren mijn verwachtingen bij deze rewatch niet al te hoog. Alsnog viel het me alleszins mee, eigenlijk. Ik kan de genoemde kritiek over het algemeen heel goed begrijpen. Het is een tof verhaaltje (al heb ik het boek niet gelezen), maar er gebeurt inderdaad niet heel veel, Malachai en Isaac zijn allebei vrij kneuzige bad guys behalve dan misschien de tekenen dat er meer bovennatuurlijk, duivels kwaad achter zit, en qua gore is het al helemaal geen horror te noemen.

En toch amuseerde ik me prima met Children of the Corn. Het heeft een leuk volks sfeertje en een donkere ondertoon onder de oppervlakte die me wel bevalt. Inderdaad beter gedaan in Who can kill a child? en ik zag ook wel wat Wicker Man hierin (vooral het pastorale-uit-de-hel-aspect), wat al helemaal een film op een heel ander niveau is. Alsnog vermaakte ik me prima, en blijkt het een King-verfilming van gemiddeld niveau. Ik overweeg zowaar om de vervolgen een kans te geven.

De special effects zijn wel episch slecht, trouwens. Ik kan me herinneren dat Firestarter daar ook last van had.

Ook bij mij schoot de titel van Who Can Kill a Child door het hoofd bij het zien van deze film, maar afgezien van het thema van kinderen die raar gaan doen had het er voor mij weinig mee van doen, was het onvergelijkbaar.
Van Children of the Corn had ik geen bijster hoge verwachtingen en heb me redelijk weten te vermaken. Bij het zien van de naam New World Pictures aan het begin wist ik al wat voor vlees ik in de kuip had dus ach... Het was wel vermakelijk. Er waren een paar grote plotholes die me opvielen (waarom rijden ze niet direct door naar de stad waar ze oorspronkelijk heen gingen? Hoe kan die roodharige jongen zo snel zonder vervoer heen en terug rijden van het maisveld naar het dorp? en die rare voice-over die slechts een paar keer (onnodig) wordt gebruikt...
Ach. Het had wel wat. Met dezelfde verwachtingen ga ik in dezer dagen de rest van de films kijken.

3,0*

Oef dit was slecht.

Eerste helft een standaard jaren 80 horror. Dat wil zeggen: veel dreiging in de muziek, af en toe een schrikmoment omdat de onschuldige hoofdpersonen per ongeluk tegen elkaar op botsen, veel suggestie, maar weinig bloed als er een dode valt, en zeker geen direct zicht op de moord. Kortom, behoorlijk saai.

Tweede helft ontspoort met bovennatuurlijke zaken, die met ontzettend slechte special effects weergegeven worden. Het is dat de twee leiders van de kinderen, de rooie en de kleine predikant, qua rotkop ontzettend goed gecast zijn, en dat de muziek vaak wel sfeervol was, anders was de film op het absolute minpunt uitgekomen. Nu blijft het bij 1*.

Cultfilm. Heerlijke achtergrond muziek.

Children of the Corn, één van de vroege Stephen King verfilmingen, blijft toch maar een matige productie. Het blijft dan ook geestig dat juist deze film zo'n langdurige franchise kreeg, we zijn inmiddels volgens mij al tien films verder. Het korte verhaal van King werd een jaar eerder al verfilmd in de korte film van 30 minuten, getiteld Disciples of the Crow. Ik heb die film nog niet gezien, maar bij het zien van Children of the Corn lijkt het me dat die speelduur wel veel beter werkt dan deze 90 minuten.

Children of the Corn heeft een vrij sterke openingsscène, waarin de volwassenen worden afgemaakt door de kinderen, terwijl de kleine Isaac sinister toekijkt. Dit mannetje wordt uitstekend vertolkt door John Franklin, een acteur die geloofwaardig overkomt als klein jochie ondanks dat hij al in zijn twintig was. Met zijn piepstem a la Eric Cartman en zijn bloempotkapsel is hij een geestige verschijning. Maar jammer genoeg gaat Children of the Corn na deze openingsscène naar Linda Hamilton en Peter Horton en wordt het steeds saaier en saaier. Met als groot dieptepunt de tweede akte, waarin werkelijk waar geen hol gebeurd. Op een gegeven moment lopen ze maar wat rond in het kleine plaatsje en wordt het allemaal echt dodelijk vervelend. Af en toe duiken Isaac of zijn rechterhand Malachi op en brengen de boel weer een beetje tot leven, maar je echt wakker houden lukt ze zelden.

Het enige wat nog een beetje meewerkt is dat de film tegen het einde lekker bespottelijk wordt. Het feit dat de film de gehele tijd een nogal serieuze toon heeft, doet me vermoeden dat ook die explosie op het eind met het getekende gezicht van He Who Walks Behind The Rows zonder gein is bedoeld. Dat gegeven is wel hilarisch, want zo stupide als dat zie je het niet vaak. Tegen het einde raffelt de film alles nog even heel snel af, waarschijnlijk omdat de meeste kijkers tegen die tijd wel zijn afgehaakt of in slaap zijn gevallen.

2 sterren.