Goede herziening.
Ik wilde deze film weer gaan herzien nadat ik
Aquaman van James Wan zag. Beide films kregen voorheen 3,0* van mij, maar ik wilde er toch echt even zeker van zijn dat Aquaman de minste film tot nu toe van Wan was. En daar kan ik nu zeker over zijn, Wan past gewoon beter bij horror.
Alhoewel Aquaman en Dead Silence moeilijk met elkaar te vergelijken zijn is Dead Silence gewoon een goede toevoeging aan het genre. Eén van zijn eerste horrorfilms, maar ook in 2007 bewees Wan al het genre onder de knie te hebben. Mijn vorige bericht, waarin ik Dead Silence beschreef als minste Wan, neem ik daarom ook volmondig terug. Maar al mijn berichten uit 2018 staan vol met stukjes die ik snel terugneem.
Deze film is wellicht niet zo "eng" als zijn latere spookhuishorrorfilms, maar het voldoet aan de nodige dosis spanning. Wan is dol op schrikmomenten en een spooky sfeer, en dat breekt al vroeg in Dead Silence door. De film is griezelig gedecoreerd en versierd. Een echte wandeling in een spookhuis. Ik hou er wel van.
De effecten en cinematografie zijn erg in orde. Regelmatig wordt er ook wat leuks uitgespookt (pun intended) met geluid en andere editing. De spanningsopbouw is niet het beste element in deze film, en de pay-offs zijn ook wat onzeker, waardoor de film nooit zenuwslopend is. Toch is er vooral veel horror te bekennen wat het een beetje goed maakt.
Het blijft echter de look van de film die het doet. Het ziet er allemaal zo goed uit, veel en veel beter dan in vergelijkbare horrorfilms. Zo zie je maar dat budget echt wel ondersteunend kan zijn in horrorfilms. Het duurt daarnaast ook niet lang waardoor het ideaal is voor een rondje snel griezelen in de avonduren. Wan heeft engere films gemaakt, maar dit was een aardige sollicitatie naar zijn bekende universum.