- Home
- Chuck Taylor
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten Chuck Taylor als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Gerry (2002)
Prachtig geschoten in een verlaten landschap met veel heel lange shots wat het wel aantrekkelijk maakt, maar gewoonweg te saai met oninteressante dialogen. Een leeg gevoel heerst achteraf helaas.
Get Low (2009)
Veel humor, veel emotie, sterke dialogen, erg droge dialogen, leuke karakters, een heel goede Duvall, heerlijk tempo - gewoon om te genieten.
Erg sterk debuut van Schneider, gaat ons hopelijk nog meer brengen.
Ghost Dog: The Way of the Samurai (1999)
Gister weer herzien en de film stijgt iedere keer weer in mijn waardering. Prachtig hoe alles is uitgedacht, vol met details en het geheel ook zeer stijlvol uitgevoerd. Stuk voor stuk ook interessant karakters en types die een rol in het verhaal vertolken en heel duidelijk de hand van Jarmusch te herkennen, misschien wel zijn beste.
Wat me dit keer opviel was dat de tekenfilms een heel duidelijke symbolieke betekenis voor het verhaal van de film zelf hadden. Zo zagen we natuurlijk de Woody Wedpecker en vlak erna de 'echte', maar ook Felix the Cat die ongrijpbaar is en overal wel een oplossing voor heeft om ergens onderuit te komen - net als Ghost Dog die steeds weer onvindbaar is en de verkeerde voor hem wordt aangezien. Zo ook het einde met de cartoon van iemand die met een geweer zijn schot lost via de regenpijp en zo met kronkels zijn tegenstander raakt --> even later de finish van Ghost Dog door het rioolputje van de wasbak. Geniaal gedaan.
Ghosts of Cité Soleil (2006)
Interessante film. Soms prachtig gefilmd, soms inderdaad wat overdreven 'prachtig'.
Ik had zeker niet het idee dat ik keek naar een stel gangsters die vol zaten met grootheidswaanzin. De twee van de 5 Chimeras leiders die je volgt luisteren muziek uit Amerika en zoals Wycles ook al zegt, leven ze er ook naar. Natuurlijk zijn het niet de slimste jongens en zijn de twee broers, 2pac en Bily, ook heel erg inconsequent in bijvoorbeeld hun liefde naar elkaar en hun steun aan Aristide (wat echt een badguy is trouwens). Maar zo leven zij, dit is hun manier van overleven in 'hun' ghetto. En om gangster te zijn in een ghetto moet je ook niet al te veel nadenken, je moet stoer zijn en dat waren ze.
Het mooie van de film zit hem in het kunnen begrijpen van de situatie voor de gangleiders van de Chimeres, alhoewel dat nauwelijks te doen is. Je volgt gewoon een stelletje gangsters in Cite Soleil die claimen politiek actief te zijn. Dat zijn ze dan ook gedeeltelijk, maar of ze daarmee de juiste beslissing nemen..
De relatie van Lele, de vrijwilligster, tot de twee broers was soms heel gek. Bijvoorbeeld haar letterlijke liefde met 2pac. Soms begreep ik haar wel in haar extreme uitspraken, dit is namelijk de enige manier om tot deze jongens door te dringen. Ze moest zich wel aanpassen. En dat geldt ook voor de regisseurs van de film. Deze stonden zeker niet strak van de drugs, als je daar dagelijks filmtsta je al strak van de spanning.
Deze film verdient naar mijn mening 4*. De situatie in Haiti is gewoon extreem lastig. En door de omstandigheden weet niemand meer waar er begonnen moet worden aan verandering.
Gods Must Be Crazy, The (1980)
Had een film verwacht die de clichés en stereotypes uit zou melken en daar grappig mee probeerde te zijn. Voor een deel is dit natuurlijk zo, maar het bijf keurig binnen ethische grenzen en uitgemolken wordt het zeker niet. Ontzettend hilarische scenes komen uit dit thema voortrollen, in een typische slapstick manier van filmen. Prachtig.
Gomorra (2008)
Alternatieve titel: Gomorrah
Waanzinnig. Matteo Garrone neemt je mee naar de omgeving Napoli en weet een zeer realistische schets te geven van een wel zeer rauwe samenleving. Een verrotte omgeving, waar elke bewoner afhankelijk is van de lokale machthebbers, moraal is bij weinig persoon nog te vinden. Een overvloed aan corruptie, op elk niveau, dit zorgt er ook voor dat je op elk niveau verschillende personen volgt. Er wordt ook uitermate goed geacteerd, stuk voor stuk zeer realistische personages, zowel de loopjongens als de grotere maffiabazen tot de kleermakers. Het is niet alleen een schets van de paar personen die je volgt, maar van de hele omgeving, de narigheid is er overal ingeweven. Daarnaast een paar personages die zich het wel aantrekken en er niet makkelijk mee om kunnen gaan, maar ook het oude vrouwtje met de perzikken aan wie het allemaal voorbij schijnt te gaan - of die er zelf letterlijk ziek van is geworden, is een leuke toevoeging. Zoals Mug hierboven al aanhaalt, vallen de levens van de personages op het eind gelukkig niet samen, maar staan ze wel met elkaar in verbinding door de narigheid.
Een topper in de huidige cinema, ook door het fabuleuze camerawerk en de lekkere italiaanse muziekdeuntjes, die constant de sfeer erin houden.
Gosa (2008)
Alternatieve titel: Death Bell
Flauwe film met weinig originaliteit, behalve het einde wat Bacon ook al aanhaalt. Sommige momenten waren vrij lachwekkend. Inderdaad weinig echte spanning en horror, maar vraag me ook af of dat de bedoeling was. Ik heb me prima vermaakt en vondt de acteerprestaties redelijk goed.
Great Happiness Space: Tale of an Osaka Love Thief, The (2006)
Alternatieve titel: The Great Happiness Space
Wat een uitstekende docu dit, blij dat ik hem toch nog eens in zijn geheel gezien heb. Het hele fenomeen is natuurlijk al uiterst bizar maar dit wordt van alle hoeken belicht en inderdaad met veel openheid en schaamteloosheid besproken met beide partijen. Geniaalste van alles in deze korte documentaire is de opbouw die echt haarfijn werkt, met een aantal 'plottwists' (dat de vrouwelijke bezoekers zelf fuzoku zijn en dat ze zelf ook de hosts en hun vriendjes bedriegen door meerdere clubs te bezoeken). Al met al een fascinerende 75 minuten over een niche in het nachtleven van Osaka.
Gridlock'd (1997)
Ik ben een groot fan van 'pac, maar deze film viel zwaar tegen, eigenlijk slaat het nergens op. Toen hij afgelopen was dacht ik van 'ow is hij nu afgelopen?' haha. 2*