Genre: Drama / Horror
Speelduur: 121 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Darren Aronofsky
Met onder meer: Jennifer Lawrence, Javier Bardem en Michelle Pfeiffer
IMDb beoordeling: 6,6 (248.725)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 14 september 2017
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Mother!
"Seeing is believing"
'Mother' volgt een stel dat een rustig bestaan leidt. Als er op een dag onuitgenodigde gasten hun huis binnenkomen, wordt dat bestaan ernstig verstoord. Het gevolg is dat de relatie van het stel danig op de proef wordt gesteld.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (6,6 / 248725)
- Trailer (YouTube, ondertiteld)
- iTunes: € 9,99 / huur € 3,99
- Pathé Thuis: vanaf € 8,99 / huur € 3,99
Social Media
Acteurs en actrices
Mother
Him
Man
Woman
Younger Brother
Oldest Son
Cupbearer
Damsel
Consoler
Bumbler
Reviews & comments
Bart Wijnen
-
- 8 berichten
- 29 stemmen
Ik heb er even over nagedacht en ik ben tot het volgende gekomen:
Javier Bardem is in dit geval een metafoor voor god en Jennifer Lawrence is moeder aarde (mother!), die op de aarde (het huis) past. Mother! is een aanklacht tegen de maatschappij, waarbij de totale vreemden het huis betreden en alles tot complete chaos en anarchie leidt, waarbij het huis gesloopt wordt, al dan niet omdat het huis ook prop en prop vol zit in het laatste gedeelte van de film.
Dit zie ik als de kwesties van overbevolking en dat de mensheid geen respect voor de aarde heeft. Er komt van alles voorbij; bommen, politiemensen, SWAT lui.......het laat ook de chaos van de mensheid in dit geval zien.
Moeder aarde geeft continu signalen dat het zo niet verder kan met de aarde, maar God lijkt niet te luisteren (kritiek op God?). Dit leidt dus tot al het bovenstaande. Maar God is wel erg vergevingsgezind en geeft iedereen een kans, wat Bardem's gedrag ook verklaart. Ondanks dat de mensheid de boel aan gorten slaat, vergeeft hij het ze telkens weer.
Op een gegeven moment gaat de aarde dood (het hart van het huis klopt niet meer), waardoor er eigenlijk weer plaats is voor wederopbouw(misschien ook symboliek voor de geschiedenis van onze aarde?). Het doodgaan van Lawrence, het nieuwe kristal dat eruit voortkomt en vervolgens weer een nieuwe moeder aarde die op hetzelfde moment wakker wordt als Jennifer Lawrence aan het begin van de film.
Mijn theorie is vast niet sluitend en ik zal vast het een en andere nog vergeten zijn om te vermelden, maar dit is wat ik er op dit moment van maak. Het doet mij in ieder geval wel de film begrijpen.
Theorie is prima. Paar toevoegingen:
De eerste gast stelt Adam voor, die als eerste mens het paradijs binnen gaat. Uit een rib van Adam schiep God Eva. Je zie in de film een wond op de rug van de eerste bezoeker wanneer hij over het toilet hangt. Eva komt vervolgens het paradijs binnen. Adam en Eva eten van de verboden appel,
weergegeven met het vernielen van het kristal van de dichter. Weer wat later heb je ook nog het gevecht tussen de broers (Kain en Abel), waarbij een van de broers het leven laat.
Ook de manier waarop wordt omgegaan met de baby tegen het einde van de film heeft de nodige parallellen met het leven en de dood van Jezus zoals in de bijbel beschreven. Ik vind het een interessante invulling van het verhaal van de Schepper en zijn schepping, moeder aarde.
Ik vind Mother! een knap staaltje werk. Bepaald niet wat ik verwachtte op basis van de trailer en ik vermoed dat toch een groot deel van het filmpubliek daardoor tegen een teleurstelling aanloopt. Vier sterren van mij.
methdrinker
-
- 4 berichten
- 333 stemmen
Aan de ene kant baal ik ervan dat mensen er niet uit konden halen wat ik erin zag... Aan de andere kant ben ik blij voor deze mensen. Heel blij...
Als je in een relatie hebt gezeten of opgevoed bent door een narcist zul je deze film uitstekend snappen denk ik zo. Of in ieder geval denken te snappen. Er zijn misschien meerdere interpretaties mogelijk. Voor mij is dit zo overweldigend dat ik er niets anders uit weet te halen. Misschien zorgt dat wel voor tunnelvisie. Toch heb ik het idee dat ik 'm best behoorlijk begrijp.
Narcisten spelen hele heftige mindgames die ervoor zorgen dat je het allemaal niet meer snapt. Je gaat twijfelen aan je eigen verstand en aan de werkelijkheid. Er wordt continu wordt er over je grenzen gegaan maar jij bent zogezegd de partypooper, te emotioneel of onredelijk. Er worden andere mensen ingezet om je te manipuleren of terecht te wijzen of te beschamen. Er zijn daarentegen hints die zo duidelijk zijn dat je ze wel moet zien... Daar kun je niets mee want nog steeds snap je niets van het totale plaatje. Dus wat moet je ermee? Je moffelt het maar weg (onder het tapijt) en gaat verder. Langzaamaan voel je dat het zo erg uit de hand aan het lopen is dat je haast gaat ontploffen. (Al die mensen in je huis en al die loze beloftes, je wordt ook aan je lot overgelaten op hele cruciale momenten). Maar je snapt er nog steeds helemaal niks van. Uiteindelijk bevind je je in een oorlogsgebied waar je nog minder van snapt. En omdat je er niks van begrijpt kun je je ook niet wapenen. Het komt uit alle hoeken. Je kunt niet vluchten want je bent niet meer veilig in je eigen huis en je bent door alles inmiddels super kwetsbaar (zwanger). Pas als echt het diepste van je weggenomen is ga je het zien. Maar dan is het al te laat. Je bent gesloopt en de narcist heeft je helemaal leeggezogen en gaat vrolijk naar het volgende slachtoffer.
Die steen dat was dus hetgeen wat hij al had overgehouden van een vorig lijdend voorwerp dat hij helemaal had uitgemolken tot de laatste druppel. Tot er niets meer over was. Jennifer was niet zijn 1e slachtoffer en dus ook niet zijn laatste. Ook typisch iets wat narcisten doen, move over to the next one nadat er echt niets meer te halen valt omdat er gewoon niets meer over is van het slachtoffer. Vervolgens palmen ze de volgende in. Want dat kunnen ze ook heel goed. Het liefst gevoelige, lieve en ietwat naïeve mensen. (Misschien daarom ook telkens dat leeftijdsverschil). Maar kan ook zijn om weer te geven dat je je ondergeschikt voelt in de relatie met een narcist. Je gaat jezelf klein en dom voelen. Dus misschien dat hij daarom ook telkens zoveel ouder was dan die dames.
Oh en hij gaf haar geen seks. Seks slaat denk ik ook weer niet op 'echte seks' maar meer op intimiteit. Doordat hij geen seks met haar had begon ze aan zichzelf en haar begeerlijkheid te twijfelen. Terwijl er niets mis was met haar. Michelle Pfeiffer insinueerde ook zelfs dat ze wat harder eraan moest werken. Dus dat het aan haar lag.
Dat huis is ook een goede metafoor. Narcisten ontstaan niet zomaar. Vaak komt narcisme ook voort uit een jeugdtrauma. Het is een soort overlevingsmechanisme. Narcisten hebben geen waar zelf. Ze leven puur op adoratie van en het leegtrekken van anderen. Van binnen zijn ze niets. Een groot gapend gat. (Oftewel een afgebrand huis). Ze hebben anderen nodig om het tijdelijk bewoonbaar te maken.
Dat het huis er telkens zo mooi en sprankelend uitziet is dus omdat dat huis gevuld wordt door een slachtoffer waar hij op teert. Zij was dan ook telkens bezig aan dat huis terwijl hij alleen met zijn ego bezig was en niets voor elkaar kreeg. Het huis zag er ook weer fris uit met die laatste dame. Ik denk zelfs dat het metaforisch is dat het zowel begint met een dame die 'wakker wordt' en ook precies zo eindigt. Uiteindelijk worden ze wakker maar dat is een heel pijnlijk proces.
Dat die man adoratie nodig had was ook al een behoorlijke hint btw. Hij stelde dat ook voor alles ook voor haar welzijn.
Die menselijke indringers moet je niet per se zien als werkelijke mensen denk ik. Vooral die tegen het einde aan niet. De baby ook niet. Een baby is iets wat ontstaat uit liefde, puur onschuld. Een baby is je 'alles'. Het zijn middelen om aan te geven hoe het voelt als alles beetje voor beetje van je weggenomen wordt. De ongemakkelijkheid in het begin en de moedeloosheid en wanhoop tegen het einde. Je meest kwetsbare iets wordt gewoon achteloos uit elkaar getrokken. Ik vond dit zo sterk gedaan allemaal.
Vaak wordt alles naar de buitenwereld ook nog eens omgedraaid. Er worden leugens over je verspreidt en je wordt vervolgens overal uitgekotst. Zeker als je uiteindelijk probeert terug te vechten. (The angry mob) Ten minste dat is mijn interpretatie. Sommige dingen twijfel ik ook een beetje aan.
Aan het begin zag je al dat het niet goed met haar ging en dat ze wazig was af en toe.
Ik had aan het begin wel licht een vermoeden dat het thema narcisme zou kunnen zijn. Halverwege de film dacht ik toch echt dat het een andere kant op zou gaan.
Dat is nu juist ook het geniale van de film. Het einde overrompeld je dan ook compleet net zoals iemand die het in het echt ondergaat. Wtf? Waarom? Huh? Dit kan niet meer echt zijn...
Er wordt geniaal geacteerd door iedereen maar dit was wel weer een top prestatie van Jennifer Lawrence. Ik vind haar vooral heel scherp in hysterische rollen.
Jup, ga akkoord met deze theorie, maar ik denk dat het ook belangrijk is om aan te kaarten dat de effectieve narcissist een schrijver is, een poeet, een kunstenaar... Het is een feit dat de meeste kunstenaars narcistisch ingesteld zijn, om zichzelf één te maken met een onklopbaar en soms absurde romantische visie (zoals hier), of om individualisme te laten spreken vanuit buikgevoel. Dat is ook het einde van de film; zij geeft hem alles, tot de dood toe, maar hij blijft onsterfelijk, want hij zet dit om tot zijn werk, iets dat eeuwig voortleeft. "It's what I do, I create".
Captain Pervert
-
- 4404 berichten
- 2021 stemmen
Horror en A-listers. Waar gaat dat heen.
Totaal niet besteed aan mij, dat genre, maar als je trailers kijkt op IMDB heb ik het idee dat zeker 30% van de uitgebrachte films horrorfilms zijn. Blijkbaar een trouwe kijkersgroep met een afnamegarantie in de bios.
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3855 stemmen
Theorie is prima. Paar toevoegingen:
De eerste gast stelt Adam voor, die als eerste mens het paradijs binnen gaat. Uit een rib van Adam schiep God Eva. Je zie in de film een wond op de rug van de eerste bezoeker wanneer hij over het toilet hangt. Eva komt vervolgens het paradijs binnen. Adam en Eva eten van de verboden appel,
weergegeven met het vernielen van het kristal van de dichter. Weer wat later heb je ook nog het gevecht tussen de broers (Kain en Abel), waarbij een van de broers het leven laat.
Ook de manier waarop wordt omgegaan met de baby tegen het einde van de film heeft de nodige parallellen met het leven en de dood van Jezus zoals in de bijbel beschreven. Ik vind het een interessante invulling van het verhaal van de Schepper en zijn schepping, moeder aarde.
Ik vind Mother! een knap staaltje werk. Bepaald niet wat ik verwachtte op basis van de trailer en ik vermoed dat toch een groot deel van het filmpubliek daardoor tegen een teleurstelling aanloopt. Vier sterren van mij.
Ter aanvulling op mijn bericht is dit denk ik waar Aronofsky volledig voor is gegaan. Bedankt voor deze aanvulling. Ben alleen geen bijbelkenner (Atheïst), Kain en Abel verhaal is voor mij ook volstrekt onbekend. Andere theorieën zoals hierboven vermeld (Narcisten theorie) worden zijn ook interessant en zeer mogelijk, wat de film dus multi interpretabel maakt.
Maar als je Aronofsky's commentaar vooraf hebt gehoord moet dit het wel zijn.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Wat betreft betekenis van de film, dit heeft de regisseur er zelf over te zeggen:
Het lijkt mij vooral een film waar véél inzit, maar waar geen enkele theorie een sluitende verklaring kan geven. Van environmentalisme tot vluchtelingencrisis, van Bijbelse symboliek tot gender clichés, van narcisme tot de relatie kunstenaar-publiek-kunstwerk ... het zit er allemaal op solide manier in, maar geen enkele verklaring lijkt de volledige film te ondersteunen.
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3855 stemmen
Vind dat toch erg knap zonder dat de film al te ingewikkeld voelt om te kijken. Natuurlijk gebeuren er een hoop vreemde, ongemakkelijke dingen. Maar het voelt niet abstract aan.
methdrinker
-
- 4 berichten
- 333 stemmen
Misschien wilt Aronofsky dan een vergelijking maken tussen de entiteit zijnde God en de kunstenaar, een menselijke vorm hiervan, worstelend met zichzelf, emoties, zwaktes, of net die van anderen voor inspiratie voor zijn werk.
Ebenezer Scrooge
-
- 1997 berichten
- 3019 stemmen
Ooh, Michelle Pfeiffer... Alleen daarvoor al wil ik deze film gaan zien.
DionneDarko
-
- 594 berichten
- 5828 stemmen
Ok, ben er inmiddels wat van bijgekomen... (Al is ie nog lang niet uit mijn systeem).
Kan nu ook meer met de andere theorieën. Er zit zeker ook iets bijbels in. Dat stel was idd Adam en Eva en die broers Kain en Abel. De mensheid gaat achteloos en schandalig met moeder aarde en moeder natuur om (Jennifer/ huis). Iedereen doet maar, teveel mensen (overpopulatie en sense of entitlement wat we hebben als het op de aarde aankomt. Sorry kom even niet op de Nederlandse woorden). God (Javier) blijft ons (zogezegd, want zelf ben ik niet gelovig) maar kansen geven.
Dat kan ik er ook wel uithalen nu.
Maar die nieuwe dame. Staat dat dan weer een nieuwe beschaving denken jullie?
God is dus best wel een grote narcist, haha. I like it.
Zo knap hoe er zoveel in de film zit zonder dat het ook zo zwaar aanvoelde.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Die nieuwe dame past dan weer perfect in de kunstenaar-kunstwerk verklaring.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
In essentie vooral een portretering van een zenuwinzinking. Dat daar allemaal metaforen aan vast worden gehangen doet niet veel af aan die essentie. En het is sowieso Aronofsky's audiovisuele tour de force die echt indruk maakt. In de eerste helft nog redelijk ingetogen, maar naar het einde toe een all out groteske orgie van geweld en verdriet. Zeker geen perfecte film, maar tien keer liever een nieuwe Aronofsky (of een von Trier for that matter) dan een zoveelste saai arthouse filmpje.
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Buiten enkele overbodige kitscherige CGI is mother! technisch zeker goed gemaakt. Sterk camerawerk, zelfs mooi op 16mm geschoten, een fijne J. Law. Sounddesign en soundtrack herinner ik me niet meer, dus waren waarschijnlijk effectief en nergens storend. Halverwege kon het nog de positieve kant uitgaan, maar dan herhaalt eigenlijk het voorgaande zich (het gedeelte tot aan de zwangerschap), maar op een nog veel grotere schaal. De stompzinnigheid werkt bij momenten wel (er valt ook het nodige te lachen), maar het is verder toch vooral strontvervelend. En dat komt - en wat de film voor mij werkelijk mislukt maakt - door de ontzettend irritante symboliek waar mother! totaal van overloopt, met het einde als dieptepunt. Iedere scène is zo overduidelijk een verwijzing (in plaats van dat het de film dient) dat de film totaal doodslaat. Nu staat Aronofsky bekend om zijn weinig subtiele symboliek, maar daar heb ik mij volgens mij nooit eerder aan gestoord (alleen Noah heb ik niet gezien). Dat kan zowel aan Aronofsky als mijn jeugdige ik liggen.
De lof begrijp ik wel, en misschien is mijn irritatie te selectief, maar als de film niet (meer) enige realiteitszin heeft, moeten de metaforen toch enigszins iets met de kijker doen (buiten irriteren dus, maar dat is het gevolg van het gegeven dat de metaforen juist niets bewerkstelligen), zoals intrigeren, verwonderen, meeslepen etc. Hier dienen de metaforen enkel als doorgeefluik voor de platte (voornamelijk cyclische en kunstenaar als God) filosofie die Aronofsky door je strot duwt. Naast de Bijbelse metaforen haalt Aronofsky ook allerlei populaire (liberale) thema's aan die al helemaal geforceerd overkomen. De metaforen die je eruit kan halen zijn in zijn geheel niet interessant. Je kan ze enkel beschrijven, en vervolgens kan je er niks mee. Ze laten niks open, roepen geen vragen op, helemaal niks. Maar goed, wat kan Aronofsky het nog schelen, hij doet haar gewoon.
Als parodie of klucht had mother! nog wel kunnen werken, maar zeker getuige het lachwekkende begin en eind moet het toch een best wel diep en gewichtig werk voorstellen...
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Wat is de functie van de verwijzingen naar de Bijbel of de Gaia-hypothese ? Wat probeert Aronofsky daarmee te bereiken ? Welke toegevoegde waarde heeft zijn visie op de huidige sociaal-maatschappelijke discussies over deze zaken ?
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
De enige verwijzingen die ik er tijdens het kijken bewust uithaalde waren die naar "hedendaagse" rampen. Rellen, vluchtelingenkampen, godsdienstwaanzin enzo: alles waar je tegenwoordig door het nieuws mee wordt overspoeld (toen ik de film uitliep las ik over wéér een aanslag in Londen).
Aan bijbelse verwijzingen en te theoretische/vergezochte metaforen heb ik een broertje dood overigens. Misschien daarom dat het einde me zo dwars zit..
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Gaat het dus om een ' politiek contemporaine film ' en niet zozeer om een ' filosofische ' film ?
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Over bijbelse metaforen e.d. wil ik liever niet nadenken. Heb ik een vreselijke hekel aan. O, en het einde suggereerde iets van de kunstenaar als God, die weer aan een nieuw/hetzelfde project begint? Vond ik vrij hatelijk iig.
Hoe meer wij mensen respectloos met de Aarde omgaan , des te heviger de reactie van de Aarde . Maar er is niets nieuws onder de zon , dit ( deze theorie ) is al bekend sinds de jaren '60 ...
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Had dat stukje alweer verwijderd/aangepast. Maar ok, dank voor de opheldering. Maakt de film er zeker niet beter op
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Had dat stukje alweer verwijderd/aangepast. Maar ok, dank voor de opheldering. Maakt de film er zeker niet beter op
horizons
-
- 5655 berichten
- 2322 stemmen
...als je toch gaat kijken niet gaan kijken met het idee die uitdaging te krijgen. En weeg af wat je van eerdere Aronofsky films vond.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
...als je toch gaat kijken niet gaan kijken met het idee die uitdaging te krijgen. En weeg af wat je van eerdere Aronofsky films vond.
Redrum Crisual
-
- 1 berichten
- 1 stemmen
Kan erg genieten van de Aronofsky films van vòòr dat hij "echte" Hollywood films ging maken. Requiem, The Fountain & ,in mindere mate, Pi staan in mijn Top 20 films.
Gisteren Mother! gezien en deze film sloeg wat mij betreft de plank toch aardig mis. De eerste anderhalf uur is redelijk saai te noemen. Er gebeurt niet veel en dat wat er gebeurt is erg ongeloofwaardig. Als dan vervolgens het laatste half uur aanbreekt lijkt het vooral shockeren om het shockeren. Zeer langzame opbouw om vervolgens helemaal los te gaan.
Ik begrijp de thema's en de verschillende interpretaties die mensen op deze film kunnen hebben. Maar het deed mij niets. Na het zien van Requiem for a Dream zat iedereen wezenloos voor zich uit te staren of kwam huilend de zaal uit. Dat had ik ook verwacht/gehoopt van Mother!
Min of meer gebeurde dit ook tijdens Mother!, maar helaas waren het dit keer 4 bezoekers (in totaal zaten er maar 12 in de zaal...) die vroegtijdig de zaal verlieten om vervolgens niet terug te keren.
Als laatste: ben het helemaal met @McSavah eens!
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Zelf was ik eigenlijk weinig met het ontcijferen van metaforen/symboliek bezig en liet ik me vooral overdonderen door het totale wtf-gevoel dat de film teweeg brengt. Heb in tijden niet meer zo verbijsterd in een bioscoop gezeten. De finale en de aanloop daarnaar is echt een geweldig grotesk stukje cinema waar zoveel kracht en energie vanuit ging dat ik me aan het einde helemaal murw geslagen voelde. Mede dankzij de dicht-op-de-huid stijl die voor nog een veel immersievere kijkervaring zorgt.
De kritieken alhier kan ik op zich wel plaatsen, maar deden voor mij niets af aan de overweldigende ervaring die Aronofsky hier voorschotelt. Een tikkende tijdbom die de laatste pakweg driekwartier op heerlijk onsubtiele wijze tot explosie komt. Grootse cinema. 4,5*.
Tonypulp
-
- 21231 berichten
- 4608 stemmen
Aronofsky's beste film. Camerawerk is werkelijk fe-no-me-naal, bijna kwijlend aanschouwd. Sluit me verder helemaal aan bij leatherhead . Een tikkende tijdbom (perfecte omschrijving) van grote (16mm) schoonheid.
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3855 stemmen
Zelf was ik eigenlijk weinig met het ontcijferen van metaforen/symboliek bezig en liet ik me vooral overdonderen door het totale wtf-gevoel dat de film teweeg brengt.
Eens. Gewoon laten overdonderen. Ik ging het thuis pas een beetje op een rijtje zetten. Eerst laten bezinken.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Heb een totaal andere film verwacht . Heb nog geen idee wat ik van deze film moet denken , naar het einde toe werd de film steeds bombastischer en schreeuwerig . Er is wel een ding duidelijk en dat is dat ik geen liefhebber ben van films die zich maar op 1 locatie afspelen .
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
1 uur later en ik heb mijn mening inmiddels gevormd . Laten wij nou eens eerlijk wezen . Inhoudelijk gezien is deze film niet eens slecht , eigenlijk vrij origineel dat wij de Bijbelse geschiedenis vanuit het moeder aarde-perspectief te zien krijgen . Wat ik eigenlijk erg jammer vind , is dat de film veel minder subtiel is dan laten wij zeggen de ' Bijbelse / religieuze ' films van Bunuel . Ik ben nu definitief tot de conclusie gekomen dan de subtiliteit en Aronofsky erg stroef samengaan .
Ik heb een mindere film verwacht . Interessant om uit curiositeit 1 keer te zien , maar niet meer dan dat .
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Nogal onvoorbereid deze film gaan zien. Misschien maar goed ook, want als ik vooraf alle recensies had doorlopen hier op MovieMeter met al zijn Bijbelse verwijzingen, dan had ik deze film misschien wel links laten liggen want Aronofsky's vorige film Noah vond ik een draak.
Wat ik vooral in deze film herken is de filosofie van George Bataille bekend van zijn hoofdwerk "De Erotiek". In het hoofdstuk dat gaat over de rituele orgie schrijft Bataille o.a. dat de mens enerzijds tracht te overleven door rust en orde te handhaven maar aan de andere kant verlangt hij ook om grenzen te overschrijden zelfs als de dood er op zou volgen. Eigenlijk gaat de hele film hierover. Wij zien dat vooral in het laatste half uur waarbij in een rituele orgie alles wordt vernietigd waar rust en orde voor staat. Deze film deed mij ook enigszins denken aan Borgman van Alex van Warmerdam. Ook daar zette het bezoek van een vreemdeling alles op zijn kop. Datzelfde zien we ook in de film Teorema van Pasolini trouwens.
In het eerste uur van Mother! gebeurde er eigenlijk niet zo heel veel maar je voelde het onheil aankomen en in het laatste half uur ging het ook helemaal los. Gelukkig maar want anders had ik deze film ondanks het zeer mooie camerawerk toch wel het predicaat saai gegeven. En ja, dan hebben we natuurlijk Jennifer, die een fenomenaal stuk acteerwerk ten beste gaf. Ik denk toch wel de beste rol die zij ooit in een film neergezet heeft.
4.0*
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Dan neem ik aan dat je het ook prima vindt dat ik niet iedereen probeer te pleasen. Ik beleef een film, analyseer het gevoel dat ik erbij heb. Ik behoor tot een aanzienlijke schare mensen dat dit bagger vindt, ik heb daar mijn argumenten voor aangevoerd. Wat mij betreft houdt de discussie daar dan ook mee op... [/quote]
Probleem en reden dat je kritiek krijgt is dat je motivatie bestaat uit regels waaraan cinema zou moeten voldoen en als je je daar niet aan houdt mensen afhaken. Dan vraag je om een stroom aan respons. [/quote]
Het gaat niet om regels van de cinema, het gaat om mijn persoonlijke criteria. Dat die grotendeels te onderbouwen zijn vanuit filmhistorisch perspectief is niet geheel toevallig, aangezien ik me wel daar wel wat in het verdiept. Bovendien, als je accepteert dat smaken verschillen, dan is het juist onlogisch dat je op mijn recensie reageert. Ik reageer nooit op recensies van anderen, het is aan de lezer om te bepalen wat die doet met de gegeven argumenten. En je moet toegeven: er zijn inmiddels aardig wat mensen die zijn 'afgehaakt'.... en wat mij betreft uiteraard volkomen terecht.
Zwolle84
-
- 8022 berichten
- 0 stemmen
Een mooi gemiddelde voor deze film, en dan staan op de homepage van MM drie azijnreviews...
Gerelateerd nieuws
Psychologische thriller 'Mother!' van Darren Aronofsky vanavond op Spike
Vijf goed beoordeelde horrorfilms met een Oscar-winnaar in de hoofdrol
Bekijk ook
Voskhozhdenie
Drama / Oorlog, 1977
55 reacties
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
Misdaad / Drama, 2017
421 reacties
Rurôni Kenshin: Seisô Hen
Animatie / Actie, 2001
4 reacties
Ah-ga-ssi
Drama / Romantiek, 2016
118 reacties
Yoru wa Mijikashi Arukeyo Otome
Animatie / Romantiek, 2017
3 reacties
Aritmiya
Drama, 2017
7 reacties
Gerelateerde tags
poemman vrouw relatiechild murderallegorynihilismvandalismriotnachtmerriebijbelzwangerschapchaosbaby-snatchinghuiscultfilmsurrealismeart houseauteurgeweldkannibaalnatuurdoodkrankzinnigheidvreemdelingpsychological horrorbaby killer metaphorgarden of edenchaoticinfanticide kannibalismeforbidden fruitmother natureadam and eve uninvited guestreligious horrordepravedartistic cannibalismbiblicaldisturbingnihilisticinfuriatinghorrifying
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.