Genre: Drama
Speelduur: 85 minuten
Oorsprong:
Zweden
Geregisseerd door: Ingmar Bergman
Met onder meer: Bibi Andersson, Liv Ullmann en Gunnar Björnstrand
IMDb beoordeling: 8,1 (130.361)
Gesproken taal: Zweeds
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Persona
"Ingmar Bergman's most personal and original film"
De jonge zuster Alma neemt de actrice Elisabeth Vogler onder haar hoede, hoewel ze volstrekt gezond is, omdat Vogler weigert te praten. Alma praat de hele tijd tegen haar, maar Vogler geeft geen antwoord, totdat ze uiteindelijk haar belastende geheim vertelt.
Externe links
Acteurs en actrices
Alma
Elisabet Vogler
The Doctor
Herr Vogler
Elisabet's Son (onvermeld)
Video's en trailers
Reviews & comments
Threeohthree
-
- 5398 berichten
- 2567 stemmen
Nee op enkele shots na vind ik het visueel wel mee vallen, zeker als ik het vergelijk met Vargtimmen en zeker Eraserhead (Lynch) is er veel meer mee gedaan. Verder is het allemaal veilig in beeld gebracht, geen gedurfde shots, erg basic hoor. Met goed gedroogd bedoel ik dan ook dat de creativiteit er niet van af straalt maar het an sich een degelijke film is.
Vargtimmen is visueel een keer zo mooi, en zeg nou zelf, vergeleken met andere films als Eraserhead is deze erg braafjes. Mag dan wel een inspiratiebron zijn van Lynch maar de film moet het echt hebben van zijn monologen. Kijk maar eens zonder subs, dan blijft er vrij weinig over. Alleen de eerste 10 minuten zijn visueel erg mooi. Daarna wordt er gebruik gemaakt van zwart-wit fotografie met belichting, mooi maar erg saai verpakt.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Nee op enkele shots na vind ik het visueel wel mee vallen, zeker als ik het vergelijk met Vargtimmen en zeker Eraserhead (Lynch) is er veel meer mee gedaan.
Dat zijn toch heel andere films.
Bergman wisselt in Persona zeer verontrustende, snel gemonteerde sequenties af met serene, rustige takes. Dat past perfect bij de inhoud, namelijk het contrast tussen een zogenaamd psychiatrische patiente en haar verpleegster, en daardoor slaagt de film er ook in om in het tweede gedeelte een prachtige verwisseling van de personages te laten plaatsvinden. Die transformatie gebeurt vervolgens zowel inhoudelijk als visueel!
Daarnaast zijn, zoals al opgemerkt, enkele gedeeltes uit de Persona uitgesproken verontrustend. Onder andere de shots met de spijker die de hand doorboort en de schapen wijzen naar een diepere laag in de film. Tenslotte filmt Bergman in deze 'veilige' film nog plotseling zichzelf als regisseur, zoiets zie ik ook niet dagelijks.
Persona vervolgens 'braaf' en 'goed gedroogd' noemen omdat je de film vergelijkt met een volgens mij totaal andere film als Eraserhead vind ik echt onzin.
Threeohthree
-
- 5398 berichten
- 2567 stemmen
Vergelijk alleen het visuele, dat is hetzelfde als Avatar en Toy Story 3 vergelijken op visueel vlak. Zelfde technologie. Doet er verder ook niet toe, het was voor mij niet overtuigend genoeg. Althans als ik terugdenk aan Persona denk ik alleen aan de monologen en een aantal mooie shots, that's it.
Mijn films komen nu eenmaal op een grote bult, soms trek ik een wat rare vergelijking maar dat doe ik nu eenmaal graag. Waarschijnlijk heb ik de film na mijn kritiek ook wel te hoog beoordeeld en ontstaat er een raar contrast, maar herziening zal daar duidelijkheid in gaan scheppen.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Oef, oef, die Ingmar Bergman. Mên, wat maakt hij zware films. Persona vind ik van hem tot nu toe het meest naargeestig en verontrustend in sfeer. De essentie kan ik moeilijk navertellen, daarvoor moet ik de film nog een keer zien, maar ik heb me allerminst verveeld.
narva77 (crew films)
-
- 12357 berichten
- 6391 stemmen
Dan moet je "Viskningar och Rop" maar eens kijken; het kan nog erger...
AddictedToMovies
-
- 1780 berichten
- 0 stemmen
Persona oogt ietwat experimenteler, maar duo Bergman/Nykvist weet altijd alles prachtig te schieten. Nergens oogt zwart-wit zo krachtig, en wordt er meer met kleur gespeeld dan in het overgrote deel van de filmwereld. Na een bizarre introductie wordt het verhaal uitgezet. Een gewaardeerde actrice die is opgehouden met praten, en in zeer bekwame handen komt. Een begrijpende dokter en een goedbedoelende zuster vangen haar op en ze gaat zelfs met zuster Alma naar een vakantiehuisje. Moeilijk voor te stellen, zeker gezien de huidige crisis in de zorgsector waar het doel is efficiëntie op papier.
Zodra we deze idealistische en mooie manier van zorg accepteren, dan settelen we met onze twee hoofdrolspelers, twee krachtige vrouwenrollen, beiden overtuigend gespeeld. Ik weet niet wat moeilijker is, een hele film alleen aan het woord zijn en zo een behoorlijke last dragen, of juist zonder woorden jouw personage neer te zetten. Ondetussen blijft Nykvist prachtige plaatjes te schieten en vooral de composities waar de gezichten bij elkaar komen blijven bij. Ook is er veel licht en krijgt het een zeer aangename sfeer. Elisabet (Liv Ullman) die vanachter een gordijn elegant aan komt lopen, mooi. Fijn. Hetzelfde kan gezegd worden voor de band die ontstaat tussen de twee.
Maar als Alma de brief leest dan is de betovering verbroken. De intieme gesprekken (vanuit één kant dan wel, maar toch was het een zeer sterke manier van communiceren) worden ingewisseld voor achterdocht. De mooie lichte sfeer wordt ingeruild voor geheimzinniger cameragebruik, en Bergman neemt de kijker mee op een psychologische reis, waar je al snel verdwaalt raakt. Op indrukwekkende wijze voert hij ons mee maar hij laat ons alleen staan als het gaat om interpretatie. Mijn invulling is dat ze elkaar confronteerden met henzelf, en daardoor beiden grip verliezen. Verder terugkerende thema's waren 'wat is een persoon', 'kun je twee personen zijn' en 'compassie'. Ik moet zeggen dat de eerste helft me meer aansprak, en dat wanneer de film neigt naar het surrealistische voor mij slechts een onoplosbare puzzell begint te worden, en ik zou liegen als ik daar vrede mee zou hebben; ik ben toch altijd benieuwd hoe het in elkaar steekt in het hoofd van de regisseur.
Bergman nummer tien geloof ik onderhand, en deze film past goed in zijn oeuvre maar gaat op sommige gebieden toch nog net een stapje verder. Als altijd zijn de vaste acteurs weer uitstekend bezig en had het hier iets heel bijzonders om die twee vrouwen zo samen te zien. Sven Nykvist is ook altijd een belangrijke factor en overtreft zichzelf. Maar het is natuurlijk Bergman die weer een zeer interessant verhaal uitzet, met doordringende psychologie in dialoog, maar vooral in beeld. Een ware kunstenaar.
4,0*
ArnoldusK
-
- 565 berichten
- 1941 stemmen
Verschrikkelijk lastig om dit te beoordelen, geheel te bevatten en na te vertellen.
Een ervaring die je beter eens over je heen kunt laten komen en later, na wellicht hier en daar nóg een Bergman, nogmaals beoordelen en over je heen laten komen.
Met meer wijsheid onder de leden. Voor nu een voldoende voor belichting, nihile geluids- en visuele effecten en het psychologische rollen-plot.
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Ik geloof dat dit mijn eerste Bergman-film is. "Wordt door velen gezien als Bergman's absolute meesterwerk." , volgens de hoes. Er wordt hoog ingezet dus, en Ingmar Bergman is een filmgrootheid. Komt de film ook nog uit 1966. Het maakt het wat moeilijker om een objectief oordeel te vellen.
De fotografie is iig van hoog nivo, en verraadt de hand van de meester. Uitstekend acteerwerk zeker. Maar toch wist de film me niet echt te boeien. Dit komt vooral door het te krampachtig doorvoeren van het concept één zwijgt de ander ratelt maar door. In het Zweeds bovendien, ik kon mijn aandacht er maar moeilijk bijhouden. Alleen in het begin bij de bekentenis is het even spannend, en daarna, snap je het wel en is het wachten op de finale. Interessant concept, goed gemaakt, maar het voelt te bedacht aan om echt indruk te maken.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5408 stemmen
Komt de film ook nog uit 1966. Het maakt het wat moeilijker om een objectief oordeel te vellen.
Wat bedoel je hiermee? En wat maakt het uit dat ie in het Zweeds is?
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Ik bedoel ermee dat het een ander tijdperk is. In tussentijd is er zoveel gemaakt, en is het gedachtengoed van Jung behoorlijk bekend, tenminste bij mij wel. Zodat het anno nu een minder verrassend concept is dan toen, tenminste dat neem ik aan.
Wat het Zweeds uit maakt is, dat ik de hele tijd ondertiteling aan het lezen ben. Een groot deel is primair tekst, ik zit dan niet in de film, maar ben gewoon tekst aan het lezen, wat afbreuk doet aan de filmervaring.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Wat een schoonheid van een film is dit. Om stil van te worden, zou ik haast zeggen. Zelden heb ik iets gezien van een dergelijk geconcentreerde minimale eenvoud, waarin beeld (schaduw!), taal, en structuur van de delen én het geheel zo perfect lijken samen te vallen. Bergman toont hier zijn absolute meesterschap.
Ik ben geen groot kenner van de filmgeschiedenis, maar dit lijkt me toch wel een mijlpaal, waarvan de invloed moeilijk te overschatten is. Natuurlijk heeft Lynch hier de mosterd (het in tweeën breken van de film, de verdubbeling van personages, de verwarring en verwisseling van perspectieven, en.. wiens verhaal ìs dit eigenlijk?) vandaan gehaald, maar ik zag recentelijk óók het gezicht van Sean Young in 'Blade Runner' langzaam vervagen in het donker, totdat uiteindelijk als laatste het licht in haar ogen doofde, zoals hier met Ullmann gebeurde. Meer inhoudelijk had ik bij het verhaal over de moeder-zoon-verhouding een sterke associatie met de vrouw in Von Trier's 'Antichrist', ook zo'n film die raakt aan een gevoel van existentiële wanhoop. En ongetwijfeld zullen er meer voorbeelden zijn, maar dit zijn de eerste die zo bij me opkomen.
Een groot deel is primair tekst
Teveel taal, te weinig film? Maar een opvallende illustratie van het feit dat - paradoxaal genoeg - taal soms beeldender is dan eh.. beeld, is het relaas van Alma over haar strandavonturen. Dit is nu van een adembenemende intensiteit, maar het merkwaardige is, dat als het in beelden getoond zou worden, we niets meer zouden overhouden dan een standaard-pornofilmpje (ik meld het maar even voor de highbrow-filmliefhebbers die daar natuurlijk nóóit naar kijken).
Het blijft een Zweed hè, die Bergman. En een man. Je kan je, als doorgaans bij elke goede film, afvragen waar de grens ligt tussen de personages en hun schepper. En of die grens er wel is.
'Persona' is een sublieme film over film, 'acteren', maskers en (droom-)beelden, en wat zich daar al dan niet achter bevindt. Die wanhoop waar ik op doelde, is denk ik het gevoel van 'gebrokenheid' van de mens, het besef van een onontkoombaar gebrek aan authenticiteit, en het gevoel dat 'heelheid' hier op aarde niet te verkrijgen is. Er valt hierover (en over de connectie met 'Elektra' en 'Een held van onze tijd'), ongetwijfeld nog een heleboel te zeggen, maar ik ben dus eigenlijk behoorlijk sprakeloos. Eerst nog maar eens zien. En nog eens.
J.G.
-
- 154 berichten
- 396 stemmen
hupla, een plaatsje in mijn top-10. Een hoera voor Bergman en een hoeraatje voor deze nietige boodschap.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
In Persona neemt Alma de verpleegster het op tegen Elizabeth de actrice, die om 1 of andere reden geen letter meer wil zeggen na een generale repetitie. Een flink staaltje artistieke aanstellerij als u het mij vraagt, en dat is precies wat Ingmar Bergman weer heeft laten zien in dit zoveelste geknutseld excuus van een film. Alma die plots haar beklag begint te doen tegen haarzelf in de camera of een beeld die plots 2 minuten blijft hangen op een Alma die daar maar wat zit in de verte, erg kunstzinnig allemaal maar als dat fijnzinig of elegant moet zijn is mijn bilspleet dat ook.
Bergman’s verslaving aan close-ups bereikt hier nochtans een absurd hoogtepunt, waardoor de camera zo frequent op de smoelen wordt gedrukt dat het niet alleen erg geforceerd overkomt maar ook ongelofelijk eentonig. De prent begint al behoorlijk lomp met enkele bruut gemonteerde flitsen van ondermeer een geslacht schaap en een hand die een nagel krijgt ingespijkerd, en ook nog eens ergens een stijve penis waarom niet. Ongetwijfeld heeft het een prachtige symbolische betekenis die verwijst naar het gangbangverhaal die later ter sprake komt. Subtiliteit immer voorop bij Bergman.
Waar de film trouwens nog stijf van staat is de overvloed aan monologen. Alma tettert de hele speelduur zodanig rond met allerlei filosofisch geneuzel dat zelfs een getuige van Jehova ervan zou gaan lopen. Hoezo voorgekauwd? Gelukkig dat er toch ergens nog 5 minuutjes stilte valt wegens op de tenen getrapt, want anders had ik zelf een verpleegster nodig gehad om mij psychisch te reanimeren. Er wordt welgeteld één keer van locatie veranderd, en dan nog slaagt Bergman erin een totaal overbodige uitleg erbij te lappen in plaats van beelden voor zich te laten spreken. "Mevrouw Alma en Elizabeth trekken naar het zomerhuisje waar de goeie verzorging wordt verdergezet." Ja hallo zeg. Als dit soort voice overs niet het ultieme symptoom zijn van een knutselende zweefteef die waanzinnig overschat is weet ik het ook niet meer.
Artistieke brol in close-up.
0,5*
J.G.
-
- 154 berichten
- 396 stemmen
Ik doe zelfs geen moeite (aangezien ik een enorm pretentieuze intellectuele kutsnob ben die nog niet zou wíllen discussiëren met iemand die "the Expendables" in zijn top-10 heeft staan), wie wel?
Ataloona
-
- 734 berichten
- 3924 stemmen
Ach ja, ik had 'm ook wel kunnen vertellen dat deze film nogal tegen zou kunnen vallen met zo'n actie top 10. Niks mis mee, al kan ik niet begrijpen waarom je de film ging kijken, je zegt al dat je het plot niks vind en je had ook wel aan de berichten kunnen aflezen of het je ding wel of niet is.
Lennert
-
- 2388 berichten
- 1395 stemmen
Ik doe zelfs geen moeite (aangezien ik een enorm pretentieuze intellectuele kutsnob ben die nog niet zou wíllen discussiëren met iemand die "the Expendables" in zijn top-10 heeft staan), wie wel?
Hij geeft jouw favoriete film La Passion de Jeanne d'Arc anders ook gewoon 5 sterren, als jullie eens moeite zouden doen gewoon te reageren op zijn punten en jezelf eens wat verdiepen in wat hij allemaal precies kijkt, dan zouden dit soort opmerkingen al een stuk minder onzinnig over komen.
RuudC
-
- 4636 berichten
- 2529 stemmen
+1
Als je al niet eens de discussie wilt aangaan, geef je bij voorbaat al aan dat de ander gelijk heeft. Prachtig trouwens! Ik ga ook maar een actie top 10 aanmaken. Dit soort reacties alleen al zijn goud waard.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
als jullie eens moeite zouden doen gewoon te reageren op zijn punten en jezelf eens wat verdiepen in wat hij allemaal precies kijkt, dan zouden dit soort opmerkingen al een stuk minder onzinnig over komen.
Precies. Zoals ik hier al eens eerder zei, mijn top tien bestaat bewust enkel uit actie als statement en om het vaak ondergewaardeerde genre eens naar voren te schuiven. Voor de rest is er vanalles terug te vinden die ik goed waardeer, van Andrey Rublyov tot Metropolis. Had mijn algemeen stemgedrag zich nu verder nog beperkt tot actie in de positieve cijfers hadden ze misschien nog een punt, maar dit soort flauw gescherm met mijn top 10 is ronduit zielig.
J.G.
-
- 154 berichten
- 396 stemmen
Wel, ik ben geen zieltjeswinner, geen predikant of missionaris van de "goede" smaak he. Ik zit op MM om enerzijds een catalogus voor mezelf op te stellen met welke films ik al gezien heb en wat ik er van vond, en anderzijds om met gelijkgestemden te discussiëren. Van mij mag iedereen slecht vinden wat hij wil, ik denk er wel het mijne van. Niet te veel verwachten van mijn pseudo-intellectuele snobistische zelve he
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Zie niet bepaald het nut in enkel te willen keuvelen met mensen die volledig jou straatje volgen en elke Bergman of Fellini met een groepsknuffel ontvangen, maar goed moet jij verder weten. Maar dan moet je ook geen flauwe nietszeggende reactie plaatsen naar de anderen die 'niet gelijkgestemd zijn' als je er toch verder niet mee in debat wil gaan.
Spiekercoen
-
- 326 berichten
- 1417 stemmen
Waar ik wel naar benieuwd ben is waarom djelle het volgende zegt bij La Passion de Jeanne d'Arc:
"vooral heel veel close-ups, ontzettend prachtig"
terwijl bij Persona:
"Bergman’s verslaving aan close-ups bereikt hier nochtans een absurd hoogtepunt, waardoor de camera zo frequent op de smoelen wordt gedrukt dat het niet alleen erg geforceerd overkomt maar ook ongelofelijk eentonig"
Het is natuurlijk makkelijk om in een film die je niet ligt iets weg te zetten als absurd, geforceerd en belachelijk en bij een andere film hetzelfde argument te gebruiken om een film de hemel in te prijzen. Dat maakt de recensies van djelle leuk om te lezen, maar wel erg willekeurig.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Gelieve mij wel volledig te quoten aub.
De voortdurende afwisseling van vloeiende camerabewegingen, intrigerende perspectieven, een paar fijne vondsten en vooral heel veel close-ups, is ontzettend prachtig.
Tja iedere film is anders natuurlijk. Het gebruik van pakweg snelle montage kan bij een of andere actiefilm ook de hemel in geprezen worden, terwijl dezelfde user het bij een politiedrama erg storend noemt. Ten eerste komt het hier al veel forcerender over omdat uberhaupt de gehele film al uitleggerig, voorgekauwd en geknutseld is. J'eanne d'Arc laat vooral de beelden voor zich spreken (het is dan ook een stomme film) waardoor veelvuldige close-ups bijlange zo opdringerig niet werken. Daarnaast is het gegoten in energieker camerawerk waardoor het zo gauw niet tegensteekt (het tilt de dramatiek daar zelfs naar een hoger niveau), maar vooral ook -ondanks de vele close-ups- gevarieerder.
Kortom: Volgens mij verwar je willekeur met het feit dan eenzelfde element altijd anders zal werken bij verschillende films, door tal van factoren.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Een flink staaltje artistieke aanstellerij als u het mij vraagt, en dat is precies wat Ingmar Bergman weer heeft laten zien in dit zoveelste geknutseld excuus van een film.
Toe maar.
Zo'n 'vernietigende' binnenkomer schept de verwachting dat ons vervolgens een messcherpe ontmaskering van Bergman als charlatan wordt voorgeschoteld.
Wat volgt is echter een vloedgolf van kwalificaties waarbij nog steeds in het duister blijft wat djelle er méér mee bedoelt dan het verwijzen naar de eigen - ietwat kinderlijk overkomende - bokkigheid: Aanstellerij. Geknutseld. Absurd. Geforceerd. Eentonig. Lomp. Bruut. Geneuzel. Voorgekauwd. Zweefteef. Scherpe woorden die tegelijkertijd heel wazig (want zeer subjectief geladen) zijn, en dus vragen om een nadere toelichting. Die blijft echter uit, dus ik ga er maar van uit dat de film nou eenmaal 'zo op je over komt', djelle. Tja.
Natuurlijk hoef je niet elke komma uit te leggen, als uit de context van je verhaal blijkt wat je er mee zou kunnen bedoelen. Maar dat ontgaat mij volledig. Dus: waaróm is het 'geen letter meer willen zeggen' aanstellerij? Omdat algemeen bekend is dat we er met praten altijd wel uitkomen? Waaróm zijn close-ups hier 'absurd', 'geforceerd' en 'eentonig'? Wat bedoel je met een 'lomp' begin en een 'brute' montage? En als dat zo is, waarom is dat negatief? En misschien kun je ook uitleggen wat er met deze film precies wordt 'voorgekauwd', want daarover zijn de meningen tot op heden nogal verdeeld. Het woord 'voorkauwen' suggereert dat het allemaal nogal voor de hand ligt.
Maar goed, misschien ben ik naïef, want ik zie dat je intussen Fellini en Antonioni ook flink onderuit de zak hebt gegeven. Dat doet vermoeden dat dit een soort stijloefening is, of dat je het op je genomen hebt om figuren die op een huizenhoog voetstuk staan, daar eens lekker vanaf te schoppen. Mij best.
Maar om goed te schelden, moet je wel een klein beetje weten waar je het over hebt. Dan kan je raak schoppen. Nu lijk je niet eens te weten waar je precies op mikt, en wek je (onbedoeld waarschijnlijk) de indruk dat het je gewoon niet zint dat er films zijn die iets anders pretenderen dan de enorme berg oninteressante meligheid die er jaarlijks over ons wordt uitgestort. Persoonlijk zou ik liever zien dat je je keuteltjes dáár neerlegt, en niet bij de weinige films die écht de moeite waard zijn.
mijn bilspleet
Ik kan eigenlijk niet anders concluderen dan dat jouw als recensie vermomde verzameling loze kreten uit die contreien ontsnapt is, djelle.
Nog één tip voor je verdere carrière als reputatie-killer: Het is niet erg dat je niet weet wat een 'gangbang' is, maar woorden gebruiken waarvan je de betekenis niet kent, maakt geen slimme indruk.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Wat volgt is echter een vloedgolf van kwalificaties waarbij nog steeds in het duister blijft wat djelle er méér mee bedoelt dan het verwijzen naar de eigen - ietwat kinderlijk overkomende - bokkigheid: Aanstellerij. Geknutseld. Absurd. Geforceerd. Eentonig. Lomp. Bruut. Geneuzel. Voorgekauwd. Zweefteef. Scherpe woorden die tegelijkertijd heel wazig (want zeer subjectief geladen) zijn, en dus vragen om een nadere toelichting. Die blijft echter uit, dus ik ga er maar van uit dat de film nou eenmaal 'zo op je over komt', djelle. Tja.
Ik vond in je eigen recensie anders niks meer dan waar je djelle van beticht. Een hoop superlatieven en oninteressante links met andere films. Maar wat deze film dan zo goed zou moeten maken ...
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Ik vond in je eigen recensie anders niks meer dan waar je djelle van beticht. Een hoop superlatieven en oninteressante links met andere films. Maar wat deze film dan zo goed zou moeten maken ...
Ach ja, de jijbak. Vind ik nooit erg sterk als repliek. Of eigenlijk is het geen repliek. Als jij iets 'oninterressant' vindt - en dat zijn geloof ik nogal wat zaken - dan houdt het snel op. Het spijt mij zeer dat ik
wél interessant (want iets wezenlijks voor het menselijk bestaan) vind, en dat dat in 'Persona' geweldig tot uitdrukking komt. Eerlijk gezegd kan ik dat niet verder onderbouwen dan door te verwijzen naar het gedrag van de personages en de verdere informatie die we over ze krijgen, waarbij de manier van in beeld brengen volgens mij tamelijk duidelijk suggereert dat we in dat verlangen naar authenticiteit te maken hebben met projecties, illusies en dromen, waarbij werkelijkheid en waan dus door elkaar lopen. Lieden die menen dat ze altijd een scherp zicht op de 'werkelijkheid' hebben, zullen dat inderdaad 'oninteressant' vinden. Maar voor mij is dát het wat ons in deze film wordt 'voorgekauwd'.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
En dus hebben we dus van jou ook niks tastbaars, behalve een gevoel van hoe de film "op jou overkomt".
Dan zorg je er toch voor dat zulke repliek uitblijft? Denigrerend doen over het bericht van een ander terwijl je zelf niet verder komt is ook bepaald niet sterk.
djelle
-
- 6070 berichten
- 0 stemmen
Nog één tip voor je verdere carrière als reputatie-killer: Het is niet erg dat je niet weet wat een 'gangbang' is, maar woorden gebruiken waarvan je de betekenis niet kent, maakt geen slimme indruk.
Persona gaat over maskers opzetten, twijfel, spijt van keuzes in het leven enzovoorts. Al dit wordt echter met overvloed van woorden gezegd in plaats van vooral beelden voor zich te laten spreken, zoals ik zei in mijn recensie. Daarnaast gaf ik nog 2 voorbeelden (plots in de camera nog eens zitten mijmeren en een overbodige voice over), dus waar je het vandaan haalt dat ik mijn kritiekpunten in het vage laat is mij een raadsel. En de rest is inderdaad maar een kwestie van persoonlijke interpretatie en visie.
Verder wil ik niet meer reageren op je (nogal late reactie trouwens) persoonlijke gedoe. Misschien kan je je uitleven in het grote conspiracy topic.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Kom op zeg, de 'overvloed van woorden' is natuurlijk veel meer een uitdrukking van de gemoedsgesteldheid van de betreffende persoon dan dat daarmee letterlijk de 'bedoeling' van de film wordt uitgelegd. Dat beelden op dat gebied geen rol spelen in deze film, vind ik een tamelijk bizar standpunt. En om de voice-over, die een zeer ondergeschikte rol speelt, nl. bij het verklaren van een verandering van lokatie, nogmaals op te voeren als één van de grote voorbeelden van de mislukking van deze film, is een behoorlijk zwaktebod.
En de rest is inderdaad maar een kwestie van persoonlijke interpretatie en visie.
De honende toon van je recensie suggereert dat niet bepaald. Dat is misschien jouw grootste probleem; en als mensen het dan vreemd vinden dat ik dan 'denigrerend' ga zitten doen, is dat wat mij betreft dan weer hún probleem.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Ik vond het niet vreemd hoor, genoeg gelijksoortige types hier op MM die met veel hautain denigrerend uit de hoek komen wanneer hun favorietjes afgebrand worden. Business as usual.
Het laatste nieuws
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Bekijk ook
Jagten
Drama, 2012
713 reacties
Sátántangó
Drama, 1994
381 reacties
Soy Cuba
Drama, 1964
131 reacties
Tengoku to Jigoku
Thriller / Misdaad, 1963
98 reacties
Le Trou
Thriller / Drama, 1960
86 reacties
Przesluchanie
Drama, 1989
13 reacties
Gerelateerde tags
verpleegsterconfessiondroomidentity crisismental breakdownverraadmutepatientgeweldsilencepsychiatrysubmergedinstitution medical dramadual personalitystage actressdualitydissociative identities
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.