Kynodontas (2009)
Genre: Drama
Speelduur: 94 minuten
Alternatieve titel: Dogtooth
Oorsprong:
Griekenland
Geregisseerd door: Yorgos Lanthimos
Met onder meer: Anna Kalaitzidou en Hristos Passalis
IMDb beoordeling: 7,2 (109.526)
Gesproken taal: Grieks
Releasedatum: 11 maart 2010
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via MUBI
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Kynodontas
"The cat is the most feared animal there is!"
Een vader, moeder en drie kinderen leven in een huis aan de rand van een stad. Het huis wordt omringd door een groot hek en de kinderen hebben het huis nooit verlaten. Ze worden geschoold, opgevoed en vermaakt door de ouders zoals deze dat willen, zonder invloed van buitenaf. De enige persoon die wordt toegelaten is Christina, een bewaakster van vaders bedrijf. Vader organiseert haar bezoekjes om de seksuele driften van de opgroeiende zoon op te wekken. De hele familie is gek op haar, vooral de oudste dochter. Op een dag geeft Christina haar een hoofdband cadeau, maar ze verlangt daarvoor wel iets terug.
Externe links
Acteurs en actrices
Father
Mother
Son
Older Daughter
Younger Daughter
Christina
Colleague
Secretary
Dog Trainer
Reviews & comments
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Compleet tegen mijn verwachting in werd dit mijn minst favoriete Lanthimos.
Na The Lobster, The Killing of a Sacred Deer (2017) en The Favourite (2018) had ik hier ook wel 4* of op zijn minst 3,5* verwacht. Maar helaas, ik rond naar beneden af.
themanwiththeplan
-
- 73 berichten
- 71 stemmen
Er is een flinterdunne grens tussen gek of geniaal. Ik ben er nog niet uit dus krijgt hij net een voldoende van mij. De film begint en eindigt "plots" wat ruimte laat tot interpretatie. De film speelt zich grotendeel af op hetzelfde terrein en net als je denkt dat de climax zal voltrekken door een verplaatsing buiten het terrein eindigt het abrupt. Die eindscène deed me ietwat denken aan Henry, potrait of a serial killer. Jammergenoeg kan deze film daar verder helemaal niet aan tippen.
Toch kostelijk geamuseerd met het dansje tijdens het verjaardagsfeestje.
De scène waarbij de vader de videotape gaat terugbezorgen was best schokkend. Redelijk, maar geen topper
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Eens met De filosoof, al geef ik ook panjoe gelijk dat het onze taak is dieper te proberen graven. Weliswaar tot op zekere hoogte.
'Kynodontas' dus. Grappig? Hmm. Alleszins niet zoals ‘The Lobster’ of ‘The Killing of a Sacred Deer’. Mij deed deze film evenzeer aan Ulrich Seidl denken: gitzwarte humor, de courante morele en esthetische grenzen ver voorbij. Ver…
Weliswaar is het intrigerend om je niet alleen af te vragen wat systematische mishandeling met jongeren doet, maar ook (en in dit geval: vooral) met jezelf als toeschouwer: is lachen überhaupt een optie? Niettemin heb je voor dit soort humoristisch experiment een verhaal nodig dat een hilarisch kader schept – cfr. ‘The Lobster’ of ‘The Killing of a Sacred Deer’. Maar ‘Kynodontas’? Nee, daar ontbreekt het aan een “veilig narratief”, een duidelijk stilistisch of conceptueel kader dat op de korrel wordt genomen – of het moet het filmmedium zelf zijn.
En inderdaad, in de finale blijkt de hele vertoning als het ware te draaien rondom de transgressie van de cinematografische voorschriften voor wat betreft het tonen van verbaal, fysiek, seksueel en opvoedkundig geweld. Haneke, dan toch? Wel, huiveren hebben we vermoedelijk collectief kunnen doen. Maar verheffend? Forget it. En net daarom: wat mij betreft het bekijken amper waard.
2,25*
deridder
-
- 251 berichten
- 1455 stemmen
Ik vind het een erg goede film van Lanthimos (beter dan Lobster).
De film gaat over een familie waarin de ouders de kinderen thuishouden. De ouders houden de kinderen thuis om de kids te beschermen tegen de invloeden van buiten. Maar ik denk dat de ouders de kinderen ook thuis houden omdat ze hen kind willen houden. De ouders vinden het zo fijn om kinderen te hebben dat ze de kids niet kunnen loslaten. De ouders doen er alles aan om hen te behouden.
Maar omdat de ouders zo graag de kinderen beschermen tegen de wereld, beginnen ze juist de kinderen zelf te indoctrineren. Ze doen er alles aan om ervoor te zorgen dat de kinderen niet weglopen. Ze indoctrineren de kinderen vooral door hun wereldbeeld te bepalen. Zo vallen vliegtuigen in de tuin en zo is de kat een verschrikkelijk wezen dat de mensen kwaad willen doen.
Daarnaast leren de kinderen verschillende betekenissen van verschillende woorden. Zo betekent 'zombie' een 'gele bloem in de tuin'. Wittgenstein zei: de grenzen van mijn taal zijn de grenzen van de wereld. Als dit zo is, dan zijn de kinderen weerloos t.a.v. de ouders. De ouders bepalen de taal van het kind, en zodoende kan de kind niet anders denken dan in de taal van zijn ouders. Ze zijn gedoemd om voor altijd kind te blijven.
Dat indoctrinatie bepaald wordt door de taal is een idee met een lange traditie. Bv. in 1984 wordt de protagonist aangeleerd dat 2+3, 7 is. Dit geeft stof tot denken: in hoeverre kunnen we geïndoctrineerd worden? Kunnen mensen met de juiste opvoeding, alles geloven? Zijn uiteindelijk al onze gedachtes gedetermineerd door onze ouders, opvoeding, en andere invloeden?
De film geeft een dubbelzinnig antwoord. Aan de ene kant, de indoctrinatie van de ouders gaat heel ver. De kinderen geloven werkelijk dat vliegtuigen in de lucht speelgoed zijn. Ze geloven dat de moeder een hond kan baren. En ze geloven dat de grond buiten het huis dodelijk is. Maar, aan de andere kant, zijn er grenzen aan de indoctrinatie:
Allereerst, de seksualiteit. De kinderen worden meer en meer seksuele wezens. De ouders probeerden dit op te lossen door de zoon naar bed te laten gaan met een vrouw van buiten af. Maar ook de zusjes worden seksueel meer actief. Ze beginnen spelletjes te spelen, ze beginnen elkaar "te likken", etc. De wil naar seks, intimiteit en romantische liefde kan zelfs de taal niet temmen.
Ten tweede, uiteindelijk kan je de kinderen niet afschemeren v/d buitenwereld. De dochter krijgt een film te pakken en krijgt zo alsnog de invloed van pop culture mee. Dit deed mij erg denken aan de refo-scholen bij mij in Gouda. De kinderen van de refo-scholen waren altijd het aller-gekst: straalbezopen in de stad, seks in steegjes, etc. Degenen die het vaakst te horen krijgen dat seks en drank zondes zijn, doen het het meest! Waarom in vredesnaam? Het antwoord is: Refo kinderen worden niet voorbereid. Als je ouders overal categorisch NEE op zeggen dan leer je geen maat te houden. En zo is het ook in deze film, de dochter ziet een film en raakt volledig verward. Ze is niet voorbereid om films te relativeren, en valt zo in de ban van seks en geweld.
Tot slot, iets van binnen raakt rusteloos. Ik denk dat de kinderen duidelijk weten dat er iets mis is, maar ze kunnen er geen woorden aan geven. Hun taal is reeds al dichtgetimmerd door de ouders. Maar het gevoel is duidelijk daar. Ze zijn verveeld en proberen maar spelletjes te spelen. Ze zijn natuurlijk verveeld omdat ze weten van binnen dat er iets niet klopt. Dat ze het huis moeten verlaten, dat ze hun eigen wereld moeten bouwen, hun eigen taal. Dit is ook goed te zien in de dans-scene. Ze voelen zich vervreemd, en ze willen diep van binnen naar buiten breken. Maar hoe?
El ralpho
-
- 1417 berichten
- 1036 stemmen
Huisarrest
Tijdens het eerste half uur was ik nog sterk geneigd deze psychologische drama/thriller af te zetten omdat hij mij veel te vaag en traag aandeed. Achteraf bleek het een geval te zijn van in moeten komen, want naarmate de speelduur vordert werd ik steeds meer in de bizarre leefwereld van dit Griekse gezin gezogen. Al snel deed het verhaal mij sterk denken aan het spookgezin dat ontdekt werd op een boerderij in Ruinerworld hier in Nederland, om en nabij een jaar geleden. Hoewel hier inmiddels veel over bekend geworden is, is het nog steeds een raadsel wat zich hier allemaal precies heeft afgespeeld.
Dogtooth geeft een inkijkje binnen een vergelijkbare situatie, en laat zien wat voor een impact een op zijn zachtst gezegd controversiële opvoeding op inmiddels grootgebrachte kinderen kan hebben. Een opvoeding waarin de ouders - die beiden wel meer dan een steekje los hebben zitten- een geheel eigen leefwereld voor hun kinderen hebben gecreëerd, zonder dat deze ooit een stap buiten hun eigen achtertuin hebben gezet. Zonder invloed van buitenaf is zo'n eigen realiteit die gecreëerd kan worden eigenlijk heel beangstigend, en het laat ook goed zien hoe groot de impact van ouders op opgroeiende kinderen kan zijn. Het resultaat is even bizar als fascinerend, zeker wanneer de 'kinderen' steeds meer op zoek gaan naar invloeden van buitenaf.
3,5*
Phantasm
-
- 6685 berichten
- 6612 stemmen
Ben er niet kapot van, vond het gewoon een vervelende en saaie film om naar te kijken.
Shadowed
-
- 8385 berichten
- 5269 stemmen
Lanthimos.
Als regisseur zeker een van de vreemdere regisseurs die we hebben gekregen. Dogtooth stamt nog af van zijn Griekse cinema, maar staat niettemin bekend als een zeer verontrustende film in Amerika. Na het zien van de film kan ik concluderen dat het vooral een vreemde film is geworden die enkele taboeonderwerpen aanraakt.
De Amerikaanse bijdrages van Lanthimos konden me best smaken, en daarom is het jammer dat het werk dat juist bekender is van hem tot nu toe mijn minst favoriete Lanthimos-film is. Dogtooth kent in principe dezelfde opzet als de andere films van deze regisseur, maar de uitvoering is wat minder strak en vooral gefocust op de weirdness.
Verder zal je zelf een beetje invulling moeten geven aan Dogtooth, want Lanthimos laat vooral zien en vertelt weinig. Hierdoor zal je regelmatig met wat vraagtekens staan tegenover enkele scenes. Het is zeker geen aaneenschakeling van weirdness, want elke scene heeft wel een betekenis, maar of dat de film zelf meteen beter maakt? Ik vind van niet.
De uitvoering is niet echt strak genoeg en de statische beelden van rust weten niet voor de volledige speelduur te boeien. De keuze voor een nogal kale inrichting kan ik best begrijpen, maar weet niet aanhoudend intrigerend te blijven voor de volledige speelduur. De gitzwarte humor tussendoor wisselt ook een beetje van oprecht grappig naar iets te geforceerd.
Het acteerwerk is wisselend. Enkele rollen zijn erg sterk, maar rollen zoals die van Papoulia kan ik wat minder waarderen. Zeker die gefrustreerde dansscene richting het einde had vooral een irritant effect. Verder blijft deze film voor de volledige speelduur apart en de taboeonderwerpen worden ook daadwerkelijk getoond waardoor deze film zeker als schokkend ervaren kan worden. Ik kan er zelf alleen niet al te veel mee. Jammer.
Paalhaas
-
- 1569 berichten
- 2443 stemmen
Ik zie dat in 157 berichten nog niemand de overduidelijke inspiratiebron voor deze film El Castillo de la Pureza heeft vernoemd! Grappig genoeg staat er bij die film slechts 1 bericht en daarin wordt deze film wel genoemd.
flaphead
-
- 749 berichten
- 905 stemmen
Bijzonder, dat moge duidelijk zijn. Vanaf de eerste scene is helder dat je met een wat ongemakkelijke film te maken krijgt. Het ontvouwt zich mooi waar je mee te maken hebt, een gezin waarvan de kinderen los van buitenwereld gehouden worden. Dat levert aandoenlijke, ongemakkelijke, verontrustende, maar ook komische scenes op (met het dansje van de zusjes als hoogtepunt). En zeker ook een bittere smaak met dingen als Ruinerwold in gedachten. Het is traag, het is sober. Soms ook vervelend, met het soms wat houterige acteerwerk.
Plotgaatje lijkt toch wel het binnenhalen én alleen laten van Christina, het lijkt logisch dat dat vroeg of laat fout gaat qua invloed van buitenaf. De slotscene is wat mij betreft een enorm zwaktebod. Open einde prima, maar dit was echt compleet onaf, zonder meerwaarde en een gebrek aan creativiteit. Dat trok hem bijna naar een onvoldoende, maar de gewaagde opzet houdt hem er net binnen.
Vorige week mijn eerste Lanthimos gezien met Killing of a Sacred Deer, maar die was toch een heel pak beter.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
Zag gister het briljante Poor Things en bij nader onderzoek bleek ik zijn debuut nog niet te hebben gezien. Gelukkig stond de dvd, ooit gewonnen met een filmquiz, in mijn kast.
Het begint als een lekkere absurdistische komedie in de trant van Jiskefet. Naarmate de film voordert verduidelijkt zich de pijnlijke situatie. Film deed me ook bij vlagen denken aan Abel die ik nog geestiger vind. Maar mijn grieks is niet al te best, dus kans is groot dat ik nog wel wat nuances missen.
Leuk om te zien, met name ook omdat veel elementen uit deze film in Poor Things terugkeren op een (veel) hoger plan.
3,5
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Vince Vaughn (54)
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Bekijk ook
Voskhozhdenie
Drama / Oorlog, 1977
55 reacties
Submarino
Drama, 2010
145 reacties
Ah-ga-ssi
Romantiek / Drama, 2016
118 reacties
El Abrazo de la Serpiente
Drama / Avontuur, 2015
43 reacties
Higanbana
Drama, 1958
4 reacties
Hachikô Monogatari
Familie / Drama, 1987
26 reacties
Gerelateerde tags
seksgijzelaarparanoiadisfunctioneel gezinincestgeestesziektetooth sexual awakeningfantasy worldisolated househome educationnordic
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.