Dunkirk (2017)

Voor mij viel de film dik tegen. De verhaallijn ,riep tijdens de film ,meermaals vragen op.

Dan bevind ik mij in een vliegtuig ( Spitfire ) ,dan weer in een klein bootje ,en dan weer op het strand.

Ook olie op het water ,dewelke direct in brand schiet ,bij de minste vonk. Lijkt mij erg onrealistisch.

Olie is geen benzine of petroleum.

En een Spitfire is ook geen zweefvliegtuig.

Alhoewel de motor het niet meer doet ,blijft ie opmerkelijk lang in de lucht.

Ik las ergens ,dat de film opgenomen werd met een speciale camera ?

Kan goed zijn . . maar alles bij alles ,vind ik de film toch een ontgoocheling.

Of anders gezegd ,uitmuntende techniek ,heeft niet per definitie een mooie film als resultaat.

De film ' Weekend at Dunkirk ' uit 1964.

Dewelke ook gaat over de Engelse ( en Franse ) soldaten ,die in het nauw gedreven werden ,en te Duinkerken proberen op een schip te komen naar Engeland.

Maakte op mij een veel betere indruk !

2e kijk. De 4* van de eerste keer haalt ie niet meer. Ook vanwege de discontinuteit in de beelden. Niet zozeer de timeline maar gewoon fouten. zon regen hoogtij en laagtij kloppen simpelweg niet op een gegeven moment. Daarnaast de stupiditeit van de gaten in de boot. Die zijde lag onder water want er stroomde water doorde kogelgaten. Dan lijkt het me niet dat er nog meer gaten worden bijgeschoten. Onder water zou dat zijn. Pas later werd de hele boot onder vuur genomen trouwens dus het was echt nog target practice..

Haha, die distorted ''rauwe'' soundtrack. Je merkt echt dat Nolan zo hard geprobeerd heeft er een intense, grauwe film van te maken, maar al bij al is het gewoon veel te braaf en saai om enige impact te hebben. Verder voegen de drie verschillende invalshoeken eigenlijk weinig toe en zit het vooral de flow van de film in de weg.

Enige lichtpuntje zit hem in de aangename speelduur, meestal moeten dit soort films ruim twee uur duren.

Natuurlijk is dit een uiterst geslaafde cinema beleving. De onzichtbare vijand, die steadycamshots die een tunnel visie creëren (we zien niet het totaalbeeld, enkel het personage) en de stuwende score van Hans Zimmer maken van Dunkirk een perfecte adrenaline film. Maar het mocht wel ambitieuzer, vind ik. Nolan is toch de man die met Inception en Memento diepere filosofische lagen creëerde. Zelfs de narratieve structuur is hier een gimmick. Ik zie er geen meerwaarde in. Ook geen commentaar over oorlog. Dus Nolan stelt me een beetje teleur met zijn Dunkirk. Eerste klas entertainment maar vluchtig. Wat zou er van een tweede visie nog over blijven ?

Tegenvallende film die mijn aandacht niet vast kon houden.

De beelden zijn te mooi, te schoon, te gedistanceerd van de rauwe realiteit. De niet-lineaire tijdlijn helpt ook niet: het is een oorlogsfilm, geen vervolg op Memento. Al met al weer zo'n 21e eeuwse big budget film die eigenlijk bewijst inferieur te zijn aan bijvoorbeeld een The Longest Day.

3*, zo niet minder.

Werkte voor mij niet.

De emotionele afstand tot de hoofdpersonen was te groot, en de drie verhaallijnen waren eigenlijk wat grotesk en geloofwaardig. Bijvoorbeeld vanuit het perspectief van de jonge soldaat: én als enige van vijf helemaal in het begin overleven, én een Franse streetwise slimmerik ontmoeten, én met een brancard op een schip komen én ternauwernood ontsnappen uit een getorpedeerd schip, én in een ander schip dat zinkt én uiteindelijk in een ander bootje naar Engeland… Wel erg onwaarschijnlijk dat iemand dat alles overleeft. En dat juist de piloot bijna verzuipt maar er net op tijd een boot in de buurt is, of de andere nog rustig met een zweefvlucht kan landen… Het is allemaal wel net teveel verschillende - mogelijk ware gebeurtenissen - gecondenseerd in de verhaallijnen waardoor het ongeloofwaardig wordt Deed me wat dat betreft denken aan The Reverant.
En waar Zimmer’s muziek in The Dark Knight Rises de film constant voortstuwde vond ik het hier niet werken maar eerder afleiden.
Visueel is het allemaal goed te doen, dus heeft het zijn verdiensten.

1 van Nolans sterkste films.

De manier waarop het vertelt wordt door 3 tijdslijnen doorelkaar te weven is zeer origineel.

Aanrader.

”We shall never surrender.”

Dunkirk is in principe alles, behalve wat je er van verwacht als je het plot leest of (zoals ik) nog wat weet toen je het op school kreeg.

Laat ik beginnen met dat film erg mooi en een geweldige sound heeft. Ook de cinematografie is hoogstaand. Verder was de film, ondanks de heftige gebeurtenis erg vlak. Er zijn simpelweg geen karakters in de film, het zijn gewoon soldaten en that’s it. Als je dan ook nog drie invalshoeken gebruikt gaat dat vrij snel tegen staan en word het niet bepaald spannend. Dit is sowieso een euvel wat Nolan zijn films hebben. Allemaal kartonnen personages, met geen enkele diepgang. Dat is ook wat Tenet de das om deed.

Toch weet de film hier een daar wel wat memorabele scènes af te leveren. Zoals een van de laatste scènes, waar de hoop verloren lijkt omdat de laatste Engelse piloot uit checkt om te landen, terwijl er een Duits gevechtsvliegtuig aankomt.[/spoiler, ] Ook is de erg korte speelduur iets wat de film uiteindelijk in stand houdt. Want 15 min langer en de film was écht gaan vervelen. Je hebt ook een best flinke cast weten te strikken, maar eigenlijk voor Jan-lul want niemand heeft een karakter om te acteren. Het is vooral een beetje serieus kijken. Ook is het jammer dat de film erg braaf blijft en de werkelijke slag eigenlijk gewoon niet in beeld brengt. Dit had heel veel potentie, maar aan dit soort films moet Nolan zich wat mij betreft beter niet wagen.

Ik vond de extreem aanwezige muziek erg irritant en het nam dan ook het gevoel weg van een serieze oorlogsfilm. Door de muziek leek het meer een film met wat actiehelden en verwachte ik eerder Bruce Willis ineens op het strand. De verschillende verhalen pakten me niet goed.

Had er meer van verwacht. De verschillende verhaallijnen storen eerder dan dat ze iets toevoegen. Mooi beeld, geluid lijkt soms wat vervormd, geen echte ultra lage bassen voor mijn dubbel 18 en dubbel 15 inch subwoofers. De personages doen je niks, er wordt geen enkele band mee opgebouwd. Snap ook niet dat ze zo’n sterrencast nodig hadden, ze hebben niks te doen qua acteerwerk.

Ook deze Nolan film maar eens aan een herziening onderworpen. In de bioscoop was het een geweldige ervaring en ik was erg benieuwd hoe deze film op een normale televisie tot z'n recht zou komen, want als er één film voor het grote doek is bestemd dan is het deze film wel.

De film volgt drie verhaallijnen, iets wat ik nu wel vooraf weet en dat kijkt een stuk prettiger. Deze verhaallijnen worden niet lineair verteld, wat de spanning en verwarring van de situatie alleen nog maar meer benadrukt. Het gebrek aan dialoog, wat deze film echt kenmerkt, geeft je als kijker ook een gevoel van isolatie en desoriëntatie, wat de ervaring nog intenser maakt. Het is absoluut een gewaagde keuze van Nolan, maar het heeft zeker z'n vruchten afgeworpen en draagt bij aan de unieke sfeer van de film.

Het camerawerk is echt verbluffend goed. Het lijkt alsof je als kijker deel uitmaakt van de actie die zich voor je neus afspeelt. De soundtrack van Zimmer is maar weer eens een toegevoegde waarde. Het minimalistische en repetitieve draagt bij aan de spanning en angst van de gebeurtenissen op het strand, op de zee of in de lucht. Zelfs als je de film niet hebt gezien is dit echt luisterwaardig.

Wat betreft m'n score, daar heb ik echt een poos over moeten nadenken. Ik had niet de ultieme ervaring die ik toendertijd in de bioscoop wel had. Wel blijft dit een hele goede film die zeker de moeite van het herzien waard is.

Halfje eraf, 4* voor nu.

Wat een tegenvaller blijft dit. Saai en dat is best vreemd gezien het indrukwekkende onderwerp. Die pomptonen wat voor een soundtrack door moet gaan zijn echt compleet misplaatst en nogal belachelijk trouwens. Écht slecht is deze film natuurlijk niet. Maar deze film past in het rijtje middelmaat, wat ongeveer de helft van Nolan’s oeuvre in beslag neemt. De rest is dan weer wel bijzonder de moeite waard.

Tegenvallend.

Eerste de pro's: interessant om iets van dit belangrijk historische moment te leren. Acteurs deden het goed, beelden zijn mooi geschoten met prima camera werk. Leuk dat de film voor een deel op het IJsselmeer is opgenomen.

Maar dan de con's: om maar met de belangrijkste te beginnen: de drie verhalen die door elkaar op verschillende tijden spelen werkt niet. Je hebt geen gevoel meer hoe het zich tot elkaar verhoudt en de shots zijn veel te kort om 'in het verhaal' te komen. Daarnaast vond ik de filmmuziek irritant sterk aanwezig en niet helpen. Het stoort en werkt daarmee afleidend. Je krijgt ook geen enkele band met de hoofdrolspelers. Ze worden niet geïntroduceerd, je kent ze niet en leert ze niet kennen. Je snapt de beweegredenen niet en er zit ook geen enkele ontwikkeling in. Het blijft op afstand en je kijkt er naar. Tot slot gebeurt er ook weinig. Als je dan toch alleen maar een historisch moment neemt en daar zelf een verhaal bij verzint dat niet waargebeurd is, dan het dan goed en verzin een interessant en spannend verhaal. Ik had ook graag iets meer meegekregen van de strategiebepaling in Engeland, maar daar krijg je eigenlijk niets van mee.

Al met al een erg tegenvallende film die ik nog ruim waardeer vanwege de pro's. Er zijn veel betere oorlogsfilms te vinden dan deze. Jammer. 2,5 ster.

Wat een verademing tov Inception.

Al was het alleen maar om dat deze film je een aangrijpingspunt biedt.

Nl: de ervaring van de mensen, oa die vast zitten op dat strand.

Zoiets heb ik gemist in Inception (a.k.a Deception)( a.k.a The Greatest Shitshow on Earth): Don't get me started..

Nolan heeft op filmvlak wel veel talent maar goed verhalen vertellen is daar niet een van....

Nog een keer de film gezien, omdat ik Nolan een geweldige regisseur vind.

Mijn eerste mening in 2018 was niet zo positief. Maar ik ben van mening veranderd.

Nolan maakt weer gebruik van verschillende situaties die nuet synchroon verlopen, maar wel in elkaar overvloeien. Knap..Prachtige dogfights. De close-ups van de soldaten en piloten doen het goed.

De film laat zien welke verschrikkingen de soldaten tijdens deze blunder in de 2de WO hebben meegemaakt. En de heldhaftigheid van burgers die met hun bootjes 350.000 soldaten hrt leven hebben gered.

Het is niet allemaal geweldig. De gebeurtenis rond George vond ik tenenkrommend. Past gewoon niet in zo'n film.

Tot zover mijn herziening.

Net heb ik "Dunkirk" (2017) nog eens bekeken. Na het lezen van de betreffende passage over de Evacuatie van het British Expeditory Force (BEF dat Belgen en Fransen was ter hulp gekomen na de Duitse inval in op 10 mei 1940) in De Tweede wereldoorlog , het standaardwerk van Antony Beevor, de grote krijgshistoricus.

De film bewijst eer aan de historische feiten op een filmisch sterke manier.

Zowat 330.000 Franse en Britse soldaten werden tussen 26 mei en 3 juni 1940 naar het UK overgevaren terwijl het Duitse leger oprukte met pantsertroepen en onder voortdurende bombardementen van de Luftwaffe.

De Spitfires van de RAF konden veel bommenwerpers neerhalen, echter veelal op hun aanvliegroute boven land, zodat de gestrande troepen het niet zagen, en soms boos waren op het schijnbare wegblijven van hun luchtmacht.

In Duinkerke was de waterleiding uitgevallen. Soldaten dronken wijn en bier om hun dordt te lessen en waren frequent dronken. Het wachten en de onzekerheid was hels. Een aantal onder hen stortten in, gingen in shock.

Mede op voorstel van Churchill werd een vloot van 600 burgerlijke vaartuigen ter hulp geroepen via de BBC. (Iets dat ook in "Darkest Hour" aan bod komt en in "Their Finest Hour"). Zo kon "the miracle of Dunkirk" plaatsvinden, mede omdat de zee rustig bleef in die memorabele week.

Dankzij deze reddingsoperatie kon het Verenigd Koninkrijk de oorlog verder zetten. Ook al was bijna alle materieel verloren gegaan. Voor Churchill kwam het succes van operatie Dynamo net op tijd om de indringende voorstellen vanwege buitenlandminister Lord Halifax om vredesonderhandelingen met Hitler te beginnen via Mussolini, af te wijzen.

Christopher Nolan is regisseur en producer en leverde met deze prent opnieuw een meesterwerk af. Zoals op dit moment met Oppenheimer.

Het was een uitstekende herziening, deze Dunkirk. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat ik het destijds een geweldige film vond. Ik herinner me vooral dat ik het behoorlijk spannend vond, en gelukkig is dat niet verandert sinds de laatste kijkbeurt. Ik kreeg kippenvel wanneer de bominslagen voorbij denderden, maar vrijwel de hele film zit vol met aardig spannende momenten. Dunkirk begint wat onevenwichtig omdat één van de drie verhaallijnen vooral als een pure thriller begint terwijl de anderen moeten opbouwen. Het loopt niet helemaal lekker, maar na enige tijd staan ze meer dan aardig naast elkaar. De nerveuze soundtrack past precies en de gemiddelde speelduur werkt voordelig. Ik was even vergeten dat Nolan ook gewoon prima een echte oorlogsthriller kan regisseren in plaats van elke keer lang uitgesponnen fantasieverhalen vertellen. Uiteraard had de film op veel flanken knapper, claustrofobischer en intenser kunnen zijn, maar ik heb de hele speelduur geboeid gekeken. Een klein toppertje van Nolan.