Genre: Komedie / Drama
Speelduur: 95 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Paul Thomas Anderson
Met onder meer: Adam Sandler, Emily Watson en Philip Seymour Hoffman
IMDb beoordeling: 7,3 (176.376)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 24 april 2003
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via Amazon Prime
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Punch-Drunk Love
"You can go to places in the world with pudding."
Barry Egan is de eigenaar van een kleine zaak. Dankzij de manier waarop hij door zijn zeven zusters behandeld is, is het voor hem onmogelijk om verliefd te worden. Wanneer een harmonium en een mysterieuze vrouw zijn leven binnen komen begint hij aan een romantische trip.
Externe links
Acteurs en actrices
Barry Egan
Lena Leonard
Dean Trumbell
Lance
Elizabeth Egan
Walter the Dentist
Operator Carter (stemrol)
Plastic (stemrol)
Customer #1
Customer #2
Video's en trailers
Reviews & comments
Nieksnut
-
- 128 berichten
- 0 stemmen
Prachtig vormgegeven, goed geacteerd, geweldige muziek, wat minder verhaal. Wat mij betreft ook vele malen spannender en beter vormgegeven dan Boogie Nights. Had graag een iets grotere rol van Hoffman willen zien.
Insignificance
-
- 3220 berichten
- 5581 stemmen
Sandler kan dus blijkbaar acteren. Hij moet ook wel met die long takes en close-ups, maar hij komt er mee weg. Sterker nog, Barry Egan is al vrij snel iemand die op het gemoed inspeelt. Sociaal bepaald geen held, een vernietigend zelfbeeld en eenzaam met zeven zussen die hem het leven onbewust zuur maken. Zelfs betaalde aandacht loopt uit op een fiasco. Fascinerende scène, dat telefoongesprek.
Zet er nog een lief meisje bij die zijn eigenaardigheden gewoon op de koop toe neemt en je hebt een filmpje dat als een warme deken aanvoelt. Meest fascinerende scène hier (of één van de) is Egans bekentenis aan haar deur. I have a lot of pudding. Grappig en ontroerend, zoals wel meer, terwijl je nergens het idee krijgt dat PTA vraagt om een lach of een traan. Hét bewijs van een geslaagde film.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Bij een vrij lichte film als Punch-Drunk Love is het soms wat moeilijker dan bij een wat diepgravende of meer emotionele film om te onthouden waarom hij ook alweer vijf sterren verdiende. Ik heb hem dan wel twee keer eerder gezien, maar in die dik vier-en-een-half jaar die tussen de laatste kijkbeurt zaten wist ik alleen dat ik vooral erg blij werd als ik aan de film dacht. Genoeg reden voor vijf sterren misschien, maar toch knaagde steeds meer de vraag of het niet een wat al te simpel filmpje was voor die eer. Gisteren kreeg ik ineens een onverklaarbare drang om hem weer eens te bekijken, dus het was een goed moment om te kijken hoe het er met deze film voorstond.
Heel goed. Binnen enkele minuten zat ik alweer helemaal in de uniek sfeer. Ik wist dat het een beetje een afwijkende film was, maar ik was vergeten hoe vervreemdend de kijkervaring soms wel niet is. Je zit eigenlijk naar een erg vreemde man te kijken die zich enerzijds heel typisch en anderzijds heel onlogisch gedraagt. Die man wordt vervolgens gefilmd met de gekste camerastandpunten, aparte belichting en opmerkelijk kleurgebruik. Voeg daarbij een nogal onconventionele soundtrack toe (inclusief ritmische klik en trommelgeluiden en een Popeye-liedje) en je hebt echt iets aparts.
Waardoor het werkt is doordat dit allemaal de belevingswereld van Barry Egan weergeeft. Het wordt nooit gezegd, maar Barry heeft vrij duidelijk een vorm van autisme, waardoor hij vaak niet weet hoe hij op bepaalde manieren moet reageren. Dat maakt het ook gelijk zowel een komedie als een drama. De humor is vaak pijnlijk. Zo'n moment als waarin hij niet op of omkijkt als er een ongeluk gebeurt in zijn bedrijf, terwijl zijn love interest er even kort van slag van raakt is grappig, maar ik voel ook wel plaatsvervangende schaamte. Veel mensen prijzen Sandler voor deze rol, omdat hij hier zou bewijzen dat hij echt kan acteren, maar eerlijk gezegd speelt hij niet veel anders hier dan in zijn gebruikelijke kindmannenrollen. Het is gewoon dat er een totaal andere context aan gegeven wordt, waardoor Sandlers acteerwerk ineens een andere dimensie krijgt.
Een ding dat me in het bijzonder opviel nu is hoe lekker de film loopt. Dit komt onder andere doordat bepaalde scènes mooi opgebouwd en uitgebreid worden, zoals die hele ontmoeting met Lena en Barry's zus in Barry's zaak. Die blijft maar lopen, met steeds nieuwe kleine situaties, vertakking en tegelijkertijd weer variaties op dezelfde opmerkingen. Het is moeilijk uit te leggen, maar zo'n scène heeft bijna een ritmisch gevoel, wat het extra fijn maakt om naar te kijken. En dat geldt voor de hele film. Waarschijnlijk ligt het aan de montage en de soundtrack draagt er zeker aan bij, maar ook in scènes met lange takes lijkt er een ritme in te zitten. Of Anderson ook daadwerkelijk bewust een ritme aanhield hier valt moeilijk te zeggen, want daarvoor moet je de film bijna shot-voor-shot gaan analyseren. Feit is dat het allemaal lekker in elkaar overvloeit en geen scène de flow verpest. Vandaar dat het geheel ook foutloos op me overkomt.
Gek eigenlijk dat de ambitieuze Anderson die veel getrokken wordt door grote projecten met even grote emoties en thema's ooit tussendoor een film als Punch-Drunk Love heeft gemaakt. Dat het hem goed afging is wat minder verrassend, omdat Anderson altijd al goed was in het vinden van kleine dingen in grote vertellingen. Uiteindelijk maakte hij wel een heel warme, geestige en ontroerende film met een unieke sfeer die kennelijk waarschijnlijk herkijkbaar is. Is dit dan toch zijn beste. Moet ik Magnolia ervoor inwisselen in mijn top 10. Daar neig ik nu sterk aan, maar misschien is het een goed idee om die film eerst eens te herzien. Neem ik meteen de rest van Andersons oeuvre mee, ter voorbereiding op The Master.
5* blijven staan natuurlijk.
Cinemaniak
-
- 566 berichten
- 513 stemmen
Sandler kan dus blijkbaar acteren.
Klopt... doet ie ook in Reign over Me. Wellicht nog even wat indrukwekkender.
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Prachtig hoe Sandler dat gedumpt orgeltje gaat halen. De hoeveelheid tijd dat daar aan wordt besteed! En je blijft geboeid kijken. Toen wist ik het! PTA is een buitengewoon filmmaker.
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Reign Over Me is wel een heel ander soort film. Een beetje te nadrukkelijke cinema, als je het mij vraagt. Te Hollywood, zeg maar. Zou ik zeker geen twee keer kunnen naar kijken.
Cinemaniak
-
- 566 berichten
- 513 stemmen
Misschien wel wat te Amerikaans, of is synoniem voor 'Hollywood'? Uiteraard een heel ander soort film, maar dat doet niets af aan de acteerprestatie van Sandler.
missl
-
- 3868 berichten
- 5323 stemmen
Een film over een man die een meisje ontmoet en nou ja, die man is een beetje raar. Sandler doet het prima, ik moet zeggen dat ik hem liever in een rol als dezen zie dan al die andere 'lachwekkende' rollen van hem.
Maar dan de film, wat traag gefilmd, eigenlijk is er weinig karakterverdieping en de muziek is heel slecht. Philip Seymour Hoffman steelt de show, maar helaas is zijn rol niet groot.
Davidus
-
- 648 berichten
- 947 stemmen
Vond er weinig aan deze film. Het personage van Barry Egan vond ik te gemaakt sukkelig en de communicatie tussen hem en zijn vriendin was te gemaakt onhandig (veel stiltes, rare overgangen). Kon me echt totaal niet verplaatsen in die Barry. Ook die verandering van gelaten-alles-over-zich-heen-laten-komen naar een super assertief iemand vond ik niet echt geloofwaardig.
Reinbo
-
- 70661 berichten
- 0 stemmen
Toch wel briljant vormgegeven neurotisch portret van de autistische Sandler. Muziek, editing en vaak onverwachte camerastandpunyen, maken dit een uniek kunstwerkje. Als komedie net iets te droog en afstandelijk om er in op te gaan, maar dat is wel de enige juiste manier om dit onderwerp in beeld te brengen. Erg fijn.
Waardering blijft op een 4, maar er zit nog wel en halfje meer in. Het fijne van dit soort minder toegankelijke films is dat je er meerdere kijkbeurten aan kan wijden en het vaak steeds beter wordt.
Leo1954
-
- 2073 berichten
- 2544 stemmen
Ja, daar hebben de films van Paul Thomas Anderson wel baat bij, meerdere kijkbeurten. Anderson is er bepaald niet op uit de kijker te behagen, althans niet op de gebruikelijke manier. Hij lijkt mij in ieder geval in eerste instantie te ergeren. Het komische is niet direct leuk, als telefoons die staan te rinkelen in een film. Altijd krijg ik het dan lichtjes op mijn heupen, neem die telefoon op. Het neurotische gedrag heeft hetzelfde effect.
Zijn liefdesuiting wordt pas een opluchting als deze net zo bizar wordt beantwoord. I wanna smash your face with a slashhamer , waarop zijn lieve en uiterst "normale" geliefde gelukkig meegaat en graag zijn ogen eruit zou halen en opeten. Een uiterst vreemde manier om de kijker te ontroeren, maar dat deed het mij wel.
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Raar dat dit beschreven wordt als deels komedie, want ik heb hem zelf eigenlijk grotendeels beleefd als een soort thriller. Vanaf de eerste minuten word je meteen in een vervreemdende situatie geplaatst, met dat rare auto-ongeluk waarvan je je afvraagt of het wel echt plaatsvindt, en vervolgens de piano die aan de straat wordt gezet.
Het bijzondere aan de film is, in mijn ogen, dat het door zijn vorm (de bijzondere belichting, het camerawerk, de soundtrack) een bepaalde richting opgaat, en eigenlijk niet zozeer door de inhoud zelf.
Bijvoorbeeld de scènes op zijn werk, als er vanalles om hem heen gebeurd. Zou de opzwepende en zenuwachtige soundtrack ontbreken, dan zit je eigenlijk naar een totaal andere film te kijken.
Het is mysterieus op een best fijne manier, je ziet niet vaak een personage dat zoveel spanning oproept. Eigenlijk is dit nog niet eens alleen de verdienste van Adam Sandler (hoewel prima gecast), maar vooral door de vorm en context van de film.
Wat telkens duidelijk naar voren komt is eigenlijk hoe zijn omgeving het hem moeilijk maakt. Als kijker vindt je hem nog niet eens zo gek, terwijl hij voor de mensen om hem heen waarschijnlijk wel zo overkomt. Het wordt heel goed inzichtelijk gemaakt hoe onbetrouwbaar de wereld voor hem is. Waarschijnlijk Asperger, is wat ik op een gegeven moment ging denken.
Ik vond het eigenlijk geen makkelijke en ontspannen zit, en het verbaast me dat er hier vaak gesproken wordt over 'warm, licht, en feelgood'. Ik heb toch vrijwel heel de speelduur met een bepaalde spanning zitten kijken, hoewel het naar het einde toe wel wat lichter wordt en er wat meer te lachen valt.
Wel erg goed gedaan.
4*
NYSe
-
- 1749 berichten
- 1611 stemmen
Misschien wel de mooist gefilmde komedie die ik ooit gezien heb...
Toch ben ik niet 100% verkocht: het subplotje rondom de telefoonzwendel wrikte mijn inziens een beetje.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Er wordt veel gehaat op Adam Sandler. Veelal terecht, want zijn schijtlollige keuze voor rollen is nou niet bepaald briljant. Punch-Drunk Love is echter een positieve uitzondering daarop! Wat een gave neuroot zet ie hier neer. Ondersteund door de nogal aanwezig muziek (niet extreem vervelend) krijg je als kijker een prima inzicht van de shit die Sandler ondergaat. Af en toe zitten er tussendoor nog wat vette visuele intermezzo's. Kortom dr is een toffe film van gemaakt en dat door Paul Thomas Anderson. Had dit stijltje niet van hem verwacht, maar voor de verandering beviel het me prima .
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
gek genoeg stoorde ik me bij de tweede viewing meer aan de muziek, wellicht omdat ik hem toen met iemand anders keek waarvan ik bang was dat die zich eraan zou storen...
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Jammer dat je je zo laat beïnvloeden want de muziek is echt wel apart. Moet er niet aan denken dat er muziek zou opzitten die netjes binnen de lijntjes kleurt.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Kon er niet veel aan doen, het gebeurde gewoon. Vond de film nog steeds goed hoor, maar meer ondanks de muziek, niet door. Het droeg er niet aan bij voor mij.
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Toch maakt het deel uit van het geheel en is de muziek een reden waarom Punch-Drunk Love geen alledaagse Adam Sandler film is. Mocht de muziek erg gewoon zijn dan zou het knagen aan de karakter van de film en de personages.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
De nerveuze muziek neemt je gemakkelijker mee in de krankzinnigheid van Sandler. Vond het wel geslaagd eigenlijk voor de verandering. Normaal heb ik het namelijk niet zo op zo'n duidelijk aanwezige soundtrack .
AC1
-
- 5760 berichten
- 898 stemmen
Ik wel, maar ik hou dan ook van duidelijke aanwezigheid van regisseurs. PTA is niet het type regisseur die onzichtbaar wil zijn of zich wegcijfert. Het is geen naturalist, zeg maar. Beeld en muziek worden aangewend om indrukken te creëren. PTA is niet voor niets ook een fan van Kubrick.
Nicolage Rico
-
- 20126 berichten
- 2220 stemmen
Na herziening verhoogd naar 4*
De film geeft de kijker exact het ongemakkelijke gevoel dat Barry voelt. Kleurrijk, zowel visueel als script. Adam Sandler is perfect gecast. Jammer dat hij verder weinig van zulke rollen heeft mogen vertolken.
De scènes bouwen zich op een aparte en speciale manier op, zodat je nooit kunt raden waar het heengaat. Dat gecombineerd met leuke vondsten en subtiele humor. Uniek filmpje.
Punch-Drunk Love is al zijn 4 sterren absoluut waard.
JacoBaco
-
- 10564 berichten
- 2326 stemmen
The Master van prodigy PTA was de eerste film die ik zag van hem. Tegenvaller, dus probeer ik het nog maar een keer. Dit keer Punch-Drunk Love... Ook niet echt speciaal. Waarom niet? Blijkbaar ben ik ongevoelig voor zijn manier van iets overbrengen. Ik hou van eigenzinnige regisseurs zoals Stanley Kubrick, David Lynch, Gaspar Noé, maar PTA is het tot nu toe niet voor mij. Ik kan echt weinig met zijn films. Niet meeslepend en niet interessant.
Snorren
-
- 118 berichten
- 464 stemmen
Briljant vormgegeven stukje over een man met een serieus woedeprobleem. That's it. Maar, niet te geloven, wat prachtig neergezet door Anderson. Mede door de muziek lijkt deze film wel een soort achtbaanritje waar je niet uitkomt totdat het karretje stopt. Acteerprestaties zijn top, had ik overigens niet verwacht van Sandler, en ook Hoffman zet hier, vanzelfsprekend, weer een goed staaltje acteerwerk neer.
Een flinterdun verhaal, maar een keihard kunstwerk.
cordiacovens
-
- 1526 berichten
- 1447 stemmen
Dit is dus wat een romantische komedie ook kan zijn.
Prachtige film van PTA die na Boogie Nights en Magnolia een unieke reeks films eindigt met Punch-Drunk Love. There will be blood en The Master belichten een hele andere kant van PTA zijn kunst in het films maken. Ik vind deze eigenzinnige film over een vreemde man, overigens erg goed gespeeld door Sandler, werkelijk waar een fantastische film geworden. Het is iets unieks, maar de thema's en het verhaal is dat niet. De uitwerking is geweldig. De aankleding, belichting, muziek, acteerwerk, net even iets langer de tijd nemen voor een scene. allemaal dingen die Punch-Drunk Love erg goed maken. voor nu 4,5*
mjk87 (moderator films)
-
- 13287 berichten
- 3906 stemmen
P.T. Anderson is waarschijnlijk mijn favoriete regisseur. Dat is geen weloverwogen mening, maar eerder een vaststaand feit. Geen ander weet mij met films zodanig te prikkelen als hij. Dan hoeven zijn films niet allemaal even perfect te zijn, ze raken me wel het meest. Dat is geen keuze, dat onderga je gewoon. En soms, ja soms, is de film ook gewoon een meesterwerk. Deze Punch-Drunk Love is ook daar een uitstekende voorbeeld van.
Ditmaal volgen we Barry Egan die moeite heeft met contacten leggen. Hij heeft zijn eigen bedrijf (iets met wc-artikelen) maar is verder alleen en vooral eenzaam. Dan, op een dag, staat er een harmonium voor de deur en de leuke Emily Watson wil zomaar met hem uit. Kan het nog wat met Barry worden?
Ook deze film gaat in de eerste plaats om enkele personen en hun relaties (familie) zoals in alle films van Anderson. Hoewel de plot nochtans niet slechts is -en het script weer goed geschreven,- is dat in eerste instantie niet van belang. Het verhaal is altijd een kapstok om ideeën en relaties te tonen. Ditmaal dus een man die duidelijk het lulletje is in zijn familie maar die zelf ook niet helemaal goed is. Is hij autist? Dat vind ik wat zware woorden, want hij weet wel een bedrijf te runnen, maar anderzijds is zijn gedrag op zijn minst vreemd te noemen (geweld), kan zo al zijn persoonlijke gegevens opnoemen aan de telefoon (al kan ik dat ook, dus dat is niet direct een aanwijzing, maar toch) en heeft moeite met contacten leggen. Zowel als zijn zus zegt een vriendin mee te nemen en je zijn wanhoop ziet, maar ook met de telefoonseks als hij rustig kan praten (veilig in zijn kamer) totdat het meisje zegt, voor de grap, dat ze wel kunnen afspreken. Daar reageert hij helemaal niet op en zij praat rustig door, en Egan sluit weer in het gesprek.
De acteurs helpen ook. Sandler is geen geweldenaar, maar wel perfect gecast. Met zijn aardappelhoofd lijkt hij al wat vreemd, en zijn tics en grappig bedoelde miskleunen lijken perfect bij zijn personage te horen. Sandler doet wat hij normaal moet doen, Anderson zorgt voor de juiste omgeving. Emily Watson is dan het warme hart van de film met haar schattig accent en Phil Hoffman is weer heerlijk slonzig en uitermate grappig. Hoeveel speeltijd heeft hij? Drie minuten hoogstens, maar zet wel even wat neer: dreiging, humor en iemand ook nog van vlees en bloed. Overigens heeft Luis Guzman de beste rol, met nauwelijks tekst maar vooral zijn blikken, als Egan weer eens vreemd doet, zijn tijdloos grappig. Overigens nog een extra opmerking over Mary Lynn Rajskub, die ook een leuke rol speelt maar ook gewoon een bijzonder mooie dame is.
Inhoudelijk klopt dit dus allemaal, maar het is vooral wat Anderson audiovisueel brengt dat deze film zo goed maakt. Over alles lijkt te zijn nagedacht. Egan als halfautist loopt standaard in het kille zakelijke blauw, en omgeeft zich ook in die kleur, terwijl de warme Lena constant in zachtrood loopt. Sowieso is het hele spel van licht en kleur en schaduw heerlijk. Egan verstopt zich nogal in eens in het donker, terwijl de omgeving prachtig verlicht is. Helemaal niet kwaadaardig. Met constant flare in de camera, dat geen goedkope truc lijkt maar echt voor evenwicht zorgt in de beelden, alsof het echt zo bedacht is als onderdeel van het geheel. En ooit zo mooi een supermarkt in beeld gezien? Steriel en schoon, uit een andere wereld. Verder zijn de bliebjes en slagen op de achtergrond heerlijk, en de soms pompende muziek geeft een heel eigen sfeer. Alleen al die lange scène met Barry, zijn zus Rajskub en Lena samen. Die camera die op en neer beweegt, het tempo en ritme, de dans tussen de drie waarin steeds andere één-op-ééngesprekken zijn en waar van alles gebeurt op de achtergrond. Dat lijkt me bijzonder moeilijk te maken, maar het speels gemak waarmee Anderson dit lijkt te doen zegt al genoeg over zijn klasse. Ook bevat deze film één van de mooiste gefilmde kussen ooit. De aanloop daarna, de muziek en de hoek waaruit gefilmd is. Ik zou zo snel de kus uit Ivanovo Detstvo noemen als beter, maar veel andere lukt me niet.
Deze vierde van Anderson is lekker speels en heel anders dan zijn andere films, maar absoluut niet minder. Inhoudelijk sterk en visueel overdonderend. Verhoogd naar 5,0*.
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Mooie recensie mjk87. Heb hem net herzien en heb niks meer toe te voegen aan mijn eigen recensie van februari en de jouwe.
Twijfel nog of ik hem verhoog naar 4,5*. Zit er in ieder geval wel dicht tegenaan.
Het laatste nieuws
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Het publiek krijgt geen genoeg van HBO Max-parel 'Something the Lord Made': 'Ga deze zeker nog eens bekijken'
Bekijk ook
Festen
Drama, 1998
815 reacties
Magnolia
Drama, 1999
1.538 reacties
Lilja 4-ever
Drama, 2002
963 reacties
For All Mankind
Documentaire / Historisch, 1989
14 reacties
Happiness
Drama / Komedie, 1998
637 reacties
Boogie Nights
Drama, 1997
519 reacties
Gerelateerde tags
shynessbroer of zus relatiecaliforniëdepressiehawaiibusinessmanpsychological abusedisfunctioneel gezinlos angeles, californiëscam artisttelephone sexpuddingsweepstakesharmoniumabsurdistsocial anxiety emotional abuseprovo utahscam call centeroverbearing sister
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.