Election (1999)

Wat mis ik die tijd toch, soms.

De sfeer op de High School wordt sterk neergezet, de acteurs zetten spelen hun typische personages erg goed en de film bevat een portie fantastische humor. Één van de betere high school films die ik tot nu toe gezien heb.

Opvallend weinig recensies van deze droogkomische prent, een van mijn lievelingsfilms en Alexander Payne is toch geen onbekende, zeker sinds About Schmidt en Sideways.

Witherspoon is uitstekend maar de leukste scenes zijn misschien toch wel die met Campbell, de geadopteerde zus:

It's not like I'm a lesbian or anything. I'm attracted to the person. It's just that all the people I've been attracted to happen to be girls.

En zij dan in dat internaat op het eind samen met die meid met die borstelige wenkbrauwen, Jennifer, met als achtergrondmuziek Jennifer Juniper van Donovan...kostelijk!

Payne schuwt over-the-top camera trucjes niet en voegt daarmee veel extra humor toe. Neem bijv. de freeze-frame van de mond van Flick, de seksfantasie van McAllister, de close-up van zijn betrapt kijkende gezicht met bijensteek gecombineerd met die van de verontwaardigde omgeving...geweldig!

Broderick is perfect als relaxte leraar die als tegenwicht moet dienen tegen de vreselijk ambitieuze Tracy Flick. Eigenlijk bijna on-Amerikaans hoe satirisch dat hier wordt uitgebeeld, want diezelfde ambitie is toch een essentieel onderdeel van The American Dream. Maar het is ook een politieke satire. Er valt voor de Amerikaan nog steeds bar weinig te kiezen en er verandert bijna niets.

De manier waarop McAllisters avontuurtje afloopt is ook uit het leven gegrepen. En dan die oversekste collega, met dromen over zijn grote roman, die uiteindelijk prijsjes plakt in de supermarkt... Lekker zwarte, soms wat gemene humor ook. Wie op details let kan sowieso veel genieten van de film. Veel grappen ook, maar nooit lach-of-ik-schiet. De film blijft leuk om om de zoveel tijd weer eens te bekijken.

You Betzler!

Je ziet niet vaak zo'n intelligente komedie, of een messcherpe satire die zo toegankelijk is. Geweldige film, met vooral een glansrol voor Witherspoon, en ook een erg leuke Broderick, Klein en Campbell (hoe heeft die niet een mooiere carrière gehad?). Op misschien de simpele Paul na is ieder belangrijk personage goed uitgewerkt. De hele presentatie is ook erg leuk gedaan met de montage en verschillende voice-overs en perspectieven. Heerlijke dialogen ook vaak, en op momenten hilarisch. 4.0*.

Prachtige film over een tienermeisje op school die haar uiterste best doet om voorzitster te worden van de leerlingenraad. Een a-typische high-school movie met onsympathieke en pathetische personages die om die reden juist erg leuk zijn. Een wrange, scherpe en grappige komedie. Een origineel verhaal waarbij het verloop zich niet gemakkelijk laat voorspellen. Uitstekend gecast, maar Reese Witherspoon springt er toch wel uit.

Wat mij betreft nog steeds Payne’s beste film.

Election is in de eerste plaats een hilarische knipoog naar het electorale circus in de VS, met de apathische third-party candidate Tammy (Jessica Campbell) als boegbeeld van de honderd miljoen Amerikanen die iedere verkiezing gewoon thuisblijven. Haar speech in de gymzaal - “don’t vote at all” - vond ik dan ook een van de hoogtepunten uit deze film.

Fans van zwarte humor komen dus aan het trekken, al is Election zeker niet cynisch om cynisch te zijn. De film daagt je uit om het verhaal vanuit meerdere perspectieven te bekijken. Geen enkel personage kun je zomaar in een hokje duwen… Zélfs niet de irritante Clinton-wannabe Tracy Flick (geweldige rol van Witherspoon). Op het einde van de dag blijft ze een bitch, maar je snapt waar ze vandaan komt, ze is een product van haar omgeving. Heel wat mensen zouden in die specifieke omstandigheden wellicht op dezelfde manier in het leven staan. En de “rebelse” Tammy die ik hierboven noemde? Zij kan uiteindelijk altijd op het vangnet van haar rijke papa rekenen als het fout loopt.

Naar goede gewoonte blijft Payne trouw aan zijn thuisstaat Nebraska. Ik vind het in ieder geval een verademing om eens een andere omgeving te zien dan LA of New York (nu ja, op het einde na dan). De druilerige sfeer van Omaha geeft de film een uniek smoelwerk. Payne heeft duidelijk geen “A-locaties” nodig: ook uit “saaie” plekken, zoals een elekrtriciteitscentrale of een leeg voetbalveld, puurt hij schoonheid.

Payne vindt voorts altijd de juiste toon en behandelt ons, het publiek, niet als idioten. Enkel naar het einde toe mikt de film soms iets te veel op de makkelijke sensatie. Wat meer rust had geen kwaad gekund. Election kan dus net niet tippen aan American Beauty, die andere topper uit 1999… Maar 3,17* op MM? Dat is toch een beschamend lage score voor dit fantastische werkje (of klink ik nu als Tracy Flick)?

4,5*

Grappig, genietbaar en voor een komedie erg inhoudelijk.

Menselijke trekjes, gehekeld of geloofd, nemen een heel belangrijke plaats in.

Ok.

Wel een prima highschoolfilmpje dit, net een tikkie beter dan zijn algemene soortgenoten is. Election is duidelijk vanuit het Amerikaanse vlak geproduceerd, maar steekt toch net wat frisser en beter in elkaar in vergelijking met zijn andere genregenoten. Dat maakt het net iets genietbaarder.

Ik vond het altijd grappig dat Broderick van student spelen naar leraar spelen is gegaan in Election. Hij heeft er ook echt de juiste uitstraling voor. Ik kan niet zeggen dat zijn acteerwerk waanzinnig sterk was, maar het was best oké. Witherspoon doet ook enthousiast mee, maar gek genoeg vond ik Klein er met kop en schouders bovenuit steken. Nu zijn de typetjes moeilijk te vergelijken, maar die van Klein vond ik dan de leukste.

Verder best fris, al lijkt Payne niet echt all-the-way te willen gaan waardoor het allemaal in veilig territorium blijft. Leuke dingen met de montage en editing soms, maar toch net wat te weinig om ten alle tijden luchtig te blijven. Verder mocht het kleurgebruik ook iets fleuriger, maar verder ziet het er visueel best aardig uit.

Verhaaltje zelf stelt weinig voor. De titel geeft weg dat het thema een verkiezing gaat betreffen, maar dit is slechts bijzaak in het plot. Het gaat iets dieper in op de personages zelf, waar ik zelf weinig problemen mee had. Het jammere ervan is dat de hoofdpersonages niet de meest interessante figuren zijn en de bijpersonages toch iets boeiender zijn dan de hoofdpersonages.

Tevens ontbreekt het Election aan echt goede en sterke scenes. Het is een mix tussen drama en komedie, die iets meer naar de komedie kantelt, maar geen van beide genres echt sterk kan uitdiepen. Aan de dramakant wil het nergens raken, maar aan de komediekant wil het nooit echt hilarisch worden. Zo kan de film nergens echt volledig opvallen.

De epiloog vond ik eigenlijk het meest geslaagde stuk maar dat is toch niet echt iets waar films nou trots op moeten zijn. Election is een aardige film binnen zijn soort. Het steekt net iets boven zijn genregenoten uit, maar het ontbreekt Election aan echt speciale elementen. Aardig om eens gezien te hebben, maar verre van een meesterwerk.

Ah ja het voordeel/nadeel van internetforums. Alles wat je schrijft blijft staan.

Nu van dvd bekeken die wel Nederlandse ondertitels heeft maar verder karig is zonder extra's. De trailer bij deze film is juist wel leuk en een making of was ook wel interessant geweest. Als Reese Witherspoon niet in deze film had gespeeld was het inderdaad bij een tweede keer gebleven.

Maar deels kan de film een volgende keer best wel weer al is het middengedeelte erg matig. De verkiezingen zijn bijzaak. Het gaat eigenlijk meer om een ietwat corrupte leraar die door zijn slappe houding zichzelf in de nesten werkt (en voor straf door een bij wordt gestoken) maar wel andere mensen verwijten gaat lopen maken. Witherspoon doet het leuk, soms wat over de top, maar Chris Klein overdrijft nog veel meer als niet al te snuggere student en speelt vrij matig. Zijn (geadopteerde) zus Tammy die zich eveneens kandidaat stelt spreekt eigenlijk de waarheid en komt aardig overeen met wat ik nu eigenlijk van de film vind. Broderick komt aanvankelijk nog over in een wat afwijkende rol maar later toch weer steeds meer in zijn herkenbare sullige manier van spelen.

De film is een flashback. Het verhaal is maar zozo. Het begint vrij aardig alleen worden een heleboel mensen nogal uitvoerig voorgesteld die (blijven) deel uitmaken van het verhaal maar heel geloofwaardig is het allemaal niet. Heel snel komt aan de orde dat de leraar McAllister de ijverige studente Tracy niet mag en schuift hij daarom Paul, verre van geschikt, na voren. Als de collega van McAllister uit het verhaal verdwijnt wordt de film een heel stuk minder. Zodra het gedoe met de posters begint wordt het weer steeds beter. Het laatste gedeelte na de verkiezingen is grappig. Voor een komedie had het leuker gemogen of is het drama, had het dan serieus gehouden. Mij onduidelijk wat de maker nu precies wil. Voor de komische momenten met Witherspoon / Broderick wel de moeite waard.