Xing Kong (2011)

Dit beloofd een juweeltje te worden.
Geweldige cast en laat zo'n verhaal maar over aan Tom Lin!

Heb er nu al erg veel zijn om deze te gaan bekijken!

Heerlijk!

Had ik al gezegd dat 2011 het jaar van de Taiwanese film was? Tom Lin komt hier met z'n tweede film aanzetten en laat zien waartoe hij in staat is. Nu was Winds of September ook al mooi, maar Starry Starry Night is toch een klasse beter.

Volgens mij ook een erg toegankelijke film. Een warm verhaaltje, zeer mooi en lief verteld. Warme kleurtjes, mooie en functionele CG en een aantal scenes die lekker lang blijven hangen.

Zowat alles klopt aan deze film. Visueel geweldig, sterk geacteerd, mooi verhaal en geweldig (hoewel best sentimenteel) einde. Daarbij komt Van Gogh's schilderij hier ook veel beter tot z'n recht ivm die andere film van dit jaar.

4.5* en een uitgebreide review

Wel opmerkelijke poster met ook de productie van Midnight in Paris ditjaar.

Schattiger dan dit wordt het niet hoor. Super kawaii ^__^

De bovenkant is vrijwel identiek.

Is natuurlijk Van Gogh's Sterrennacht... (zoals de titel van deze film)

Mierzoet en flinterdun verhaaltje, dat af en toe heel leuke visuele zaken doet, maar deze vreemd genoeg niet doorzet, en dat is toch vooral heel jammer.

De schaduwen die in monstertjes veranderen, de origami diertjes die tot leven komen, het dansje uit Bande à Part, de vliegende trein, de puzzel die in elkaar stuikt, … zijn stuk voor stuk heel toffe ideeën, die van deze film een wondermooie, fantasiereis hadden kunnen maken, maar vreemd genoeg wordt er voor gekozen om deze eerder heel schuchter in te zetten. De film had imo namelijk veel meer kunnen zijn als er resoluut was gekozen om de kaart van de eindeloze fantasie en deze visuele spelletjes te trekken. Nu is het niet meer dan het zoveelste frivole familiedrama, met een paar leuke scènes als toffe extra’s.

Verder ook een Aziatische film die helemaal niet Aziatisch aanvoelde, maar dat zal wel eerder door het geromantiseerde Franse beeld zijn. Elke locatie was ook wel heel knap, vooral dat woud!

3.5* voor nu. Lin heeft voldoende fantasie en kunde om in zijn volgende helemaal wild te gaan en dan kunnen er wel eens 5* uitkomen.

Schitterend!

De zoveelste prachtige film uit de Aziatische keuken die ik de laatste tijd gezien heb. Dit hartverwarmende Xing Kong heb ik op visueel vlak ervaren als een pareltje met werkelijk prachtige surrealistische scènes met als absolute hoogtepunt de fantastische treinreis door het mooie schilderij, de Sterrennacht van Van Gogh. Ook die surrealistische scènes met die dierenoptocht, de olifant op drie poten en de jigsaw puzzels mochten er wezen.
Het kan niet anders dan dat Regisseur Tom Lin een groot liefhebber moet zijn van de Franse cinema en dan vooral van de films van Godard. Dat opgevoerde danje van Mei en haar moeder in het restaurant is niet meer dan een copie van het vermaarde dansje uit Godard's "Bande à Part".
"Starry, Starry Night" met een ode aan het impressionisme deed ook qua verhaal erg Frans aan, net zoals die Chinese film "Eternal Moment" van Zhang Yibai trouwens. Niet dat ik mij daar aan stoorde, integendeel. Ik houd wel van dit soort op Franse leest geschoeide romantische films die op visueel vlak niettemin - en daar zit het grote verschil - toch stukken beter zijn dan de Franse romantische arthouse films die de laatste tijd in de bioscoop verschijnen. Onbegrijpelijk is voor mij daarom ook dat de Aziatische cinema maar niet wil doorbreken in Europa. In het arthouse waar ik werk zou dit zeer toegankelijke en sympathieke filmpje van Tom Lin zeker niet misstaan.
Nog even iets over het acteerwerk en het verhaal; het acteerwerk vind ik zonder meer in zijn geheel erg goed maar het is vooral de zeer mooie en lieve Mei die mijn hart stal. Dat het verhaal niet veel voorstelde interesseerde mij totaal niet. Dat werd ruimschoots goedgemaakt door de visuele pracht die ik de hele film door kreeg voorgeschoteld. Ook de aftiteling was om van te smullen.

5,0*

Verruild met Midnight in Paris in mijn to watch list

Iemand die ook vindt dat het meisje u bekend voorkwam? Ze speelde het zoontje van Stephen Chow in CJ7!

Visueel schitterende film met een hartverwarmend verhaal.

Tom Lin maakt met Xing Kong een film die het moet hebben van zijn visuele pracht. Scenes zoals de treinreis door het schilderij en het uiteenvallen van de puzzels zijn echt heel erg mooi en heb ik nog eens een aantal keer herzien. Het kleurgebruik vond ik ook heel erg mooi.
Daarnaast is ook het acteerwerk van een hoog niveau. De 12-jarige mei wordt op een zeer overtuigende en ook lieve wijze gespeeld door Xu. Zij wekt direct veel sympathie op bij de kijker waardoor ikzelf ook mee kon gaan in de droomwereld.

Het verhaal is mooi en het einde geeft voldoening. Al was het toch wel even een teleurstelling om zo'n stap te maken. Het uitelkaar vallen van die puzzels had ik ook een mooi einde gevonden maar hier kan ik ook mee leven.

Kortom; een film met een mooi, lief verhaaltje en visueel schitterende beelden. 4,5*

Op de rand van het nieuwe jaar toch nog even onverwacht een klein meesterwerkje te pakken. Bijzonder levendig en werkelijk hartverwarmend filmpje, boordevol speelse, kleurrijke shots en mega-aandoenlijke surrealistische intermezzo's. Inclusief een erg fijn en speciaal personage waarvan het een genot was om (als 22 jarige) in haar belevings-wereldje meegetrokken te worden. Maar ook het jongetje deed het uitstekend. De fijne chemie tussen de twee zorgt voor enkele schitterende stukken met als absoluut hoogtepunt die scene waar ze in dat verlaten bos-huis moeten schuilen voor de regen. Zo eerlijk en puur! Helemaal vrij van sentiment was het niet, vooral die piano is soms wat to much (kwam er bij de aftiteling pas achter dat de score was verzorgt door World's End Girlfriend, wat er absoluut niet aan af te horen was, productieve/veelzijdige muzikant blijft het toch) maar gelukkig bleef het overal subtiel en het einde, voorafgaand aan de monoloog van Mei, is een van de mooiste die ik sinds lange tijd zag. Tenminste, het komt niet vaak meer voor dat ik een traantje wegpink en met meters kippenvel naar de aftiteling zit te staren. Zelfs aan het melige J-pop liefdje kon ik me op dat moment niet ergeren. Trouwens ook geen verkeerde keus om dit zo rond de feestdagen te bekijken, kerst komt meerdere malen terug en speelt wel een rol in enkele belangrijke gebeurtenissen. (4*)

Oeps, wat heb ik gedaan.. snel weer terugzetten naar 4*

lol, onderhond gequote (twitch) in de trailer.

Ben ik TE positief?

Dat weet alleen jij Was even een top-10 2011 aan het samenstellen en vond deze toch wat minder dan de andere 4* 2011 films. Misschien dat de film voor mij iets te veel leunt op die creatieve intermezzo's. Kan ook komen doordat ik de laatste tijd in een wat qua film/cinematografie klinische/sobere bui ben en dat onder meer deze film daarvan slachtoffer is geworden. Maar als ik dan twintig minuten later zo'n fijn positief bericht lees krijg ik er weer een beetje spijt van..

Komop, halfje erbij, omdat het kerst is!

Moeilijk te vinden, ... Zou hem inmiddels toch graag is willen zien.

Vooruit, speciaal voor jou

Wat een prachtige film was dit zeg.

Het verhaal is misschien niet heel orgineel, maar de uitwerking was geweldig.
Wat opvalt in deze film is het mooie camerawerk, de kleuren en de goed uitgekozen settings. Er zijn heel veel bijzondere scenes in deze film, zoals de puzzelstukjes, de kerk, de vissekom, en de tot levengekomen beesten. Maar persoonlijk vond ik de scene dat Mei terugkeerde in het huisje van haar opa het mooist.

Alleen de laatste paar minuten, waarin een sprong in de tijd genomen werd, hadden van mij niet gehoeven, maar na het zien van al dat moois, mag ik eigenlijk niet klagen.

Geweldig.

Xing Kong vertelt het verhaal van de 12-jarige Mei. Sowieso al een lastige leeftijd, en bij Mei komen daar nog een paar strubbelingen bij. Ze mist haar opa, in wiens prachtige omgeving ze is opgegroeid, en woont nu bij haar steeds maar ruziemakende ouders, die amper oog voor haar hebben. Gelukkig vindt ze een bondgenoot in Jay, een nieuwe student met wie ze al gauw een speciale band creëert.

Het geeft altijd zo'n heerlijk gevoel als je vanaf de eerste seconde meteen 'in' een film zit, en dat was hier absoluut het geval omdat Lin heel erg veel oog heeft voor het visuele. Fris en fleurig kleurgebruik, enkele mooie slow-mo's en steeds de camera op de juiste plaats. Bovendien baadt de film in een magisch, sprookjesachtig sfeertje die zorgt voor enkele leuke details (die schaduwen!) en scènes (de treinrit, wauw!). Klasse.

Acteerwerk is heel erg goed, met op kop Jiao Xu met een glansprestatie, al doet de rest het ook meer dan degelijk. Soundtrack is van een even hoog niveau, en het einde is ontzettend mooi. Lang geleden dat ik met zo'n smile naar m'n laptop zat te staren.

Wat een pareltje. 4.5*

Merkwaardig dat deze zo relatief laag scoort op IMDB. Ik vond het echt een prachtige film. Het stukje waar Mei met die olifant naar opa gaat, daar kreeg ik het gewoon koud van =]!

Erg schattig inderdaad! Veel warme, opgewekte kleuren, rustig camerawerk, schattige muziek die meestal goed bij de film past, visuele effecten die de onschuldige, fantasievolle sfeer versterken, een lieflijk verhaal, sympathieke hoofdpersonages en zelfs zeer redelijk acteerwerk ... de film doet vrijwel alles goed wat een film in dit genre goed kan doen. Normaliter kan ik niet veel aanvangen met films als deze, maar dit is een fijne uitzondering op de regel. Voor deze lieflijke feel good-film heb ik dus wel een kleine 3.5* over.

Eén van die vele films die handelt over de typische problemen van opgroeiende tieners, en desondanks gaat het er bij mij vaak bijzonder goed in. Zeker als het zo uitgevoerd wordt als in deze film. Een prachtige cinematografie, leuke computereffecten, en personages die echt tot leven komen.

Met name de effects voegen veel toe. De origami-figuren die door het beeld springen, maar met name de treinrit door het schilderij van Van Gogh. Maar zelfs zonder de computer-effecten is er veel moois te zien, de slowmotion scene waarin de hoofdrolspeelster woest alles overhoop haalt om een puzzelstukje te vinden, of juist de versnelde beelden van de wolken, terwijl de zon op komt. Maar ook de echte sterrenhemel zag er prachtig uit.

Verder een lief verhaaltje van een meisje dat de moeilijkheden van de tienerleeftijd ervaart: ouders die ruzieën, een lieve jongen tegen het lijf lopen, en ondertussen ook omgaan met de mores van de klas. Het is misschien niet het meest originele verhaal, maar het wordt oprecht en sfeervol gebracht en weet daardoor toch te raken. En van mij hoeft het eigenlijk ook niet meer dan dat te zijn, zo is het goed.

Ook al hangt het schilderij Sterrennacht van Van Gogh niet in Parijs, voelt het toch erg toepasselijk om deze film gezien te hebben de avond voor mijn eigen vertrek naar die stad. Maar ook als ik dat reisje niet in mijn achterhoofd had, denk ik dat ik de film niet veel anders had beleeft, want het is gewoon een prachtfilm. 4,5*.

Perfection.

Een prachtig verteld verhaal over volwassen worden en escapisme aan alle dagelijkse strubbelingen. het zou een ieder kunnen overkomen. De ontmoeting tussen de twee leads is erg leuk en lief gedaan. Ze ontdekken dat ze toch erg tot elkaar worden aangetrokken en samen een reis te plannen om te ontsnappen aan alles en iedereen.

De reis is erg mooi vormgegeven met prachtige beelden, leuke figuren en een prachtige treinreis. Visueel werkelijk verbluffend mooie dingen gezien. Maar ook verhaal technisch blijft het overtuigen. De relatie is gewoon erg lief weergegeven en de muziek is erg mooi. De film weet telkens weer op de juiste emoties in te spelen en zo gaat de kijker mee in de verwikkelingen van het verhaal en de personages. Een film waarbij je het gevoel hebt tijdens het kijken dat er niet mis is met de film en die je zodra hij is afgelopen niet kan wachten om hem nog een keer te gaan kijken. Een fantastisch voorbeeld van filmmagie.

Toch wel teleurstellend. Dacht dat dit echt iets voor mij zou zijn, maar vond het veel te zoet en wat simpel. Visueel is het mooi, maar zijn het veel losse ‘Mooie’ momenten, die wat geforceerd aanvoelen. Muziek Idem dito, ligt er allemaal erg dik op. De overmatige romantisering van Parijs had van mij ook niet gehoeven. Blijft helaas net een voldoende over. Toegankelijke film, zeker voor Aziatische film, maar blijkbaar toch niet voor iedereen.

Prachtig gemaakte film met een erg mooie sfeer. Ik vroeg me in het begin een beetje af of ik het niet kinderachtig of wellicht saai zou gaan vinden, zo vanuit het perspectief van een jong meisje (een beetje zoals bepaalde ingetogen Japanse animaties die dat ook wel hebben, met zo’n schoolklas en zo), maar eigenlijk heeft de film aan de hele sfeer, hoe het geschoten is, natuurlijk alle leuke fantasie-effecten en ook aan de interieurs en omgevingen al genoeg om constant te blijven boeien, zelfs als het uitgangspunt je misschien niet zo heel erg mocht interesseren.

Zeker de tweede helft en ook als ze naar dat bos gaan is daarin echt prachtig.

Het kunstsfeertje wat om de film heen hangt is ook heel fijn. Ik kreeg ook helemaal zin om zelf zo’n kunstpuzzel te bestellen.

4,25*

Mooi en ingetogen coming-of-age drama, met een aantal fantasierijke ideeën. Sommige shots waren prachtig vormgegeven en de animaties van fantasiedieren en kunstwerken was leuk gedaan.

Het is wel wat zoetig en traag. Veel symboliek (puzzels, dieren, schilderijen) en sprookjesachtige sferen, maar qua verhaal niet heel diepgaand. Nu is dat wel begrijpelijk, want het schijnt geïnspireerd te zijn door het gelijknamige prentenboek (waarvan mooie sfeervolle illustraties tijdens de eindcredits te zien waren).

De hoofdrolspelers (zowel Mei and Jay) vond ik wisselend qua acteerwerk; Jay vond ik (op zijn thuissituatie na) niet heel interessant als personage.
Het einde vond ik ook wat underwhelming, maar uiteindelijk komt het verhaal wel 'full circle' wanneer ze hem in Parijs weer treft.

Maar toch: een fijn feel-goodsfeertje, mooie beelden en sets, mooie muziek, dus over het algemeen wel een prima kijkervaring.

3,5*