X-Men: The Last Stand (2006)

Ondanks de interessante delen in de film duurt het allemaal toch net iets té lang. En dat stoort me nu al vaker tijdens de Marvelreeks.. Jammer.

Goeie film

Oooh, het eerste wat ik me bedacht na het zien van DoFP was dat dingen als The Fight on Alcatraz nooit zijn gebeurt. Dat was een hele opluchting, want dat betekent dat Arclight, Psylocke, Callisto, Quill, Phat, Glob, Ash, Vanisher, Anole, Spike etc. niet meer dood of depowered zijn. Erg fijn!

Niet best, met name door het wat rommelige plot en niet al te beste cast. Vooral Vinnie Jones en Ellen Page waren bagger. Ondanks dat is het toch weer erg vermakelijk. 3*

Het minste deel van de X-men films maar toch nog vermakelijk. Het is allemaal te veel en te druk. 3.5 ster.

Een aantal weken na de twee voorgangers ook dit derde deel uit de trilogie herkeken, en net als bij de vorige twee heb ik genoten. Ik heb wel wat op- en aanmerkingen en er zijn een aantal dingen die ik echt ontzettend jammer vind:

- een groot deel van de personages uit de vorige films zien we nauwelijks terug. In veel gevallen is dat echt onbegrijpelijk. Zo was Rogue voor mij hét symbool van de mutant met identiteitscrisis, en je zou denken dat zij veel aandacht zou krijgen nu er een geneesmiddel gevonden is - in plaats daarvan zien we Iceman schaatsen met een ander. Rogue heeft een korte scène met Wolverine, waarin we de surrogaat vader-dochterrelatie uit eerdere delen heel even terug zien. Dat smaakt naar meer!
- schandalig, wat er met Mystique gebeurt. Na de belangrijke rol die ze in de vorige films speelde wordt ze nu wel heel snel en gemakkelijk afgedankt! Ze verdiende een beter einde. Dit is misschien wel mijn grootste frustratie in de hele trilogie.
- Cyclops is al niet een heel veel beter lot beschoren. Pfff.
- waarom ineens al die aandacht voor Jean Grey? Van mij had ze dood mogen blijven; met het idee van een geneesmiddel voor mutanten had je ook al een prima verhaal in elkaar kunnen zetten.

Zonder die dingen zou The Last Stand een uitstekende film zijn geweest. Gelukkig zijn er ook genoeg pluspunten waardoor 'ie toch nog prima door de beugel kan:
- Jean Grey had er niet in gehoeven van mij, maar de manier waarop ze er weer uit gaat is schitterend.
- Magneto! Hij deelt bij dezen officieel de positie van mijn favoriete schurk met Darth Vader. Hij is precies de juiste combinatie van gekweld en episch. Na het ongemakkelijke bondgenootschap met de X-men in X2 verhardt Magneto zich in dit deel en keert zich tegen hen, voornamelijk door de dramatische dood van Charles Xavier natuurlijk. Hoewel Magneto nog niet eerder zo schurkachtig is geweest, slaagt hij er niet in mijn sympathie te verliezen. Dat lukt niet als je zulke epische dingen doet en in de vorige films zoveel krediet hebt opgebouwd. En net zoals de dood van Darth Vader tragisch is, is de 'dood' van Magneto dat ook. Het is ongetwijfeld beter voor de wereld als Eric Lehnsherr niet langer in staat is 'bruggen te bouwen', maar toch vond ik, zijn ontredderde blik ziende (staande ovatie voor Ian McKellen hier), het meer een tragedie dan een overwinning. Maar gelukkig kan hij nog schaken...
- zoals het hoort in een laatste deel van een trilogie gaan de dingen nu écht goed fout. En dat begint heel subtiel: als je van je mutatie af wilt, kun je geheel vrijwillig een spuitje komen halen. Voor je het weet lopen de zaken uit de hand, resulterend in een burgeroorlog-achtige confrontatie. Zo hoort dat.
- weinig te klagen over de actie en SFX. De jonge versies van Magneto en Professor X zagen er weliswaar niet zo fraai uit, maar de rest (Storms weermanipulatie, Magneto's brugmanipulatie en Dark Phoenix in actie) is helemaal prima.
- een aantal kleine, maar mooie scènes: het jongetje dat zijn vleugels er probeert uit te snijden, Beast met de mutant die hem even weer 'normaal' laat zijn. En misschien wel mijn favoriete moment: de allerlaatste seconde voor de credits.

Misschien zou ik meer teleurgesteld zijn geweest als dit het einde van de X-men was geweest. Ik ben echter bijzonder enthousiast over First Class (en wil Days of Future Past nu ook heel graag zien) dus The Last Stand is nog niet het definitieve eind. Ik heb genoten van deze film, maar vooral omdat ik echt niet blij ben met hoe er is omgegaan met Rogue en Mystique, krijgt hij toch een halfje minder dan zijn voorgangers. Maar wie weet wat Days of Future Past nog gaat rechtzetten..?

X-Men: The Last Stand

Dit derde deel is een beetje rommelig. Er zijn te veel personages en die krijgen te weinig tijd om indruk te maken. Het verhaal rond het medicijn dat de mutanten kan “genezen” is interessant en ook de meeste acteurs en actrices zijn weer in topvorm. Ian McKellen, Hugh Jackman, Patrick Stewart, Famke Janssen, Kelsey Grammer, Anna Paquin, Halle Berry…. aan de cast ligt het niet. Maar waarom er zoveel nieuwe personages in zitten terwijl sommige oude (Roque, Cyclops, Storm, Mystique) een marginale rol spelen is voor mij onbegrijpelijk. Vooral Roque en Mystique zijn interessante karakters die wat meer aandacht hadden verdient. Met de actiescènes zit het wel goed. De scene in het huis met Magneto, Jean Grey en Charles Xavier, Magneto die even de Golden Gate Bridge optilt en het laatste gevecht zijn prachtig gedaan. The Last Stand heeft een intrigerend uitgangspunt maar jammer genoeg is het door het rommelige plot en de overvolle cast een beetje een bende. Een vermakelijk bende dat dan weer wel.

Nog een en dan heb ik de gehele reeks gehad en ik moet bekennen dat ik het een leuke serie films vond, wel veel op elkaar gelijkend maar ach........een leuke avondbesteding.

Er zijn in mijn ogen veel slechtere actiefilms, goed begrijpen "in mijn ogen", en deze sprong er positief met de hele reeks boven uit! In mijn ogen goed, dus een 7*.

Na een lange tijd ook maar is deel 3 bekeken uit de X-Men reeks, en ook dit deel heeft me weer erg goed weten te vermaken. Net als de vorige delen was het acteerwerk weer prima en ook leuk om weer een aantal nieuwe acteurs in dit 3e deel te zien. Zoals Vinnie Jones, Ellen Page en ik vond het helemaal een verassing toen ik opeens Ben Foster in beeld zag. wel jammer dat hij maar een kleine rol heeft in de film.

Daarnaast was de actie en vooral de SFX zeer tof om naar te kijken. Wel vond ik het verhaal ietsjes minder als het vorige deel maar nog steeds een dikke voldoende.

Ook dit deel een 3,5*

Tot nu toe heeft deel 2 mij het meest weten te vermaken maar ik ben zeer benieuwd naar de volgende delen.

Ik ben een stuk minder enthousiast en haal er na herziening nog een halfje vanaf: enorm contrast met m'n 4,5* voor X2.

Alles wat Singer zo mooi had opgebouwd in de eerste twee delen wordt hier genadeloos afgebroken. De introductie van slechte acteurs als Ellen Page (brrr...) en Vinnie Jones (brrrrrr...), de ondergang van cruciale karakters - of toch niet, een zéér rommelige opbouw, nagenoeg geen karakterontwikkeling - ik kon er maar moeilijk doorheen komen.

De effecten - vooral die met de brug - waren (uiteraard met zulke budgetten) wel goed en het oude deel van de cast deed het prima, ondanks dat ze zwakke dialogen in de mond gelegd kregen. Daardoor krijgt de derde X een lichte onvoldoende van me in plaats van een dikke. Het kwaliteitsverschil met de eerste twee delen is echter enorm.

X-men The last stand is een goed plot!

Het leuke is dat x-men nieuwe leden erbij heeft. Jammer dat cyclops eruit is.

De nieuwkomers Beast, Shadowcat, Colossus, Iceman en Angel maken het leuk.

De nieuwe superschurken Juggernaut en Pyro zijn een leuk extraatje.

een leuk vervolg weer.heb me prima vermaakt met de hele reeks.

Dit is het derde deel van de X-men reeks alweer, dit keer niet onder handen genomen door Bryan Singer maar dit keer door Brett Ratner. Het maakte geen groot verschil alleen hoop ik en denk ik dat Brett wel op de set verscheen ?. Dit derde deel heeft me vermaakt, eigenlijk vrijwel net zoveel als het tweede deel gedaan heeft en er zit eigenlijk maar heel weinig verandering in. Toch vond ik deze film qua actie een tikkeltje sterker en ook wat beter waar het tweede deel voor mij vooral informatief een hoogstandje had. We komen nu aan de echte ‘actiehelden’ scénes waar de X-men tegen hun vijand Magneto en het leger moet gaan vechten.

Qua CGI zit het weer gewoon goed, en bevalt de film me op dat vlak weer prima. Toch kon de film sommige scénes wel wat beter en sterker brengen en vond ik qua setting de film nog wel mee vallen, leuke bosscénes zitten er dan nog wel tussen en natuurlijk de brug van San Francisco niet te vergeten.

Logan: “This isn't training anymore, guys. This is the real deal... You may never come back.”
Bobby Drake: “Logan, we're not kids anymore.”

De cast in deze X-men film is eigenlijk gelijk aan. Hugh speelt weer een perfecte rol van Logan en word zo langzamerhand toch wat meer naar voren getrokken, waar hij altijd al een best belangrijke rol had was hij wederom weer aan het schijnen in deze film. Famke speelt ook weer een leuke rol van Jean die nu voor de vijandige kant begint te kiezen omdat ze over gehaald word door Magneto. En voor de rest deed iedereen het goed.

We openen de film wederom met een mooie actie scéne, waarna we snel overschakelen naar een jochie in de badkamer die iets op zijn rug blijkt te bewerken en wanneer zijn vader alle messen etc. weg probeert te werken. Het lijkt er op dat het jongetje ook een mutant is en hij heeft vleugels op zijn rug die hij er af probeert te halen, dit gaat niet en een paar jaar later komt hij ook op de school van Charles Xavier.

Daarna zien we Scott bij het water wanneer hij gek word van een bepaalde stem. Wanneer Jean uit het water kwam zetten was het uiteraard even schrikken, maar al snel blijkt het duidelijk dat er iets niet snor zit bij Jean en blijkt haar krachten een verkeerde werking te hebben. De professor legt het later duidelijk uit wanneer ze Jean naar het hoofdkwartier hebben gebracht (Scott is hiervoor al overleden), en het blijkt dat Jean één van de sterkste mutanten is die rond loopt. Eenmaal in het hoofdkwartier richt ze ook een schade aan en zien we dat Jean al snel over stapt naar de gevaarlijke Phoenix.

Onder tussen werkt Magneto aan een leger, een leger die er voor moet zorgen dat het middel waarmee mutanten hun mutatie kwijt raken te vernietigen. Ze vallen post aan die dat aanbieden aan mutanten en even later werken ze aan een heel plan om zelfs een inrichting aan te vallen waar een jongen leeft die er voor kan zorgen dat mutanten hun krachten kwijt zijn wanneer ze bij hem staan.

Er na volgen nog een paar kleine scénes en zien we de scéne waar het Amerikaanse leger overstapt op wapens gemaakt van plastic en hierin zitten pijltjes met een serum die er voor zorgt dat de mutanten hun mutatie kwijt raken, ik weet niet of het voor altijd werkt of voor maar even.

Daarna zien we snel wanneer het leger van Magneto de aanval in zet op Alcatraz, dat is de plek waar het jongetje gevangen zit. Magneto werkt met zijn krachten de brug een negentig graden bocht naar rechts om zo bij Alcatraz te komen waar ze het laboratorium aanvallen waar het jongetje zit. De aanval gaat alleen niet zoals gepland aangezien het leger hun beschiet met het serum. Tot de X-men aankomen, het jongetje bevrijden en zelfs Magneto zijn krachten kwijt raakt door het serum. Ook Jean is overgestapt naar de kant van Magneto (ook wel als Phoenix) om mee te vechten met hem. Ze plant de laatste aanval voor die zo heftig is dat alleen Logan haar nog kan vermoorden. Dit doet hij ook en daarna eindigt de film met een mooie cliffhanger, aangezien Magneto probeert een pion omver te krijgen met zijn krachten en de pion beweegt weer een beetje.

Al om al, een redelijk leuke zit en ik heb me prima vermaakt met deze film. Op naar de volgende want nu zit ik er lekker in en ik kom er denk ik ook weer moeilijk uit. Alleen snel even kijken voordat ik me weer bedenk ?.

3.5*

Lollig.

Als een van de weinige vond ik dit echt een stuk beter dan deeltje 2. Dat ligt hem vooral in visueel gebied, qua verhaal is het hetzelfde. Sommige personages stralen wat meer charme uit, zoals de Wolverine maar Grey straalt nog steeds weinig uit.

Soms wat rommelig, maar de effecten zien er echt veel beter uit. Soms nog wel wat stroef (voorbeeld rondtollende Halle Berry maar het is allemaal wel vermakelijk genoeg en soms lollig genoeg. Juggernaut vond ik erg grappig soms.

Jammer dat Rogue haar charme is kwijtgeraakt, ook Iceman mist het een beetje. Voor de rest best leuk, op naar de andere delen.

Evolution ends

''X-men: the last stand is één en al actie met spectaculaire special effects; een ware natuurkracht die je steil achterover doet slaan!'' bovenstaande tekst staat triomfantelijk op de DVD hoes vermeld. Of deze kreet ook klopt?

Na een sterk verouderd eerste, en een nog fier overeind staand tweede deel, kon het met dit laatste deel alle kanten op. De eindconclusie is dat deze qua kwaliteit eigenlijk precies tussen de eerste en de tweede film inzit. Met name de eerste helft van de film vond ik tof, terwijl ik de tweede helft hoofdzakelijk een zooitje vond die de oorspronkelijke trilogie als een nachtkaars uit lijkt te laten gaan. De ''grote veldslag'' ziet er goedkoop en rommelig uit, en de effecten zijn in dit deel vaak ook alweer behoorlijk verouderd. Niet zo erg als in het eerste deel, maar er is duidelijk te overdadig met de computer gewerkt. Vanaf het moment dat Magneto de Golden bridge als transportmiddel gaat gebruiken gaat het bergafwaarts met de film en wordt het er in de resterende speeltijd ook niet beter op. Dit is jammer aangezien meerdere scènes in de eerste helft nog behoorlijk sterk waren, zoals de scène waarbij Charles en Magneto Jean als de ''Dark Phoenix'' opnieuw in haar ouderlijk huis op gaan zoeken.

Het zorgt ervoor dat je in de eerste helft makkelijker over bepaalde irritatiepunten heen kijkt. Zo verzachtte de spectaculaire ontsnappingspoging van Mystique, het daaropvolgende moment dat ze zo gemakkelijk uit het verhaal geschreven wordt, terwijl dit juist een van de gaafste mutanten was. in de tweede helft zijn alle scènes opeens een stuk rommeliger en goedkoper waardoor het gebrekkige script opeens veel meer als een doorn in het oog springt, waar dit eerst nog redelijk goed gemaskerd werd. De gebrekkige karakterontwikkeling en personages die opeens tot bijrollen gedegradeerd worden (zoals Storm en Rogue), vallen dan ook nog meer op.

Des te meer is het jammer dat dit derde deel, niet ook door Bryan Singer werd opgepakt, aangezien hij net zo lekker op gang was gekomen met het tweede deel. Tóch nodigt dit gebrekkige deel wel uit om de rest van de reeks ook op te pakken. Al is het alleen maar om te ontdekken hoe Charles Xavier het hele gebeuren alsnog overleefd blijkt te hebben.

3,0*

Na het zien van X-Men: The Last Stand hoopte ik dat Bryan Singer maar snel weer terug zou keren naar de franchise. Toen deze X-Men: Days of Future Past maakte was ik daar helemaal overtuigd van. Maar goed, uiteindelijk maakte Singer het afgrijselijke X-Men: Apocalypse. En vergeleken met die film is zelfs X-Men: The Last Stand een sterke X-Men film.

De vorige twee X-Men films hadden een enorm sterke openingsscène. In The Last Stand openen we met het lachwekkende - en een tikkeltje angstaanjagende - gezicht van Patrick Stewart, met de computer jong gemaakt. En daarna gebeuren er een hele hoop dingen. X-Men: The Last Stand mag dan korter zijn dan zijn voorganger X2, maar er gebeurt tien keer zoveel. We krijgen een hoop nieuwe personages. Zo is Ian McKellen terug als de grote schurk en hij gaat de strijd aan met een leger inwisselbare mutanten. Een stekelvarkenjoch, een dame die in haar handen kan klappen, een gast die zich kan vermenigvuldigen … allemaal vrij inwisselbare figuren, die puur voor wat actie van stal zijn gehaald. Waar we in de vorige films een Bruce Davidson of Brian Cox kregen als schurk, krijgen we hier Vinnie Jones als ‘The Juggernaut, bitch’. Dat zegt volgens mij genoeg over welke richting Brett Ratner met de franchise op is gegaan.

En niet alleen op het gebied van de schurken zien we een hoop oninteressante nieuwe gezichten. Zo zorgt ene Kitty in het kamp van de helden voor een suffe driehoeksverhouding tussen haar, Bobby en Rogue. Waarom Rogue nog steeds in deze films zit mag Joost weten, ze is sinds de eerste film al niet meer van belang. Daarnaast krijgen we af en toe scènes met Ben Foster en zijn vleugels. Totaal onnodige rol. De enige oprechte sterke toevoeging was Kelsey Grammer als Beast; die casting kwam enigszins in de buurt van het niveau McKellen, Stewart en Jackman. Verder kent X-Men: The Last Stand vooral een hoop actie en eerlijk is eerlijk, die actie is hier en daar best prima. Het verveelt in ieder geval niet om een stel mutanten met allerlei superkrachten met elkaar op de vuist te gaan en hun eigen krachten te benutten. Alsnog is X-Men: The Last Stand geen sterke film. Verre van, zelfs.

3 sterren.

Een pak minder dan de eerste twee delen, misschien ook omdat Singer niet meer aan het roer stond van dit derde deel. Zeker niet superslecht, want al bij al blijft de X-Men saga best een interessant uitgangspunt hebben waarbij de angst/het onbegrip en de strijd tussen mens en mutant centraal blijft staan. De "mutant" kan je dan met een beetje fantasie steeds als een soort metafoor zien voor hedendaagse meer realistische bevolkingsgroepen.

Steeds gaat het om hetzelfde. Actie en reactie. Magneto kan het maar moeilijk verkroppen dat mutanten ongelijk worden behandeld en trekt op oorlogspad om het ongelijk van de mens er nog eens goed in te wrijven. Wederom weer veel nieuwe personages met heel wat leuke giften, maar op den duur wordt het wel heel onoverzichtelijk.Ik vond het plot dit keer ook vrij goedkoop. De labiele Jean is één ding, maar het serum is ineens wel erg effectief en doeltreffend. Alsof het allemaal zo makkelijk moest gaan.

Maar de film kent gelukkig een aantal leuke scènes zoals steeds de geweldige Mystique of het zwevende huis. Fijne actiemomenten die zeker niet vervelen. Alleen ontbrak het aan een degelijk plot. Nipte voldoende wat mij betreft.

Ik heb in de afgelopen dagen de X-men films herzien, maar niet op volgorde van release, maar op verhaallijn. Heb ze dus in de onderstaande volgorde gekeken.

01 X-Men Origins Wolverine (2009)

02 X-Men First Class (2011)

03 X-Men (2000)

04 X-Men 2 (2003)

05 X-Men Last Stand (2006)

06 The Wolverine (2013)

07 X-Men Days of Future Past (2014)

08 X-Men Apocalypse (2016)

09 Logan (2017)

Op 6 juni 2019 komt X-Men: Dark Phoenix (2019) uit, maar weet niet of deze aansluit op Logan of verhaaltechnisch ergens tussen de andere films valt.

Een meer dan waardig slot van wat toentertijd kennelijk als een afgeronde trilogie werd gezien, hoewel die aller-aller-allerlaatste seconde... Sterk plot, goed spel, fantastische FX. De hoogtepunten zijn voor mij de enorme inventiviteit bij het verzinnen en uitbeelden van de mutaties (het letterlijk uitschrijven van een collegedictaat met een hand die enkel boven een schrift zweeft, de enorm dikke Phat die opeens krimpt om tussen twee anderen op een stoel te passen, Regeneration Man), de mooie manier die Magneto verzint om Alcatraz te bereiken (en de humor van wat die vrouw in haar auto daarna doet), de veldslag op Alcatraz, en het prachtige duel tussen Phoenix en Xavier met fantastische FX (dat gezicht van Phoenix!). Maar ook de details vallen op: de achteloosheid waarmee Magneto Mystique wegschuift, het morele dilemma (heeft iedereen niet het recht om zich op welke manier dan ook van vervolging te vrijwaren?), de prachtige tinten paars en scharlaken waarin Phoenix zich hult (en in combinatie met haar haarkleur staat die kledij haar echt uitstekend), en het geweldige spel van Famke Janssen. En leuk om Ben Foster nu eens in een sympathieke rol te zien. Mooie afsluiting en afronding van de eerste drie films.

Niet beter dan de voorgaande X-Men films, wel mooie speciale effecten en de muziek is ook wel goed. Het verhaal kan me echter niet echt boeien, met al die intriges en dat sentimenteel gedoe. Het team mutanten dat Magneto rond zich schaart is maar povertjes, behalve die jongen die zich kan vermenigvuldigen, dat ziet er wel leuk uit voor een keertje. En ook Magneto zelf die de weg vrijmaakt door alle auto's opzij te schuiven. De Wolverine is niet zijn stoere zelf in deze film, hij is dan ook beter in zijn 'standalone' films. Famke Janssen is wel weer erg leuk, ook al ziet ze er minder aantrekkelijk uit met die rode haren! Maar als zij haar krachten echt laat zien, zitten we al 90 minuten in de film en is het te laat om de film alsnog te redden.

"You can let me out of here, I need to pee!"

En op voor deel 3, een film waar ik eigenlijk niet zoveel meer van wist, en een film die naar een grootse apotheose toe lijkt te werken en daar maar deels in slaagt. Sterker, de film lijkt te graag indruk te willen maken en boet daardoor vooral op het einde een beetje door in.

Sterk is het begin met de oorsprong rond Jean, net als haar terugkeer en alle problematiek rond haar karakter. The Rise of The Phoenix was in The Animated Series regelmatig een groot onderwerp en destijds, rond de tweede film, was ik erg verbaasd dat ze al zo vroeg deze troef uitspeelden. Redelijk is het verhaaltje met het middel, beter zijn weer de veelvoud aan bekende personages en bijvoorbeeld de simulatie met de sentinel. De sentinels waren tevens een vaak voorkomende vijand in the animated series.

Leuk is de gebruikelijke cameo van Stan Lee , Jubilee is niet erg prominent, maar opzich wel van de partij, we hebben de introductie van Juggernaut, Beast en één X-men van het eerste uur, namelijk Archangel. Jong koppie heeft Ben Foster daar nog. De actie en spektakel is bij tijden wijlen grandioos, met name de scene in Jean's ouderlijk huis is fenomenaal, maar ook de Golden Gate mag er zijn en verder valt de sfeer vooral rond Jean regelmatig op als duister en grimmig.

Gaat lekker zou je zeggen. Contender voor beste X-MEN film tot nu toe, denk je dan bijna. En het antwoord daarop is ja en nee. Want tot aan Alcatraz maakt The Last Stand een uitstekende indruk om zich vervolgens tijdens dat eindgevecht eigenlijk een beetje te verliezen in een niet zo interessant rommeltje. De film lijkt daar indruk te willen maken met een warzone tussen drie partijen en slaagt daar eigenlijk helemaal niet in. De inzet het kind met het gen, de partijen vechtend voor wat voor hun het beste is, de mens er wat hangend tussen in.

Het is net die eindfase die X3 een fractie naar beneden trekt ten opzichte van X2. Desondanks verveelt dit nooit en is deze trilogie heerlijk vermaak. Toch blijft de beste tot nu toe X2.

Deze film heeft weer geweldige special effects en genoeg actie, leuk om naar te kijken, prima vermaak.

”I’m the Juggernaut you bitch!”

Matig slot van deze trilogie. Wat mij betreft door het eind gevecht net iets beter dan het eerste deel, maar plot-wise is het heel erg rommelig en beetje van hak op de tak verhaal.

Ik vond de opzet van allerlei vetes, sowieso vrij matig uitgewerkt over alle delen. Ik begrijp namelijk nog steeds niet wat ‘Pyro’ nou heeft tegen Bobby of wat überhaupt nog de toevoeging was van Rogue in dit deel? Of alle belachelijk slechte romances.

Verder waren er ook weer ontzettend veel domme dingen in deze film. Vinnie Jones als ‘Juggernaut’ is echt zó dom, dat ik me eigenlijk bijna beledigt voel.. Dat idiote helmpje en de belachelijk slechte dialogen die hij heeft. Lijkt wel of hij rechtstreeks uit een Nickelodeon serie komt. Ben Foster als ‘Angel’ zag er ook enorm belachelijk uit en begrijp ook eerlijk gezegd de toevoeging van dat personage nog niet helemaal.

Verder vond ik het gehele plot rondom Jean als ‘Phoenix’ erg slecht uitgewerkt en haar ware krachten hebben we eigenlijk ook nog geen eens gezien.. Met name de scène waar ze dan uiteindelijk sterft, is wel echt belachelijk corny..

Kelsey Grammer als ‘Hank McCoy/Beast’ vond ik wel een sterke toevoeging. Ik vond het wel een fijn personage namelijk die wat zekere charisma op het scherm bracht. Verder was ‘Storm’ ook wat beter hier, maar nog steeds zien we weinig van haar krachten in de films wat toch minder is. Hoe snel ‘Mystique’ hier uiteindelijk word afgedankt, vind ik ook 3x niks. Ze Was namelijk een vrij prominent personage door de gehele trilogie heen, maar lijkt eigenlijk héél erg geforceerd uit het verhaal te zijn geschreven, jammer genoeg..

Matig slotstuk, van deze matige trilogie als je het mij vraagt. Op Wolverine, Mystique, Storm en Beast na. Vond ik het eigenlijk allemaal vrij domme personages met weinig uitstraling. Magneto had nog wel wat dankzij McKellen, maar dat idiote helmpje doet het allemaal toch een beetje af. Overigens las ik ook ergens hier, dat iemand het personage van Ellen Page irritant vond, maar dat vond ik niet het geval. Vond haar personage best oké eigenlijk.

5.5/10

Verlaagd van een 4,5* naar een 3,5*. Gemiddelde gelijk 0,1 punt gedaald. En volkomen terecht. Minste deel van de trilogie, maar nog steeds vermakelijk hoor. Zo'n 12 - 15 jaar geleden voor het eerst en laatst gezien. Had er wel weer zin in.

De minpunten... geen Scott (magere dood), Mystique (geen terecht einde), Roque en weinig Xavier. Slappe terugkomst van Jean (door een straal in het water). Wel een gave nieuwe kant van haar personage om te zien.

Daarvoor krijgen we in de plaats Ellen/Elliot Page. Die in de eerste twee delen niet eens mee deed. In dit deel voegt ze niks toe, nauwelijks achtergrond en haar krachten krijgen we nauwelijks te zien. Pas op het einde zag ik wat ze kon en welke krachten ze überhaupt had. En pas veel later merkte ik op dat ze dat kind vervangt dat door muren loopt.

Nog steeds een hele goede film.

Met een fantastische cast.

Met indrukwekkende momenten.

Een spannende en fantastische derde X men film.

Ook heeft deze film, enige ontroerende momenten.

Wat deze film versterkt in zijn verhaal.

Ook de film muziek is mooi.

En prachtige special effecten, ondanks deze film iets ouder geworden is, schiet deze film voor de technieken van toen, niet te kort.

Oké einde van een matige trilogie. Reputatie van de minste film in de trilogie te zijn, maar ik zie niet zo heel veel verschil eigenlijk. Qua actie is het eigenlijk misschien zelfs de beste. Zoals vaker bij superheldenfilms vind ik het allemaal wel te overdreven, maar het is goed in beeld gebracht. Ik denk persoonlijk dat ik niet zo een fan ben van superheldenensemblefilms dus heb een vermoeden dat de Deadpool & Wolverine films me beter zouden moeten liggen, omwille van meer focus op 1 ster of held. Nu is het allemaal chaotisch met honderden mutanten en vrij velen die veel in beeld komen, maar waarvan je bij de meesten amper achtergrond hebt. Iets waar andere ensemblefilms ook mee sukkelen, al heb ik het gevoel dat men dat bij de Avengers of GOTG beter doet omdat daar de karakters al hun eigen films hebben of het bij GOTG ook gewoon om dezelfde vier gaat vnl. .

Maar het zijn wel kritiekpunten die niet uniek zijn aan het laatste deel. De voorbije twee delen sukkelden daar ook al mee, en vadertje tijd heeft wat mij betreft zelfs iets meer toegeslagen bij die twee films. Ik vond deze makkelijker wegkijken dan deel één en deel twee.

De eerste twee delen had ik al eens eerder gezien, deze nog niet (alsook geen enkele van degene die nog volgen, maar die ben ik wel van plan om te kijken).