Star Wars: Episode I - The Phantom Menace (1999)

Uh, waar denk je dat ze hun doorbraak grotendeels aan te danken hebben

Nou, wat zeg je van Schindler's List (1993) - MovieMeter.nl, Trainspotting (1996) - MovieMeter.nl en Léon (1994) - MovieMeter.nl?

"I may have gone too far in a few places"

Deze uitspraak van Lucas na het zien van zijn eigen film legt de vinger precies op de zere plek.

Als Star Wars fan is dit een lastige beoordeling, want om eerlijk te zijn is dit een film die in zijn algemeenheid de tand des tijds goed doorstaat. Vreemd, aangezien het grafisch een zéér verouderde film is, die op dat vlak ernstig onderdoet voor de oorspronkelijke trilogie. De personages zijn eveneens een stuk minder charismatisch en toonaangevend dan Han, Luke en Darth Vader. Er is al genoeg gezegd over de twijfelachtige acteerprestaties van Jake Lloyd als Anakin en over Jar Jar Binks als misplaatst comic relief.

Als losstaande film sleurt het, het plot van de film is voor een kinderfilm bijzonder ingewikkeld. Als film binnen de Star Wars canoniek is het juist erg geslaagd. Het toont de subtiliteit van Palpatine en geeft in verschillende scenes inzicht in de complexe relatie tussen Anakin en Obi-Wan. (Zonder dat ze het scherm delen)

De film toont de Jedi Order als onbuigzame elite, waartegen Qui-Gon (Liam Neeson) als overtuigt voorvechter van de Chosen One theorie (Anakin) ageert. We zien daarnaast al langzaam de eerste barsten in de Republic en gelijktijdig de afdaling van Anakin naar het kwaad. Ik had zelf voor een andere backstory voor Anakin gekozen, maar goed.. Na het zien van de overige films is the Phantom Menace in retrospect een logische film, die rustig the Skywalker Saga op gang brengt. Dit type film heb ik zelf nog altijd honderdmaal liever dan de Disney-trilogie..

Bij tijd en wijlen voor de 'neutrale' kijker saai, voor de liefhebber prima te behappen.

*3,5

Why do I get the feeling that we've picked up another pathetic life form?

Een tijd geleden de originele trilogie nog eens herkeken, deze keer zelfs in de originele versies zoals ze indertijd in de bioscoop werden getoond, en ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel zin had om de andere delen ook nog eens op te zetten. Het was alleszins al een serieus lange tijd geleden dat ik nog deze The Phantom Menace had gezien maar vooral de podrace stond me nog redelijk helder bij. Ik verschoot er dan ook van dat ik dit nog met 3.5* had beloond, want naar mijn herinnering was vooral het derde deel van de prequels de moeite en was de rest maar vrij povertjes. Eens zien wie er gelijk had: de herinnering of de stem op MovieMeter.

Het is de stem op MovieMeter geworden. The Phantom Menace is een film met flink wat heikele punten maar algemeen gezien zit de film eigenlijk echt nog wel goed in elkaar. Om maar even met het negatieve te beginnen: Jar Jar Binks is een personage dat vreselijk irritant is (dan vooral die combinatie met zijn stemgeluid en taalgebruik) en wat een belachelijk idee om te laten uitschijnen dat Anakin een soort van Jezus is en Shmi niemand minder dan Maria is met een onbevlekte ontvangenis. Het is een detail dat me ofwel vroeger niet is opgevallen of ik heb het simpelweg verdrongen. Ook het plot rammelt hier en daar wat maar langs de andere kant voel je wel het begin van een interessante origin story. In de eerste plaats die van Anakin natuurlijk en hoe hij Darth Vader gaat worden, maar ook de opmars van Palpatine is wel fascinerend om te zien. Beetje jammer alleen dat George Lucas op narratief vlak hier en daar ook wat de mist ingaat, want de toevoeging van Darth Maul en Qui-Gon Jinn is uitstekend en het is dan ook jammer dat het net die twee personages zijn die het loodje leggen. In ieder geval fijn om te zien hoe Lucas er hier in slaagt om voldoende te linken naar de originele trilogie en toch ook een aantal fijne nieuwe dingen weet te introduceren.

Hij heeft ook wel geleerd van zijn fouten en maakt, ook wel doordat de technologie heel wat verder staat, een aantal goede beslissingen qua actie en tempo. Zo is het eindgevecht tussen Darth Maul, Obi-Wan Kenobi en Qui-Gon Jinn een hele verbetering ten opzichte van eender welk lightsaberduel uit de originele trilogie maar ook die podrace blijft na al die jaren nog altijd goed overeind staan. Een prequel dus en dat levert een aantal nieuwe gezichten op. Ewan McGregor voelt nog een beetje onwennig in de rol van Obi-Wan maar Liam Neeson zit er meteen boenk op als Qui-Gon Jinn. Ook Natalie Portman blijkt een uitstekende keuze te zijn als Padmé en het is onvoorstelbaar eigenlijk hoe hard ze op Keira Knightley (en omgekeerd natuurlijk) lijkt. Ik wist de twist nog maar ik durf echt niet zeggen wie wie was op sommige momenten. Jake Lloyd is zo'n typisch voorbeeld van kinderen in films die het niet goed doen, maar het is naar mijn gevoel nog altijd beter dan wat Hayden Christensen er van zou terecht brengen. Verder ook wel tof dat onder andere Ian McDiarmid, Anthony Daniels en Kenny Baker hun rollen van de originele trilogie terug opnemen.

Verbazingwekkend goed eigenlijk. Ik heb het gevoel dat de film erg veel negatieve respons heeft gekregen door een aantal elementen (onder andere Jar Jar Binks) en dat het negatieve onterecht overheerst bij de algemene waardering. Ja, Lucas maakt fouten maar de originele trilogie was ook verre van perfect en The Phantom Menace geeft een nieuw elan aan de gebeurtenissen uit die films. Ben benieuwd wat ik van de overige films ga vinden, ook bij Attack of the Clones lijkt mijn stem helemaal niet overeen te stemmen met mijn score op de site..

3.5*

Eindelijk eens kunnen uitzien, en hij viel wel beter mee dan in mijn herinneringen, maar een goede film is het natuurlijk niet. Het contrast wordt zelfs heel erg pijnlijk wanneer ik op dezelfde dag later de twee andere prequel films zag. Dit is voor mij een mislukte film zonder twijfel, hoewel door de voeling met het universum ik me toch niet verveelde.

Qua impact heeft deze film de minste impact van de drie duidelijk, hoewel het qua plot en verhaal misschien iets beter is dan Attack of the Clones, doordat er iets meer focus in die film zit. Toch heb ik het gevoel dat deze film overbodig is, ware het niet voor het feit dat dit vooral een film is die Anakin moet introduceren, en bepaalde dingen tracht uit te leggen of een plaats te geven in het universum voor duiding later. De film is verder redelijk op zichzelfstaand, met een verhaal dat naar blockbustertermen vrij snel weer vergeten zal worden.

De film is met zijn politieke intriges misschien te complex om te volgen voor kinderen, maar dat staat in schril contrast met het zelfs te kinderachtige humor voor kinderen van Jar Jar Binks. De comic relief van deze film zorgt vooral voor héél erg véél ergernis. De bal wordt compleet misgeslagen. Het zorgt ervoor dat de film moeilijk nog serieus kan genomen worden (voor zover je dat al kan doen voor Star Wars), maar dan zonder enige toegevoegde waarde, alleen maar negatieven. De comic relief is gewoon niet grappig, hoe zeer hij het ook tracht te zijn.

Qua acteerprestaties heb ik toch wel het gevoel dat Neeson zijn leerling wegspeelt van de mat, zonder veel moeite te doen. Obi-Wan Kenobi kan geen indruk maken. De acteur die Anakin Skywalker vertolkt daarentegen speelt in deze film beter dan in de komende twee delen. Portman speelt voor mij ook in deze film beter dan in de volgende twee delen.

Het geluid van de film kan beter, had ik het idee. Vooral bij de race, had ik het gevoel dat naar formule 1 bolides te luisteren, wat niet echt in sync liep met wat ik verwacht van zo een race, maar sowieso is het hele sf-gedeelte vrij soft en niet echt realistisch. Voor de snufjes en de technologie moet je alvast niet naar Star Wars kijken. Met momenten staat onze technologie al een pak verder dan de technologie die men hier bvb. of in de latere vervolgen zou tonen. Nu stoort dat ook niet zo echt, maar het toont wel een gebrek aan creativiteit aan.

De slechtste punten (naast Jar Jar Binks dat een ergernis over de hele film vormt) is voor de CGI. Ik denk niet dat ik qua CGI een lelijkere film ken dan deze film. Ik begrijp zelfs niet hoe men de film in deze staat heeft durven tentoonstellen, want de CGI is absoluut legendarisch slecht. Men had zeker voor die tijd beter de Lord of the Rings-approach gekozen. Nu is het wel zo dat dit gegeven het meest zou verbeteren bij de sequels. Maar de gevechten naast de stad zijn zodanig lelijk dat ze je uit de film halen om te "herinneren" dat dit maar een film is ja.

Dat gezegd zijnde kan ik er toch wel 2,5* aan kwijt, wat misschien te veel is. Iemand die weinig affiniteit met het universum kent, zal hier in de meeste gevallen een zeer slecht cijfer aan kunnen geven. En ja, voor mij is dit toch wel "The Room" van de blockbusters.

De podrace blijft nog steeds leuk om elke keer opnieuw te kijken!

Jezus, wat is dit toch een slechte film. Geen touw aan vast te knopen. Eigenlijk is alles slecht aan dit misbaksel.

Nou, dat viel niet mee.

De film zet voor een groot deel het jolly wacky gedoe met rare wezens voort uit Return of the Jedi wat ik in die film al vervelend vond. Vooral Jar Jar Binks is níet te doen, wie verzint zo’n personage en wie besluit dat het leuk is? Hij heeft hoogstpersoonlijk de film nog erger voor me verpest.

Vond het ook het grootste deel van de speelduur niet echt een Star Wars-feel hebben zoals de vorige drie films. Dat komt natuurlijk ook door de nieuwe personages, maar ook de rest voelde gewoon wat anders aan. Waar je bij de eerste drie films echt een ‘space’-gevoel hebt zijn ze hier telkens op allerlei planeten bevolkt door vermoeiende creaturen verwikkeld in conflicten die niet weten te boeien.

Sommige shots en actie is nog wel aardig om te zien, maar veel CGI ziet er ook brakker uit dan het volgens mij zou hoeven zijn (Starship Troopers uit 1997 vond ik wat dat betreft een stuk beter als ik het me goed herinner).

Ook de pacing is zwak; af en toe een scene van een paar seconden (zoiets als: ‘They took the Queen’. ‘Good’. En cut) en dan weer door naar het volgende. Is gewoon knullig slecht schrijfwerk.

Alleen het kernverhaaltje van de Jedi’s met de jonge Anakin vond ik nog wel het aanzien waard. Vond het een lief ventje en een prima kindacteur, dat is ook lang niet altijd het geval met zulke rollen. Ook de ‘origin story’ van R2-D2 en C-3PO was wel grappig om te zien, en Liam Neeson en Ewan McGregor hebben ook wel een aardige rol.

Ik hoop dat de volgende films dat een beetje voortzetten (dat is eigenlijk ook het enige element waardoor ik deze reeks af wil kijken) en dat de rest van het kinderachtige gedoe met alle rare wezens wat meer naar de achtergrond verdwijnt. Nog een film met Jar Jar Binks-achtige creaturen trek ik niet meer.

2*

Hier en daar is het even wennen want het zijn toch grotendeels nieuwe personages in deze prequel die ongetwijfeld een paar decennia voor de eerste trilogie zich afspeelt. Echt veel interessante scènes waren er niet. De race van Anakin met zijn pod was wel leuk. Zijn origin story is dan ook het meest boeiende in de film vind ik zelf. Neeson als Qui-Gon had ook zeker mijn sympathie. Ik had geen idee dat Portman in Star Wars had gespeeld. Ik vraag me af of ze uberhaupt begrijpt wat ze moest zeggen. Ewan McGregor lijkt me nog te gaan groeien in zijn rol als Obi-Wan. Straks deel 2 proberen.

Goeie film. Vooral de podrace was geweldig. Volgens mij soms te snel als je bestuurder bent, maar goed. Heb me goed vermaakt. En dat voor een film uit 1999. Op naar deel 2.

Ondergewaardeerd wat mij betreft. En ik kan me ook niet vinden dat in de machete volgorde men eigenlijk adviseert om episode I maar over te slaan. Het laat begin zien van de vader van Luke Skywalker (Anakin Skywalker) en de introductie van Padme. Hier begint echt de saga!

Als je Star Wars kijkt voor de gevechten en de rauwe actie kan ik me voorstellen dat je deze iets minder vindt. Het gaat op momenten meer naar fantasy dan pure science fiction en er zit meer verhaal in deze episode ten koste van wat actie. Maar voor mij pakt dit positief uit, maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen het ouderwetse 'Star Wars gevoel' hier missen. Overigens: de pod race in het midden van de film en het laser zwaard gevecht + ruimtegevecht aan het einde moeten toch veel goedmaken. En te lange gevechten vind ik eerlijk gezegd vaak wat saai en slaapverwekkend worden, maar daar had deze film dus geen last van.

Perfect is de film zeker niet. Het blijft wonderlijk hoe slecht sommige acteurs acteren (en dat geldt niet alleen voor deze episode). De moeder van Anakin bijvoorbeeld maar ook de kleine Anakin zelf. Beide zijn geen talenten. Zelfs Portman komt niet écht lekker uit de verf, maar dat heeft ook met het script te maken en hoe rol bewust is neergezet. Ik lees overigens veel kritiek over Jar Jar. Tja, ik kan me voorstellen dat iemand dit personage niet trekt. Het gaat naar het kinderachtige toe. Toch heeft het mij niet gestoord.

De GCI is voldoende, maar je ziet natuurlijk wel verschil met de recentere films van de afgelopen 10 jaar. De film is 23 jaar oud en de tijd heeft niet stilgestaan. Toch is het allemaal prima te hebben en stoort het over het algemeen niet. Maar soms ziet het er wat uit als een animatie film of zie je wel dat er beelden over elkaar zijn geprojecteerd.

Ik heb de full HD Bluray gekeken. Ik vond zowel de beeld als geluidskwaliteit uitmuntend. Deze doet niet onder voor recentere films. Ik zag weinig verschil met Rogue One op 4K en vond het geluid zelfs beter (mooiere surround bubble).

Ook leuk voor wie in Tunesië Tataouine of Tozeur heeft bezocht: je herkent Mos Espa, Omg Jemel en Ksar Oued Soltane direct . Al met al voor mij één van de meer geslaagde Star Wars producties. Dik 4 sterren. Op naar Episode II...

Je hebt helemaal gelijk.

Dus eigenlijk zeg je dat acteurs na hun doorbraak geen grote rollen meer mogen spelen, want dan zijn ze ongeloofwaardig?

Op voor het vierde deel en daarmee in mijn beleving de slechtste, maar ja what do I know want in '99 ben ik na dit deel opgehouden en heb nooit iets gezien van de 5 delen die nog zouden volgen, dus misschien kan het nog veel slechter iets dat ik vanochtend in verschillende artikelen bevestigd kreeg, maar dat is voor latere zorg...

Zoeken is het zoals gewoonlijk, vooral bij deze verhaallijn die ongeveer 40 of 50 jaar voor A New Hope afspeelt, en het is dan ook met moeite dat ik de namen die er toe doen, Anakin en Obi Wan, er met moeite uitpik rond deze zogenaamde handelsoorlog. Want nee, ik ben geen kenner en ook niet een liefhebber van de films of het genre. Al vrij snel is duidelijk dat het draait rond het jonge opgewekte kereltje en diens mogelijkheden om Jedi te worden een pad die niet bepaald geëffend lijkt, de rest is toch eigenlijk bijzaak in een verder nogal visueel bombastisch geheel.

De cast is ruim te noemen met best wel wat bekende namen, Neeson, Jackson en Stamp, soms maar met een klein rolletje, en tevens acteurs die nog aan het begin van hun carrière stonden zoals Portman, McGregor en kennelijk Knightley, waar dan? Niet gezien. Opmerkelijk toch het verhaal van de jonge Jake Lloyd die ten onder gegaan is aan psychische problemen en pesterijen en gediagnosticeerd is met schizofrenie en zijn eigen moeder aanviel en wat nog meer maar dat terzijde. En eigenlijk moet ik zeggen dat ik erger verwacht had van deze film, maar wanneer Jar Jar Binks niet in beeld is en negatieve aandacht vraagt is het toch alleszins redelijk te noemen, let wel, niet goed of geweldig maar acceptabel.

De sterkste, leukste en spectaculairste fase treft de film toch wel met de podrace, de verschijning van de indrukwekkende maar verder veel te weinig gebruikte Darth Maul en de fraaie gevechten tussen Maul en de twee Jedi's. Het slechtste aan The Phantom Menace is natuurlijk het karakter Jar Jar Binks die oneindig irritant en over aanwezig is en gelukkig, zo begreep ik, na alle kritiek weinig voor komt in de volgende twee delen. Gelukkig maar, want Binks trekt het niveau van de film toch echt wel omlaag naar het niveau van een flauwe en matige kinderfilm. Buiten dat is er nog het visuele gedeelte waar men erg veel indruk mee lijkt te willen maken, net alsof alle registers open moesten na bijna achttien jaar stilte rond de Star Wars Saga, en eerlijk gezegd lukt het maar matig en is het bij tijd en wijlen niet mooi mede door de gebruikte kleuren en filters die het geheel flets maken. Afijn, het mag duidelijk zijn met dit potje turven waar de film door Binks toch bijna met 10-0 achterstaat, maar met een beetje goodwill uiteindelijk toch best mee valt.

Na 16 jaar weer een nieuwe Star Wars, en dan zijn de verwachtingen hooggespannen. En kan het alleen maar tegenvallen. Dat gebeurde dus ook.

Allereerst gaat het voor mij al mis bij het onderwerp: politiek. De hele film gaat eigenlijk over de schermutselingen tussen de republiek en de separatisten. Als je een film zo saai mogelijk wilt maken dan moet je het over politiek hebben, en dat is nooit goed, en zeker niet in een Star Wars film.

De personages zijn verder ook niet al te best. Qui-Gon Jinn vond ik nog wel redelijk als eigenwijze jedi meester, helaas sterft hij al in dit deel, ik had graag meer van hem gezien. Liam Neeson is trouwens de perfecte man om een wijze jedi meester te spelen. Obi-Wan Kenobi vond ik in dit deel er niet heel erg uitspringen en is zelfs wel te veel volgzaam naar de jedi raad en te kritisch op zijn meester. Zijn rol is later beter. Verder zien we een heleboel personages die oninteressant zijn, zoals Padme Amidala, Mace Windu of de seperatisten, of ronduit irritant, zoals Jar Jar Binks. Darth Maul is een vijand die er cool uitziet met zijn rooie gezicht en dubbelzijdig lichtzwaard, maar heeft totaal geen achtergrond en is dus ook niet boeiend. En dan hebben we jonge Anakin. Dat het nodig is om hem tegenkomen, snap ik. Maar de gebeurtenissen rondom hem zijn gewoon weinig boeiend, daar kom ik later op terug.

De film staat vol van vervelende scenes. Uiteraard al die politieke zaken, van onderhandelingen tot vergaderingen en afspraken. De introductie van Jar Jar. En dan krijgen de gungans ook nog eens een prominente rol aan het eind van de film. Het hele stuk op Tatooine is saai, met als dieptepunt de podrace. En dan op Coruscant, wat ook niet overhoudt.

De film wordt pas leuk wanneer zij het paleis proberen terug te nemen. Het gevecht van Qui-Gon en Obi-Wan tegen Darth Maul is spectaculair en vermakelijk. Verder zien we ook een rip-off van de eerdere Star Wars, namelijk wanneer de Naboo fighters het controleschip van de separatisten proberen te vernietigen, lijkt totaal niet op de de aanval van de rebellen op de Death Star. En hoe kan een kind een ruimteschip besturen en ook nog eens dat controleschip vernietegen? Ik heb hier geen woorden voor. En de gungans die het opnemen tegen die robots is alleen maar bedacht om Jar Jar (nota bene als generaal ) en zijn volk een belangrijke rol te geven.

Een matige film die niet in de schaduw mag staan van de originele trilogie, en dat is jammer, want er had veel meer ingezeten. Maar een heleboel verkeerde keuzes zorgen ervoor dat The Phantom Menace niet de film is waar je op hoopt bij een Star Wars film. De film ziet er overigens wel mooi uit, en heeft betere special effects, maar dat boeit niet wanneer het verhaal niet goed is.