First They Killed My Father (2017)

Netflix Original film

Vanaf 15 september te zien op Netflix.

Gebaseerd op het gelijknamige boek van Loung Ung.

First They Killed My Father | Director's Editorial | Netflix - YouTube

De eerste tien minuten:

Regie is wat ik zie.

Regie in chaos is wat ik niet zou moeten zien.

The Killing Fields is wat ik nu eigenlijk wil opzetten,

Het boek was ijzersterk, nooit gedacht dat die verfilmd zou worden.

Te stilistisch en afstandelijk gefilmd. Begon wel oké, maar op den duur begon het gewoon te vervelen. Onderwerp is enorm boeiend, maar het komt niet over.

Mooi.

Het boek raakte me wel veel meer. Daarin worden de personen en hun hechte band met elkaar uitgebreid beschreven. De wanhoop en het verdrieten komen daardoor nog heftiger binnen.

5 jaar hel door de ogen van een kind is denk ik ook niet gemakkelijk over te brengen in 136 minuten.

Op zich best een goed verhaal maar het gaat in een vrij laag tempo en er is niet veel dialoog. De cast doet het goed en het ziet er allemaal ook best goed uit, jammer dat de eerste helft redelijk saai is. Gelukkig wordt het in de tweede helft wel interessanter, er komt ook wat meer actie en vaart in. Het had wat korter en bondiger gemogen maar als je ff volhoudt en je je door de eerste helft weet te worstelen is het voor de rest best een aardige film.

Eerste stuk is heel rommelig. Ondertiteling van deze Netflix productie vond ik erg slecht, sommige dingen besloten ze wel te ondertitelen maar andere niet. Verder is het een bijzonder verhaal, een stukje geschiedenis. Maar wel moeilijk om door te komen.

Het boek is geweldig, maar de film doet absoluut niks met me.

Fraai geschoten door cameraman Anthony Dod Mantle, maar inhoudelijk is deze Netflix-original aan de trage en vooral saaie kant. Op technisch vlak heeft regisseuse Angelina Jolie haar zaakjes evenwel goed voor elkaar en de jonge Sareum Srey Moch is onweerstaanbaar in de hoofdrol. Maar ja, hoe imposant alles er ook uitziet, met een dermate dun en stroperig plot resulteert één en ander niet bepaald in een boeiende kijkervaring. Dan was Jolie's enigszins vergelijkbare regiedebuut, In The Land Of Blood And Honey, toch een stuk interessanter.

Het boek geeft de gruwelijkheden in Cambodja toentertijd veel beter weer en laat een diepere indruk achter. Desalniettemin vond ik het een prachtige verfilming. Goed geacteerd en mooi in beeld gebracht. Wat mij betreft een dikke voldoende.

Goddank krijgt deze film niet de Unbroken-behandeling. Dit is echt een oprechte film waarin het drama niet gretig wordt opgezocht en de muziek vaak ingetogen blijft. We zien wel een paar scènes die je tranentrekkers zou kunnen noemen, maar door de ogen van Loung is de hele oorlog en revolutie vooral griezelige en verwarrende chaos. Ik vond het niet altijd even fijn kijken die zwierende en heen en weer schietende camera en close-ups steeds, maar het past wel helemaal bij de toon van de film.

Dat geldt dan overigens weer een heel stuk minder voor wat meer echt te gestileerd geschoten beelden. Het is wel net een beetje te veel mooifilmerij allemaal. Die top-down shots vond ik bijvoorbeeld wat minder gepast. Aan de andere kant valt het met het geweld dan weer reuze mee in de film. Het zit er natuurlijk wel in, maar ik dacht dat ze wel echt veel gruwelijkheden zouden laten zien. Pas op het einde is dat echt het geval. De gruwelijkheden die we te zien krijgen zijn vooral de ontberingen van al die ontheemden, die trouwens allemaal gewoon hun eigen taal spreken gelukkig. 3.0*.

The Killing Fields gezien door de ogen van een piepjong meisje. Een bij vlagen hartverscheurend biografisch docudrama over de verbijsterende ervaringen van een meisje, dat vrijwel stilzwijgend getuige is van de aftakeling van haar familie ten tijde van het gruwelijke regiem van de Rode Khmer. Aandoenlijke hoofdrol van de innemende Sareum Srey Moch.

Ik heb het autobiografische boek van Loung Ung nog niet gelezen. Ik moet dat verzuim toch maar eens snel goedmaken.

Het boek is beter, waar heb ik dat vaker gelezen?

Nou in ieder geval lees ik het hier.

Toch, als je het boek niet gelezen hebt, en je probeert je toch een voorstelling te maken over hoe dat dan moet zijn geweest onder de rode khmer?

Nou dan zal het zo ongeveer geweest zijn.

Niet een schitterende actiefilm en boeiende plotwisselingen.

Maar wel angst, verraad, terreur, verdriet, moord, wanhoop, uitzichtloosheid, en uiteindelijk de wil om te overleven ten koste van alles.

Niet te bevatten dat dit in de jaren 70 gebeurde.

30 jaar na nooit meer Auschwitz maar dit telde blijkbaar niet mee.

Letterlijk te ver van het bed van de westerse wereld.

Je vraagt je dan toch af, waarom kon dit gebeuren? Waarom lieten onze westerse regeringen dit toe?

Uiteindelijk maakte Vietnam, de verguisde vijand van de Amerikanen er een eind aan.

Goeie film waarin een gezin uit Cambodja op de vlucht slaat als de Rode Khmer de macht grijpt. Verteld vanuit het perspectief van een jong meisje waardoor alles vrij simpel en begrijpbaar blijft (iets wat hier in het voordeel werkte). Sentiment wordt vermeden, maar echt aangrijpend wil het ook niet worden. Mooi in beeld gebracht allemaal (geheel opgenomen in Cambodja), maar het had wel wat korter gekund.

Hoewel mij bekend is, dat Pol Pod een verschrikkelijk bewind voerde, is dit de eerste film die over Cambodja zie.

Dicht bij de hoofdpersoon gefilmd. Je volgt Loung en welke verschrikkingen ze meemaakt.

De indoctrinatie, het geweld, honger en dood worden belicht. Toch denk ik dat de Rode Khmer veel wreder was.

Goed gedaan Angelina Jolie en goed dat er een film over is gemaakt.

Ook knap geacteerd van de de jeugdigde cast.

Erg mooie stilistische film. Er wordt weinig gesproken, toch spreken de beelden voldoende. Je voelt mee wat een kind van 5 moet ervaren als alles uit haar wordt getrokken. De acteurs spelen erg goed. De waanzin van het communisme, de oorlog, de wreedheid, je ziet het voorbij trekken.

Tja.

Dat de regie in de hand van Jolie stond, deed me al niet te hoge verwachtingen doen. Jolie lijkt me typisch iemand die graag zware verhalen verfilmd om haar imago nog wat op te krikken, maar het voelt nooit echt "echt" aan. Maarja, toch maar een kansje geven voordat ik zulke uitspraken doe.

Echter denk ik dat ik voorlopig geen afstand ga doen van mijn uitspraak, want uiteindelijk vond ik in mijn visie Jolie niet al te veel toevoegen qua regie. Het meeste werk wordt duidelijk gedaan door de soundtrack en cameragebruik die wel in orde zijn.

Echter was de film zelf wat te leeg. Er is weinig dialoog, en ondanks dat de chaos door een kind gezien best mysterieus mag zijn, mag er soms nog wel wat meer detail in over wat er gebeurd. De tranentrekker scenes mogen er ook gerust uit gelaten worden, zodat de film niet zijn doel mist.

Acteerwerk is best indrukwekkend. Goede keuze om de acteurs hun eigen taaltje te laten spreken inplaats van er een Pro-Amerikaanse bende van te maken. Het maakt het allemaal iets echter. Jammer dat de film ook in een vreemde taal nog behoorlijk wat typische Amerikaanse "lesjes" erin gooit.

En dan, en dat klinkt misschien wat wreed, maar voelde ik weinig dreiging. Het eerste uur was spannend en onvoorspelbaar, maar qua echte gruwelen vond ik er niet veel memorabels inzitten. Het heeft zo wel zijn momenten, maar in het algemeen blijft het nog best tam eigenlijk.

Het beste aan de film is wel het cameragebruik, die het slakkentempo van de film zelf wel iets kijkbaarder maakt. De film heeft wel een iets te laag tempo, waardoor de echte dreiging van de situatie niet voelbaar is, terwijl ik denk dat dat een hele intense en spannende periode was.

Boeiend onderwerp, maar deze film heeft het gewoon niet helemaal.

Zeer weinig dialogen in deze film, maar de beelden spreken voor zich.

Het verhaal speelt zich af in Cambodja onder het bewind van de Rode Khmer.

Een schrikbewind, dat een kwart van de bevolking het leven kostte.

De film toont de harde realiteit door de ogen van een zevenjarig meisje.

Mooi verfilmd door Angelina Jolie, die hier wederom bewijst dat ze als regisseur aardig haar mannetje staat.

Indrukwekkend verhaal dus, dat je gezien moet hebben. Net als films over Wereldoorlog Twee is dit ook een film die ervoor zorgt dat deze gebeurtenissen niet worden vergeten.

Eerstdaags volgt het bekendere The Killing Fields (1984) over de genocide onder het bewind van de Rode Khmer. Maar ook deze nieuwe van Angelina Jolie is een behoorlijk sterk portret over één van de zwartste bladzijden uit de 20e eeuw. Opnieuw een oorlogsverhaal van Angelina Jolie als regisseuse waarbij gruwel, realiteit en kwaliteit hand in hand gaan. Na Joegoslavië en de Japanse folterkampen tijdens WOII wordt dit keer het communistische Cambodja onder de loep genomen. Een onderwerp die haar wellicht nauw aan het hart ligt met één van haar adoptiezonen die uit Cambodja komt.

Het plot wordt verteld van de ogen van de kleine Loung Ung die haar huis dient te ontvluchten om te worden tewerkgesteld in een werkkamp. De beelden spreken voor zich al zijn extreme of expliciete beelden niet aan de orde. Toch niet wat de martelingen of ontberingen betreft. Ik ga er vanuit dat het in werkelijkheid nog vele malen erger was. De indoctrinatie onder het mom van "broeders en zusters" was confronterend.

Verder alles erg mooi in beeld gebracht. Zeer realistisch en authentiek. Hier een daar ook een beetje de stijl van terrence Malick wanneer wat (close-up)beelden van natuur de revue passeerden. Bij momenten repetitief en scènes die gelijkaardig zijn, maar wanneer dit verteld wordt vanuit het standpunt wordt van een vijfjarige, dan lijkt me dit wel correct. Hartverscheurend... Dikke 3,5*!

Wat een verrassend goede film op Netflix van Angelina Jolie. Het is echt een verhaal geworden uit het perspectief van een jong kind en daarom is er ook niet echt een duidelijk verhaal of rode draad. Het kind wordt van hot naar her gesleept en kan maar moeilijk beseffen wat en waarom.

Het had nog wel wat intenser gemogen met de moord praktijken en verkrachtingen. Een statistiek aan het einde dat een kwart van de bevolking om zeep is geholpen is toch maar een getalletje.

Opinieonderzoeken geven aan dat er een groeiende populatie is die het communisme goed keurt. Deze mensen moeten misschien even deze film bekijken. En vergeet niet het ook maar een kleine stap is van socialisme naar communisme. En ja, kapitalisme is beter maar dat bestaat al honderden jaren niet meer.

Ik gok zo maar een beetje dat je nooit in Cambodja bent geweest waar je overal nog bedelaars ziet zonder armen en/of benen. Je vind het boek geweldig omdat je de gruweldaden op jou manier kan verwerken. Deze film geeft aan wat iemand die het heeft meegemaakt zag en voelde. Dat dat niet overeenkomt met jou fantasie zegt meer iets over jou dan over de film.

Ik ben er 10 jaar gelede geweest. Het boek las ik daar. En zoals ik zei is die geweldig en raakte het mij. De film doet het boek geen eer aan. Grappig feitje: een film over verschrikkelijke gebeurtenissen kan ook een slechte film zijn. Groetjes aan je fantasie, hè!

Dat een film een boek geen eer aan doet komt wel vaker voor, maar dat betekent niet dat een film an sich een halve ster verdiend. In mijn optiek en die kan geheel anders zijn dan die van jou is een film met een halve ster een film met een slecht script, slechte dialogen, slechte cinematografie, slechte regie etc etc. Dat is niet waar voor deze film en dat kan je ook zien aan de stemverdeling. Er zijn 3 mensen die een halve ster geven, waarschijnlijk jij, je man/vriend/vriendin en een andere verdwaalde geest. Ik weet dat het moeilijk is jezelf te relativeren en dat je misschien een beetje impulsief een oordeel heb geveld omdat de film niet aan je verwachtingen voldeed omdat je gefixeerd was op het boek. Dat geeft niet en het geeft ook niet dat je probeert met een goedkope fantasieloze afsluiting van je reactie probeert je beoordeling te verdedigen. Dat heb ik al honderd keer gezien. Mensen kunnen nou eenmaal niet tegen kritiek en gaan liever in de verdediging om een onhoudbare stelling te verdedigen dan hun ongelijk toe te geven.

Doe er mee wat je wilt.

Een film die het Rode Khmer-bewind toont via een jong meisje, een beetje wat films als The boy in the striped pyjama's of La Vita È Bella ook deden. Kinderlijke onschuld versus een bikkelharde wereld. Het werkt deels. Je voelt wel medelijden met het meisje en haar familie, maar de film blijft ook wel een beetje lange tijd afstandelijk. Zo richting het einde vond ik de film een stuk pakkender, maar toen zat er toch al bijna 2 uur op, waarbij de film zeker niet de gehele speelduur even interessant was.

Het middenstuk vond ik wat rommelig en eentonig, al haalt de film altijd wel een redelijk niveau. Prima acteerwerk (ook fijn in de lokale taal ipv Engels), visueel oogt het mooi en het schrijnende verhaal blijft wel hangen. De film had wel gewoon een half uur korter gemoeten. Angelina Jolie regisseert beter dan ze acteert zullen we maar zeggen. Voldoende.

3*

Wel een mooie film om een keer gezien te hebben, maar daar hield het voor mij wel bij op. Ik vond hem erg langdradig en het tempo was erg traag vond ik persoonlijk. Acteer werk was goed en mooie beelden , maar geen hoogvlieger voor mij.

Ik las hier heel vaak dat de film afstandelijk is. Ik dacht eerst nog: hoe kan dat met zo'n onderwerp? Maar inderdaad, afstandelijk. Allicht doordat het verhaal door de ogen van een kind wordt gezien. Zeker in het lange middenstuk wreekt zich dat waardoor dit traag en uiteindelijk saai wordt. De film kent wel een prima begin, geeft een goed beeld van die periode en wat dat deed met mensen en visueel ook fraai met een wat okerachtig filter. Qua regie zitten er enkele aardige ideeën in en soms prachtige shots (bij dat staan in het water van boven) maar uiteindelijk raakte de film me nauwelijks en duurt (mede daardoor) te lang. 2,5*.

Ik vond de eerste helft van de film het meest boeiende deel. De spanning is continue voelbaar. Wordt de achtergrond van de familie ontdekt ja of nee? Die spanning draagt de film in het 1e deel.

Het 2e deel van de film vind ik duidelijk minder. Ik verloor mijn aandacht en het einde vond ik geen recht doen aan de film.
Persoonlijk vond ik het 1e gedeelte van de film: 3.5 +, 2e gedeelte van de film 2.5 = 3 sterren.
Ik ben het met andere meningen eens dat er meer in had gezeten want het onderwerp is zeer interessant.