Genre: Drama / Avontuur
Speelduur: 138 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Darren Aronofsky
Met onder meer: Russell Crowe, Jennifer Connelly en Emma Watson
IMDb beoordeling: 5,8 (265.948)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 10 april 2014
On Demand:
- Bekijk via Netflix
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via Videoland
- Bekijk via Disney+
- Bekijk via meJane
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Google Play
Plot Noah
"The end of the world is just the beginning."
'Noah' vertelt het epische Bijbelverhaal van de ark van Noach. In een wrede wereld zonder hoop, zonder regen en zonder gewassen, die overheerst wordt door krijgsheren en hun barbaarse troepen, staat één man aan de kant van het goede; Noach (Russell Crowe). Hij is een doorgewinterde strijder, een magiër en een genezer, maar het enige dat hij wil, is vrede voor hem en zijn gezin. Elke nacht heeft Noach visioenen over een eindeloze vloed, die het symbool is voor de vernietiging van alle leven. Gaandeweg begrijpt hij de boodschap die de Schepper hem stuurt. Deze heeft besloten om de mensheid te straffen en hen tot de laatste man te doden. Maar Hij geeft Noach een allerlaatste kans om het leven op Aarde te vrijwaren...
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (5,8 / 265948)
- Trailer (YouTube, ondertiteld)
- Noah (MusicMeter)
- Kijk op Netflix
- iTunes: € 9,99 / huur € 3,99
- Pathé Thuis: vanaf € 10,99 / huur € 3,99
- Kijk op Videoland
- Kijk op Disney+
- Kijk op meJane
Social Media
Acteurs en actrices
Noah
Naameh
Tubal Cain
Methuselah
Ila
Ham
Shem
Samyaza (stemrol)
Magog (stemrol)
Rameel (stemrol)
Video's en trailers
Reviews & comments
Filmhoek.nl
-
- 105 berichten
- 0 stemmen
Noah is een vermakelijke film en ik raad je dan ook sterk aan om deze in IMAX te kijken. Ondanks dat de 3D techniek vrijwel niets toevoegen aan de film, is het grote doek ongetwijfeld een pluspunt voor de ervaring. We kennen allemaal het verhaal van Noah zonder deze gezien te hebben. Wat we echter niet kennen is Aronofsky’s draai aan het welbekende verhaal. Er zitten onverwachte wendingen in die ik niet anders kon opvatten als sinister, wat in de film wordt vertaald als Gods wil. Wat als langdradig begint gaat dankzij Aronofsky verder in een hele nieuwe betekenis van de zin: Van niets iets maken.
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
Voor mij is Noah een nieuwe soort blockbuster, een "Aronofsky-blockbuster". Geen dom popcornvermaak met veel kills en achter elkaar aangesloten actiescènes, maar een mix van science fiction, fantasy, grafisch krachtige beelden (CGI), en met drama als rode draad (familiedrama om precies te zijn, dat van Noah en zijn gezin). Wie daar geen moeite mee heeft gaat een hele boeiende film tegemoet, wie actiescènes om de 5 minuten verwacht zal zich doodvervelen.
De film begint lekker in een "Star Wars-stijl", heeft elementen die me aan District 9 deden denken, en dan is er ook nog het religieuze. Dat religieuze zal niet alle gelovigen aanspreken, omdat het wellicht in deze film teveel fictie bevat. Maar als je beseft dat de Bijbel ook fictie bevat is er eigenlijk niets aan de hand (of je moet écht geloven dat mensen met stokjes zeeën kunnen opsplitsen e.d.). Accepteer je dat de Bijbel ook van een flinke portie fictie gebruik maakt om het religieuze verhaal te vertellen dan is deze film, óók voor gelovigen, helemaal zo gek nog niet. Los van het religieuze is deze film heel aardig in het tonen van de strijd tussen goed en kwaad wat zich in het innerlijke van een mens kan afspelen, al wordt dat wel clichématig gebracht.
Heel fraai zijn de tussendoortjes waarop we door Aronofsky worden getrakteerd: korte grafische illustraties van de creatie van de wereld. Creationisme en evolutie wordt goed met elkaar gerijmd, erg jammer alleen dat ook Aronofsky het niet aandurft om het voor het Vaticaan meest angstaanjagend beest te tonen: een aapje. Daar houdt de link tussen creationisme en evolutie op, waardoor het ontstaan van de mens zelf erg kitscherig en flauw wordt weergegeven. Welke regisseur zal het aandurven om dat taboe te doorbreken? Voor Aronofsky was het een stap te ver helaas.
Ik geef de film 3,5*. Hoger kom ik niet om een aantal redenen, om te beginnen is het verhaal al erg bekend, de film kan met details wel verrassend uit de hoek komen maar met een bekend verhaal is het wel lastig om de kijker te overdonderen (wat overigens Captain Phillips wel lukte, eveneens met een vrij algemeen bekend verhaal). Verder heeft de film ook geen elementen waarvan ik kan zeggen dat het uitspringt ten opzichte van andere films. Acteerwerk is correct, soundtrack is aardig, etc., maar er zit niets echt uitzonderlijks in.
Al met al een vermakelijke film die mij zeker niet is tegengevallen en die de hele tijd bleef boeien, maar verwacht dus geen actierijke popcornvermaak of een streng religieuze Mel Gibsonfilm. Let dus op de genreaanduiding: dit wordt terecht aangemerkt als "Drama / Fantasy".
cordiacovens
-
- 1526 berichten
- 1447 stemmen
Noah is een film die bestaat uit twee verschillende onderdelen: voor en op de Ark. Het gedeelte voor de Ark is spectaculair en volgt het schema van een hedendaagse blockbuster film met een grote veldslag op het einde. Daarna is de film veel kleiner en intrigerender met dilemma’s waardoor je als kijker niet weet wiens kant je moet kiezen. Aronofsky weet je toch ongemakkelijk laten voelen ondanks dat de film een erg straight-forward verhaal verteld, dit komt mede door de muziek van Clint Mansell die erg goed werkt voor de film. Het is een film die gebruik maakt van fantasie en allerlei onlogische fantasieën, maar het bronmateriaal is daarentegen ook niet geloofwaardig. Het is duidelijk een studiofilm met een groot budget, met een aantal details toegevoegd door Aronofsky. De film is continue boeiend en weet groot opgezette fantasie samen te voegen met menselijke kanten en doet dit op een goede manier. Een interessante en goed gemaakte interpretatie van het verhaal van Noah en zijn ark.
Mr Thee
-
- 1562 berichten
- 1107 stemmen
Vanmiddag besloot ik weer eens een 3D ervaring op te gaan doen. Regisseur en cast beloven veel goeds. Jammer genoeg werd het geen mooi drama maar een verhaal vol plichtplegingen en plechtige momenten. Dat hoort wellicht wel bij het bijbelse verhaal. Toch vond ik het vooral bombastisch en hoogdravend. De 3D-effecten kwamen overigens op mij wat kijkdoosachtig over. De 3D-effecten maakten bij mijn laatste 3D-ervaring (Gravity) bevielen me beter. Achteraf wel vermakelijk om te lezen dat mensen menen dat "God Noach rechtvaardig noemt". Prachtige comments overigens van zowel bijbelkenners als niet bijbelkenners!
jippie2010
-
- 2458 berichten
- 6698 stemmen
Uiteindelijk viel de film me tegen. Een Bijbelverhaal als basis, maar ze hebben een erg brede interpretatie en invulling aan gegeven. Ik weet niet of de film daar meteen beter van werd.
De tweede helft veranderde de film in een onvervalste drama, dit had van mij wat minder breed uitgemeten hoeven worden. 3D voegde inderdaad niks toe. Al met al een keurige film, geen hoogvlieger maar kijkt lekker weg. *3.0
mjk87 (moderator films)
-
- 13258 berichten
- 3902 stemmen
In – verder vrij weinig vruchtbare- discussies met christenen over hun God van goedheid en almacht wil ik nog wel eens ‘Auschwitz’ roepen. Ik geef toe, een wat flauw en zeker erg makkelijk argument, maar ineens is die liefde niet zo eenduidig meer en van de almacht blijft weinig over. Heerlijk, om dat gestamel dan uit een christen te horen.
Niettemin ben ik wel geïnteresseerd in religie in het algemeen, vooral als cultuur-historisch fenomeen maar ook doordat ik niet volledig wil uitsluiten dat er niets hierna is. Ik heb dus ooit het Nieuwe Testament gelezen en delen van het Oude, en wat vooral opvalt, ook toen ik het verhaal van Noach herlas, is de kinderlijkheid van de tekst. Enkel het Evangelie van Johannes en allicht het boek Job kan je literaire waarde toedichten, maar verder zijn het heel simpele tekstjes die zo bedoeld lijken voor kinderen jonger dan een jaar of twaalf. Wat dat betreft heb ik het principe van de Kinderbijbel nooit helemaal begrepen, behoudens dan dat daar ongetwijfeld plaatjes zijn bijgevoegd.
Wat ook opvalt is dus dat het allemaal zo kort is, ook het verhaal in Genesis over Noach. Dat is dan ook wel zo prettig voor een filmmaker. Je hebt immers een interessant verhaal dat vooral als uitgangspunt kan dienen, en verder kan je je eigen fantasie op die fantasy loslaten. Want het verhaal over zonde en boetedoening leent zich uitstekend en de regisseur voegt er nog een interessante dimensie van de innerlijke tweestrijd aan toe. Aronofsky maakt vooral een film over de mens: wij zijn het die zondig zijn, maar wij zijn het tevens die keuzes tot het goede kunnen maken. Typisch is wel dat Noah juist op het moment dat hij zijn Heer dient die keuze niet kan maken en alles precies uitlegt als het maar past in zijn dogma’s en overtuiging: religie in een notendop.
Maar goed, dit verhaal van Noach mag dat volstrekte quatsch zijn – al kennen heel veel culturen een verhaal met een zondvloed (Atlantis iemand?)- dat maakt nog niet dat je het als grap hoeft te zien. En Aronofsky doet dat gelukkig niet en behandelt de film met eerbied, alsof het echt is gebeurd, zoals Jackson ook deed met de trilogie van Tolkien. Hij neemt de serieuze kant en doet dat met zoveel overtuiging dat de film daar echt goed van wordt, zoals in hij ook al met Black Swan deed dat toch een relatief simpele psychologie kende met kinderlijke metaforen. Zo goed als die film wordt Noah overigens niet, maar op momenten komt het wel verdomd dicht in de buurt.
En die momenten heeft de film absoluut. Sowieso is de film schitterend geschoten (die blauw-gele lucht met zwarte schaduwen van Crowe en Connely!), met vooral prachtige omgevingen en enkele scènes die je echt vol op je kloten raken. De actie is ook sterk en overzichtelijk geschoten en met vooral een heerlijk sound design en een uitstekende score knalt de film echt. Een talentloos onbenul als Bay zou enkel BOEM BOEM willen en denken dat je daarmee iemand omver blaast, Aronofsky bewijst het ongelijk. Want echt, dit was soms echt Goddelijk om te zien en vooral te voelen. Die aanval op de Ark met de Engelen die terug naar de Hemel gaan, de geschiedenis van de Aarde, de scène in het kamp van de verdorven mensen, et cetera. Het zijn vooral momenten, maar het zijn er wel heel veel. Dit is hoe cinema moet zijn. Het moet je raken, betoveren, imponeren. Een religieuze ervaring dus.
Overigens is niet alles even perfect. De verstekeling op het schip is nogal overbodig, het tweede deel kent mindere spetterende momenten en vooral Cham is vervelend met zijn huiliehuilie-gedrag. Ook doet Crowe echt zijn best, en weet best wat neer te zetten, maar je ziet hem juist net iets te hard proberen om echt helemaal overtuigend te zijn. Buiten dat alles is het allemaal wat chaotisch soms, en je merkt dat Aronofsky veel wil vertellen maar dat allemaal niet kwijt kan. Is dit nu een karakterschets, een blockbuster, een epische film, een drama? Van alles wat, maar van alles net te weinig.
Overigens geeft de film onbewust wel nog een argument tegen de God van de Bijbel, want als hij echt in zes dagen de wereld scheppen kon, in al zijn almacht en vol oneindige liefde, dan had hij de mensheid absoluut kunnen behoeden voor het gebruik van 3D in film. Eerlijk is eerlijk, het 3D is in deze Noah niet lelijk, zoals helaas al te vaak, dus dat heeft Aronofsky goed voor elkaar en af en toe wordt er best iets geinigs mee gedaan, maar het blijft wel nep aandoen, onnodig en je zit dus dik twee uur met zo een donker en net iets te zwaar brilletje op je neus.
Al met al is het een film met een aantal mindere momenten, maar beduidend meer momenten die echt heel erg goed zijn. Beter dan het Boek zullen we maar zeggen. 4,0*.
Shinobi
-
- 4252 berichten
- 2496 stemmen
"This is the end of everything!"
Vandaag in Imax 3D meegepakt om eens te zien wat Darren Aronofsky van dit epische Bijbelverhaal heeft gemaakt en het is me eerlijk gezegd iets tegengevallen.
Het is een half mislukte re-interpretatie geworden waarin enkele toegevoegde elementen misplaatst voelen. Al is het wel te prijzen dat Aronofsky zijn eigen draai eraan heeft gegeven en zich niet puur richt op het religieuze, hoewel er wel een aantal dingen zijn die kort de ronde doen, zoals: de schepping van de aarde, Adam & Eva enz. De geportretteerde wereld doet me denken aan een soort van steampunk, ondanks dat het - expres - vrij vaag wordt gehouden. Het zou me niet verbazen als dit een soort hedendaags alternatief universum is.
Op zich is de opbouw naar het hele gebeuren met de nodige spanning van tegenstanders prima te noemen. Alleen is het jammer dat Anthony Hopkins' personage zo onzinnig wordt neergezet; zijn obsessie met bessen. Naast de stenen monsters die letterlijk uit de lucht zijn gegrepen. Hierbij kon de CGI beter, daarentegen ziet de zondvloed er gelukkig wel goed uit.
Maar eenmaal aangekomen op de Ark wordt het niveau stukken minder, zelfs deprimerend wil ik zeggen. Dit komt mede door Noach die opeens in een naargeestige rotzak verandert. Daarbij voert het melodrama de boventoon. Het uit zich in gebeurtenissen die te geforceerd zijn, waardoor dit stuk op een gegeven moment erg langdradig wordt.
Al met al kan het er allemaal net mee door, maar een echt spektakel is het niet geworden. Wat ik afgaande op de trailer wel had verwacht. Overigens moet je als gelovige (wat ik zelf ook ben) 'Noah' met een korrel zout nemen, want het is uiteindelijk maar een film die ter vermaak dient. Het bronmateriaal wordt in ieder geval op een redelijk respectvolle manier behandelt.
3,0 Sterren.
rep_robert
-
- 27286 berichten
- 3851 stemmen
Als Atheïst is het toch een zware zit geworden uiteindelijk. Nu mag ik geloven dat veel Christenen niet blij zijn met Noah en dat Aronofsky zijn eigen visie er op na houdt. Ik heb de film gezien en ik heb gehoord wat er allemaal bij verzonnen was en het was ook niet lastig om deze momenten eruit te kiezen.
Toch vind ik dit een film met vele ups and downs. Het vele boomknuffel gedoe dat wel rechtstreeks uit de bijbel komt is echt hemeltergend slecht, hierdoor zijn de eerste minuten van de film best een verschrikking om naar te kijken.
Gelukkig komt er al snel vaart in de film en geeft Aronofsky het vooral d.m.v. visioenen en timelapsen een eigen smoel. Het spectaculaire neemt het al gauw over en daarvoor kijk je uiteindelijk ook een film met dit thema.
Helaas brandt de film met vele morele dilemma's als een nachtkaars uit en gaat de film eigenlijk dieper dan ik in eerste instantie zou willen zien. Misschien ging ik ook wel met verkeerde verwachtingen heen, want wanneer je met een bijbel gerelateerd thema komt dan kan je hier eigenlijk niet aan ontkomen. Ook al neemt Aronofsky er een beetje de loop mee.
De minste Aronofsky tot nu toe.
2.5*
Honey Blossom
-
- 181 berichten
- 922 stemmen
Gister in de bios meegepakt in 3D. Ik denk dat Imax 3D mij een betere ervaring zou hebben gegeven in de beleving van de film.
De film bestaat uit twee delen. Het eerste deel is de verfilming van het verhaal van Noah en de zondevloed. Het tweede deel, is een familiedrama in het gezin van Noah.
Wat mij dwars zit is, dat ik het Woord van God miste in deze versie van de verfilming. Nergens hoor je God, Noah toespreken. Uitgaande, van het Genesis boek. (ik ben Hindu, maar lees regelmatig teksten uit de bijbel app. Wellicht ben ik geen expert op dit gebied, maar ik houd van het authentieke.) De regisseur heeft er bewust voor gekozen om de dialogen tussen God en Noah buiten beschouwing te laten. (Wellicht omdat er dan ook geen sprake zou kunnen zijn van een familiedrama door alle onduidelijkheden!)
Waar de regisseur bij mij ook de plank mis slaat is het vegetarisch zijn, wat ontzettend op de voorgrond wordt gebracht in de film. Dit wordt achteraf niet 'rechtgezet,' wat in de Bijbel wel gebeurt. God sprak Noah toe na de zondevloed: Genesis 9:3-4: Alles wat leeft en beweegt zal jullie tot voedsel dienen; dit alles geef ik je, zoals ik je ook de planten heb gegeven. Maar vlees waarin nog leven is, waar nog bloed in zit, mag je niet eten.'
De regisseur heeft een hele eigen draai gegeven aan de film. Ik zie de film dan ook niet als de letterlijke verfilming van het bijbelse verhaal, maar meer een eigen versie van de regisseur die er een familiedrama van heeft gemaakt.
Als ik de film los van de bijbelse teksten moet beoordelen: op zich was de Zondevloed wel episch te noemen. Helaas duurde de film veel te lang. Het (deprimerende)familiedrama duurde te lang. Wat een climax had moeten zijn (de zondevloed) is in een mum van tijd voorbij, waarna de volgende climax volgt in het familiedrama, wat voor mij een te lange aanloop nam. Op een gegeven moment wist ik niet waar de regisseur naar toe wilde. Schuilde er nou echt een boodschap in? Het oordeel van Noah, op basis waarvan hij kiest, 'liefde' erg cliché. Het eindigd ook weer met een letterlijk bijbel tekst: ga en vermenigvuldig. Ik blijf achter met vragen, wat gebeurd er met de weggelopen zoon? Te melodramatisch voor mij.
Erg Jammer.
3.0*
Sergio Leone
-
- 4017 berichten
- 2700 stemmen
Redelijk.
Noah is beter dan verwacht - al was ik eigenlijk nooit van plan er een bioscoopbezoek van te maken -, maar dat men het zo serieus heeft willen brengen is doodzonde. Los van de religieuze waarde dat dit al dan niet zou kunnen hebben klinkt het toch allemaal te dom voor woorden? Een beetje zelfspot had dit best goed kunnen maken, maar wanneer men begint door te vitten over de zondes van de mensheid en wat nog allemaal verliest het toch een deel spektakelwaarde.
Russell Crowe kan ik voor een keertje best hebben. In ongeveer één rol op de zeven lijkt hij er iets van te kunnen maken en hier is het weer zover. Bijrolletjes zijn wat minder een succes. Anthony Hopkins in een cliché wijzemansrol doet wat hij moet doen en dat is altijd wel van een zeker niveau. Verder vind ik een schmierende Ray Winstone ook wel leuk en is Logan Lerman eveneens niet slecht op dreef. Zo'n Douglas Booth daarentegen doet me wat denken aan een poor man's versie van Brad Pitt in Legends Of The Fall.
Darren Aronofsky probeert het blockbustergehalte laag te houden, maar dat is wat mij betreft niet gelukt. Ten eerste is het verhaal er niet naar, en ten tweede passen enkele snelle montages niet tussen al het CGI-geweld. Hij heeft het geprobeerd, dat wel, maar een echt goede regisseur had zich hier wellicht niet in verslikt/ het verstand gehad zich er niet aan te wagen.
3
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3488 stemmen
Toch wel redelijk teleurgesteld in de film. Vooral qua verhaal vond ik het te hobbelend van niveau. Nou weet ik ook niet zo goed in hoeverre dit overeen komt met het verhaal in de bijbel dus dat negeer ik maar. Af en toe liet Aronofsky wat donkers zien zoals ik van hem gewend ben, maar dat deed hij te weinig helaas. De visioenen waren ook erg lelijk. Daar hadden ze best een beetje van The Tree of Life mogen afkijken. Ook gek dat Noah/Russel Crowe wel duidelijk ouder werd maar zijn vrouw niet. Maar ach er werd aardig geacteerd en qua Imax ervaring was het wel vermakelijk.
3*
Montorsi
-
- 9618 berichten
- 2268 stemmen
Het is bijna niet voor te stellen hoe Aronofsky verzeild is geraakt in dit project.. of althans, als hij dit naar zijn hand kunnen zetten had het wat kunnen worden. Waarbij ik nog in het midden laat of dit falen een intern of extern probleem is geworden. Of je de man nou wel of niet kunt waarderen, deze film past in ieder geval totaal niet in zijn oeuvre.
Want wat een ramp van een film is dit geworden. Om te beginnen oeverloos saai en enorm langdradig. Verder compleet opgeblazen, sentimentele, aangedikte rotzooi als je het mij vraagt. Alleen al dat oversentimentele einde. Schitterend, we zingen een liedje en Noach slaat compleet om.. en alles wat daarna komt is zo mogelijk nog erger. Verder gebeurt er eigenlijk de hele film vrij weinig, behalve dan de vulling die links en rechts om de hoek komt kijken, zoals die Kain-afstammeling aan boord. Voegt echt helemaal niks toe en dient alleen maar om de film nog iets van body te geven. Allemaal om de belachelijk overdreven speelduur van 2 1/4 uur aan te tikken.
En wat te denken van de sip kijkende CGI-reuzen.. of het erbarmelijke acteerwerk. Crowe was sowieso weer vreselijk maar wordt op dat vlak dik afgetroefd door Connely (die preek van d'r ). Ik kan hier eigenlijk weinig goeds over bedenken, behalve dat het er visueel bij vlagen nog wel aardig uit zag, maar dan meer op een groteske manieren nauwelijks consequent. Oh, en de overduidelijke evolutie die in beeld wordt gebracht terwijl Noach verteld over het werk van God was wel een lollig detail.
1.5*, en hopelijk een wijze les rijker voor Darren.
horizons
-
- 5655 berichten
- 2321 stemmen
Noah,
laten we ermee beginnen om te zeggen dat het erbij een boekverfilming om gaat of je de essentie van het verhaal naar het witte doek weet te vertalen en niet letterlijk woord voor woord. Althans, dat is de manier hoe ik ernaar kijk. Een boekverfilming die de essentie perfect vertaalde was de Lord of the Rings trilogie, een boekverfilming die er compleet naast zat qua essentie was the Hobbit.
Noah is enkele hoofdstukken uit de Bijbel en qua essentie een best belangrijk moment. God reinigt de aarde maar geeft Noah de opdracht om de dieren te redden.
Het conflict wat Aronosky kiest voor Noah is de vraag : moet de mens overleven of niet?
En naar mijn idee is Aronofsky er heel goed in geslaagd om de essentie van het verhaal in het Boek te vertalen naar het witte doek. Ja, hij neemt een aantal vrijheden (bijvoorbeeld in de Bijbel staat dat alle drie de zonen een vrouw meenamen op de Ark, in de film slechts een broer. maar hij introduceert die vrijheden om het conflict in Noah uit te spelen.
Op het gebied van acteerwerk was mijn verwachting hoger gespannen dan op gebied van film als geheel. Dit omdat ik in de drie films die ik van Aronofsky heb gezien (The Fountain 5*, Reqium for a Dream 4*, Black Swan 4,5*) juist het acteerwerk werkelijk fantastisch vind. Helaas weet geen acteur dat hele hoge niveau in Noah te behalen. Crowe, Watson, Connelly, etc deden het adequaat. Ze vielen nergens door de mand maar het was ook niet het beste acteerwerk.
Iets dat ik in de bioscoop echt positief vond was het geluid in de film, misschien dat het door het Dolby Atmos systeem in de JT bioscoop komt, maar de achtergrond geluiden in weidse omgevingen, grotten, het beklemmende geschreeuw buiten de Ark klonken allemaal heel goed.
Eveneens de soundtrack van Clint Mansell is weer ijzersterk. Bij vlagen doet hij heel sterk denken aan de soundtrack welke hij voor the Fountain heeft geschreven, maar dan pompeuzer zonder negatief daarin door te slaan.
Het camerawerk en de special effect waren behoorlijk, de 3D oke (maar in de trailer van Edge of Tomorrow was de 3D beter).
Al met al genoten van de film, die zoals gezegd de essentie goed heet weten te behouden.
4*
Thorongil
-
- 1498 berichten
- 521 stemmen
Noah is een goede film. Goed geacteerd door vooral Winstone en Crowe, 2 bad-asses tegenover een.
Ook zitten er verwijzingen in naar andere Bijbelse verhalen dat Noah bijvoorbeeld zijn kleinkind wou doden, deed me denken aan Abraham die overwoog zijn zoon op te offeren omdat hij meende dat dit God's wil was. Het korte verhaal is leuk aangevuld door Tubal Cain en de Watchers. Op het einde van de film vond ik het tempo vertragen en werd het een beetje saai. Maar in ieder geval een interessante kijk op het Noah verhaal. Moet hem zeker eens herzien als hij op blu-ray uitkomt.
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2387 stemmen
Noach + Aronofsky = moet ik absoluut zien!
Maar mensen wat een tegenvaller. Aronofsky weet zich totaal geen raad met een van de intrigerendste verhalen der mensheid, wat je je meteen doet afvragen waarom hij dit zo nodig moest gaan verfilmen......
Had hij het maar gewoon verfilmd zoals het in Genesis staat, of iig gepoogd om zoveel mogelijk recht te doen aan het verhaal dan was het misschien nog wat geworden. Nu is het vlees nog vis, om te beginnen met die belachelijk groteske wachters gevolgd door een ratjetoe aan toegevoegde elementen aan het verhaal; de fantasieloze belegering van de ark, de magische zondvloed uit de aarde, en als klap op de vuurpijl Noach die de mensheid definitief wil uitroeien. Uitmondend in een nogal saaie en langdradige blockbuster, alleen dan met te weinig actie, en vooral de weinig indrukwekkende zondvloed zelf.
Er zitten wel een paar mooie kosmische sequenties in, maar qua verhaal als geheel is het toch zwaar onvoldoende.
Van mij mag je best een eigen visie uitwerken op dit soort oerverhalen, maar laat dat dan iig een coherent verhaal zijn. Dat is hier geenszins het geval..
JacoBaco
-
- 10564 berichten
- 2326 stemmen
Als film is Noah oké, als verfilming van het Bijbelboek Genesis niet geslaagd. De bijbel laat inderdaad ruimte over om het e.e.a. zelf in te vullen en daar heeft de film dan ook ongegeneerd gebruik van gemaakt. Soms pakt dit goed uit, maar ook vaak niet.
Noah correspondeert niet echt met de bijbel, maar een aantal kernpunten zijn aanwezig. Wat wordt er o.a. bij verzonnen: In de bijbel kreeg Noach geen hulp van de The Watchers. Hier zijn de Watchers een soort versteende engelen die gestraft zijn door God. In de bijbel is het net even anders. Om te beginnen, engelen beschikken over het vermogen zich in menselijke gedaante te materialiseren en sommige engelen hebben dit gedaan om boodschappen van God over te brengen aan de mens. Het verhaal van de zondvloed wordt voorafgegaan door een korte tekst in Genesis waarin vermeld wordt dat de zonen van God (op te vatten als bovennatuurlijke machten of gevallen engelen) zich de vrouwen van mensen namen en zich met hen vermengden. Hieruit kwamen de (Hebreeuws: Nephilim) giganten, titanen of reuzen voort, waaraan ook elders in de Bijbel wordt gerefereerd. De gevallen engelen zijn de engelen die zich aansloten bij Lucifer en worden ook wel demonen genoemd, want demonen zijn de gevallen engelen. Er waren dus hoogstwaarschijnlijk een zooi'tje gevallen engelen die seksuele omgang hadden met aardse vrouwen. Hieruit zijn dus de Nephilim (hybride wezens) voortgekomen. Uiteindelijk liep het hierdoor helemaal uit de hand en kwam er voornamelijk een zondvloed vanwege deze Nephilim en niet omdat het zo slecht ging met het milieu, want in deze film is het milieu-thema expliciet aanwezig. Het verhaal van de Nephilim had ik persoonlijk beter gevonden, maar ok de boodschap is in dit geval, een goed milieu begint bij jezelf. Een detail wat niet in de film zit: God waarschuwde Noach 120 jaar van te voren, dat er een zondvloed zou komen. Genoeg tijd dus en hier kom ik later op terug.
Alsof een zondvloed niet erg genoeg is, besluit Noach dat er geen enkele vrouw meer zwanger mag worden. Als zijn schoondochter dan toch zwanger wordt, zegt hij dat als het kind een meisje is, hij dat zal doden. De schoondochter bevalt vervolgens van een tweeling, beide meisjes, en Noach probeert ze inderdaad om te brengen. Het levert een spannend momentje op, maar het is er wel bij verzonnen.
Verder wel wat leuke vondsten. Bijvoorbeeld dat de dieren in een soort comateuze toestand worden gebracht. Ook de manier waarop de dieren de ark weten te vinden. Via een (water)spoor wat zich over de hele wereld verspreid. Zo heb ik dit opgevat tenminste. The Watcher zijn een heuse mislukking. Ze zien er niet uit en ze helpen Noach met het bouwen van de ark, alsof er haast was. Nee Noach had in principe 120 jaar de tijd en om in lijn met de bijbel te blijven. Noach was al een enkele honderden jaren oud toen hij voor het eerst kinderen kreeg. Hij kon die 120 jaar dus ook echt benutten.
Hoe groot was de Ark? De bijbel zegt: 300 el lang, 50 el breed en 30 el hoog. Dus ongeveer 135 x 22,5 x 13,5 m. De maatverhoudingen zijn 30:5:3 en dat is erg modern en zorgen voor stabiliteit. Mammoettankers maken ook gebruik van deze verhoudingen. Maar Wikipedia geeft de aanvulling dat mammoettankers motorisch worden aangedreven en de verhoudingen niet echt werken voor een schip wat niet motorisch wordt aangedreven. Maar goed, Noach had nog nooit een schip gebouwd en deed dit voor de eerste keer best netjes. Hij moest dus ook nog wel even een dieselmotor uitvinden, maar aangezien in deze film het milieu centraal staat, is dat weer wat tegenstrijdig.
En zeer ironisch en grappig is natuurlijk dat tijdens de opnames van de film ze te maken kregen met een zondvloed... De film is voor een groot deel opgenomen in New York. De orkaan Sandy die op dat moment actief was, zorgde ervoor dat de filmset overspoeld werd door water en de opnames stil werden gelegd. En dit terwijl de crew vooraf was gewaarschuwd. Dit kan natuurlijk geen toeval zijn.... (grapje)
Een magere 3,5*
John Barry
-
- 3410 berichten
- 613 stemmen
Noah is een aardige film om een keer gezien te hebben, maar deze film is niet bijster goed.
Allereerst het acteerwerk, want dat is behoorlijk goed te noemen. Twee mensen van de cast wil ik even er tussen uit halen. Dan hebben we het over Russell Crowe en Emma Watson. Russell Crowe zet een indrukwekkende acteer prestatie neer als Noah. De worsteling waarmee dit personage verkeerd in het stuk op de ark wordt overtuigend neergezet door Russell Crowe. Noah is echt een personage geworden van vlees en bloed. Emma Watson speelde in deze film Ila, ze is de pleegdochter van Noah. Watson kennen we van Harry Potter als Hermelien en dit is de eerste niet Harry Potter film die ik van haar zie. In deze film bewijst ze wat bij betreft dat ze ook andere rollen kan spelen. Haar acteer prestatie in deze film is erg sterk. De wanhoop en het verdriet die haar personage heeft als Noah dreigt haar kinderen te vermoorden komt geloofwaardig over. Ook de rest van de cast acteert naar behoren.
Deze film kan je in delen in drie delen. Het stuk van de bouw van de Ark, het stuk op de Ark en tot slot het stuk dat de overlevenden op het nieuwe land zitten.
Deel een is het minste deel. De film komt aan het begin maar moeilijk op gang. Zodra die wachters ( gevallen engelen ) geïntroduceerd worden komt er wat meer vaart in de film. Echter de film gaat voor mij compleet de mist in door een soort kleine oorlog om de Ark te laten plaats vinden. Het deed mij heel erg aan de slag om de toren van Saruman denken aan het eind van The Lord of the Rings: The Two Towers. Deze veldslag was volgens mij totaal niet nodig geweest. Deze actie is er waarschijnlijk alleen maar in gekomen om een groter publiek te trekken naar deze film. Zonde het word op die manier weer een typische spektakel film terwijl spektakel niet is wat ik van deze film verwacht. Natuurlijk wel het spektakel ( om het zo maar even te noemen ) van de zonnenvloed, maar niet zo nutteloze veldslag die meer in een The Lord of the Rings film of een film van soort gelijke stijl thuis hoort. Nu moet ik ook wel weer toegeven dat , ik ook weer niet zo heel erg bekend ben met dit Bijbelse verhaal en ik dus niet zeker weet of deze veldslag in de Bijbel voorkwam. Maar ik heb even wat opgezocht, maar ik heb tot nu niks over zo veldslag kunnen vinden. Dus ik neem aan dat dit erbij verzonnen is ( klopt dat ? ) Als er toch zo veldslag in de Bijbel voorkomt ben ik bereid om mijn mening op dit punt waar nodig te herzien.
Na een wat minder geslaagd eerste deel krijgen we echter een sterker tweede deel, het stuk op de Ark. Echter om maar meteen met het negatieve te beginnen. Dit deel heeft dan weer een nutteloos zij plotje wat werkelijk waar niks toevoegt. Er is namelijk een verstekeling aan boord van de Ark. Het nut van deze zij verhaallijn is mij onduidelijk en leidt alleen maar af van het werkelijke interessante stuk. Ila is zwanger, maar Noah denkt dat de schepper wil dat de mensheid wordt uitgeroeid en hij besluit het kind van Ila te vermoorden mocht het een meisje zijn. Dit zorgt in de film voor de nodige spanning en een sterk stukje drama. Je weet natuurlijk ergens wel dat Noah de kinderen niet zou vermoorden. Deze verhaallijn is wel erg voorspelbaar en verloopt zoals verwacht. Maar het neemt niet weg dat het een sterk stukje drama is.
Het derde deel is dan weer wat zwakker. Het stuk na de Ark is erg sentimenteel. Dat sentimentele vindt ik niet erg. Dat past wel bij zo soort verhaal. Wel is het zo dat het einde enorm is uitgerekt. De filmmakers lijken er maar geen punt achter te kunnen zetten. Toch sluit de film uiteindelijk wel bevredigend af.
De special effects waren goed. De muziek bij deze film vond ik ook goed, maar soms was de muziek wel wat te nadrukkelijk aanwezig.
Twee dingen die we in ieder geval kunnen concluderen zijn ten eerste: als de mens een tweede kans heeft gekregen dan hebben we die we met zijn allen verprutst. Ten tweede heeft de heer Darren Aronofsky voor een deel zijn kans verpruts om van dit Bijbelse verhaal met zijn eigen interpretaties een mooie film te maken. Sommige stukken van de film zijn geslaagd, maar andere stukken van de film zijn niet geslaagd. Al met al behoort deze film tot de middenmoot. Echt geweldig is deze film niet. Maar echt slecht is deze film ook niet. Voorlopig vindt ik deze film net niet een voldoende waard.
2,5 ster voor deze film
JEFFHANGSAROUND
-
- 8 berichten
- 10 stemmen
Als atheist staat de hele Bijbelse retoriek al niet zo hoog in het vaandel, maar naar aanleiding van de trailer geef je deze film toch maar een kans.
Dat had ik beter niet kunnen doen. De film komt totaal niet op gang, het is op een gegeven moment zelfs slaapverwekkend te noemen. Het verhaal is vanzelfsprekend voorspellend, maar ze hadden er nog wel iets van kunnen maken. Had er wat meer actie en spectakel in gegooid en hij was nog een beetje te pruimen geweest. Ik miste ook het hele 3D-effect.
Gelukkig een Pathé Unlimited kaart anders was het weggegooid geld geweest.
John Lee Hooker
-
- 14934 berichten
- 1625 stemmen
Op zich wel leuk dat het epische verhaal over de Ark van Noah weer terug wordt gehaald in de huidige maatschappij en dat er nieuw leven wordt geblazen in dit bijbelse avontuur. Russell Crowe komt, mede door zijn dikke baard, over als een overtuigende man die zijn gezin van de ondergang wil redden. Alhoewel ik me sterk afvroeg hoe die ark gebouwd moest zijn om al die dieren kunnen te vervoeren levert het wel een situatie op die gebrand staat in het geheugen. Ze worden tot slaap gebracht met een of andere rook en de gordijntjes van de vogels gaan keurig dicht. Ik vond de scène met de stenen monsters (gevallen engelen) die het terrein staan verdedigen wel tof uitgevoerd, zeker de laatste die zichzelf opoffert door zijn 'harnas' uit te trekken. Jennifer Connelly is altijd fijn, Ray Winstone als Tubal-Cain vormt het duistere gevaar en met een bessen-plukkende Anthony Hopkins wordt er nog wat poëzie aan toegevoegd.
Ik heb niet het idee dat dit de meest succesvolle aanpak is geweest en het kwam bij vlagen wat fragmentarisch over maar als blockbuster kon ik me er wel mee vermaken.
LuukRamaker
-
- 2002 berichten
- 916 stemmen
Bij boekverfilmingen zal altijd de vraag worden gesteld of het boek beter was, of de film wel trouw is gebleven aan het boek en of het niet veel beter was geweest om bepaalde passages op een andere manier te verfilmen. Zo is dat bij deze film niet anders. Zelf heb ik zo ook al wel een aantal andere boekverfilmingen gezien, maar zelden tot nooit las ik daar ook echt het boek zelf aan vooraf. Hoe anders was dat nu, met de Bijbel, het boek dat ik al vele malen heb opengeslagen en gelezen. En dan is het ook nog eens slechts de kern van een relatief korte passage uit dat boek waarop deze film losjes is gebaseerd…
Toch was ik bijzonder benieuwd naar deze verfilming en besloot ik een kijkje te gaan nemen. Hiermee moest ik gisteren letterlijk en figuurlijk met een totaal andere bril kijken naar een van de meest wonderbaarlijke verhalen die ik ken. Niet alleen keek regisseur Darren Aronofsky anders dan ik tegen het betreffende Bijbelverhaal aan, maar net zo goed dacht hij anders over de ideale filmbeleving, die met een 3D-bril zou moeten worden gecreëerd. Dat laatste zorgde er wel voor dat ik in letterlijke zin 'met een ander bril' naar het verhaal heb zitten kijken, maar met de figuurlijke gedachte achter dat gezegde had ik beduidend meer moeite.
Dat wil gelukkig niet zeggen dat ik me voortdurend heb zitten ergeren aan dingen die ik me anders had voorgesteld of liever anders had gezien. Wel stoorde ik me aan ongeloofwaardig en onlogische gebeurtenissen en voorvallen in de film. Want dat het de zelfverheerlijkende ‘ijzerboer’ Tubal-Kaïn het als vooraanstaande slechterik lukt om (als enige buitenstaander) in de ark te komen is bijvoorbeeld al moeilijk voor te stellen, maar dat die beste kerel daar bijna negen maanden lang onopgemerkt in een hoekje van de ark kan blijven liggen vond ik ronduit belachelijk. Voor spektakel zorgde zijn aanwezigheid wel, maar niet echt op een bijzonder overtuigende manier.
Hoe dan ook, het verhaal van Noach en de zijnen leent zich voor de rest erg goed voor een spectaculaire film als deze. De special effects en computeranimatie (of hoe de officiële termen hiervoor ook allemaal mogen luiden) kunnen uitgebreid worden toegepast en zijn overweldigend. Naast de geweldige cast, waaruit onder anderen Russell Crowe, Emma Watson en Jennifer Connelly in bijzonder positieve zin opvallen, en de regisseur, die er toch nog een aardig geheel van heeft weten te maken, verdient dus ook de afdeling die zich met die speciale effecten heeft bezig gehouden een grote pluim. De manier waarop bijvoorbeeld uit het niets een immense bosgrond over de eerst zo troosteloze vlakte optrok was erg bijzonder om te zien.
Kortom, Aronofsky's interpretatie van het zondvloedverhaal verafschuw ik geenszins en bij vlagen heb ik zeker mijn ogen uitgekeken, maar ik vond deze alternatieve kijk op het verhaal niet zo heel erg aannemelijk en zeker niet sterk genoeg om echt van een uitstekende film te kunnen spreken.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Het is bijna niet voor te stellen hoe Aronofsky verzeild is geraakt in dit project.. of althans, als hij dit naar zijn hand kunnen zetten had het wat kunnen worden. Waarbij ik nog in het midden laat of dit falen een intern of extern probleem is geworden. Of je de man nou wel of niet kunt waarderen, deze film past in ieder geval totaal niet in zijn oeuvre.
Grappig, ik vond dit nou typisch een Aronofsky. Een obsessieve hoofdpersoon, op een groteske manier neergezet. Een filmstijl die ik als 'dreunend' zou willen beschrijven; visceraal, hard, overweldigend en alles behalve subtiel. Een poging tot diepgang die eigenlijk nogal plat uitvalt, maar toch werkt omdat het audiovisueel overdondert. Veel aandacht voor het menselijk lichaam, hoewel hier vooral in de vorm van intense close-ups van mensen die op een psychologisch breekpunt staan, in plaats van op een breekpunt van hun lichamen. Aronofsky ten voeten uit allemaal. Daar komt nog eens bij dat de studio andere cuts geprobeerd hebben, maar met die van Aronofsky zijn gegaan. Als klap op de vuurpijl heeft Aronofsky nog vóór deze film meegewerkt aan een graphic novel over Noach. Het onderwerp ligt hem aan het hart. Nee, hoe je het ook wendt of keert, dit is echt Aronofsky's kindje. Een echte auteursfilm.
In zekere zin redt dat de boel ook wel. Ben geen uitgesproken fan van de man, zijn werk overdondert vaak tijdens het kijken, maar vijf minuten daarna lijkt het allemaal wat oppervlakkig, wegens zijn gebrek aan talent op het vlak van verhaal en personages. Oh, hij probeert het heus wel op die gebieden, in zekere zin probeert hij zijn films zelfs op psychologie te laten steunen, maar dat overtuigd zelden echt bij mij.
Nee, Aronofsky moet het vooral hebben van zijn duidelijke passie voor zijn films en zijn drang om enorm filmisch te werk te gaan. Zo ook hier. Toegegeven, net als bij The Fountain is het hier erg wisselvallig op audiovisueel vlak. De film is nauwelijks begonnen en we worden al getrakteerd op een zeer goedkoop ogende CGI-slang. Snel daarna zien we een overzicht van de aardbol waarin wordt gevisualiseerd hoe de afstammelingen van Kaïn de Aarde overnemen. Dit ziet er zo primitief uit dat je zou zeggen dat het in de begindagen van CGI in de jaren '90 of zelfs jaren '80 gemaakt is. Enorm slikken even.
Gelukkig wordt het beter, al ziet geen enkel dier er echt uit helaas, ongeacht of Industry of Light and Magic dit ziet als hun beste werk tot nu toe. Het is vooral zodra het spektakel begint dat Aronofsky's stijl tot zijn recht komt. De beelden van de mensheid die in verval raakt, het bouwen van de Ark, de komst van de dieren, het gevecht om de Ark en de Grote Vloed zijn echt werkelijk overdonderende staaltjes filmkunst, die absoluut het niveau van blockbusters overstijgt. Hier is Aronofsky's stijl essentieel, een regisseur op zijn plaats. Het past ook echt bij het mythologische karakter dat van het verhaal uitgaat. Het oogt modern aan de ene kant, maar het voelt aan alsof je midden in een legende staat die zo oud is als mensenheugenis. Zelfs matige CGI kan niet op tegen Aronofsky's visie in het middenstuk.
Elders probeert hij ook veel dingen uit. Van een montage rond evolutie, die toch zeer christelijk is (jawel!) en zelfs tot in de toekomst reikt, via rotsachtige gevallen, engelen die zich bijna stop-motion voortbewegen, tot het verschijnen van Gods regenboog aan het slot: je kunt niet zeggen dat Aronofsky niet probeert steeds iets echt nieuws op het beeld te toveren. Jammer zijn dit allemaal momenten die niet overtuigen en soms lelijk (de regenboog) en soms lachwekkend (de stenen mannen) zijn. Toch heb ik liever zo'n ambitieuze film als deze dan iets dat niet probeert. En wanneer het werkt werkt het ook meteen enorm goed.
Wat Noah echter toch bijna compleet de dag om doet is toch de uitwerking van het verhaal. Hoe deze film ontvangen is door zowel christenen als atheïsten is zeer interessant en het is duidelijk dat dit niet voor beiden bedoelt is, maar voor wie dan wel. Persoonlijk kon ik hier niets ontdekken dat beledigend zou zijn voor christenen, Aronofsky neemt het verhaal en zijn boodschap serieus. Natuurlijk is er het een en ander aan verandert, maar eerlijk is eerlijk, het oorspronkelijke verhaal is enorm kort (6 pagina's in de editie die ik thuis heb liggen) en levert nauwelijks genoeg om een film op te baseren. Sowieso is bijna alleen God aan het woord en wordt Noah nauwelijks als een personage gebracht.
Niettemin weet ik niet of Aronofsky's aanpassingen goed uitpakken. In feite mengt hij nu het verhaal van Noach met die van Abraham (mogelijke moord op een kind) en Job (uiterste beproeving van de hoofdpersoon, die nooit zijn geloof verliest). Dat laatste werkt beter dan het eerste. Het psychologische aspect van Noach, die verhardt na het zien van de ondergang van de mensheid is een verrassend natuurlijke toevoeging van het verhaal en houdt het verder wat onhandige tweede deel boeiend. Voor de rest maakt Aronofsky wat vreemde keuzes.
Waarom in vredesnaam Tubal-Kaïn in de Ark laten verblijven en ook nog eens onopgemerkt voor 9 maanden? Waarom maakt hij niet gewoon Noach eerder af in plaats van zolang te zitten niksen? Deze zijlijn resulteert in een moord op de Ark, door Cham, die zich hierdoor zwak toont. Hetzelfde geldt rond het dilemma rond de zwangerschap. Noach's oudste zoon valt hem ook aan en Noach zelf wordt verleidt tweede baby's te doden. De vraag is dan ook, waarom zou The Creator juist deze mensen gekozen hebben voor zijn doel terwijl ze zo makkelijk weer te verleiden zijn voor geweld? Cham en de oudste zoon komen niet eens tot inkeer. Cham doodt gewoon Tubal-Kaïn en de oudste zoon moet bewusteloos geslagen worden. Het hele concept van het verhaal van de Ark steunt op het idee dat alle slechte mensen weggespoeld worden en dat de aanwezigen volledig goed zijn. Als je echter de hoofdfiguren zwak maakt werkt het niet meer als parabel en ook niet als iets anders. Het verhaal slaat dan niet meer ergens op. Natuurlijk is Noach te goed om baby's te doden (helaas vertoond in een enorm afgezaagde scène) en doet hij God eer aan, op zijn eigen manier, maar die twee zoons krijgen niet echt verlossing. Twijfel is een belangrijk motief hier, misschien zelfs het thema, maar dit is niet het juiste verhaal voor dat thema. Als dit niet de ultiem goede mensen zijn, waarom ze dan als enigen op een ark plaatsen? Aronofsky heeft het gewoon niet goed uitgedacht. Dat maakt het wellicht zo'n teleurstelling voor de christenen, maar het werkt denk ik ook niet voor de atheïsten, want daarvoor is het toch weer teveel afhankelijk van het idee dat er een God bestaat.
Het is in ieder geval wel een fascinerende film, eentje voor het steeds langer wordende rijtje, interessante mislukkingen. Altijd leuk, maar ook frustrerend. Het moet nogmaals gezegd worden, het middenstuk is echt enorm goed, behoort tot het beste van zowel Bijbelse cinema als Aronofsky's werk. Maar als geheel liet Noah me wat leeg achter. Typisch Aronofsky dus.
3*
Balotelli
-
- 177 berichten
- 144 stemmen
Precies, ik kon het niet meer met je eens zijn.
Ik vind dit een gemiste kans. Aronofsky heeft dit echt verkracht in het tweede deel. Op de Ark hoorden inderdaad de overtuigde idealisten te zitten, de rotsvastige gelovigen. Nu waren dat allen twijfelaars op Noah na, die bijna Ariel Sharon moest voorstellen.
Wat ik ook miste en wat Aronofsky stomweg vergeten was - in de Koran blijft een van Noah's zonen achter op het land. Hij gelooft Noah's voorspelling niet en denkt dat ie niet zal verdrinken als ie op een bergtop klimt. Uiteindelijk verdrinkt hij ook en Noah barst in tranen uit. Hij vraagt God om zijn zoon te redden, en die God antwoord dat hij niet zijn zoon kan zijn.
Welke zoon dat was weet ik niet. In de Bijbel wordt dit niet vermeld trouwens.
De Koran bevat een geschiedenis die in de Bijbel niet vermeld wordt, namelijk dat een zoon van Noach de ark niet binnen wilde gaan:
En zij bewoog zich met hen op golven als bergen voort. En Nuh riep tot zijn zoon, die zich afzijdig hield: "O mijn zoon, scheep u met ons in en wees niet met de ongelovigen.
Hij antwoordde: "Ik zal mijn toevlucht weldra op een berg zoeken, die mij tegen het water zal beschermen." Hij antwoordde: "Er is deze dag geen beschermer tegen het gebod van God, met uitzondering van degenen wie Hij barmhartigheid toont." En een golf kwam tussen beiden, hij behoorde tot de drenkelingen. (Soera Hud 43-44)
In feite noemt de Koran geen enkele zoon die wél in de ark mee zou zijn gegaan, en stelt dat ook Noachs vrouw de ramp niet overleefde (Soera De Spin 33). In plaats daarvan gingen er enkele gelovigen mee (Soera Hud 40).
Naomi Watts
-
- 54554 berichten
- 3155 stemmen
Zoals verwacht een dumbed down Aronofsky. Gelukkig dat hij toch genoeg creativiteit in het originele bijbelverhaal gooit, ondanks veranderingen vind ik dat de film qua boodschap toch wel erg christelijk is en al de kritieken zijn wat overtrokken. Universeel gezien doet Aronofsky het op dit vlak best aardig.
Ik had het graag wel wat subtieler. De thamatieken, ook de morele worstelingen van Crowe waren net iets te opzichtig en lomp. Het middenstuk van de film is best goed, maar daarbuiten is het allemaal stukken minder. Erg onsamenhangend en verre van consistent en dat is erg jammer want Aronofsky is een enorme filmische regisseur, heel sterk in beeldtaal maar van narratie heeft ie weinig kaas van gegeten. Zelfs als zijn film gebaseerd is op bronmateriaal. Ouch.
Filmisch en visueel zit het dus wel snor met Noah, en de film is op momenten best wel indrukwekkend maar verhalend en qua narratieve keuzes vind ik de film wel erg slordig, onsamenhangend en ongeloofwaardig. Al is de film op technisch vlak erg mooi en vind ik dat ie areaal best iets goeds met het bronmateriaal gedaan heeft.
blackmac
-
- 2 berichten
- 3 stemmen
Mijn vriendin en ik waren er helemaal klaar voor en hadden uiteindelijk tijd gevonden om de film in een klein maar zeker goed genoeg zaaltje in Amsterdam te bekijken..
Mooie beelden, veel visueel aansprekende scenes, maar door de rare LOTR wezens en totaal niet kloppend verhaal, vind ik het een uiteindelijk een vage film..
Ik als bijbelkenner, was erg benieuwd naar dit verhaal, maar als er engelen uit de hemel ineens Watchers worden en ook nog van steen, komt er wel een zwakke hedendaagse LOTR vertaling op de proppen. Deze wezens zijn eigenlijk de aanstichters van het kwaad toenen dan gaan ze ineens Noah en z'n familie helpen? Huh? Ik had eigenlijk Reuzen verwacht die verderf stichtte en bovenmenselijk waren en niet een jagertje, die dan ook nog de Ark binnendrong (ook een raar feitje).
Daarnaast waren de kids van Noah al volwassen mannen en met hun eigen vrouwen, zodat het achterlaten van dat meisje, overdreven is en een totaal verkeerd beeld van Noach geeft. Noach lijkt in de film steeds meer een zwakkeling en uiteindelijk een alcoholic?? In het begin kreeg Noach visioenen over dingen waar hij nog niet van gehoord heeft en later weet hij ineens niet meer wat te doen en wil zelfs zijn kleinkinderen vermoorden? Vaag!!
Kortom, een film die erg tegen viel, ook als atheist lijkt me het een onlogisch verhaal en rare personages waardoor de film ongeloofwaardig wordt en dan is het helemaal een lange zit..
Dus 2,5 sterretje...
Parisa
-
- 605 berichten
- 925 stemmen
Deze film draait al weer dik een maand in de bios. Wij zullen wel een van de laatsten zijn geweest die hem daar hebben gezien, verwacht ik. Met twee mannen en twee vrouwen waren we. Hoe toepasselijk. En enigszins cliche, want gelovig ben ik niet. Van het verhaal kende ik alleen nog de grote lijn.
Die grote lijn is wel gevolgd in dit ruim twee uur durende epos. Men volgt het gezin van Noah voor, tijdens en na de moeilijke taak die hij moet uitvoeren. Hierbij raken ze het persoonlijke aspect niet uit het oog. Men wisselt netjes af tussen de persoonlijkere zaken en de grootse dingen die er gebeuren. Allemaal in prima tempo. Ik had niet het gevoel dat ik iets sneller of langzamer had gewild. Van de andere kant: deze speelduur is wel erg lang. Met een film van 90 minuten was ik ook dik tevreden geweest. Waar ik dan precies in zou willen schrappen is mijzelf nog niet duidelijk. Waarschijnlijk in de toegevoegde stukken verhaal, want er was wel veel eigen inbreng, begreep ik?
Met de special effects ging het helaas niet overal even goed. Wij hebben de 2D versie gezien. Daarbij zagen we af en toe duidelijk waar zo'n effect gezeten had. Ik denk dat daar de juiste keuzes voor zijn gemaakt. Maar in 2D zagen ze er af en toe heel lelijk uit. Bijvoorbeeld toen een camera heel snel van links naar rechts (of andersom) door de vele groene bladeren van bomen ging, werd het scherm onscherp. Een moment waarop je even duizelig zou kunnen worden. Een ander moment waar de film even out of focus ging, was tijdens het vliegen van twee duiven boven de bomen.
Je kan het heel flauw van me vinden, maar ik vind dat als je naar de 2D versie van een film gaat, je dat moet kunnen doen zonder jezelf omgevraagd bezig te houden met dit soort zaken. Die het plezier kunnen verminderen. Beeld en geluid zijn de basis van de film en die dienen gewoon goed te zijn anno nu. Naar welke versie je ook gaat.
Het viel me op dat de acteurs er stuk voor stuk daadwerkelijk moe uitzagen. Ik begreep uit dat ze het niet makkelijk hebben gehad tijdens het filmen en dat zag je er wel vanaf. Toch is het de bedoeling dat het inlevingsvermogen uit hunzelf komt, en dit niet van buitenaf wordt opgelegd door allerlei omstandigheden. Niet dat ze stuk voor stuk verwend moeten worden met allerlei rare extra's, maar de basis om gezond een film te maken, moeten toch wel minimaal aanwezig zijn. Als de media aandacht hiervoor niet gebaseerd is op marketing, maar werkelijkheid, is het niet ok.
Ik had dus weinig problemen met de geloofwaardigheid van de acteurs. Hoewel ik wel nog steeds een 'probleem' heb met de (Harry) Potters die vader of moeder worden. Ik zie hen nog steeds als hun leeftijd in de Potter films. Het zal even duren voordat ik hen hiervan los kan zien, vrees ik.
Verder hoorde ik 'Treebeard' nog tussen de wachters. Kan dat? Het was in ieder geval leuk om zijn stem weereens te horen.
Eigenlijk een prima film waar technisch wat dingen in de basis niet in kloppen. Voldoende met minpunten. Ik kom uit op een
2,5*
Lennert
-
- 2388 berichten
- 1395 stemmen
Het is nu in de tussentijd al weer een tijdje geleden dat ik de film in de bioscoop zag, maar gezien het feit ik tot nu toe vrij veel tijd heb besteed aan het met (on-)gelovigen bediscussieren hiervan over een eventueel waarheidsgehalte en of de film nu wel of niet als anti-Bijbels kan worden opgevat, is het toch tijd dat ik de recensie er zelf eens over schrijf.
Mijn uitgangspunt bij het bekijken van deze film was allereerst de naam Aronofsky. Met uitzondering van Black Swan heb ik tot nu toe alle films van deze regisseur gezien en ben ik tot nu toe nog geen enkele maal teleurgesteld over de naargeestige sfeer die hij in praktisch al zijn films oproept. Kijken naar een Aronofsky film laat me vaak met een vervelend gevoel achter, dat gebalanceerd wordt door een gevoel van verwondering en pure waardering. Het kijken van zijn films werkt voor mij vaak heel zuiverend, alsof alle nare gevoelens die ik al in me had even er uit kunnen stromen via een sterke katharsis. En wat voor verhaal is er in dat opzicht nu niet perfecter dan een verhaal waarin praktisch de hele wereldbevolking dood gaat?
Kinderbijbels kunnen het lang of kort maken met vrolijk lachende dieren die gezellig met zijn allen op een boot gaan en daarna weer lekker dartelend naar buiten komen, feit blijft dat alles en iedereen buiten de boot op gruwelijke wijze is gestorven. Ik vind het dan ook niet vreemd dat Aronofsky hier de keuze maakte om eens in te gaan op de impact van dit principe en de vraag durft te stellen of het wel gerechtvaardigd is dat de mensheid op een dergelijke wijze gestraft moet worden. Zijn persoonlijke interesse in Noah's dronkenschap (genesis 9:21) heeft in Amerika onder het conservatieve FOX-news publiek al een hoop gezeik opgeleverd (ja, er zijn mensen die letterlijk zeggen dat ze zich deze scene niet herinneren, het staat nota bene erg vroeg in het grote boek opgeschreven!), het zijn juist dit soort scenes die zoveel vragen oproepen en daarom ook terecht wat meer verdieping hebben gekregen.
Laten we eerlijk zijn: het verhaal van Noah is in geschreven vorm erg saai. Buiten inconsistenties (vergelijk genesis 6:19 maar eens met genesis 7:2, daar klopt iets flink niet met de getallen) is er geen enkele vorm van karakterontwikkeling te vinden. 'God is het zat, bezoekt Noah, geeft aan wat er moet gebeuren, het gebeurt, de hele wereld gaat dood behalve wat er op de boot zit, de overlevenden gaan van de boot, God is weer blij' is een erg droog verhaal waar zoveel vragen door worden opgeroepen, waarvan de belangrijkste in de film wordt aangesneden: Wat betekent het om een vroom en Godvrezend persoon te zijn, als de daden van God qua morele impact een flinke discussie kunnen oproepen? Was het nu echt nodig om IEDEREEN af te maken? De kinderen die net geboren zijn en onmogelijk kwaad kunnen hebben gedaan? De dieren die geeneens moreel besef hebben (volgens het boek dan, daar kunnen we zelf nog een flinke discussie over hebben)? Ik kan me toch moeilijk voorstellen dat je jezelf als gelovig persoon niet eens hebt afgevraagd wat de consequenties zijn voor je eigen geestesgesteldheid als je het woord van God letterlijk probeert uit te voeren. In dat opzicht zou ik nog wel eens een vergelijkbare verfilming van Abraham willen zien, ik ga er per slot van rekening van uit dat je eigen zoon moeten offeren ook wel een flinke psychologische impact zou moeten hebben.
Goed, mijn gedachtes over waarom ik het belangrijk vind dat er enkele psychologische vrijheden met het verhaal zijn genomen (en dat hier in essentie niets anti-Bijbels aan is, ik ga er maar vanuit dat men 'toen' ook gevoelens en verstandelijke vermogens had), mogen hierbij duidelijk zijn. Hier kom ik later nog wel op terug. Over naar de film zelf vanuit de wat meer oppervlakkige analyse. Allereerst is de film visueel gezien een pareltje. De dorre, aardse landschappen waarop Noah en zijn familie rondzwerven vallen in het niet bij de visuele pracht aan het einde van de film, maar het geeft de setting van een nare periode goed weer. Weinig planten en dieren, amper beschutting, amper kleuren: het zet de toon meteen goed neer. Het eerste echt prachtige shot komt echter op het moment dat Noah zijn eerste visioen heeft te midden van een met lijken overgoten zeebodem, terwijl het bloed onder zijn voeten vandaan stroomt. Dit was een nare scene, maar gezien het feit dat dit toch een mooie foreshadowing is van het er gaat komen, ook extra realistisch. Meteen valt op dat het acteerwerk wat timide is in vergelijking met andere grootse epossen die dit jaar zijn uitgekomen, maar juist deze ingetogenheid van de cast past goed bij de omgeving waarin ze wonen. Crowe doet waar hij goed in is: de norse, doch charismatische leider spelen die een duister trekje heeft. In dat opzicht is het ook een perfecte weergave van hoe Aronofsky Noah zag: als een duister persoon, iets wat ik hem gezien de komende gebeurtenissen ook prima kan vergeven. De rest van zijn familie doet het niet slecht, maar is verder nergens echt gigantisch noemenswaardig bezig. Het stoort echter niet, de omgeving zorgt er bij mij al prima voor dat ik me kan voorstellen dat het uiten van emoties in dit soort tijden wat beperkter waren.
Maar dan komen de figuren waar de meeste kijkers het grootste aantal problemen mee hadden: de Watchers. Staan ze wel of niet in de Bijbel? Ja, dat staan ze wel, al is het nu de vraag in hoeverre zij zich daadwerkelijk verhouden tot de gevallen engelen die hier werden genoemd. In dit verhaal zijn zij gestraft omdat zij de uit het Paradijs verdreven mens hebben geholpen. In genesis 6 worden ze in de Nederlandse vertaling vaak aangegeven als 'reuzen', terwijl in het boek van Henoch (niet-canoniek, dus niet gek dat veel gelovigen er nooit van hebben gehoord, al raad ik iedereen aan om het eens te lezen!) meerdere interpretaties zijn over de precieze aard van deze wezens (gevallen engelen als voorbeeld). Punt is dat de Watchers wel een Bijbelse achtergrond hebben, al valt het niet te ontkennen dat zij vrij weinig met Noah van doen hebben gehad in het geschreven verhaal. Het gebruik hiervan is echter wel een uitstekende verklaring over het waarom Noah en zijn familie de ark zo snel gemaakt hebben, zonder op naar huidige maatstaven zeer onrealistische leeftijden naar voren te halen. Ik ben persoonlijk blij met de toevoeging van deze wezens. Het design was voor mij erg goed (niet direct mooi, maar probeer maar eens te bewegen als er een laag lava over je heen is gestroomd en dit verhard is) en gaf een goede combinatie van dreiging en tragiek met zich mee.
De toevoeging van een strijd rondom de ark zal ik met alle plezier omschrijven als niet-Bijbels, maar niet als anti-Bijbels. De bevestiging van de slechtheid van een gedeelte van de mensheid (ok, het feit dat ze vlees eten en dat dit slecht is, verbaasde me dan weer wel) werd namelijk al erg goed duidelijk in de nare scenes in de kampementen van Tubal-cain, waardoor een aankomende confrontatie verhaaltechnisch gezien erg logisch is. Daarnaast zorgt deze strijd ook meteen voor een van de weinig christelijke ideeen in een Oud-Testamentische film, namelijk het feit dat God de Watchers hun zonden (want Adam en Eva helpen was... slecht?) vergeeft en hen weer toelaat in de Hemel. Misschien iets wat de film ook nodig had, de God van het Nieuwe Testament is immers toch een stuk vriendelijker dan versie 1.0 die vooral alles in iedereen die hem niet aanstond dood wilde hebben.
De uiteindelijke vloed hoef ik eigenlijk niet eens te spoileren, iedereen weet immers dat het gebeurt. En laat ik eerlijk zijn: het is een van de naarste scenes die ik sinds tijden in een film heb gezien en het is tegelijkertijd een van de meest getrouwe scenes aan die enkele pagina's in het boek. Het wanhopige gekrijs van de angstige mensen buiten de ark die uiteindelijk allemaal verdrinken, is hartverscheurend en gaat door merg en been. Belangrijkste van alles, het stelt goed de vraag of dit rechtvaardigheid is, zoals Noah's familie zich terecht afvraagt. De geestelijke worsteling tussen hem en zijn familie op de vraag of de kinderen van Ila en Shem wel of niet zouden mogen overleven, wordt door velen gezien als een verschrikkelijk on-Bijbels iets, maar voegt voor mij zoveel toe. Noah, als vroom en Godvrezend mens, draagt immers de wil van God uit op een Abrahamitische manier (in zijn interpretatie in ieder geval), maar maakt hem dit in de ogen van een buitenstaander ook goed? Vergeet niet dat God pas na de vloed weer een gebod tot voortplanten geeft (genesis 9:1), hiervoor wordt ook nergens bevestigt dat Noah en zijn familie wel voorbestemd zijn om zich voort te planten, waardoor ik Noah's poging om de baby's te doden, ook niet als anti-Bijbels op heb gevat.
Mijn verdediging van deze film is bijna klaar. Rest mij vooral nog om te zeggen dat Ray Winstone een erg sterke rol neerzette en Anthony Hopkins eigenlijk voor het enige stukje humor in een verder erg duistere film zorgde. Was de film Aronofsky's beste werk? Absoluut niet. Was het zijn slechtste? Absoluut ook niet. The Fountain zal wel altijd mijn favoriete werk van hem zijn vanwege de sterke emotionele kant die deze film met zich meebracht, Noah doet dit wat mij betreft eveneens goed. Aronofsky is al meerdere malen gequote als zeggende dat Noah de minst Bijbelse verfilming ooit is, maar hier ben ik het absoluut niet mee eens. Gelovigen en ongelovigen dienen niet te vergeten dat het Oude Testament erg droog en zakelijk geschreven is, maar erg duistere en nare passages in de tekst heeft staan. Het uitroeien van praktisch al het leven op Aarde is niet grappig en wordt in deze film ook terecht neergezet als iets wat erg veel moeite in geestelijk opzicht moet hebben veroorzaakt voor de overlevenden.
De film is door het praktische acteerwerk, de prachtige soundtrack, de mooie special effects (3D overigens weer eens zinloos) en de verdieping van het verhaal voor mij echter wel een van de beste films geworden die ik dit jaar in de bioscoop heb mogen aanschouwen. Enkele van mijn favoriete scenes zijn het moment waar Noah het scheppingsverhaal verteld en men hier beelden van een Oerknal en evolutie laat zien, hiermee ook bevestigend dat deze visies prima samen gaan met een religieuze blik op de wereld, en eigenlijk alle scenes die ik als naar heb opgevat (de lijken op de zeebodem, het kannibalisme en de verkrachtingen in het kamp, de uiteindelijke zonvloed en de dood van alles wat leeft).
Ik kwam de film uit met twee vrienden die beiden ook atheist zijn en alle drie vonden we de film buiten kleine details erg Bijbelgetrouw en goed uitgewerkt. Ik vind het dan ook essentieel dat iedere gelovige persoon deze film zelf tot zich neemt om te kijken of het verhaal in essentie nu echt zoveel afwijkt van die paar pagina's en of de stukken die zijn toegevoegd nu echt afleiden van de boodschap.
P.S.: Iedereen die zeurt over het feit dat het woord 'God' nergens voorkomt in de film en dat de film daarin faalt, moet ophouden met zaniken. Het woord 'God' heeft zijn oorsprong pas in de zesde Eeuw na Christus en heeft in de oorspronkelijke tekst als woord zelf nooit in de Bijbel gestaan. Wie zou er daarnaast anders met 'the Creator' worden bedoelt, Xenu?
blurp194
-
- 4468 berichten
- 3562 stemmen
Tsja wat zal ik eens zeggen.
Ik vond het wat een tegenvaller eigenlijk. Het begin is sterk, erg sterk visueel zelfs. Mooie cgi, een episch verhaal. Maar vanaf dat de massascene met de watchers langskomt ben ik los, het verhaal raakt me niet meer en de tot dat moment zo mooie beelden beginnen me vooral te herinneren aan LotR. Het geheel zwalkt vervolgens van episch bijbelverhaal naar cgi-actieblockbuster naar familiedrama. Had dan een van die drie gekozen.
Visueel nog steeds wel erg sterk, en de hoofdrollen worden mooi gespeeld. Maar misschien had het gewoon na de tewaterlating van de ark afgelopen moeten zijn. En dan zonder die watchers. Of misschien zoals ze in het boek beschreven staan - niet dat ik nou zo bijbelvast ben, maar deze vorm lijkt vooral gekozen te zijn om maar wat spectaculaire actiescenes aan op te hangen. En als die nou niet zo LotR-achtig waren geweest...
Jammer. Had van Aronofsky wat meer verwacht, dit lijkt er vooral op alsof hij zich in het project verslikt heeft.
deLeeuw
-
- 656 berichten
- 1893 stemmen
Wat had ik gisterenavond ook alweer gedaan? Oh ja! Na diep graven weet ik het weer: naar de film Noah gekeken. Dit is zonder overdrijven. De film - en dan vooral het verhaal - scoort ver onder de middelmaat en zal ik anderen ook niet aanraden om te kijken. Ik geloof dat ik Evan Almighty nog een hogere score heb gegeven..
Eén van meest storende elementen is de draai die de makers hebben gegeven aan het verhaal, met name de drama-aspecten. Het laatste 1/3e van de film was nog het slechtste deel; het getrut op de boot met de slechte koning die 9 maanden mee dobbert en de depressieve Crowe die zich als een ware Jack Torrance genoodzaakt voelt om kinderen te doden. Waarmee het hoofdpersonage een ware 'asshole' wordt en dat ook tot het einde van film blijft.
Of het scheppingsverhaal (dag 1, dag 2 ...) dat wordt ondersteund door beelden van de Darwin-theorie.. Wat?! Tegenstrijdigheid alom.
Nee, het viel me héél erg tegen. De trailer zag er nog redelijk belovend uit, maar nu blijkt dat die beelden werkelijk een mager tijdsbestek van 10% beslaat in de eerste helft van de film. De nadruk werd te nadrukkelijk en te klef gelegd op 'de goedheid en slechtheid' van de mens. Het is een film waar zowel de gemiddelde christen als de atheïst (zoals ikzelf) van kan gruwen. Het is duidelijk dat onze vrienden in Hollywood al snel denken met goede acteurs en wat SE's een knaller van een film te kunnen maken. Hopelijk leren ze nu eens waar het bij een film werkelijk begint: het verhaal.
John Milton
-
- 21539 berichten
- 11712 stemmen
Aronofsky's minste film wat mij betreft. Nu was ik gelukkig door de eerste reviews en geluiden over de film vanuit het publiek al wat voorbereid en waren de verwachtingen reeds wat getemperd. Maar zelfs daarmee kom ik niet hoger uit dan een karige voldoende, iets wat ik uit de handen van Aronofsky niet snel had verwacht.
Het acteerwerk van de meeste spelers is prima (mag ook wel met acteurs als Crowe en Connelly), zelfs (?) Emma Watson is vrij aardig. Er zitten een aantal mooie shots in de film, maar de visuele stijl die men met Aronofsky zou kunnen associëren is hier grotendeels afwezig, al kwam deze op een paar momenten toch naar voren, bijvoorbeeld in de snel gemonteerde scène van het waterstroompje dat zijn weg door het landschap vindt.
Het meest storende echter blijft voor mij het verhaal. Als bovengemiddeld in religie geïnteresseerde atheïst bekijk ik dit in de eerste plaats van film, losstaand van het verhaal waar het op gebaseerd is. Op die manier was het voor mij onbevredigend. Wat de tweede manier van kijken betreft; discussies over religie zijn op MM niet toegestaan, maar laat ik volstaan met de gedachte dat het verhaal van de zondvloed en Noah als inspiratie (waarschuwing?) en moreel kompas bij mij in de eerste plaats verontwaardiging en afschuw opwekt. Wat ethiek betreft een zeer vruchtbare bodem voor discussie dus, maar als film laat het voor mij te wensen over. Zelfs Clint Mansells score maakte op mij (in ieder geval tijdens deze eerste keer) niet de indruk die zijn werk normaliter maakt. Maar wie weet, ik zal hem nog een paar keer beluisteren. Hopelijk keert Aronofsky bij zijn volgende project weer naar zijn oude vorm terug.
Brabants
-
- 2689 berichten
- 2009 stemmen
Deze interpretatie uit het boek 'Genesis' wat het verhaal vertelt over de zondvloed, is voor zo'n machtig verhaal toch enigszins een teleurstellende productie geworden. Het verhaal kenmerkt het onrecht en ongeloof van de mens wat als zonde met een vloed weggevaagd dient te worden. 'Darren Aronofsky' doet hier met zijn interpretatie nog een schepje bovenop met Noach's innerlijke strijd en de nabijheid van God. De stranding op de Ararat en het regenboogverhaal komen amper tot niet in beeld en dit maakt het dat de film in narratief opzicht beter had moeten scoren in combinatie met het visuele aspect.
Het laatste nieuws
'Brits acteur Aaron Taylor-Johnson (33) gekozen als nieuwe James Bond'
Duitse Netflix Original-serie 'Das Signal' wordt zeer goed bekeken, maar de beoordelingen vallen tegen
De duivel bezoekt een avondshow in trailer van horrorfilm 'Late Night with The Devil': 'Een instant cultklassieker'
Waargebeurde film 'Sound of Freedom' sinds gisteren te bekijken op Amazon Prime Video
Bekijk ook
Xing Kong
Drama / Fantasy, 2011
31 reacties
An Inspector Calls
Drama / Thriller, 2015
4 reacties
Deep Blue
Documentaire, 2003
46 reacties
Winter on Fire: Ukraine's Fight for Freedom
Documentaire, 2015
22 reacties
The Judge
Drama, 2014
125 reacties
Dawn of the Planet of the Apes
Actie / Sciencefiction, 2014
325 reacties
Gerelateerde tags
genesisbijbelsprookjewatergodapocalypsefloodold testamentnoah 3dnoah's ark
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.