
Moon (2009)
Verenigd Koninkrijk
Sciencefiction / Drama
97 minuten
geregisseerd door Duncan Jones
met Sam Rockwell, Dominique McElligott en de stem van Kevin Spacey
Astronaut Sam Bell (Sam Rockwell) leeft al bijna drie jaar op de maan in opdracht van Lunar Industries. Hij leeft daar een eenzaam bestaan, heeft amper contact met zijn vrouw Tess en driejarige dochter Eve door een defecte satelliet. Zijn enige maatje aan boord is Gerty: een robot. Twee weken voordat hij naar Aarde mag terugkeren krijgt Sam gezondheidsproblemen waardoor hij een bijna fataal ongeluk krijgt. Als hij hiervan herstelt krijgt hij zeer onverwachts bezoek. Samen met de bezoeker doet Sam een grote ontdekking.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=twuScTcDP_Q
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,9 / 336260)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)kijk op Film1Het is een beetje een kruising tussen 2001: A Space Odyssey (althans, m.b.t. de plaatselijke HAL-computer) en The Martian, dit werk van Duncan Jones (Warcraft, Source Code). Het concept van een man die op de maan verblijft, maar er langzaam achter komt dat er iets niet geheel in de haak is, is niet al te origineel, maar wist me op den duur wel in haar greep te houden. In die eerste helft is het hier en daar nog wat saai, maar gaat het richting de climax, dan heeft Jones me wel (zeker door, wederom noem ik 'em, de score).
Achteraf bezien besluipt me wel het gevoel dat hier veel meer in had gezeten. De uiteindelijke crux van het plot is immers nogal luguber, daar had ik graag meer van gezien. Nu was het mij iets te veel drama, en dat werkte minder goed. Het acteerwerk van Sam Rockwell (Sam Bell) vond ik namelijk tamelijk matig (de emoties kwamen echt niet over), en voor een bijna one-man show kan dat eigenlijk niet. Wel heerlijke voice acting van Kevin Spacey, die weer geknipt is voor zoiets als dit.
Goed, maar tegelijk een beetje een gemiste kans. 3.5*
N.B. prachtige symboliek/thematiek trouwens. Machines jagen de mens angst aan, maar uiteindelijk zit het grootste kwaad juist in de mens zelf.
Moon begint redelijk goed, laat staan dat het de interesse opwekt. Dat de film nadien ook niet te lang aansleept, werkt enkel in het voordeel ervan… te meer mijn interesse steeds verder afneemt. De film is nooit spannend, de wendingen zijn oké maar ook niet geheel verrassend of meeslepend.
Sam Rockwell is evenwel overtuigend als enige – fysiek aanwezige – acteur.
Duncan Jones doet met de gegeven middelen wat hij kan. De decors zijn typisch sci-fi en hoewel ik het niet verwacht, weinig origineel. Maar vooral het gebrek aan een mooie of intrigerende manier om dit in beeld te brengen zorgt voor een wat grijze film, die blijft hangen in de middenmoot.
3

Het concept vind ik best briljant en naargeestig ook vanwege de gevoelens die de klonen klakkeloos overnemen. De uitwerking is traag maar niet heel slecht, maar had veel meer uitgehaald kunnen worden. De visuals zijn fraai en de soundtrack is erg goed zelfs, helaas werd die gister dus grotendeels door m'n neus geboord. Mede hierdoor kwam ik er toch niet helemaal in.
Sam Rockwell is ondanks een goede prestatie miscast. Hij heeft de perfecte looks voor een rol als bad guy of viezerik zelfs zoals in The Green Mile. Niet dat alles daar om draait, maar vind hem een bepaald charisma missen om zo'n film te dragen en het helpt niet dat z'n vrouw bloedmooi is.
7 voorlopig.



Moon is een verdienstelijke poging van Duncan Jones, maar verder dan dat komt hij voor mij niet. En ik weet ook wel dat een one-man show nooit makkelijk is, maar je moet de kijker geboeid kunnen houden en dat weet hij niet te doen. Nochtans ben ik een grote fan van de ruimte (al doet de setting uiteindelijk te weinig ter zake en dat is een gemiste kans). Volgens mij ligt het vooral aan de schrijver die hier niet met een al te sterk script afkomt. Hierdoor komt Moon niet verder dan de zoveelste kloon, AI, machine film omdat het niet clever genoeg is in de plot.
Kevin Spacey heeft een niet al te grote rol maar voor een AI systeem is hij aardig geschikt. Dat robotachtige in zijn stem heeft hij wel. Hetgeen ik het meest jammer vind is dat ik hier iets "nieuws" van had verwacht, maar het is (zoals tbouwh zegt in zijn review) een mix van een in mijn ogen goede film The Martian en een gedrocht 2001: A Space Odissey. Voor de visuals ga ik nog een half punt meer geven maar op hoger dan 2* kom ik niet. I know, ik ben wellicht iets kritischer wanneer het op ruimtefilms aankomt.
Sam Rockwell doet het uitstekend. Niet zo evident om een film helemaal alleen te dragen en dqt is toch iets wat hij niet gewoon is. Rockwell is een uitstekende villain in diverse bijrollen in verschillende films, maar dit was toch wat anders. Een schot in de roos was het als een soort arbeider-astronaut, geen verheven techneut, maar als een doodgewone man als jij en ik die zijn dagdagelijkse wil doen. Gerty - HAL-toestanden blijven de hele film door je hoofd spoken - wordt eveneens uitstekend vertolkt door de monotone soms creepy stem van Kevin Spacey. Het decor doet eveneens aan 2001 denken met zijn klinische witte ruimtes. Verder - hoe kan het ook anders - prachtige beelden van de maan, aarde en space.
De plottwist zag ik niet aankomen en het doet je nadenken over je identiteit. Hoe zeker kan je van jezelf zijn dat je uniek bent? Hoe moet het voelen wanneer je ontdekt dat je gekloond bent? Geen gevecht met de kloon of Gerty. Op dat vlak blijft de film sereen én geslaagd. Leuk om eens gezien te hebben. Zwevend tussen 3,5* en 4,0*.
Let ook even op de maan beelden. Een zwarte ruimte met biljoenen sterren die schitteren aan de hemel. Waar hebben we dat NIET eerder gezien? Oh ja, de foto's van de astronauten die "echt" op de maan waren

Interessante sci-fi film van Duncan Jones. Science fiction in combinatie met een mooi menselijk verhaal levert meestal de beste sci-fi films op, en Moon is daar geen uitzondering op. Dat het uiteindelijk over klonen gaat kwam voor mij als een verassing, en van daaruit wordt het eigenlijk alleen maar beter. Want klonen hebben natuurlijk ook menselijke emoties, en de scene met Sam (fantastisch geacteerd door Rockwell), die voor het eerste zijn volwassen dochter ziet, is een hoogtepunt in de film. Hoewel de grootste kracht van Moon misschien wel de fantastische score van Clint Mansell is.
De soundtrack, het concept.. ik hou hier echt van !!
4☆
Desalniettemin een meer dan prima Sci-fi mysterie met aardig wat parallellen richting raadsels als The machinist en 2001: Space Odyssey.
Taaie zit.
Het gebeurt zelden dat ik een film in twee keer kijk. En zeker niet omdat er geen doorkomen is. Buiten drie of vier mooie shots en het puike spel van Rockwell heb ik verder heel weinig moois gezien/gehoord. Jones lijkt een beetje te ver te zijn gegaan om het eentonige, saaie leven van Sam te laten zien. Het gaat op den duur zelfs echt vervelen. Gelukkig is de tweede helft wel een stap in de goede richting, maar komt het helaas niet helemaal goed uit de verf. De verassing is verder ook weinig boeiend en zie je ook al wel aankomen en is nu al flink verouderd.
Een aantal mooie shots van de Maan, het rijden in de Rover en het erg fijne spel van Rockwell redden de film nog een klein beetje. Maar buiten dat kan ik er weinig positiefs uithalen.
Voor mij absoluut een fantastisch verhaal. Dat is de reden dat ik deze film heb uitgekeken en 3 sterren heb gegeven. Voor de rest helaas alleen maar minpunten....
OK, de film is dik 10 jaar oud, maar om in zo'n high-tech omgeving te communiceren met een robot die op een scherm alleen maar smileys kan laten zien is wel erg primitief. Misselijkmakend vond ik daarbij de stem van Kevin Spacey. Nu moet ik die gast sowieso niet, dus prima dat zijn gezicht niet te zien was. Ze zullen hem wel genomen omdat hij 'Space' in zijn naam heeft.
I.p.v. Sam Rockwell (origineel om zijn voornaam te gebruiken) hadden ze ook beter iemand anders kunnen nemen. Tess en Eve waren best OK...
Geen slechte opening dit uit de carrière van Duncan Jones. Hierna zou hij het nog betere Source Code regisseren om daarna weer een stapje terug te doen met een dure maar redelijk saaie Warcraft. In ieder geval is Moon beter dan laatstgenoemde. Het is duidelijk dat Jones wel van een portie sci-fi houdt.
Moon lijkt op voorhand een erg slimme film met een complex verhaal. Ik zou graag willen zeggen: nee joh. Moon laat zich al tamelijk vroeg in de kaarten kijken en na eventjes opkijken krijg je al snel door hoe de vork in de steel zit. Heel intelligent wordt het niet in Moon, maar het kijkt nog wel aardig weg.
In ieder geval is de hoofdrol wel echt geknipt voor Rockwell, die het dan ook goed weet te benutten. Rockwell heeft een uitstekende timing voor wat humor die hij dan ook goed weet te gebruiken. Hiermee zorgt hij voor een aantal luchtige en best grappige scenes.
Visueel ziet het er allemaal erg gemaakt uit, maar de CGI kan er best mee door. De omgevingen zijn duidelijk, maar knap geanimeerd. Als er wat actie bij komt kijken gaat het mis, maar gelukkig is er niet heel veel actie in deze film te bekennen waardoor het niet bepaald opvalt.
Het concept gaat op den duur vervelen, en dat is helaas de killer van de film. Het gaat uiteindelijk vervelen en de film kan het vervolgens niet meer interessant maken. De film laat zich veel te vroeg in de kaarten kijken en laat te weinig puzzelwerk aan de kijker over waardoor je op een gegeven moment niet meer echt betrokken raakt in het verhaal en mysterie.
Met het concept had ook meer gedaan kunnen worden, Jones benut bij lange na niet elke optie. Wel bekijkt hij het concept van een ander standpunt maar dat kan de film niet voor een nog relatief korte speelduur van 97 minuten overeind houden helaas. Uiteindelijk is het niet slecht en Rockwell staat goed te acteren, maar de film valt uiteindelijk een beetje dood en kan daaruit niet meer herrijzen.
Deze film stelt een heleboel vragen over identiteit, menselijkheid en realiteit. Ik lees hierboven een hoop reacties van mensen die laser geweer-actie missen, maar als je scifi vooral interessant omdat het filosofische vragen kan stellen, dan zit je met deze film goed.