Star Wars: Episode VI - Return of the Jedi (1983)

Boba Fett? Boba Fett? Where?

Met Return of the Jedi ben ik aan het laatste deel van de originele trilogie gekomen. De afgelopen weken een herziening gedaan met de originele bioscoopreleases en het valt op dat het vooral A New Hope is die te lijden heeft gehad onder de wijzigingen van George Lucas. Bij de twee andere delen zijn het toch vooral gewoon een aantal esthetische ingrepen terwijl bij A New Hope Han Solo wat om zeep werd gemaakt. Dat neemt niet weg dat ik toch over het algemeen de originele versies prefereer en erg blij ben dat ik ze eindelijk eens heb kunnen zien zoals ze oorspronkelijk bedoeld waren.

Al is het maar omdat ik sowieso geen fan ben van het soort wijzigingen zoals het toevoegen van Hayden Christensen aan het einde met de force ghosts. Dat zijn wijzigingen waarmee je de kijker gewoon compleet uit de film haalt. In ieder geval wel merkwaardig om te zien hoe Lucas en de zijnen het blijkbaar ook nodig vonden om bepaalde scènes qua effecten omhoog te trekken. Zo heeft de Sarlacc Pit wel een flinke upgrade gekregen maar het is juist dat knullige dat me wel charmeert aan de originele versie. Ook gewoon heel die manier waarop Boba Fett aan zijn einde komt. Een personage dat (toegegeven: wel pas naderhand) uitgroeit tot één van de meer iconische Star Wars figuren en hier precies in een slapstick film lijkt te zijn terecht gekomen en door een misverstand over boord wordt geduwd. Verder is Return of the Jedi wat een herhaling van zetten van A New Hope met onder andere die nieuwe Death Star maar het werkt beter dan de gebeurtenissen uit Empire Strikes Back omdat Han, Leia en Luke hier terug meer samen zijn. Qua timing niet altijd even goed (de dood van Yoda bijvoorbeeld had evengoed bij de voorganger kunnen passen) maar je krijgt er genoeg voor in de plaats.

Jabba the Hut blijft een heerlijk personage en noem het nostalgie, maar ik ben fan van de Ewoks. Misschien wel omdat ik vroeger als kind hun dorp had en daar veelvuldig mee heb gespeeld. Er is gewoon iets schattigs aan die kleine pluizenbollen en bijvoorbeeld die interactie tussen Wickett (die vreemd genoeg nooit zo wordt benoemd) en Leia is wel fijn. Return of the Jedi kent naast Jabba ook een paar (semi) nieuwkomers zoals Ian McDiarmid als Palpatine. Stuk voor stuk geweldige personages en verder blijft de oude vertrouwde kern ook overeind staan. Er is gewoon iets erg fijns aan die wisselwerking tussen Mark Hamill, Harrison Ford en Carrie Fisher maar ook onder andere Billy Dee Williams weet te overtuigen met zijn meer uitgebreide rol als Lando Calrissian. Verder nog een aantal cameo's (onder andere Alec Guinness die nog eventjes terugkeert als Obi Wan Kenobi, toch straf terwijl hij af en toe wat laatdunkend over de reeks deed) die het ook wel goed doen bij mij.

Ik denk dat ik er een wat vreemde volgorde op nahoud doordat ik A New Hope nog altijd de beste vind, dan gevolgd door Return of the Jedi en dan pas Empire Strikes Back maar ik heb wel zin om ook de prequel trilogie eens te gaan herkijken. Met uitzondering van deel 3 verwacht ik daar niet veel van, maar misschien bevalt het me meer dan ik nu verwacht. Ook daarna de nieuwe trilogie maar eens (her)kijken, wegens omstandigheden heb Rise of Skywalker indertijd gemist.

4*

Ook deze als derde gemaakte Star Wars film is een stuk beter dan A New Hope. Maar iets minder dan zijn directe voorganger. Dat de verouderde technieken in verschillende actiescenes enigszins op de lachspieren werken nemen we voor lief. Want het universum met zijn bonte verzameling aan goede en kwade wezens is wederom erg vermakelijk. Daarbij worden alle verhaallijntjes en vraagstukken netjes afgehandeld, zoals het een sluitstuk betaamd.

Vooral de strijd waarin Luke met zijn vader beland, -zwicht hij uiteindelijk voor de Dark Side of niet?-, was interessant.

Return of the Jedi is niet voortdurend even boeiend, maar een echt saai wordt het nooit.

Conflict aan het eind blijft nog steeds erg goed!

La Grande Finale. De eeuwige strijd tussen goed en kwaad. In a Galaxy far far away...
Ergens aan het begin zit een klein stukje, in het huis van Jabba de Hutt, waarin Bib Fortuna iets zegt dat verdacht veel lijkt op 'He's gay..', hiermee C-3PO bedoelend die naast hem staat, en vervolgens zie je Prinses Leia instemmend knikken. Heeft Lucas er vast en zeker als grapje ingestopt, maar het viel me nu pas op haha..
Luke Skywalker, die een wel erg oubollig kapsel heeft deze episode, heeft zijn opleiding tot Jediridder inmiddels succesvol afgerond en zijn leermeester, de ouwe spruit Yoda, blaast in een emotionele scène zijn laatste adem uit..
Complimenten voor het acteerwerk van Kenneth Colley als Admiraal Piett, de rechterhand van Darth Vader zogezegd.. dat serviele, dat kruiperige.. maar tegelijkertijd ook die angst in z'n ogen en ook las ik in zijn blik nog zoiets als 'ik ben het er niet mee eens, maar ik durf hem niet tegen te spreken'.. Echt heel goed geacteerd.
De beste scène is wat mij betreft de achtervolgingsscène op de luchtscooters door het uitgestrekte bos. Dat was in '83 al zo toen ik deze film voor de eerste keer zag en is dat nu ook nog. De scène speelt zich af op The Forest Moon of Endor, waar C-3PO door de Ewoks aanbeden wordt als een God, heel geestig trouwens.. Deed me denken aan Kuifje in Afrika; Bobbie op een troon met een kroontje op. De scène is opgenomen in Redwood National and State Parks in het noorden van Californië, waar tot 1850 verschillende indianenstammen leefden, waaronder de Miwok, een naam die Lucas veranderde in Ewok.
De gigantische mammoetbomen leveren prachtige shots op. Deze mammoetbomen heb je overigens ook gewoon in Nederland, alleen zijn ze hier in verhouding nog heel klein, omdat ze pas in de 19e eeuw geplant zijn en nog een millennium of twee moeten doorgroeien om dezelfde hoogte te bereiken. Op Landgoed de Utrecht in Esbeek, ten zuiden van Tilburg vlakbij de Belgische grens, is er zelfs een laan van mammoetbomen te vinden. De boom heeft een opmerkelijk zachte schors, overigens.
Aan het slot nog, zeer verrassend, een hologram van Anakin Skywalker (Hayden Christensen), dat hebben ze even aangepast.

You rebel scum!

Gemengde gevoelens bij deze film. Het is op momenten wel leuk maar er zitten ook stomvervelende dingen tussen, en dingen die weer te lang doorgaan.

Om maar met het negatieve te beginnen: vrijwel alles op de bosplaneet met die irritante Ewoks. Ik zat de vorige films weleens te denken ‘goh, wanneer zouden ze komen’, want natuurlijk had ik er wel eens van gehoord. Maar ze houden de film vervelend lang op, en zeker die aanval op de Stormtroopers (die ze winnen) kan natuurlijk echt niet. Het wordt dan een soort knullige kinderfilm.
Ook het begin bij Jabba de Hutt vond ik niet zo, duurt ook weer te lang, maar dat kan ook komen omdat ik een beetje onpasselijk en moe werd van al die vieze monsters, een soort evil Muppets-koortsdroom is dat.

Plottechnisch heeft het weer niet zoveel om het lijf, wat het soms wat saaiig maakt en ervoor zorgt dat je zeker de laatste drie kwartier alleen maar naar een herhaling van zetten zit te kijken; het ellenlange Ewok vs. Stormtroopers-gedoe en Luke die met Darth Vader en de Emperor heel de tijd hetzelfde staat te doen (‘Word agressief, kom naar de Dark Side!’ ‘Nee, nooit!’, x 100).
Ik vond de spacegevechten dit keer bijna een verademing, ze zagen er best spectaculair uit (geen idee wat er origineel was en wat niet, maar goed), en dan waren er tenminste even geen dwergen in pakjes of kwijlende monsters te zien.

Hoe Darth Vader het dan uiteindelijk niet over zijn hart kan verkrijgen om Luke te doden is ergens wel mooi en als je helemaal serieus in de film zit (wellicht destijds in ’83) wel een emotioneel moment, maar eigenlijk is het natuurlijk vrij lachwekkend hoe simpel dat ook weer gaat. Ik vind Darth Vader sowieso maar een underwhelming schurk. Het enige wat boeiend aan hem is is de wetenschap wie hij echt is, dus hopelijk wordt dat nog een beetje interessant in de volgende films.

Het einde is dan wel weer schattig in al zijn vrolijke onschuld, met op de valreep nog een paar fraaie beelden. Het is dat er nu nog zes films bij gekomen zijn, maar voor de trilogie van destijds is het eigenlijk best wel een magertjes en simplistisch verhaal (maar ik weet niet in hoeverre er toen al plannen waren voor meer films?).

Iets minder dus dan de vorige twee films, maar ben alsnog wel benieuwd naar de rest, omdat dit zo onaf voelt en alsof er nog meer te beleven is in dit universum en met deze personages. Alsjeblieft wel met zo min mogelijk Ewoks.

3,25*

Misschien wel beter dan Empire Strikes Back hoewel ik er ook wat mindere stukken in vond zitten. Het is wel duidelijk beter dan A New Hope. Voorlopig ben ik nog steeds gematigd over het hele Star Wars universum, het doet me weinig maar de films die ik deze week zag vond ik wel iets beter dan de paar delen die ik ooit los van elkaar keek.

Jabba The Hut vond ik niet direct een boeiend personage. De putscène was wel goed, maar de actie in de oude delen vind ik toch een beetje houterig. Einde waarin Luke moet kiezen is ook wel in orde.

Eén van de betere Star wars episodes, zeker in vergelijking met de andere 'oudjes'. Ook hier is de computertechniek gedateerd. Je hoeft niet je best te doen om het te zien. Soms is het tenenkrommend slecht en had ik plaatsvervangende schaamte. Zelfs gezien de leeftijd van de film. Het acteerwerk is nog steeds niet best, maar met name Mark Hamill doet het gelukkig iets beter dan in de vorige episodes (maar toegegeven, dat legt de lat nog steeds niet heel hoog ). Waar deze Star Wars in uitblinkt is de storyline. Het geeft het echte Star Wars gevoel, heeft voldoende actie/gevechten zonder saai te worden en alle verhaallijnen worden keurig afgerond. Er zit veel afwisseling in de verschillende planeten/decors waar gefilmd is (ook veel fantasy invloeden) en ook de benodigde humor zit er goed in. Alleen als je kickt op (voor mij te) lange gevechten in ruimte vliegtuigjes zoals in sommige andere episodes, dan ben je misschien wat teleurgesteld. Voor mij echt één van de betere. 4 sterren.

Return of the Jedi 4K trailer

Toffe trailer. 40 jaar oud alweer, waar blijft de tijd. Vroeger mijn favoriete Star Wars. Echt ontelbare keren gezien.

Nu ook de laatste van de oorspronkelijke trilogie gezien. De hele Star Wars hype (eind jaren 70, begin 80) is mij ontgaan en dus pas recent de drie delen van begin tot eind bekeken. Ook dit deel doet herhaaldelijk de wenkbrauwen fronsen en je vraagt je af waar je naar zit te kijken. Sommige stukken zijn echt langdradig en die rare wezens hebben iets komisch maar tevens ook ongeloofwaardig als het om strijd tegen moderne wapens aankomt.

Net als in deel 1 en 2 heeft het best een leuke vibe en de actie aan het einde (zeg maar laatste 40 minuten of zo) doet het langdradige weer wat vergeten. De uitkomst is wel erg voorspelbaar. George Lucas wilde dat de bioscoopbezoekers met een goed gevoel naar huis gingen. Dat is gelukt. Geen topper voor mij, wel leuk om het nu eens in zijn geheel gezien te hebben.

En nummertje drie aan de beurt van de jaren 80 trilogie, en daarmee over het algemeen de beste drie films van de reeks, uiteraard een stuk jeugd sentiment en een stukje nostalgie. Zag ik deze remastered in de bios in '98? Vermoedelijk wel...

Zoeken is het desalniettemin wel even, want waar waren we ook alweer gebleven na The Empire Strikes Back? Maar wat ontvouwt The Return Of The Jedi zich het eerste uur tot een vermakelijk en kostelijke film in het hol van Jabba de Hut die bol staat van wonderlijke creaties en humor in de martelkelders. En sodeju, wat ziet prinses Leia, die ik in eerder fases niet heel bijzonder vond, er toch interessant uit in haar metalen bikini. Het mag duidelijk zijn dat dit derde deel geen moment verveelt het eerste uur.

De strijd tussen goed en kwaad ontwikkelt zich verder, ik blijf me verbazen over de soundtrack geschreven door John Williams, de man kan toch echt meer dan die inwisselbare stukjes muziek waar ik hem meestal op betrap, de planeten en achtergronden zoals het oerwoud zien er weer prachtig uit, en zo ook de door Ewoks gesteunde aanval op de robots. Ford trekt als acteur weer de meeste aandacht naar zich toe en al met al is ook dit deel weer een prima mix van science fiction, fantasy, actie, humor en een toefje drama.

Het is zoals gezegd de afsluiter van de drie klassiekers waarop het nieuwe segment straks aan de beurt is waarvan ik alleen The Phantom Menace zag en daarna totaal afhaakte. Die titel staat komende vrijdag vermoedelijk op het programma waarop het pas daarna echt weer interessant gaat worden, maar nu loop ik vooruit op de zaken en draait het vooral in dit bericht nog om The Return of The Jedi die prima vermaakt heeft en die ik net als de twee andere oudjes een 4 sterren geef.

Nadat lange tijd episode 3 (jawel, een prequel film) mijn favoriete Star Wars film was, is die plek later overgenomen door episode 6, Return of the Jedi. Dit is dus nu mijn favoriete Star Wars film, hoewel ik ook wel het een en ander aan te merken heb. Het begin, waarin Luke en de anderen proberen om Han te redden, heb ik nooit het meest boeiende stukje gevonden. Het gevecht op Jabba's boot is wel goed, alleen jammer van Boba Fett. Het maakt mij niet uit hoeveel boeken en strips zijn verschenen over hem die van Boba een fan-favorite maken, in de films is hij teleurstellend, en zijn nogal sullige dood bevestigt mijn stelling. Verder kun je natuurlijk een discussie hebben over de ewoks. Ik had zelf geen problemen met hen eigenlijk. Voor de rest zit deze film vol met hoogtepunten. Yoda die sterft en aan Luke bevestigt dat Vader zijn vader is, en Luke moet de confrontatie met hem aangaan. Het gesprek tussen Obi-Wan en Luke over Luke's lotsbestemming, en waarin Luke de waarheid over Leia te weten komt. Een definitieve aanval van de rebellen op de tweede Death Star, die het verschil kan maken tussen wel of geen vrijheid. Lando Calrissian die de aanval leidt in de Millenium Falcon, en Han die twijfelt of hij zijn geliefde schip ooit weer terug ziet. De missie op Endor. C-3PO die door de ewoks als god wordt gezien, en zijn vrienden dienen als offer ter ere van hem. Luke die aan Leia onthult dat Vader zijn vader is en Leia zijn zus (en dus is Vader ook de vader van Leia is). De liefdesperikelen tussen Leia en Han, waarin Han twijfelt of Leia wel van hem houdt of toch voor Luke kiest, maar wanneer hij achter de waarheid over Luke en Leia komt, is hij opgelucht. Het mooiste van de film is de confrontatie tussen Luke en Vader, waarin Luke steeds pogingen doet om zijn vader weer naar de goede kant te halen. Hij lijkt daar niet in te slagen, en wanneer hij bij de keizer is, wordt Luke zelf ook op de proef gesteld en bijna verleidt tot de duistere kant. Hij zwicht niet, en wanneer hij het bijna met zijn leven moet bekopen, kiest Vader voor zijn zoon en verslaat hij de keizer. Vader moet daarbij ook het leven laten, en we zien nog een mooi moment tussen Luke en Vader, waarbij hij nog een keer met zijn eigen ogen zijn zoon beschouwt en hem dankbaar is, dat Luke hem heeft teruggehaald naar de goede kant. De Death Star wordt vernietigd en we krijgen een happy ending op Endor, waarin we ook een mooie scene krijgen waarin Luke zijn vader als geest ziet in zijn ware gedaante, en zich herenigt met Yoda en Obi-Wan, die op dat moment ook zichtbaar waren, en vooral trots zijn op wat Luke heeft gepresteerd.

Een hele lijst, maar het zijn voor mij wel de redenen waarom dit mijn favoriete film is. Ook heeft een paar minpuntjes (maar die hadden andere Star Wars films ook), het zit voor mij vol met dingen die Return of the Jedi voor mij een topper maken.

Meest problematische van de eerste drie. Opeens zijn we in een Jim Henson showoff beland. Geinig, maar duurt vooral in het begin veel te lang tot ronduit vervelend. Lea en Solo zijn ergerlijker dan ooit, verhaaltechnisch is de consistentie en geloofwaardigheid behoorlijk zoek.

Maar het werkt uiteindelijk allemaal wel; die bosbeertjes zijn geforceerd maar toch schattig, en er blijven toch wat flink iconische momenten in zitten. Was dat in 2e deel dankzij Yoda, hier is het de Emperor. En natuurlijk universaliteit van de thema's. Maar waar 2e deel al duidelijk knieval voor commercie, geld en publiek was, gaat dit nog flink trapje verder.

De andere 6 delen ben ik narratief nog wel benieuwd naar, qua uitwerking en diepgang van scenario eigenlijk totaal niet.

Waardige afsluiting van een epische reeks.