X-Men: Days of Future Past (2014)

Een van m'n favoriete filmreeksen, de terugkeer van Singer, interessant verhaal, sterke cast; kat in 't bakkie, zou je denken. Maar hoe vaak ik het ook probeer, ik kom nauwelijks door Days Of Future Past heen. Twee uur speeltijd is nog best bescheiden, daar ligt het niet aan. Maar. De. Film. Is. Zo. Ontzettend. Stroperig. Met al het pauzeren en terugspoelen erbij ben ik er zo vier uur mee bezig.

Erg zonde, want zoals gezegd was de potentie er wel degelijk. Het ziet er ontzettend gaaf uit bovendien, vooral tijdens die epische scènes in het laatste halfuur. Maar om daar te komen moet je door dialoog na dialoog na dialoog na dialoog heen ploeteren. En dan is zo'n interessant plot al snel zo spannend niet meer.

Écht slecht wordt het nergens en Singer heeft zeker lef door in dit cgi-genre zo'n verhalende film af te leveren, maar dan moet het wel in balans zijn met de actie. En daar is zo'n anderhalf uur lang geen sprake van, helaas.

Fikse teleurstelling na First Class, blijkt ook weer nu ik de hele reeks chronologisch bekijk. Desondanks heb ik wel hoge verwachtingen van Apocalypse.

Wat een goeie film, maar inderdaad zoals hier meerdere keren word gezegd.. Sommige stukken en bepaalde details in de film kunnen gewoon niet kloppen met andere delen in het verhaal en geschiedenis. Maar ik stoor me daar nooit zo heel erg aan, het blijft een film en deze is door mensen gemaakt. Super cast natuurlijk! Prachtig om iedereen weer te zien na de oude X-Men films waar ik erg fan van ben. Zelf heb ik de Rogue-cut gezien en dat was een lange zit maar zeker de moeite waard. 4,5*

Je bent niet de enige, maar ik ga hem toch 1,5* geven

Gisteren in de bios Apocalypse gezien, vanmorgen deze in de herziening.

Viel toch behoorlijk tegen deze keer. Had echt problemen met de pacing issues. Net als in Singers vorige entry's in het X-Men universum, is er een slechte balans. Hij weet niet of hij nu een coole superhelden film wil maken of dat hij veel, heel veel tijd aan uitdieping wil doen van de gekozen personages.

Maakt de twee uurtjes die de film duurt net alsof het veel langer duurt. De weinige actie die er in zit, ziet er meer dan prima uit, met natuurlijk de Quicksilver scene als hoogtepunt. Sommige verhaal elementen zijn absoluut interessant en ook de afwijkende richting die ze hebben gekozen ten opzichte van de comics stoorde me weinig.

Singer heeft zich goed hersteld in Apocalypse met de gekozen personages. Heeft even geduurd, want ook in Days of Future Past zijn de personages behoorlijk lame. En interessante personages, Bishop bijvoorbeeld, doet hij helemaal niets mee. En dat terwijl dat toch een van de belangrijkste personages is in de Days of Future Past verhalen. Net als Trask trouwens.

Technisch best goed allemaal. effecten zijn fijn en visueel is Singer op de goede weg. Actie is zoals gezegd fijn en het acteerwerk is keurig. Jammer dan dat het verhaal gewoon niet boeiend genoeg is gehouden om over de gehele speelduur te blijven vermaken.

Ik heb vandaag de The Rogue Cut gezien. Een echte meerwaarde geeft deze versie niet aan de film.

Wel duurde de film een 15min langer en het is toch wel leuker om Rogue ook in de film te zien.

Dus voor de echte fans toch een aanrader.

leuk vervolg .vermaak me altijd prima.binnenkort maar weer eens zien.

Na herziening toch een ster eraf gehaald. Als fan van de vroegere tekenfilms vind ik toch, dat de battles met de sentinels er maar mager uitzien. Daar had toch veel meer uitgehaald kunnen worden, want dat sneeuwde nu onder ten opzichte van het deel uit het verleden. Daarbij is het al karig gesteld met de helden uit die serie: Gambit en Cyclops bijvoorbeeld. Het is geen slechte film, maar er had veel meer uigehaald kunnen worden, maar dan had je waarschijnlijk een veel te lange speelduur gehad.

.

gewoon heel vermakelijk. had deel 1 uit deze serie niet gezien maar mis je niet echt. goede spanning en mooie scènes. de beste in de vault bij magneto.

Ik raak stilaan bijgebeend met de X-Men franchise. En ook dit deel beviel me wonderwel. Als ik het allemaal wat goed kon volgen was dit de tweede films van de prequels waarbij verder wordt gegaan op de jonge jaren van Erik, Charles, Hank en Raven. Om zichzelf en de mensheid een nieuwe toekomst te geven dient ingegrepen te worden in het verleden en moet Wolverine de kastanjes uit het vuur halen. Brute kracht blijkt niet voldoende te zijn en hij zal zijn overredingskracht en geduld moet aanwenden - niet zijn sterkste kwaliteiten - om het verleden een nieuwe wending te geven.

Wat me steeds intrigeert is de verdere uitdieping van de karakters, het hoe en waarom zaken gelopen zijn. Ook de wederkerende dilemma's die de personages moeten maken zijn een toevoeging aan het plot en het genuanceerde verhaal. Ook hier weer sterke acteerprestaties die de geloofwaardigheid van het individu ten goede komen. In de eerste plaats denk ik dan aan Fassbender en McAvoy. Leuk om ook nog eens Peter Dinklage terug te zien.

Ook op technisch vlak erg mooi gedaan, mooie effecten, perfecte snelheid van de actie en mooi samenhangend. Film deed me met zijn sentinels wat denken aan het toekomstbeeld en de eigengereide robots uit de Terminator-saga.

Half.

Singer is ondertussen een beetje een regisseur waarvan ik denk dat hij het op een aantal vlakken gewoon niet in zich heeft. Ook hier schiet hij op een hoop vlakken gewoon te kort, er zijn dan ook maar weinig films van Singer die ik hoger gaf dan 3,0*. 1 om precies te zijn.

200 miljoen in budget, en alsnog weet het allemaal niet erg overtuigend te zijn in de CGI. Singer verslikt zich soms regelmatig in houterige verwoesting. Natuurlijk zitten er met zo'n budget wel een aantal aardige dingen bij, maar er zitten dan toch ook nog een hoop houterige dingen bij.

De aardige dingen in de effecten zijn dan ook voornamelijk stunts en stofbommen. Qua acteren is er ook niet al te veel memorabel. Lawrence, Fassbender en McAvoy, acteurs die doorgaand wel indruk te maken, weten allemaal gewoon niet helemaal uit de verf te komen. Daarbij nog een hoop andere gezichten, waar er niet al te veel uitblinken.

Het betere acteerwerk kwam ook voornamelijk van McKellen, Stewart en Dinklage. Deze hadden nog wel wat charme. Voor de rest botst de sfeer vaak met elkaar in deze film. Eerste stuk kent een hoop humoristische stukken, terwijl het tweede stuk plots alleen serieuze stukken bevat. Alsof er 2 verschillende regisseurs in de stoel zaten.

Camerawerk is te standaard, en op een aantal lekkere actiescènes na op het einde is het allemaal niet heel soeps. Het sterkste kwam vooral uit de paar minuten waar Lawrence twijfelt om de heren neer te schieten. Daar werkte de dramatiek plots wel. Daar kreeg ik even kippenvel.

Maar Singer weet ondanks een aantal hoogtepunten, het niet helemaal waar te maken om dit allemaal tot een goed einde te brengen. Het mist de adrenaline en charme gewoon. Singer lijkt het gewoon niet allemaal in zich te hebben.

Ik heb in de afgelopen dagen de X-men films herzien, maar niet op volgorde van release, maar op verhaallijn. Heb ze dus in de onderstaande volgorde gekeken.

01 X-Men Origins Wolverine (2009)

02 X-Men First Class (2011)

03 X-Men (2000)

04 X-Men 2 (2003)

05 X-Men Last Stand (2006)

06 The Wolverine (2013)

07 X-Men Days of Future Past (2014)

08 X-Men Apocalypse (2016)

09 Logan (2017)

Op 6 juni 2019 komt X-Men: Dark Phoenix (2019) uit, maar weet niet of deze aansluit op Logan of verhaaltechnisch ergens tussen de andere films valt.

De X-Men films bevallen me doorgaans prima. De superheldenfilms van Marvel kijk ik niet meer. Die zijn me te veel "over the top". Bij Days of Future Past had ook regelmatig het idee dat er sprake was van overdaad. Het leek soms wel een flipperkastfilm met iets teveel ambitie. De memorabele scenes zijn wel echt gaaf en het fenomeen "mutanten" blijft me zeker fascineren. Andere X-Men films bevielen me nog wat beter, dat wel.

Prima filmpje maar ik mis toch in alle delen een soort van groep effect. Ik zie alleen maar steeds dezelfde x-men voorbij komen. Terwijl de serie altijd een ander gevoel gaf. Maar dat ter zijde ik vond dit een vermakelijk film.

Wolverine in de seventies, en dat zullen we weten ook: lavalampen, waterbedden, interieurs vol bruin en oranje, Alice Cooper, leren jasjes, rookwaar, brede revers, pooierwagens, typemachines, discobollen, afro's, corduroy, transistor-radiootjes en Nixon. Toch speelt Days of future past gelukkig de kaart van de ironische nostalgie niet al te veel, want er is meer aandacht voor een gecompliceerde tijdreis, lekker puntige actie (in plaats van eindeloos uitgesponnen gevechten zoals in Wolverine's solofilms), veel verschillende mutanten die zorgen voor een kleurrijk en afwisselend plot, een mooi onvoorspelbare en grimmige Magneto (Fassbender zoals gebruikelijk uitstekend), Jackman die meer gelegenheid krijgt om een menselijk wezen te spelen (en zijn messen spelen nu eens géén hoofdrol in de spectaculaire uitgebreide climax), een paar ontroerende momenten (met name de ontmoeting tussen Charles en Charles) en uitbundige FX (de trein, het stadion, en het hilarische hoogtepunt van Quicksilver in het Pentagon). Zo heb ik mijn X-Men-films het liefst: een goed plot, veel mutanten om hun verschillende eigenschappen in dienst van de plot te kunnen gebruiken (en om lekker tegen elkaar in te gaan), en stevige actie die niet op overdadig dramatische wijze wordt uitgemolken. Of Bryan Singer voor al die pluspunten verantwoordelijk is weet ik niet, maar Days of future past is tot nu samen met X2 mijn favoriete film uit deze franchise.

Weer een goed deel uit de X-Menfranchise. Ik denk wel niet dat ik bepaalde stukken ooit zo donker heb gezien. Hoe de Sentinels op bepaalde momenten verschillende X-Men uitmoorden was erg kil en eng te noemen. Het verhaal met het teruggaan in de tijd was niet ophefmakend, maar zeker in orde.

Alweer een ongeïnspireerd deel in deze X-Men franchise. Een vervelend, slap verhaaltje. Alle makke, oninteressante personages passeren weer de revue. Door met de tijd te knoeien tracht men fouten uit de vorige films te camoufleren. En de sentinels zien er erg fake uit. Om maar iets positief te bedenken: Jennifer Lawrence neemt duidelijk dagelijks haar vitamientjes en Hugh Jackman blijft een goeie Wolverine neerzetten, zelfs zijn kont is gespierd.

Kan ik deze zien, zonder eerdere delen te kennen? Ik mis namelijk nog een 'x'.

Ja, kan wel, sowieso door terug in de tijd te gaan, wordt feitelijk alles in deze film weer gereset.

Vroeger genoot ik van de X-Men tekenfilm (1992). Dit soort meer volwassen films kan ik op de een of andere reden minder waarderen. De film begint met een mooie actiescène. Daarna volgden naar mijn bevinden saaie, oninteressante gebeurtenissen. Alleen Speedy Gonzales was nog wel grappig. Het laatste uur wordt het weer spannend en ook de beelden zijn mooi. Bovendien bevat dit uur een aantal goede actiescènes. Aan het einde denk ik wel waar heb ik nu naar gekeken en die slotscène snapte ik ook niet. Dacht dat de volgende film al was begonnen.

Triest dat gerespecteerde acteurs in dit soort rotzooi moet spelen. Maar ik geef toe, it pays the bills. En als er vraag naar is...

Ik ben eigenlijk een beetje klaar met al die Marvel films en helden, maar dit blijft me maar bevallen. Moest er wel een beetje inkomen, maar dan is het ook raak. Laatste gedeelte van de film is super. Op naar het volgende deel.

Some things never change.

En verder met Days Of Future Past, een film waarvan ik wist dat ik hem goed vond, maar het toch de vraag was waar ik hem cijfermatig zou inschalen naast de rest.

Het begin is nochtans warrig. Mutanten in de toekomst, het verschijnen van de oude cast. Heb ik de goede film gepakt? Is dit het vervolg op First Class omdat ik toch Fassbender en McAvoy verwacht? Ondanks deze twijfel ontvouwt zich toch een prima plot waarin mutanten behoorlijk opgejaagd wild zijn en slechts één noodsprong nog rest. Prima is andermaal de combinatie tussen de oude en nieuwe cast en het verhaal om fouten in het verleden te voorkomen. Fraai is het tijdsbeeld met Wolverine en een aantal erg vermakelijke scènes zoals de vechtpartij tussen Wolverine en Beast. Nog beter is de introductie van Quicksilver. Wat een heerlijke blufkikker en een fenomenale scènes in de keuken waar hij ergere dingen voorkomt met het prachtige Time In A Bottle van Jim Croce als achtergrondmuziek.

Andermaal wordt er leuk gespeeld met de geschiedenis, ditmaal JFK en de beruchte paranoia van het Nixon tijdperk. Zien we bijvoorbeeld Bischop voor het eerst, en is er een iets minder aansprekende bad guy met Stark in vergelijking met Shaw, maar zijn daar dan wel die verrekte en verschrikkelijke Sentinels waar men in The Animated Series ook altijd heel veel problemen mee had, en wordt de spanning tot de max opgevoerd in een prima ontknoping. Ook wordt er voortreffelijk gespeeld in de Parijs fase waar iedereen plots zijn eigen plan weer lijkt te trekken.

Days Of Future Past is wat mij betreft de beste tot nu toe van alle X-MEN films. Iets dat door het script komt en de prima spanning tot het einde, ook al is de duistere sfeer van First Class weer gedeeltelijk ingeleverd voor iets meer humor. Gewoon lekker!

Stelt nergens teleur maar is toch wat mij betreft minder leuk dan zijn voorganger.