Mou Gaan Dou II (2003)

Dit deel kijkt een stuk beter weg dan het eerste deel. Ook gebeuren hier veel meer dingen in waardoor het toch aantrekkelijker is om te kijken.

Goed onderhouden film.

Acteer werk is prima en effecten zijn redelijk maar spelen geen belangrijke rol.

Verhaal is mooi.

Camera werk goed.

Deze prequel op Infernal Afairs heeft een fantastische sfeer. De film is erg onderhoudend en de cast is erg goed. De muziek is uitstekend, (vooral aan het begin). Een aanrader.

Kan je deze film kijken zonder deel 1 gezien te hebben? Aangezien het een "prequel" is.

thnx in advance.

In principe wel, maar het helpt erg als je deel 1 hebt gezien.. het gaat namelijk nogal snel en er zitten veel personages in, die uiteraard in deel 1 worden geïntroduceerd. Dus ik zou je toch aanraden eerst deel 1 te bemachtigen.

Ik denk toch dat het een en ander niet te begrijpen is zonder het eerste deel gezien te hebben.

Ik begrijp de kritiek over het lastig begrijpen niet zo goed, dat maakt imo de film zo sterk. Het loopt ook door elkaar, net als in de echte wereld en uiteindelijk wordt dat heel duidelijk. En ondanks dat kwaad en goed door elkaar loopt, het lijkt een contradictie, is het goed zo duidelijk en daarmee ook het kwaad. Ik vond de film mede daardoor zo geweldig, om het acteren en de sfeer niets te kort te doen. De film is uitstekend te zien zonder deel 1, ik zie deze film ook als gewoon losstaand.

Als wij inwoners van Hongkong (Hongkongezen? Hongkongers?) of een ander Oost-Aziatisch land waren hadden we volgens mij de acteurs ook gemakkelijker uit elkaar kunnen houden en was het waarschijnlijk gemakkelijker te volgen...

Een prima vervolg. Misschien zelfs beter dan deel 1. Het verhaal vind ik gelijkwaardig, de muziek beter en omdat de film iets langer duurt en iets meer de tijd neemt, wellicht ook iets beter. Jammer genoeg heeft een lang(er) verhaal altijd keerzijden. Met name bij Aziatische films averechts. De personages zijn moeilijk uit elkaar te houden en de taal vind ik echt verschrikkelijk om aan te horen. Toch viel het wel mee bij deze. Niet genoeg om me er niet aan te storen, maar het was geen ergernis, zoals bij Japanse films.

goeie film, maar wel ingewikkeld verhaal om te volgen. Het duurt even voordat je het verhaal begint te snappen. Daarom vond ik deel 1 toch beter, die was makkelijker te snappen en daardoor ook spannender.

Mooie muziek bij de film trouwens.

Je hoeft deel 1 niet gezien te hebben om dit deel te kijken trouwens

ik geef dit deel 3*

Een waardige en solide opvolger van deel 1: wederom een ingewikkeld verhaal (kat-en-muisspel), vol vaart en een boeiende achtergrondstory, met een sterk plot vol spanning. Naast het intelligente script wordt ook de sfeer uit het eerste deel vastgehouden en de techniek is briljant. Wederom zijn de cast en de soundtrack van een uitstekend niveau.

Sterke prequel. Zeker het eerste uur is smullen. Veel spelers op het veld, het staat bol van de intriges en heeft twee geweldige hoogtepunten met de nieuwe baas en de Grote Vier. Daarna neemt het rond eind tweede akte, begin derde akte wat gas terug en lijkt het ook even de nodige moeite te hebben om zich weer helemaal op gang te trekken. De animo is terug als het proces start, de finale zich aandient en er aansluiting wordt gevonden bij het voorgaande deel. Eric Tsang is de uitblinker.

Goede film, prima uitgewerkt, uitstekende acteurs. Toen uiteindelijk duidelijk werd waar de film naar toe ging, werd hij wel erg doorzichtig en voorspelbaar. In mijn beleving een stukje minder dan deel 1, maar nog zeker een dikke 3-ster.

Minder dan zijn voorganger maar nog altijd erg sterk

Ik had eerlijk gezegd een dubbel gevoel bij dit vervolg op het sterke Infernal Affairs. Het eerste deel had een vrij coherent en afgelijnd verhaal maar er was nog ruimte voor enige uitdieping van bepaalde personages. Een uitdieping die hoogstwaarschijnlijk in deze prequel tevoorschijn ging komen maar prequels vind ik praktisch nooit echt interessant omdat er vaak te uitleggerig wordt gedaan en de film ook geen spanning bevat omdat je de afloop toch al weet. Met een gemend gevoel dus aan deze begonnen.

Infernal Affairs II heeft ook wat last van dit probleem maar weet er verbazend goed mee weg te geraken. Het blijft een beetje jammer dat je van een aantal personages weet dat ze zullen doodgaan omdat ze niet in het eerste deel zaten (de dood van SP Luk bijvoorbeeld was vrij voorspelbaar) maar regisseursduo Wai-keung Lau en Alan Mak weten er toch nog altijd een degelijke film van te maken. Het is trouwens dan ook aan te raden om dit vrij snel achter het eerste deel te plakken aangezien er logischerwijs een hoop connecties zijn met het eerste deel die je anders zult missen. Een meer dan degelijk vervolg dus maar toch wordt wordt er op het einde de bal was misgeslagen. Er zijn een hoop plotlijnen die afgerond moeten worden maar ik heb denk ik 3 à 4 keer het gevoel gehad dat de eindcredits over het scherm gingen rollen terwijl er nog een stuk achter kwam. Een speelduur van 100 minuten zoals bij het eerste deel had hier wenselijker geweest.

Ik ben ergens wel blij dat ze er niet voor hebben gekozen om Andy Lau en Tony Leung te verjongen maar gewoon twee andere acteurs hebben gepakt voor de jongere versies van Ming en Yan. Edison Chen en Shawn Yue vullen deze dan ook uitstekend in (waren ook al aanwezig in het eerste deel in flashbacks) maar het is eigenlijk Eric Tsang die de show weet te stelen. Er is één ding in ieder geval duidelijk en dat is dat ik mijn mening over hem toch ga moeten herzien. Als komisch acteur moet ik hem niet maar dit doet hij erg degelijk. Ook nieuwkomer Francis Ng is goed op dreef als gangsterbaas Hau en de extra screentime voor Anthony Wong is ook mooi meegenomen.

Deze prequel zit zowaar nog intelligenter in elkaar dan het eerste deel maar juist daar zit hem wat het probleem. Infernal Affairs II lijdt dan ook onder teveel verhaallijnen en mist het de spanning die de confrontatie tussen Yan en Ming teweeg bracht. Het had beter geweest mocht de film dan ook iets coherenter verpakt zijn geweest. Toch mag dit zeker en vast gezien worden en zijn de verwachtingen hoog gespannen voor het slotstuk.

4*

Ik vond juist het tegenovergestelde. Dit deel doet alles wat zijn voorganger alleen maar pretendeert te doen. De "cops and robbers" zijn hier niet slechts een spiegelbeeld van elkaar, maar echt op alle mogelijke manieren met elkaar verweven, waardoor de tragiek van het leven van dit soort types en de boeddhistische boodschap achter het verhaal het juiste gewicht krijgt. Ook de overgang van Hongkong van de UK naar China zat nog in de plot verwerkt om de opvolging van de generaties te onderstrepen. Ik vond het een knap staaltje scrip-schrijven, zeker na het overschatte eerste deel. Er zijn inderdaad wel een boel valse eindes, maar ook dat helpt wel om de tragiek lekker op te pompen. Goede gangsterfilm!

Heeft dit deel nog iets uit te staan met The Departed? Of is dat puur deel 1 en hebben deel 2 en 3 daar niets mee te maken?

Sterke film van Godfatheresque proporties. Sluit ook mooi aan bij het eerste deel, zonder in herhaling te vallen. Dikke 4*

Lijdt aan een aantal van dezelfde dingen die zijn voorganger (gekke woordkeuze, want is dit is in feite een prequel) voor mij van vier sterren afhielden. Ik had het graag iets coherenter gehad, en bij vlagen voelt het wat gekunsteld qua plot en verbanden met deel I. Toch ziet het er beter uit, beviel het acteerwerk beter en heeft de film een lekkere soundtrack.

3,5*