Avengers: Infinity War (2018)

Zware tegenvaller, heb me niet een keer echt kunnen vermaken. Vroeger was Marvel echt beter.

Zag dat deze op nummer 4 stond in de top 100 beste films & series op Disney Plus Nederland, dus ik ging hem toch maar eens kijken (zonder voorkennis van de andere films). Je mist natuurlijk een flink stuk verhaal, maar dat neemt niet weg dat het een genot is om naar te kijken. De CGI is werkelijk waar fantastisch. Prachtfilm!

Vermakelijk, maar niet heel veel meer dan dat. Brolin speelt de show; wat een geweldige bad guy is dat toch. Sowieso een van de sterke aspecten van de Avengerfilms; ik vond Hiddleston ook al geweldig in deel 1. Aan de andere kant verliest Downey Jr. iets van z'n charme (verrassing is er af; wordt wat voorspelbaar), maar blijft Hemsworth fantastisch als halfgod en is de interactie met Pratt geslaagd . Het is een prestatie hoeveel diverse personages er voor het voetlicht worden gebracht op een memorabele manier, al zijn er ook wat die zich niet meer kunnen onderscheiden, zoals Johansson. Visueel is het weer dik voor elkaar maar verder is het plot wat dun. Ik ga Endgame ook nog wel kijken in ieder geval .

Wat ik wel aardig vind aan de film is dat Thanos eigenlijk een goed punt heeft: er zijn inderdaad teveel mensen op de wereld, en het aantal doet inderdaad de wereld kwaad aan. Door de helft van de mensen pijnloos te doden, is het universum van van pijn bevrijd. Waarom?

Thanos blijkt een voorstander te zijn van de wetenschap van Malthus: als er teveel mensen zijn op de wereld en een schaarste aan "natural resources" dan gaat dit op termijn zorgen voor honger. Honger gaat tot argwaan leiden, argwaan tot oorlog over de natural resources. Zoals bv. John Gray zegt in zijn boek Straw Dogs: Malthus had gelijk. Wat uiteindelijk onze welvaart zal vernietigen is niet zozeer de ineenstorting van de globale markt maar de doorgaande groei van de populatie.

De film is ook (gedeeltelijk) open voor een niet zo zwart/wit interpretatie van Thanos. 5 jaar nadat Thanos' missie geslaagd is, zegt één van de personages: I saw a pond of whales when I was crossing the bridge. Het teveel aan mensen zorgt voor een ontzettende druk op de biodiversiteit. 25% van alle dieren worden bedreigd met uitsterven! Met 50% minder mensen, zou de aarde, de walvissen en de bloemen eindelijk weer kunnen floreren.

Thanos denkt daarnaast helemaal niet dat het goed is om 50% van alle mensen te vermoorden. Hij geeft erg veel om zijn dochter - die hij met liefde geadopteerd heeft - en hij vindt het verdrietig dat hij nu van haar vervreemd is. Hij wilt ook niet de mensen doden, hij wilt slechts de aarde redden. Het doden van mensen is een middel en niet een doel. De mensen zullen ook niet lijden of iets dergelijks als ze vernietigd worden. Ze bestonden en toen bestonden ze niet. Zonder enige pijn glijden ze in vergetelheid.

De avengers daarentegen zijn minder ambigue. Ze worden gepresenteerd als de helden van de film, maar zijn ze dat eigenlijk? Aangezien Iron Man en de Hulk wetenschappers zijn, weten ze dondersgoed wat het kwaad is dat de mens op aarde verricht. Waarom verzetten ze zich tegen een missie dat uiteindelijk goed zal zijn voor de wereld, goed zal zijn voor de dieren en zelfs goed zal zijn voor de mensen! Immers, overpopulatie zal uiteindelijk er ook voor zorgen dat de populatie van de mensen gereduceerd wordt. Schaarste zal tot oorlogen leiden, oorlogen tot reductie. Thanos' werkwijze is anders veel humaner - want zonder pijn - dan de wijze hoe de aarde zelf haar evenwicht zal herstellen.

In de tweede wereldoorlog heeft Churchill uiteindelijk - heb ik van horen zeggen in een college van Alisidar Macintyre (te zien op youtube) - opgeroepen om Duitse steden te bombarderen. Sommige van de eerste Engelse piloten waren hierop tegen: als piloten gingen ze niet onschuldige Duitse kinderen en vrouwen vermoorden om Hitler te verslaan: "Niet alle middelen heiligen de doelen!" Churchill heeft deze piloten vervolgens persoonlijk overgehaald om toch de steden te bombarderen. Churchill zei immers (of i.i.g. iets dergelijks): "als we dit niet doen verliezen we de oorlog, als we de oorlog verliezen, wint Hitler. Dan is alles verloren".

Welnu, superhelden films stellen ons doorgaans de vraag "wie of wat is Hitler?". Het antwoord is dan meestal: Voldemort (want racistisch & anti-liberaal), Sauron (want pro industrialisatie), Scar (want jaloers, trots en kent zijn plek niet), etc. De Avengers aan de andere kant stelt een veel interessantere vraag: "wie of wat is Churchill?". Thanos is geen Hitler, zijn beweegredenen zijn goed, maar hij is Churchill. Thanos denkt namelijk dat hij - net als Churchill - onschuldige mensen moet vermoorden om de wereld te redden.

Maar er is een vraag die de Avengers nauwelijks durft te stellen is: moeten we Thanos eigenlijk wel verslaan? Moeten we niet soms onze handen vies maken om het goede uiteindelijk de overhand te geven? Is Churchill eigenlijk een slechterik? De makers van de film hadden moediger moeten zijn geweest en hadden deze vragen nadrukkelijker moeten stellen. Jammer dat de film vervalt in een mager Amerikaans deontologisch christelijk moraal, zonder de vinger op de zere plek te leggen.

Prachtige review hierboven van deridder. Mooi om er op deze manier eens over na te denken.
Thanos is altijd het meest intrigerende personage geweest van de franchise vooralsnog. Zeker zijn aandeel in Infinity War en zijn beweegredenen zijn heel goed te verklaren. Eigenlijk ook wel mooi om Infinity War als losstaande film te bekijken. Aan het eind wint hij immers. Maar helaas moest het toch allemaal nog goed komen met het overigens toch wel teleurstellende Endgame. Even los van de filosofie die je erop los kunt laten.

Ik ben al een tijdje bezig met het herzien van de MCU-films. In het begin ging ik er vrij rap doorheen, maar dat is nu allang niet meer. Ik ervaar superheldenmoeheid. Dat er nu een jaar en langer geen nieuwe Marvel in de bios draait (Spider-Man Far from home is van begin juli 2019) ervaar ik dan ook ondanks dat het voor vervelende corona-omstandigheden is als positief. Sowieso is Marvel wel even aan een break toe na de enorm intense en emotioneel pakkende Avenger-films. Epischer en treffender kan het eigenlijk niet meer.

Nouja, na een pauze van een paar weken ben ik bij Infinity War aanbeland. Destijds twee maal in de bios gezien. Ademloos naar diverse scènes gekeken, vooral dat slot. Elke superheld die de voorgaande 10 jaar belangrijk was, heeft hier een rol. Thanos is een gigant op elk vlak. Visueel is het adembenemend mooi. En toch weet ook infinity War me niet meer zo enorm te boeien. Nog steeds is het heel goed gemaakt, maar het is ook allemaal wel wat voorspelbaar en de actie is bombastisch, maar we hebben alles al vaker gezien. Het blijft ook jammer dat Marvel niet durft te spelen met een r-rating en wat bloed om eens wat te noemen. De film duurt met twee en half uur ook toch wel aan de lange kant, al kan ik niet zeggen dat het ergens saai is.

Nog steeds een hele dikke voldoende, maar wel met een verlaging van 4,5* naar 4*.

Avengers: Infinity War mag gezien worden als de start van de ‘grand finale’ van de Marvel-reeks, die ooit in 2008 begon met de film Iron Man.

In The Avengers uit 2012 werd al gezinspeeld op de komst van de superschurk Thanos. Na een kort optreden in Guardians Of The Galaxy kreeg het publiek hem voor het eerst echt te zien in Infinity War. Dat lange wachten was het wel waard, want Thanos is ongetwijfeld het beste karakter uit deze film. De schurken in de Marvel-films zijn vaak ééndimensionaal en vooral erg standaard. Thanos krijgt wat meer karakterontwikkeling, en wordt niet afgeschilderd als een machtswellusteling. Hij is er echt van overtuigd dat het universum een betere plek wordt, als de helft van de populatie wordt uitgeroeid.

De rest van de cast kennen we al en hier wordt dan ook weinig aandacht aan karakterontwikkeling besteedt. Elk personage krijgt zijn dosis screentime en de broers Russo, weten hier nog knap een balans in te vinden met alle superhelden die Infinity War rijk is. Het verhaal is misschien wat rechtlijnig en bewandelt grotendeels de bekende paden. Toch wisten de gebroeders Russo menigeen te verassen met het controversiële einde.

Avengers: Infinity War is een uitstekende popcornfilm, zonder al te veel diepgang of originaliteit. Maar wel één van de betere uit de reeks.

Gisteren nog eens herbekeken en ik blijf bij mijn mening dat deze film zwaar overgewaardeerd is net als de opvolger. Ik stoor me daarnaast ook meer en meer aan enkele domme beslissingen die doorheen de film genomen worden: Star-Lord die op Thanos begint te slaan net voor ze de gauntlet bijna hebben, Gamora die wel vraagt dat ze zelf neergeschoten wordt maar zelf wel overstag gaat als ze haar halfzus gemarteld wordt, Vision die al veel sneller verlost kon worden van zijn steen, etc.

overweldigende film, na meer dan 2 uur goeie film heel de wereld naar de verdoemenis

Voor mij persoonlijk de beste Avengers van de franchise. Dat komt vooral door het personage Thanos. Zowel visueel als inhoudelijk een erg sterke bad guy. Hij krijgt de nodige ontwikkeling mee en heet met zijn nazi-ideeën een duidelijk doel voor ogen door de wereld een betere plek te maken na eerst de helft van de populatie te elimineren. Voorts komt het personage verder tot ontwikkeling met de liefde voor zijn dochter.

Hier en daar ook een aantal geweldige actiescènes, doorheen de film eigenlijk, zowel in het begin met die Magere Hein en Dr. strange, maar ook het slot is veelbelovend. Visueel ook wel eens de moeite en de CGI zag er prima uit. In zijn geheel niet echt mijn ding, maar in deze kon ik toch wel wat lijn of een boodschap terugvinden. Deridder verwoordt het overigens prima hier enkele posts boven!

But this, does put a smile on my face.

Inmiddels aangebroken bij het begin van het einde, van de Infinity Saga. Een hype waar 10 jaar naar toe werd gewerkt. Een villian die Marvel overduidelijk al heel vroeg voor ogen hadden, dus ook tijd genoeg om hem goed uit te werken. Dat heeft ook geresulteerd in de beste Marvel-film tot nu toe.

Thanos is daarom ook in deze film de ster van de show. Hij heeft een goed uitgewerkt motief en het is geen 13- in- het - dozijn villian. Sterker nog, zijn motieven zijn zodanig sterk, dat je ook gewoon aan de kant van Thanos kunt staan. Het laat je eigenlijk zelfs twijfelen of wellicht ‘The Avengers’ misschien wel niet de bad-guys zijn.

Verder heeft deze film ook een erg sterke balans in serieus en komisch. Af en toe een komische-noot er door heen, zorgt voor wat lucht en dat is erg goed gelukt in deze film. Ook visueel ziet het er weer spectaculair uit en de CGI was wederom van een ongekend niveau.

De battle scènes zijn ook erg sterk. Met name het gevecht op Titan. Tussen Thanos vs. Iron Man, Doctor Strange, Spider-man en de GotG. Doctor Strange vond ik persoonlijk erg tof in die battle.

Maar ook de ‘Wakanda Battle’ was erg tof, met name de comeback van Thor was wel een klein kippenvel momentje.

En dan natuurlijk nog de cliffhanger, dat alle bijgekomen Avengers in rook opgaan was iets geheel onverwachts. Met name omdat je tot dan toe eigenlijk voornamelijk clichés in de MCU bent tegengekomen. Een film waarbij de villian wint, was wel iets onwaarschijnlijks tot dan toe.

8.5/10

Een film voor en door randdebielen. Vreselijkste dat ik gezien heb in lange tijd!

Dan heb je Endgame nog niet gezien…

Disney speelt weer een smerig spelletje waar alle verzamelaars niet blij mee zijn. Nu staat op Disney+ de Imax Enhanced versie van deze film, terwijl er tot nu toe alleen maar widescreen versies waren die gewoon tot 25% minder op het beeld lieten zien. Nu schenen er problemen met de licenties voor Imax te zijn geweest, maar toch blijf je het gevoel houden dat je verneukt bent met alle eerdere releases van deze film.

Noodgedwongen heb ik deze film op Disney+ gekeken vannacht, want ik wil deze film ook thuis in de best mogelijke versie bekijken. Infinity War en Endgame zijn nog steeds de magnum opussen van de hele MCU en ik betrap mezelf er ook op dat ik de twee films elk jaar opnieuw aan het bekijken ben. Infinity War heb ik inmiddels wel vijf keer gezien. Met het betere Imax beeldformaat waar echt nog slechts minuscule zwarte balkjes onder en boven het scherm te zien zijn, is de film een waar genot om naar te kijken. Het is geen gimmick en de film is eigenlijk op z'n mooist sinds ik de film in de bioscoop heb gezien. Als je de versies naast elkaar zet zie je ook pas hoeveel beeld/informatie er verloren gaat door het widescreen beeldformaat. Het is net daarnaast ook net even wat scherper in de nieuwe versie alles en de HDR voegt wel echt wat toe. Normaal vallen CGI elementen door de mand, maar ik heb echt de film op pauze gezet en op alle details gelet. Thanos is echt haar- en haarscherp en zo fotorealistisch. Erg mooi. Hopelijk komt deze versie ook nog een keer naar disc. Dan zou het perfect zijn!

Het geluid blaast ook uit de speakers. Zo erg dat mijn hele bank begon te schudden. Maar achteraf bleek dit niet de film te zijn, maar ik zat gewoon live tijdens de aardbeving in Groningen te kijken vannacht. Maar alle grappen opzij, het is een waar genot. De pacing is perfect. De film kakt nooit in, zit boordevol actie en de personages krijgen nog steeds genoeg tijd om te shinen.

Ik zal nu Endgame maar weer even opzetten. Hopelijk blijft de grond onder mijn huis nu wel stabiel.

Zonder twijfel voor mijzelf de beste marvel film van alle delen. Elke marvel held wordt in deze film meegepakt en samen vormen zij een team met een taak . Tony is voor mij de ultieme hoofdrolspeler in deze film , maar elke superheld speelt een enorm belangrijke/vermakelijke rol in deze film. Dit is het ultieme gevecht , waarin alle films samen komen om de ultieme vijand te verslaan . Ik kreeg echt kippenvel bij meerdere scènes waarin de Avengers en andere superhelden samen moeten werken om thanos te verslaan . 10 /10 voor de actie , de muziek ,het verhaal en de ultieme samenroeping van alle superhelden .

Ik weet dat end game het eindspel is , maar deze film was nieuw en verrassend . End game was ook erg goed , maar een grote herhaling van deze film, vond ik zelf .( met wat aanpassingen natuurlijk .)

Ik heb verder de gehele marvel collectie op dvd , maar dit deel blijft mij keer op keer een goed gevoel geven.

Ik zag uit naar het herzien van deze film. Tot nog toe vallen de herzieningen van de Marvel films me best wel mee. Deze film behoort, samen met Captain America: Civil War, the Avengers en Thor: Ragnarok, tot nog toe tot de beste in de reeks.

Deze film heeft een heel eenvoudig plot, maar wordt goed uitgewerkt. De Avengers proberen Thanos te stoppen met het verzamelen van alle Infinity Stones die hij kan gebruiken om de helft van het universum uit te wissen.
De film zit vol met spectaculaire scènes. Vooral de openingsscène waarin Thanos de Tesseract van Loki steelt en de confrontatie tussen een paar Avengers en Thanos op de planeet Titan maken indruk. Maar ook de scène waarin Gamora wordt geofferd is erg sterk.
Thanos is sowieso een fantastisch goede villain. Niet alleen indrukwekkend sterk maar ook iemand met een missie waarover je in ieder geval na gaat denken.

Visueel is het weer genieten geblazen, de speelduur van een kleine tweeënhalf uur vliegt voorbij, de balans tussen actie, drama en humor is goed waardoor dit wederom een vermakelijke en een boeiende kijkervaring is geweest.
4* stonden en blijven staan.

Als weekend afsluiter nog even wat soepel superhelden Marvel vermaak overigens niet geremd door enige vorm van gebrek aan volgorde. Want Endgame zag ik vorig jaar al op tv en Guardians 3 en Thor:Love and Thunder deze week zelfs nog. Dat maakt mij niet zo heel veel uit, maar ik moet zeggen dat Age Of Ultron wel erg lang geleden was en ik zodoende de ruzie tussen Cap en Tony niet meer wist. Maar ach, lekker belangrijk...

Het begin is echter wel een beetje plotseling tussen Thanos, Thor en Loki waarop de zoektocht naar de Infinity Stones kan beginnen, en daar moeten nogal wat werelden voor worden afgeschuimd. Herkenbaar is van meet af aan het gekibbel en de humor, wel jammer dat Loki al zo snel het loodje legt en Dr. Strange opduikt want dat is toch wel een karakter en verhaallijn binnen het Marvel universum waar ik erg weinig mee heb. Maar ondanks Dr. Strange is de film en ontwikkeling groots te noemen met zo'n beetje iedereen die van stal gehaald wordt voor dit gevecht met the baddest of them all Thanos. Alhoewel, is Thanos wel zo slecht? Enige visie en logische gedachte omtrent het probleem overbevolking kan hem niet ontzegd worden.

Afijn, places to go, worlds to see, de film tilt visueel gezien op van de prachtige creaturen, werelden en planeten met de strijd op Wakanda toch wel als spectaculaire en visueel hoogtepunt. Enige sfeer en spanning kan het geheel niet ontzegd worden net als het briljante gevecht van Quill, Stark, Dr. Strange en Spiderman tegen Thanos op Titan. Niet alleen sterk bedacht maar ook nog met een beetje humor. Het groeit uit tot een bepaalde climax die even goed als te verwachten valt aangezien ik Endgame al gezien had, mij maakt het echter niet uit en vermaakt ten volste. Leuk overigens nog dat ik hier dingen zie die later in Love and Thunder terugkeren zoals het verlies van Loki en de verbrandde rug van Thor.

Al met al blijkt het dat de delen van de The Avengers reeks steeds beter wordt want waar ik het eerste deel wel aardig vond, en Age Of Ultron best oké, vind ik Infinity War en Endgame echt wel heel sterk en het betere Marvel werk.

Avengers: Infinity War

Toch wel benieuwd geworden naar deze film, omdat ik de Guardians trilogie ook wel tof vond en was benieuwd wat er met Thanos was gebeurd. Deze film stelde ook zeker niet teleur, integendeel zelfs. Hij duurde misschien iets te lang, maar tijdens de toffe actiescenes (al helemaal op het einde) ben je dat zo weer vergeten. Ik zei het ook al over die Guardians trilogie, maar dit soort films zijn echt een lust voor het oog en er gebeurt zoveel. Heb er echt van genoten.

Ik zag dat End Game nog langer duurde en dat hij voor sommige mensen echt teleurstelde. Al helemaal na dit spektakel. Toch ben ik wel benieuwd hoe het afloopt.

4 sterren.

Blijft een van de beste Marvel Superhelden films uit het MCU.

Blijft ongelooflijk genieten.

Iedere Superheld heeft zijn prachtige momenten.

Met een fenomenale cast.

En waanzinnige film muziek.

Een power film zo ontzettend goed nog steeds.

Blijft zo genieten.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Avengers Infinity War

Oké, serieus. Jullie weten waarschijnlijk wel dat ik in mijn hoofd al bezig ben met het schrijven van een recensie terwijl een film nog bezig is (en zo niet, dan weten jullie het nu). Dus terwijl de film vorderde sloeg ik mentaal al wat dingetjes op om het over te hebben. Echter toen de film geëindigd was. *Blank* Maar laat ik even graven in mijn hersenpannetje. Wat waren mijn verwachtingen van Avengers Infinity War? Ik verwachte een epic verhaal. Enkele kenners van de Marvel Comics keken vol spanning uit naar deze film, dus de verwachtingen waren hoog. Ik ben groot Marvel fan, maar ik ken niet alle verhalen in de comics en moet na films soms ook even opzoeken wat die onheilspellende post credit scène nou eigenlijk precies inhield. Desalniettemin, ik had wel weer zin in een heerlijke Avengers film en de verwachtingen waren hoog. Onder het mom van de actie #ThanosDemandsYourSilence, en eigenlijk gewoon altijd bij Reviews & Roses, is deze recensie spoilervrij.

zo-veel-personages

Wat ik je met zekerheid kan vertellen is dat als je net hebt besloten in het Marvel Cinematic Universe te stappen, je echt geen bal van alles zal snappen. Er zijn inmiddels zoveel films en zoveel verhaallijnen en zoveel personages; je kijkt óf alles óf je slaat deze filmfranchise over – natuurlijk raad ik je aan om gewoon een megamarathon te houden. In Avengers Infinity War (Part I) zien we héél veel personages in twee en een half uur tijd. En dat is echt fantastisch. Het is ook bijzonder om te zien hoe de eigenheid van de “losstaande” films terugkomt in deze Avengers film. Maar het is ook bijzonder om te zien hoe de compleet van elkaar verschillende personages samenkomen en op elkaar reageren, uiteraard met hier en daar een heerlijk vleugje humor. Grote afwezige in deze film is Ant-Man, maar hem zien we deze zomer alsnog in Ant-Man and the Wasp.

De jacht naar Infinity Stones

In de eerste helft van de film zien we voornamelijk waar alle personages die in Avengers Infinity War opduiken momenteel uithangen. Met zoveel personages kan het ook niet anders dat je op een snelle, maar makkelijk volgbare – mits je alle films dus hebt gezien – manier een rustige introductie ziet. Al hoewel… Er zitten wel wat actievolle, en vooral ook “is dit echt, of komt dit straks gewoon weer goed”-momentjes in. De tweede helft van de film zit boordevol actie. Op diverse plekken in het universum vechten onze helden voor, naja, het universum dus. Immers deze hele film draait om Thanos die op jacht is naar de zes Infinity Stones om zo genocide te plegen en het universum te “redden”.

Een collectief ‘What the f***’

Maar goed. Even terug naar mijn allereerste alinea. De film was afgelopen, en mijn mond was tot aan de vloer open gezakt. Mind is blown! Qua sfeer is de film relatief zoals we van deze films gewend zijn. Maar laat me je zeggen dat dit absoluut de meest gewaagde Marvel film is. Het is niet perse de beste, maar wel een hele leuke, en vooral bijzondere dus. Er ging werkelijk een collectief ‘What the f***’ door de zaal. Echt, holy cow… Ik kan niet wachten tot mei 2019 en de volgende Avengers film uitkomt. Serieus jongens, ik kan echt niet wachten. Oké, als ik dan even één dingetje mag noemen waar ik mij de afgelopen tijd aan erger? Die geanimeerde slechteriken. Als ze in een game zouden zitten, zou ik zeggen dat ze echt bijzonder goed gemaakt zijn. Maar voor een film zou het “echter” kunnen. Vooral een bepaalde vrouwelijke slechterik vond ik echt té geanimeerd, terwijl je met een goede make-up artist een veel natuurlijker resultaat zou kunnen opleveren.

Conclusie

Avengers Infinity War is een film boordevol personages uit alle achttien voorgaande films. Het is fantastisch te zien hoe personages die elkaar nog nooit hebben ontmoet nu kennis met elkaar maken. Of oude bekenden elkaar weer terugzien. De film zit boordevol actie. Maar het meest bijzondere aan deze film is dat ze mij – en het grootste deel van de zaal – voor het eerst in Marvel Cinematic Universe geschiedenis werkelijk hebben weggeblazen met onverwachte wendingen. De makers hebben hiermee een gewaagde zet gedaan die gek genoeg zeer welkom was. Dusdanig mindblowing dat mei 2019 echt nog véél te ver weg lijkt; ik kijk enorm uit naar de nog naamloze volgende Avengersfilm.

Uitstekend spannend verhaal...

Uitstekend acteerwerk....

Prachtig 3D HD kwaliteit....

Uitstekend achtergrond muziek, Dolby 7.1...

Uitstekend camerabeweging....

Zeer moeite waard....

Ben benieuwd voor de volgende verhaal...

Top!!