Yip Man (2008)

Na herziening toch met een halfje nog verhoogd. Fantastische martial arts film met een goed achtergrondverhaal, waarop ik eigenlijk vrij weinig aan te merken heb. Tweede keer misschien nog wel meer genoten dan de eerste kijkbeurt.

Ook één van mijn favoriete material arts films (in het rijtje 36th Chamber of Shaolin, The Raid en

The Raid: 2). Heb 'm al best vaak gezien, maar zo nu en dan zet ik hem nog wel eens op samen met deel 2 die ik ook nog wel tof vind.

De delen daarna vind ik stukken minder.

Het is niet alleen het vechten wat er slick uit ziet, maar zoals hierboven ook al gezegd wordt heeft het een goed achtergrond verhaal (wat gebaseerd is op omstandigheden die echt gebeurt zijn) wat zicht onderscheid van andere films uit dit genre (meestal een minder meeslepend verhaal).

Ook leuk toen ik net die film zag dat het een tijd heeft geduurd voor ik erachter kwam dat die acteur die alle "Kung-fu Meesters" in Foshan uitdaagt en in elkaar beukt (behalve uiteindelijk IP man) Riki-Oh speelt in "Story of Ricky".

Die heb ik ook eens lang geleden gezien, maar dat is gewoon lachen, gieren en brullen vermaak (die eindbaas die zichzelf kan vergroten en oppompen, jemig ik lag echt dubbel).

Het begin is nog een beetje flauw en zo typisch aziatisch. Als dan de oorlog met Japan er is, gaat de film in een wat grimmigere setting door en wordt het pas echt leuk. Qua martial arts is dit onwaarschijnlijk gaaf en DE reden om deze film te zien. Daarnaast is het een beetje behelpen en komt diepgang in het verhaal niet van de grond. Ook qua personages blijft het ook op een dubieus niveau hangen, maar wat het knokken betreft is dit dus onovertroffen.

Vette martial arts film en Donnie Yen is geweldig. Alleen het gevecht tegen de 10 zwarte band karateka,s is absurd. Geen mens kan het alleen opnemen tegen zoveel getrainde vechtsporters. Misschien wel tegen 3 tegelijk maar dan houd het op.

Deel 3 in aantocht: Yip Man 3 (2016) - IMDb

Ondanks het flinterdunne verhaal(tje), vond ik deze 'Yip Man' zeer te genieten. Donnie Yen heeft een mooie, rustige rol en ramt er heerlijk clichématig op los. Niks mis mee. Bepaalde vechtscénes zijn adembenemend en erg stoer. Over-the-top, ja.. vooral de 1 tegen 10 scene, maar leuk is het wel.

Qua sfeer en tijdsbeeld erg geslaagd. Het begin; het mooie, lichte, rustige en vredige dorpje waar Ip Man lekker geniet van alles is heerlijk. Wanneer regisseur Wilson Yip het duistere filter er overheen gooit, verandert één en ander. Maar het blijft genieten. Hopelijk haalt deel 2 hetzelfde niveau. Ben benieuwd.

Van deze film heb ik echt genoten, vooral omdat het personage van wing chun GM Yip Man neergezet is als een zeer vriendelijk kalme man waarvan je in 1e instantie nooit zou van verwachten wat hij allemaal kan. Mooi is ook dat een kung fu hier als een vechtkunst (lifestyle) word weergegeven en dat het helemaal niet gaat om het in elkaar rammen van elkaar.

Leuk tussendoortje, niets meer, niets minder. Lachwekkende Chinese overdub, of ik had in ieder geval het gevoel naar een overdub te kijken. Met de acteerprestaties, waar een aantal hier naar refereren, vond ik dan weer niets mis. Sterker nog, de gevechten zijn behoorlijk vakkundig uitgewerkt. Nergens onrealistisch binnen haar eigen kader.

Wat deze film nou boven de grijze massa uit doet stijgen, is mij echter een raadsel. Het verhaal is flinterdun en overduidelijk gedramatiseerd.

Heerlijke chinese vechtfilm. Mooi in beeld en verhaal is ook prima. Niet te overdreven stunts. Gewoon genieten.

Na een stapel Aziatische troep, stuit ik eindelijk op de betere films uit die contreien in mijn dvd-collectie. Ip Man mag dan een wel erg aangedikt drama zijn, maar toch heb ik best van deze biopic kunnen genieten. Natuurlijk zijn de martial arts een lust voor het oog en vind ik Wing Chun één van de interessantere martial arts om te zien. Vooral die snelle klappen doen het 'm. Toffe rol ook van Donnie Yen.

Nogmaals, het is soms erg aangedikt en theatraal, maar visueel is de film kalm en prettig. de hoofdpersoon is heerlijk rustig en dat mag ik wel. Een beheersing waar wij in het westen veel, maar dan ook heel veel, van kunnen leren.

Na het tegenvallende Ip Man: The Legend Begins, is dit toch wel een stuk beter. Beter qua verhaal, wervelende actiescènes en een zeer goede rol van Donnie Yen als Ip Man.

Echt niet mijn soort film.

Wist me absoluut niet te vermaken. Verhaal vond ik totaal niet boeiend en dan verder alleen maar vechtscene's wat mij na een tijdje ook altijd snel gaat vervelen.

Ik geloof best dat vele dit een goede film zullen vinden, maar je moet er maar gewoon van houden.

Dat is bij mij in ieder geval niet het geval.

1,0*

Eerste kennismaking met Wilson Yip

Ik heb altijd de neiging om mijn films aan te schaffen omdat ze van een bepaalde regisseur of met een bepaalde acteur/actrice zijn. Dat was ook het geval met Ip Man: Zero die ik voornamelijk aanschafte vanwege Sammo Hung Kam-Bo en Biao Yuen. Mooi meegenomen weliswaar dat ik een steelcase edition vond met daarin deze Ip Man en Ip Man 2 als extraatje. Wel wat verwarrend in welke volgorde de films gezien moet worden, maar uiteindelijk voor volgorde van uitkomen gekozen.

En dan is deze dus de eerste. De eerste in een rij van velen, want dit begin van de reeks rond de legendarische grootmeester startte een hele franchise (Wilson Yip komt binnenkort nog met een derde deel en Wong Kar Wai's The Grandmaster is in 2013 eindelijk uit delevopment hell geraakt om nog maar van Ip Man: The Final Fight te zwijgen) en lijkt nog niet aan zijn einde te zijn gekomen. Als alle films met hetzelfde kunnen en respect worden gemaakt als deze, dan staat ons in ieder geval nog een mooie tijd te wachten. Ip Man is een gestileerde film die een gevoelig onderwerp (toch afgaande op de talloze films die zich in deze tijdsperiode afspelen) tot een boeiend einde weet te brengen. De dreiging van oorlog, de strijd met de Japanners en natuurlijk het geduld van Ip Man dat zijn kookpunt bereikt. De strijd met de 10 Japanners is al indrukwekkend op zichzelf, maar de climax doet er (hoewel het een 1 tegen 1 gevecht is) nog net dat beetje erbovenop. Heerlijk!

Choreografie van Sammo Hung en de hoofdrol in handen van Donnie Yen, het is een combinatie die ik wel kan smaken. Yen blijft geknipt voor dit soort rollen (onvoorstelbaar ook hoe jong die er blijft uitzien, er is amper verschil te zien tussen deze en Iron Monkey) en overtuigt werkelijk over de gehele lijn. De chemie met Cheung Wing-Sing, die de vrouw van Ip Man speelt, is ook overtuigend en zorgt zelfs af en toe voor leuke humor. De scène waar zijn zoontje een bericht van de moeder moet doorgeven op zijn driewieler is geweldig. Degelijke rol ook voor Simon Yam als eigenaar van de fabriek en Hiroyuki Ikeuchi is wel erg indrukwekkend als de slechte Miura.

Er was blijkbaar wel niet echt gerekend op een tweede deel, want de film wordt netjes afgesloten met wat er met de grootmeester gebeurde in de latere jaren van zijn leven. Vraag me dan ook af wat de sequels gaan brengen, maar ik twijfel er niet aan dat dat toch ook weer de moeite gaat zijn. Zolang hetzelfde team hierachter blijft zitten natuurlijk.

4*

Simpel plot, geen bijzondere acteer prestaties, wel mooi gechoregrafeerde gevechten maar uiteindelijk teveel van hetzelfde.

Geweldige film met geweldige vechtscenes en geweldig geacteerd.

Ik werd heel erg aangenaam verrast door deze voor mijn geheel onbekende geweldige 2 films (incl deel 2).

In 1 woord geweldig !

Aardige martial arts-film die bestaat uit een leuke mix van drama,komedie en actie.

Ook het acteerwerk voor film als deze prima in orde.

De film is soms serieus maar de film springt zo weer later naar een luchterige ondertoon en weer andersom.

De gevechten zijn van een hoog niveau maar toch zie ik niet echt waarom deze film een plek in de top 250 zou moeten verdienen.

Daarvoor vind ik de film (behalve de gevechten dan) nergens echt in uitblinken.

Ik vergelijk deze film met het jaren 90 werk van bijvoorbeeld Jean Claude van Damme (voordat hij in C-films zou gaan spelen): aardig verhaaltje met best goed acteerwerk maar geen film om als meesterwerk te zien.

Dat vond ik ook bijvoorbeeld niet van Nowhere To Run met Van Damme , aardige film maar geen film om meerdere keren te zien net als deze film.

Misschien alleen voor de gevechten maar daarvoor heb je tegenwoordig Youtube voor, de film zelf hoef ik niet voor een tweede keer te zien dus een plek in de top 250 vind ik zwaar overdreven.

De regie is wat deze film véél beter maakt dan het 90s werk van pak en beet een Van Damme.

Vermakelijk, maar tegelijk erg inwisselbaar, vrij voorspelbaar clichéverhaal en de actie is goed, maar niet bijzonder. Donnie Yen doet het wel naar behoren. Ik ben ook niet zo'n enorme fan van de meeste knokfilms vanwege bovenstaande zaken. Neemt niet weg dat het allemaal goed te doen is. Benieuwd of de vervolgen meer kunnen brengen.

Kleine 3*

Fantastische aktiefilm die me geen moment heeft verveeld, toppertje.

Een hele aardige film. Ip Man ben ik blind ingegaan, zonder ook maar iets van de inhoud af te weten, en ik was aangenaam verrast door wat de film te bieden had. In het begin oogt het als een ietwat komische martial arts flick, al gauw slaat dit om in een serieus verhaal wat zich afspeelt in de oorlog. Op het eerste gezicht stootte deze stijlwisseling mij af wegens hoe plots het voelde, maar eenmaal gewend aan de nieuwe setting kon ik goed genieten.
De film neemt alle tijd het leven van de Ip Man te schetsen: de mensen met wie hij omgaat, wat hij in het dagelijks leven doet of wie hij tegenkomt. Zodra de film de omslag naar de oorlog maakt laat het de dingen waar je kennis mee heb leren maken op een logische manier terugkomen, zodat er altijd iets was om naar uit te kijken in het verhaal. Ik was aangenaam verrast toen ik zag dat het gebaseerd was op iemand die echt heeft geleefd, waardoor ik me geroepen voelde me te verdiepen in de achtergrond van Ip Man.
De hoogtepunten van de film zijn de gevechten: dit zijn intense vuistgevechten die ze op sfeervolle wijze in beeld hebben gebracht. Het stuntwerk & vechtwerk van de acteurs is indrukwekkend en iedere seconden dat ze aan het vechten waren zat ik met alle aandacht te kijken.

Toch voel ik mij niet geneigd het een 4* of hoger te geven. De overgang naar oorlog was plots en het duurde even voordat ik gewend was aan deze wisseling, maar ik stoorde me ook aan dat de film geen duidelijke focus leek te hebben. Er zijn allerlei plotten die de film aankaart zoals een gemene gang die Ip Man uitdaagt, dat hij niet veel aandacht aan zijn kind besteedde, dat hij voedselnood had etc, maar al deze plotten worden door elkaar heen verteld zonder een duidelijke focus te hebben. Als gevolg zat de spanningsboog niet altijd goed in elkaar.

Een hele aardige martial arts vind waarvan ik blij ben het gezien te hebben en benieuwd ben naar deel 2. De actie is spot on, het verhaal heeft interessante elementen erin zitten en het maakte mij nieuwsgierig naar de man waar het op gebaseerd is. Het verhaal heeft echter niet altijd een duidelijke focussen en sommige aspecten gaat de film sneller doorheen dan had gewild.

3,5*

Tijdens het kijken moest ik een paar keer denken aan Fist Of Legend met Jet Li.
Een invasie van Japan in China en waar uiteindelijk ook de beste vriend wordt gedood/verwond en het uitmondt in een gevecht met een generaal.
Ook daar had het verhaal weinig om het lijf. Maar daar gaat het bij dit soort films ook niet om.

De gevechten zijn erg goed en ook zo in beeld gebracht. Het is een fijne film om te volgen qua opbouw en vaart.

Deel 2 zag ik als eerste en heb ik met 3* gewaardeerd. Lager dan ik dacht. Wat me bijstaat is dat ik het gevecht met die bokser minder beviel. Ik hou mijn hart vast voor deel 3 met Tyson, maar als liefhebber van Martial Arts en Donnie Yen wil ik hem sowieso snel zien.

Solide 3,5*

een van betere martial arts hep gezien eindelijk na zo een lang tijd

De gevechtsscenes zijn erg goed, maar het verhaal was wel heel mager en de karakters zijn wandelende clichés- daar konden de acteurs overigens weinig aan doen. Ook andere aspecten zoals de muziek en de voorspelbare opbouw bevielen me maar matig. Maar goed, ondanks toch nogal wat minpunten kijkt het best lekker weg, beetje verstand op nul en je vergapen aan de indrukwekkende moves. De vaak wat knullige scenes daar tussendoor moet je maar voor lief nemen.

Een stille/ rustige man die goed is in vechten, mooie moves, neemt het op tegen Japanners. Voor dit soort films (tenminste zoveel heb ik er niet gezien, maar het viel me op) heeft deze film een redelijk verhaal en kijkt lekker weg.

Veel beter dan ik had verwacht.

Tja, martial arts films zijn niet direct mijn ding. Meestal heb ik het na enkele gevechtsscènes wel gezien. Allemaal teveel van hetzelfde. Ook bij deze film scheen het daar naar toe te gaan. Ik heb het dan over de eerste 35 minuten. Visueel erg mooi dat wel maar om hier de volle 105 minuten naar te moeten kijken? Maar... na 35 minuten kreeg de film gelukkig een radicale wending. De Japanners vielen China binnen. De 2e Sino-Japanse oorlog was begonnen. Het was voor de Chinezen gedaan met de pret. De mooie kleuren van het China in vredestijd veranderden plots in grauw. De vechtsport was niet langer amusement meer maar werd meer een middel om je staande te houden tegen de wrede Japanse bezetter. Ja, die Japanners zijn in China als beesten te keer gegaan. (Lees o.a. "The Rape of Nanking"). Dat werd uitstekend weergegeven door die sadistische Japanner met het brilletje. De spanning was ook af en toe te snijden.
Het moge duidelijk zijn dat deze film het voor mij hoofdzakelijk moet hebben van het uitstekende oorlogsgedeelte. De martial art scènes waren zonder meer goed, laat dat duidelijk zijn, maar juist door dat gedeelte met de Japanse bezetters kreeg deze film pas een verhaal. Of deze film helemaal op feiten is gebaseerd, daarover heb ik toch enigszins mijn twijfels. Dat gevecht met de generaal lijkt mij er enigszins bij verzonnen, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet.
Kort samengevat:
Een uitstekende film dus dit "Yip Man" die ook nog eens een prachtige score heeft. o.a. te horen bij de openings, de martial arts oefenscène (na 111 minuten) en de aftiteling. Voor mij tot dusver te beste martial arts film die ik gezien. Beter dan vergelijkbare films zoals Fearless en The Grandmaster.

4.5*

Yip Man

Heerlijke martial arts film met ongelooflijk sterke vechtscènes en een interessant verhaal over een dorp in China tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een dorp dat door de Japanners bezet wordt, en waar Yip Man in zijn eentje zorgt voor hernieuwde hoop en moed. Sterk gespeeld door Donnie Yen, die als nobele, eerlijke en wijze Yip Man het allemaal ook invoelbaar weet te maken. Maar de uitstekend gechoreografeerde vechtscènes vallen het meeste op, en daar ligt toch wel de grootste kracht van Yip Man. Met de schitterende cinematografie als bonus.

Vlotte vechtfilm.

Heb niets met Aziatische cinema, maar nog nooit iets van China gezien, dat me misschien wel zal vermaken. Japan is niet mijn stijl, Korea was wat beter maar dit was eigenlijk wel erg lollig. Kijk normaal niet veel van kungfu of karate maar voor de top 250 wil ik wel een uitzondering maken.

Vlotte vechtscenes en best interessante dialogen houden je vermaakt tot het einde. Drama is soms wat aangedikt en sommige scenes natuurlijk erg overdreven. Donnie Yen weet echt een kalmte met zich mee te dragen en is gelukkig niet zo'n druktemaker.

Genoeg vermaak en redelijke scenes. Best lollig om een keertje te zien.

Wat een absurd hoog gemiddelde zeg, dat had ik echt niet verwacht Niet dat ik de film echt slecht vond, want het is vakkundig gemaakt met mooie decors, een aardig tijdsbeeld, een aantal leuke rollen en prima vechtscènes die ook fraai zijn geschoten en gemonteerd. Maar het verhaal leent zich voor een epos van dik 200 minuten maar wordt nu nogal afgeraffeld en is heel episodisch. De film worst daardoor nergens meeslepend of echt invoelbaar terwijl het wel het verhaal en de potentie heeft. Jammer. De positieve punten maken dit nog wel een voldoende. 3,0*.

Sluit me helemaal aan bij mijn voorganger: *3.0

Hele goeie film van Donnie Yen hij straalt rust en zelfvertrouwen uit. Sfeer wordt uigedrukt en de actie is zeer goed. Dus dikke 3.5.