Call Me by Your Name (2017)

Ik kwam er gisteren achter dat hij dus waarschijnlijk niet biseksueel is. Beiden zijn homoseksueel. Waarom?
Door deze quote: “The meaning of the river flowing is not that all things are changing, so that we cannot encounter them twice, but that some things stay the same only by changing.”

Hieruit leid ik af dat hij diep van binnen al de gevoelens heeft, maar dat hij alleen nog moet veranderen om dus zichzelf te zijn. Diepgaande materie haha ;p.

Een wondermooie liefdesfilm, waarin het eigenlijk niet zoveel rol lijkt te spelen wie verliefd wordt op wie. Een soort van coming of age-film over een jongen die tijdens de zomer van 1983 zijn allereerste, echte vakantieliefde leert ontmoeten. Die zomer leert hij zichzelf gaandeweg beter kennen en komt hij tot het besef dat mooie zomers veel te snel voorbij zijn. Een film die je meevoert richting zuiderse sferen en je achteraf eventjes met hetzelfde gevoel achterlaat als datzelfde gevoel waar het hoofdpersonage mee worstelt.
Chalamet is fenomenaal en kwetsbaar in de hoofdrol, Hammer geeft hem prachtig weerwerk.

4,5*

Film is sfeer en de sfeer in deze film is sereen, zwoel, zomers. Dromerig Noord-Italiaans zomerlicht valt er door de luifels en bladeren. De ritselende weelderige tuin met alle verborgen poeltjes is haast te ruiken, zoals je ook 't zachte briesje, wat door de openslaande deuren van dat immense huis - voor mij de derde hoofdpersonage in deze film - bijna langs je huid voelt strijken.
Nu biedt een Europese setting sowieso a priori meer atmosfeer dan een Amerikaanse, maar Guadagnino zet hier meesterlijk het zomerse decor neer voor een vakantieliefde. Volgens enkele kritieken hier had hij daar meer mee kunnen doen. Maar waarom? Zomerliefde, ook als die gay in de jaren '80 is, hoeft niet altijd met strijd of drama gepaard te gaan om 't aankijken waard te zijn. Fantastisch acteerwerk ook trouwens.

4,5 *

Een eerder saaie bedoening.

Daarvoor zijn er twee redenen. Allereerst kon de setting me absoluut niet boeien. Een lui en saai Italiaans dorpje, uiteraard weer zoveel jaren geleden. Nu vind ik Italië best wel leuk, maar niet om er naar anderen hun vakantie te zitten kijken. Het hele zomersfeertje deed mij erg weinig hier.

Groter probleem is echter de set aan vreselijke personages. Een vreselijk drakerig gezin krijgt een vreselijk drakerige Amerikaan over de vloer. Woody Allen zou zich volgens mij zelfs schamen over sommige conversaties die er gevoerd werden, anderzijds is het ook niet verrassend dat Chalamet in één van Allen's films zou terechtkomen.

De romance tussen de zoon van het gezin en de Amerikaan had ook wel wat extra vonkjes kunnen gebruiken, maar het is lastig als je beide personages maar moeilijk kan uitstaan. Het is uiteindelijk vooral jammer dat dit dan nog eens meer dan twee uur duurt, terwijl ook Guadagnino's niet veel voorstelt. Sowieso niet echt mijn regisseur geloof ik.

Mnee, dit was vooral wat ik ervan gevreesd had. Erg povere cinema.

1.5*

Sprookjesachtige beelden, poetische teksten, doet je denken aan vakantie, laat je uitzien naar de zomer. Heerlijke film. Knap acteerwerk van Elio.
Maar 3,5* omdat ik het acteerwerk van Oliver niet goed vond en me soms ergerde aan hem. Te Amerikaans.
Verder prachtige film.

Heerlijk licht getoonzet, fris gemonteerd, niet te uitleggerig. De kleuren, het huis, de acteurs... Call me by your name is een genot om naar te kijken en om te beleven. Want dat is het knappe van deze film: de kijker wordt in het verhaal betrokken en min of meer zelf een personage, als voyeur weliswaar, maar toch! Die scene tegen het eind waarin Elio op de bank zit met zijn begripvolle vader zal voor velen een hoogtepunt zijn geweest, ik vond m op het randje. Iets te zoet. Verder een dikke pluim (en ik wil naar Bergamo).