The Bad Batch (2016)

Deze film is niet geproduceerd door Netflix. Daarnaast is de bedoeling van de film ook totaal niet om serieus genomen te worden. De poster zegt genoeg.

Draak van een film. Naargeestig kan soms een kwaliteit zijn van een film,maar hier is het storend...Saaie boel, geen dialogen en wansmakelijk soms...Is dat om te scoren???/

Bij minuut 37 stopte ik even , om een biertje te scoren en de twijfel om met de film verder te gaan....Toen las ik....nog 1 uur en 21 minuten....OOooo Neeeeee. Afgezet.

Na deze film ben je toe aan Laurel en Hardy....zalig!!!!

@frans123: Hoe kun je de film 2 sterren geven terwijl je er maar 37 minuten van gezien hebt?

Niet dat ik dit een geweldige film vind, maar om hem te beoordelen zul je toch op zijn minst de film helemaal bekeken moeten hebben.

But that's just my 2 cents

Volkomen ongeloofwaardige film.

Alleen al in de eerste minuten als een vrouw in de kokende hitte van een woestijn lekker in een autowrak gaat zitten zonder dat het zweet haar van alle kanten uit de poriën spat.

Dan duiken er (kannibalistische) leefgemeenschappen op waar niemand (productief) werkt, en waar desondanks geen enkel gebrek is aan de meest uiteenlopende producten. Overal is electriciteit, iedereen is goed doorvoed, alleen normaal eten is nergens te krijgen.

Mensen lopen of kruipen blindelings de woestijn in om daar 'toevallig' te worden gered/gevonden door daar 'toevallig' zinloos en doelloos lopende reddende engelen.

Na 20 minuten vol verbazing te hebben gekeken, ben ik afgehaakt. Veel te veel ongerijmdheden.

Randje.

Ben altijd wel een fan van dit soort films, waar je zonder dat er veel gebeurd toch geboeid kan blijven kijken naar de film. Hier is dat ook weer zo'n geval, en het eerste deel van de film is erg goed, beklemmend en mysterieus. Het tweede deel is wat minder.

Vooral complimenten aan de visuele stijl. Mooi cameragebruik, goed gebruik gemaakt van locaties en toffe pakjes. Acteerwerk was niet heel bijzonder, vooral omdat de acteurs maar wat moesten lopen en vrij weinig te zeggen hadden.

Het verhaal valt later toch echt in de cliche maar dan op een wat tragere manier. Als het eindigt voel je je eigenlijk bedrogen, aangezien je vrijwel naar niets nieuws hebt gekeken. Complimenten naar sommige beelden en het sterke begin, maar dan heb je zowel alles al.

Hier ben ik het volledig mee eens. Om te mogen stemmen op een film moet je deze in zijn geheel hebben gezien.

0,5 punt

Als frote fan van Keanu Reeves !!

Een tegenvaller ? ook de rol van Keanu ...zo slecht..

Een 0,5 alleen voor Jim Carrey dan !

De film begint veelbelovend. Zakt daarna als een pudding in elkaar. Ook begrijp ik de acties van de hoofdrolspeelster niet. Je zou toch denken dat ze die de kannibalen allemaal uit zou willen moorden en wat andere mensen te redden. Maar nee ze raakt bevriend met blote bast meneer en ze vindt het klaarblijkelijk helemaal niet erg meer dat hij ook mensen at.

Zat op een gegeven moment ook helemaal geen spanning meer in. Als je een grafiek zou moeten maken van de spanning dan begint het linksboven en eindigt het rechtsonder. Gaat als een nachtkaars uit. 2*

Ik heb altijd wel een zwak voor post apocalyptische films dus ik had hier ook wel zin in. De cast is goed met kleine rollen voor Reeves en Carrey en de soundtrack is ook prima maar verder vond ik er niet veel aan eigenlijk. Het verhaal is ontzettend traag en saai en het gaat ook uiteindelijk nergens naar toe. Meer een Arthouse film in een verdorven landschap setting. Het moet je ding zijn. Ik kan mij daarom ook beter vinden in de genres hier aangegeven op Moviemeter dan op IMDB. Horror/Romantiek was het in ieder geval niet.

2*

Een postapocalyptisch woestijnlandschap. Een mooie stoere vrouw in de hoofdrol. Metaforen die lijken te hinten naar de politiek van de VS. Communes die hun eigen boontjes doppen. Surrealistische drugsroezen. Een langzaam verteld verhaal. Een plot over overleven en samenleven...

Deze film bevat allerlei ingredienten die mij altijd enthousiast maken om een film te kijken. Waar gaat het dan mis? Is het omdat ik niet mee kan keven met de hoofdrolspeelster en haar beweegredenen niet begrijp? Is het omdat het verhaal, voor zover er een verhaal is, maar voortkabbelt? Of is het omdat ik me oprecht verveelde tijdens de film en me echt zat af te vragen wanneer het nu eens afgelopen is? Waarschijnlijk van alles wat.

Jim Carrey speelde leuk, altijd een sympathieke acteur gevonden. Maar voor de rest kan deze film makkelijk overgeslagen worden wat mij betreft. Mooie woestijnbeelden en Jim Carrey, vandaar mijn score.

2*

Bizar verhaaltje waarin avontuur, romantiek en wat horrorelementen samen smelten en leiden tot één groot vraagteken...wat bezielt de hoofdrolspeelster om zo te handelen ? Visueel ziet de film erg tof uit : mooie locaties, blitse outfits en opvallend goed camerawerk. De film opent mysterieus en in het eerste gedeelte is de spanning voldoende aanwezig. Een paar degelijke horrorelementen passeren dan. Maar helaas vervalt dit alles volledig in een flauw opgezet tweede gedeelte. Het grootste kritiekpunt zijn de handelingen van de hoofdrolspeelster. 5/10

“Strange isn't it? Here we are. In the darkest corner of this Earth. And we're afraid of our own kind.”

Bijzondere en knotsgekke film van Amirpour. Het begin is gruwelijk en zet al gelijk de toon voor wat je kunt verwachten. The Bad Batch kent zijn mindere momenten (zeker in het middengedeelte), maar het acteerwerk van Waterhouse, Momoa en de jonge Fink, de woestijnsetting en de regie van Amirpour zorgen ervoor dat het in ieder geval een interessante film blijft om naar te kijken. Een film die je niet snel vergeet, met briljante bijrollen van Carrey (onherkenbaar) en Keanu Reeves.

Het arme ding wordt achter een hekwerkje gezet waar je met een nagelschaartje al doorheen kan breken.

en daarna komen er nog héél erg veel meer ongeloofwaardige voorvallen....wat de boel nog surrealistischer maakt.

De sfeer is fantastisch, weinig filmmuziek, veel stiltes, de film verloopt traag en daardoor boeide hij alleen maar meer. Vooral het stukje waarin ze stoned als een garnaal ronddwaald en Jason Momoa tegenkomt vind ik mooi.

Suki en Jason zijn sowieso ook nog eens hartstikke mooi.

Niet de beste ooit, maar voor mij echt een pkezier geweest om te bekijken.

Vage trip deze film waarin Amirpour vol op de Jodorowsky tour gaat. Toch wel een erg lage rating waardoor the bad batch bij velen vermoedelijk onder de radar zal blijven.

Visueel indrukwekkend drama met veel sfeer, een soundtrack vol popliedjes, een interessant en opvallende bijrol voor Jim Carrey. Wat ontbreekt is karakterisering, een verhaal en een rechtvaardiging voor de enorme speelduur. Hoofdpersoon Arlen [Suki Waterhouse] blijft een enigma van begin tot eind en wanneer enkele van haar ledematen worden afgezaagd en gebakken onder de klanken van 'All That She Wants' van Ace of Base is het duidelijk dat we hier met een stijloefening te maken hebben. Amirpour heeft ongetwijfeld talent als regisseur, maar ze had haar scenario drastisch moeten laten redigeren. Of herschrijven.

Een alternatief van Mad Max, al is dat vooral door het apocalyptische thema want visueel komt deze film daar niet in de buurt. De film kan rekenen op namen als Keanu Reeves, Jim Carrey en Jason Momoa. Al gaat de aandacht vooral naar de mooie Suki Waterhouse. Het begin is wel interessant, maar de film kan de aandacht niet echt lang vasthouden. Jammer, want hier had toch wel meer ingezeten.

Meer een uitgerekte videoclip dan een langspeelfilm met een logisch verloop. Op zich weet regisseuse Ana Lily Amirpour het broeierige, lome sfeertje neer te zetten van de betere exploitatiefilms. Waar de personages gevormd worden door het onverbiddelijke woestijnklimaat en hun moraliteit gedreven wordt door de wil om te overleven. Van die heerlijke trage shots rond lichamen die glinsteren van het zweet of luchtspiegelingen in weidse vlaktes. Visueel heeft 'The Bad Batch' (2016) genoeg aardige vondsten, maar zowel qua karakterpsychologie als plotmatig raakt het kant noch wal. Het is zo'n film waar diepgang gesuggereerd wordt omdat het een soort politieke allegorie is. Zoals Arlen (Suki Waterhouse) zich tussen twee rivaliserende woestijnstammen beweegt, die je zou kunnen zien als extreme uitvergrotingen van de cultuuroorlog. In het ene kamp zelfvoorzienende en hypermasculiene kannibalen die geen centraal gezag erkennen, maar compleet hun eigen plan volgen. In het andere kamp een progressieve sekte waar drugs, alcohol, gemeenschapszin en vrije liefde centraal lijken te staan. Maar eerlijk gezegd gaat het allemaal niet veel verder dan dat links en rechts allebei gedreven worden door kapitalistische mechanismen.

Hele stille film, met een uitstekende tracklist. Film begint enorm heftig, maar daarna blijft het allemaal wat tam, dit stoort niet maar had de film wel meer swung mee kunnen geven.

The Bad Batch is een beetje een film zoals ik hem had verwacht. Geen topper, maar ook niet slecht. Vrij trage film, met een stijl die me eerlijk gezegd wel ligt: weinig dialoog, goede muziek en visueel erg mooi. Dat vertaalt zich in een sfeervolle film, maar het zwaktepunt is toch echt wel het script. Als het verhaal een pak beter en logischer was, had ik dit al heel wat meer gevonden. En neen, daarvoor is niet plots meer dialoog nodig. Men had in feite elke vorm van dialoog zelfs kunnen schrappen en het had niet veel aan kwaliteit ingeboet, deze film. Qua sfeer doet dit mij denken aan The Boy (2015), wat ook een vrij zwakke rating heeft, maar een betere film is dan je zou denken als je de film een kans geeft.

Rond de helft van de film zitten de meest leuke scènes, met name wanneer ze gedrogeerd wegloopt in de woestijn, met een mooie sterrenhemel. Daarna wordt het allemaal een beetje minder, helaas. De film voelt dan ook te lang uitgerekt aan. Was zeker iets dat in 90 minuten had kunnen verteld, zonder opnieuw aan kracht in te boeten. Maar The Bad Batch is zeker wel een kijkbeurt waard.

Ik ken Jodorowsky niet goed, behalve dat hij invloed heeft op Nicolas Winding Refn, maar wat is dan zo kenmerkend aan Jodorowsky qua stijl (of qua script)? Wat zijn de gelijkenissen tussen The Bad Batch en Jodorowsky. Het is dat ik een beter beeld heb of ik me kan wagen aan een Jodorowsky of niet.

Je stelt goede vragen, waar ik vanalles op zou kunnen antwoorden, maar zoals vaker is het beste advies hier; try and see for yourself! En dan heb ik het niet zozeer over LSD (al zou dat de ervaring wel compleet maken, maar ik weet niet of jij dat kopje thee lust), maar over The Holy Mountain. Weinig filmmakers die een visie zo compromisloos symbolisch in beeld brengen zo als Jodorowsky dat deed.

Forget Refn and prepare to be dumbfounded

Heb mij prima vermaakt. Lekkere film om vooral niet al te diep bij na te denken.