Mou Gaan Dou (2002)

Ook ik heb na al die jaren toch eindelijk gekeken welke film de inspiratie was voor The Departed en het bleek onmogelijk (niet zo vreemd natuurlijk), om ze te vergelijken. The Departed wint voor mij op alle fronten behalve wellicht originaliteit.

Rommelig en afgeraffeld zijn woorden die al eerder voorbij kwamen in de voorgaande berichten en die precies uitdrukken wat ik voelde tijdens de eerste helft van de film.

ik vond deze beter dan the departed. Maar ik had deze dan ook eerder gezien.

Dat zal zeker uitmaken denk ik. Ik had The Departed al minstens 5 keer gezien toen ik deze gisteren voor het eerst zag.

Spannende politiethriller met een intelligent scenario en uitstekend acteerwerk van Andy Lau en Tony Leung. Niet helemaal mijn ding, temeer omdat er relatief weinig aandacht is voor de “thuissituatie” van de protagonisten en dat vind ik wel jammer. Desondanks zeker de moeite waard, mede door de plottwisten.

Van The Departed kon ik me niet veel meer herinneren dus dat was een voordeel bij het kijken van dit origineel. Erg goed scenario en dat is ook eigenlijk waar Infernal Affairs het vooral van moet hebben; audiovisueel vind ik het niet zo bijzonder (enkele scènes uitgezonderd) en het schiet soms nogal haastig voorbij, al moet ik zeggen dat ik ook weinig heb met de scènes op het politiebureau. Richting het einde is het redelijk spannend maar een meer stabiele spanningsboog had de film niet misstaan.

Eén van de beste films in het genre

The Departed wordt vaak geroemd om zijn intelligente script. Toegegeven, de film zit inderdaad wel goed ineen maar de film viel eerlijk gezegd wat van zijn voetstuk toen bleek dat het een remake was van een Aziatische film. Indertijd was ik daar nog niet zo in geïnteresseerd maar ik had me wel altijd voorgenomen om het origineel is te kijken. Ondertussen zijn we alweer zo'n 3 jaar verder maar gisteravond dan toch eens voor gaan zitten. En wat blijkt? Het origineel is wederom beter.

En veel beter als ik dat mag toevoegen. Om goed te zijn zou ik The Departed nog eens moeten terug zien om een volwaardig oordeel te kunnen vellen maar bon, dit bericht is niet bedoeld als vergelijking tussen beide films dus vanaf nu geen vermeldingen meer van de Scorcese versie. Infernal Affairs, de Engelse vertaling is een woordspeling op het dubbele leven van beide hoofdpersonages en de verwijzing naar Dante's Inferno uit de Chinese titel, is een intelligente politiethriller die van het eerste tot het laatste moment weet te boeien. Het begin is ietwat onwennig met de flashbacks die er nogal onduidelijk worden tussen geweven maar eenmaal de film zich concentreert op Ming en Yan is het hek helemaal van dam. Zonde van de overbodige plotlijn tussen Yan en de psychiater die even het tempo uit de film lijkt te halen maar gelukkig staan Wai-keung Lau en Alan Mak hier niet te lang bij stil en rondden ze het snel af. Ook qua spanning moet Infernal Affairs niet onderdoen voor menig film in het genre en zijn voornamelijk de confrontaties tussen Yan en Ming echt heerlijk, al had er wel meer uit de cinema scène gehaald kunnen worden maar dat terzijde.

Mijn hart sloeg een slag over toen ik zag dat Eric Tsang hier in meespeelt en niet op de goede manier trouwens. Ik ken hem voornamelijk als komisch acteur in de Lucky Stars films en daar is hij werkelijk verschrikkelijk. Gelukkig weet hij mij hier compleet weg te blazen als Sam. Nooit gedacht dat Tsang een geslaagde gangsterbaas kon neerzetten maar hij bewijst mijn ongelijk over de gehele lijn. Sowieso bevat Infernal Affairs een heerlijke cast. De focus ligt vooral op Andy Lau en Tony Leung maar die dragen de film dan ook volledig. Erg sterk in hun individuele scènes maar zowaar nog beter wanneer ze samen het scherm delen. Voor de rest kent de film ook nog een paar heerlijke visuele vondsten, de scènes op het dak zijn fenomenaal, die het geheel weten af te maken.

De interesse naar de andere twee delen is in ieder geval gewekt. De grote verhaallijn is wel duidelijk maar er blijven nog een aantal vragen over die zonder twijfel zullen worden opgelost in het verdere verloop van de trilogie. Ben benieuwd.

4.5*

Kiezen tussen blu-ray (zonder extra's) of dvd (met Confidential Files (+/- 6 min),Directors' Commentary Outtakes Reel (+/- 9 min),Alternate Ending (+/- 9 min),Behind the Scenes Featurette (+/- 16 min),Photogallery).

Iemand advies?

Grappig, ik vind precies het tegenovergestelde. Matig acteerwerk (van een aantal personen, niet allemaal) en een warrig script maken voor mij The Departed veruit superieur. Niet dat Mou Gaan Dou slecht is, maar haalt het voor niet bij Scorsese's versie.

Wie vond je dan eigenlijk matig? De stijl van acteren is natuurlijk wel anders dan wat we hier gewend zijn, maar matig vond ik niemand. Warrig zou ik het script ook niet noemen, je moet er gewoon nogal je aandacht bij houden. De twee volgende delen zijn trouwens ook de moeite waard.

Zou Scorcese zijn versie ook nog eens willen herzien trouwens. Ik was daar een aantal jaar geleden al niet wild van en vraag me af hoe de film blijft overeind staan nu ik het origineel heb gezien.

Poeh dat zou ik zo niet meer op kunnen lepelen Metalfist. Maar ik ben wel benieuwd wat je ervan zou vinden na herziening.

Maar de échte vraag is, is het een meerwaarde om hem op blu-ray te zien?

Ben al wel langer van plan om Scorcese eens te gaan herzien (de tentoonstelling in Gent heeft wat doen kriebelen), dus hopelijk kan dat binnenkort gebeuren. Al heeft die 300+ kijkachterstand wel voorrang natuurlijk.

oh, mijn kijkachterstand is veel afgrijselijker, maar ik definieer dat als een 'wil-ik-nog-zien' lijst, niet alles ervan heb ik klaarliggen. Maar ik herkijk veel. vandaag heb ik 12 Angry Men herkeken, gisteren Once Upon a Time in the West. Beide in mijn top tien en beide al talloze keren gezien. Soms zijn er weken dat ik geen een nieuwe film zie:-) En soms zie ik drie nieuwe op een dag.

Na het zien van deze 'Mou Gaan Dou' kijk ik toch iets anders naar de versie van Martin Scorsese. 'The Departed' is soms echt scene na scene een kopie van deze Aziatische prent. Toch vind ik de Amerikaanse versie wat beter. Zal vooral door de strakke regie van Scorsese komen en natuurlijk het uitblinken van een aantal acteurs. Tony Leung is de man in deze film, goede rol. Sowieso kan ik hem altijd erg waarderen.

Maar ook op deze film heb ik eigenlijk heel weinig aan te merken. Erg vlotte misdaad, mooi geschoten scenes en de spanning wordt goed opgebouwd. Jammer dat de muziek soms wel erg bombastisch misplaatst is. Verder heb ik me prima vermaakt. Binnenkort 'The Departed' ook maar weer eens zien. In mijn herinnering bevat die film veel meer zijlijntjes. Deze film laat zien dat dat absoluut niet nodig is.

Zeer knappe, stijlvolle en strakke film over dubbele infiltratie. Schitterend geschoten en dito gespeeld is dit een geweldige film wat zeker tot moderne klassieker gebombardeerd mag worden.

En als we dan toch bezig zijn om vergelijkingen te maken, laat ik de remake dan meteen ook maar even van stal halen. Infernal Affairs heeft namelijk alles wat de remake van Scorsese (nota bene!!) niet heeft. The Departed is een zwaar overtrokken remake die i.m.o. veel te overschat is. Een film waarin Nicholson véél te veel aandacht krijgt en waarin véél te veel zaken aan de orde komen die niets toevoegen aan het daadwerkelijke verhaal en er niet eens toe doen én daardoor is de film automatisch daardoor ook nog eens aan de véél te lange kant. Waardoor de remake, ondanks de grote sterren, i.m.o. gewoon overbodig is.

Het feit zal ook wel meespelen dat ik Mou Gaan Dou (wat de originele titel van de film is), ook als eerste heb gezien.

Kortom: een geweldige film en absoluut een aanrader en óók voor degenen die The Departed heeft gezien.

Ik denk dat remakes altijd een beetje overbodig zijn. Als je de film dan toch zo goed vindt: ondertitel het zaakje en hup, klaar is kees. Neemt niet weg dat veel mensen natuurlijk het meest beïnvloed zijn door wat ze eerst gezien hebben. Ik heb eerst The Departed gezien. Ik vind niet dat Nicholson daar zo veel aandacht in krijgt… het was wel een film waar ik letterlijk (jawel, létterlijk) op het puntje van mijn stoel zat en een droge mond kreeg van de spanning. Ik wil 'm dan ook niet zomaar wegzetten als 'slappe, overbodige remake'.

Ik vond het grapje met de undercover agenten trouwens beter uitgewerkt in 'The Departed'. Maar dat is natuurlijk meer een heel klein detail. Moet deze nog eens opnieuw bekijken…

The Departed is niet per se slap, overbodig wel. Althans, dat vind ik. Het is een goed gemaakte film, maar toch miste ik de karakteristieke, stijlvolle aanpak van het origineel, wat mede deels te maken zal hebben met het feit dat het hier om een Aziatische film gaat.

En het klopt inderdaad dat men het meest beïnvloedt wordt door wat men het eerst heeft gezien.

Wat ook blijkbaar de reden is dat The Departed op dit moment op nummer 56 in de top 250 staat (m.i. nogal bizar....maar goed) en Infernal Affairs op nr. 207.

En dat het Amerikaanse publiek te lui is om ondertitels te lezen.....

Och, mooi.

The Departed die de remake is van deze schitterende misdaad prent is één van mijn lievelings films dus was het een must om deze te zien.

Zeer goed acteerwerk van iedereen, en het zit knap in elkaar met de ene na de andere prachtige shot.

Suspence is ook vaaak genoeg te bespeuren.

Toch vind ik The Departed iets geweldadiger, en bloederiger, maar buiten dat is het zo goed als het zelfde.

4,0

Gezien de hoge score is dit op een behoorlijke teleurstelling uitgelopen. Het begin is opzettelijk warrig, qua stijl is het een vlotte film met een behoorlijke vaart. Met die snelle vaart, de warrige opzet en aardig wat plotgaten wordt steeds geprobeerd om de kijker op het verkeerde been te zetten om zo tot een uitsmijter te komen. Bij mij werkte dat niet zo omdat je in feite de kijker in de maling aan het nemen bent. Dit lijkt me meer een film voor fans van vlotte misdaadfilms, waar ik niet onder val.

De Amerikaanse remake The Departed (2006) vond ik beter (3,5*), al is het wel erg lang geleden dat ik die zag en weet ik niet of tegenwoordig die score nog zou blijven staan. Er bestaat overigens ook een Japanse remake: Double Face: Sen'nyû Sôsa Hen (2012) - IMDb. Mou Gaan Dou krijgt van mij een kleine 2*.

Toch wel een sterke film waaruit the departed die ik top vond uit voortgekomen is. Moet wel zeggen dat ik the departed nog iets beter vind. Deze kwam vooral in het begin wat rommelig over en ik moest er wat in komen. Maar even in de film was ik verkocht ook aan deze. Cast speelt zeer goed, muziek past ook goed bij de film. Enja net als the departed zeer goed verhaal. 8/10

De overeenkomsten met The departed zijn talrijk, complete scenes, en opmerkingen zijn overgenomen, de gipshand om maar eens wat te noemen, maar toch vind ik het een totaal andere film. Waar The departed veel meer draait op de kleurrijke karakters en dialogen moet Infernal Affairs het veel meer hebben van de sfeer, en die is er zat. Mooie rol ook van Tony Leung. Mooie zwijgzame beelden waarin de daden en spanning genoeg zegt. Toch mis ik persoonlijk dat stukje intonatie en mimiek wat je hebt als je de taal wel begrijpt. Last but not least de muziek, die ik sterk vind wisselen van heel goed naar bombastische kitsch.

Mou Gaan Dou

Geweldige film. The Departed is één van mijn favoriete films, dus zo’n verassing is dat nou ook weer niet. Waar die film gewelddadig, compromisloos en vol met ‘fucks’ zit, is Mou Gaan Dou meer het stijlvolle en artistieke broertje. Boston vs. Hongkong, het verschil is duidelijk. Maar het verhaal over een mol in de politie en een mol in de maffia, die elkaar moeten ontmaskeren, maakt indruk, en het acteerwerk is geweldig. Andy Lau, Tony Leung, Eric Tsang, de verschillende actrices etc. Ze zijn allemaal even goed. Het tragische en spijkerhard einde is de kers op de taart.

Aardige film, niet per se een goede film. Het is er één die het van momenten moet hebben en de sterke pacing waardoor ik me niet verveel en zeker wel vermaakt heb. Maar ik vind de film eerder een behoorlijk kat-en-muisspel dan een diepgravende psychologische thriller die de film wel had kunnen zijn, want de beide hoofdrollen lenen zich er wel voor en je merkt dat men dat ook wel wil. Maar uiteindelijk gaat het tempo voor de diepgang. En dat is jammer. Verder fijn sfeertje en soms aardige beelden, al is het visueel niet hel bijzonder. Maar duidelijk vooral een gemiste kans. 3,5*.

Prachtige film op een acceptabel niveau!

Voor sommigen kan de taal een struikelblok zijn maar als men zich daar overheen zet, heb je wel ruim 2 uur mooie film met een prima verhaal. Tenminste dat was mijn ervaring.

Een mooie 8+!

Met de aziatische cinema heb ik vaak wel wat moeite mede ook omdat de dialogen vaak ongewild lachwekkend overkomen .

De film is verder zeker niet slecht te noemen maar een meesterwerk zeker ook niet .

In het begin vooral oogt de film nogal rommelig maar gaandeweg als de 2 mollen mekaar op de hielen zitten word het toch een stuk boeiender .

Onvermijdelijk wordt deze film vergelijken met het Amerikaanse broertje The Departed (2006) van Scorsese, al moeten we de rollen eigenlijk omdraaien en bijt deze Mou gaan dou de spits af. De gelijkenissen zijn erg groot al zijn er hier en daar toch verschillen. Wat een plus is bij The departed (acteurs en dialogen), ontbreekt hier wat, maar het scenario en de spanning maken veel goed. Niet dat het acteerwerk slecht is, integendeel, maar de identificatie met de personages ligt toch anders. Aan de andere kant toch wel wat "ontgoocheld" in de Amerikaanse remake. Het origineel heeft in principe een streepje voor op de kopie.

Verder prima film deze intelligente politiethriller met een mol bij de maffia en eentje bij de politie. De spanning en vaart in de film wordt hoog gehouden. Montage zit er goed en de camerahantering is prima. Het einde is knap en toont ook wat medeleven. Als kijker ervaar je dat niet alles zwart wit is en op de duur vraag je je af of je rollenspel nu fictie of realiteit is. Jammer dat de film er na een goeie 9 minuten al op zat, daar kon gerust nog een half uurtje bij. Nu verliep het sterke plot bij momenten wel heel snel en ontbrak het soms aan diepgang bij de personages.

Was altijd al best benieuwd naar de film die de inspiratiebron (en in principe remake) was voor Martin Scorsese's the Departed uit 2006. Had Mou Gaan Dou (2002) (Infernal Affairs) zelfs al een aantal jaren liggen maar het kijken kwam er maar niet van. Maar sinds ik al een aantal weken vrijwel alleen nog maar Aziatische films zie werd de drang om eens aan deze te beginnen ook steeds groter.

En dat viel zeker niet tegen. Over de verschillen met het hier veel bekendere the Departed wil ik vrij kort zijn, de Amerikaanse film is wat betreft cast, verhaal en tijdsduur wat uitgebreider, ziet er wat verzorgder uit, maar daar staat tegenover dat de versie uit Hong Kong een origineler en beter scenario heeft en ook een stuk spannender is. Uiteindelijk ontlopen ze elkaar, ondanks de best grote verschillen, in kwaliteit niet zoveel. Vind het daarom ook niet nodig om er één beter of geslaagder te vinden.

Wat vast staat is dat ik me uitstekend heb vermaakt met Mou Gaan Dou (Infernal Affairs), het vlotte tempo, de mooie en weelderige beelden en kleuren, een flink aantal zinderende scenes en erg sterk acteren door de vier hoofdfiguren. Met name Eric Tsang als Triade baas Hon Sam vond ik een erg sterke rol neerzetten. Ook het verbazingwekkende en tevens goede slot was zeer bevredigend.

De enige minpunten waren de soms wat rommelige montage en de niet altijd even goed passende en sporadisch zelfs storende muziek. Gelukkig waren deze details niet doorslaggevend voor het eindresultaat, daarvoor was hun aandeel te gering.

Blijft over een krachtige, goed uitziende misdaad film die me bijna op alle fronten wist te overtuigen, en zoveel kom je die de laatste jaren niet meer tegen.