Wat mij betreft nog steeds Payne’s beste film.
Election is in de eerste plaats een hilarische knipoog naar het electorale circus in de VS, met de apathische
third-party candidate Tammy (Jessica Campbell) als boegbeeld van de honderd miljoen Amerikanen die iedere verkiezing gewoon thuisblijven. Haar speech in de gymzaal - “don’t vote at all” - vond ik dan ook een van de hoogtepunten uit deze film.
Fans van zwarte humor komen dus aan het trekken, al is Election zeker niet cynisch om cynisch te zijn. De film daagt je uit om het verhaal vanuit meerdere perspectieven te bekijken. Geen enkel personage kun je zomaar in een hokje duwen… Zélfs niet de irritante Clinton-wannabe Tracy Flick (geweldige rol van Witherspoon). Op het einde van de dag blijft ze een bitch, maar je snapt waar ze vandaan komt, ze is een product van haar omgeving. Heel wat mensen zouden in die specifieke omstandigheden wellicht op dezelfde manier in het leven staan. En de “rebelse” Tammy die ik hierboven noemde? Zij kan uiteindelijk altijd op het vangnet van haar rijke papa rekenen als het fout loopt.
Naar goede gewoonte blijft Payne trouw aan zijn thuisstaat Nebraska. Ik vind het in ieder geval een verademing om eens een andere omgeving te zien dan LA of New York (nu ja,
op het einde na dan). De druilerige sfeer van Omaha geeft de film een uniek smoelwerk. Payne heeft duidelijk geen “A-locaties” nodig: ook uit “saaie” plekken, zoals een elekrtriciteitscentrale of een leeg voetbalveld, puurt hij schoonheid.
Payne vindt voorts altijd de juiste toon en behandelt ons, het publiek, niet als idioten. Enkel naar het einde toe mikt de film soms iets te veel op de makkelijke sensatie. Wat meer rust had geen kwaad gekund. Election kan dus net niet tippen aan American Beauty, die andere topper uit 1999… Maar 3,17* op MM? Dat is toch een beschamend lage score voor dit fantastische werkje (of klink ik nu als Tracy Flick)?
4,5*