Meningen
Hier kun je zien welke berichten shugenja als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Daniel Isn't Real (2019)
Deze film doet een heleboel goed. De acteurs zijn echt goed gecast, vooral Miles Robbins. Patrick Schwarzenegger is nu al beter dan zijn vader. Dit helpt de film echt want hun wisselwerking is heel goed. Ik kreeg daardoor echt een naar gevoel van deze film en de gekte en radeloosheid komen er heel goed uit. Het kleur gebruik en licht is heel goed, niet te licht niet te duister. Er zitten hele goede vondsten in ik vond die klanken van de klankschaal bij de hypnose scene heel goed gevonden het voelt echt alsof je in iemand hoofd kruipt.
Ik ben het wel eens met de kritiek van anderen hier, deze film had tot het gaatje moeten gaan. De scherpe randjes missen hier en dat is eeuwig zonde.
Het blijft mij altijd verbazen, want als je uitgangspunt is om een aparte film te maken waarom zou je dan niet consequent hiermee doorgaan? dan heb je een cultkraker te pakken waar iedereen het over heeft. Nu blijft over een hele goede film, die ik zeker zou aanraden. Maar over 5 jaar zijn we hem alweer vergeten terwijl met een scherp randje en een echt gruwelijk einde zou deze film zich zo op je netvlies branden dat je het over 10,15 jaar nog steeds mensen zou aanraden.
Het biedt perspectieven voor de volgende film van Mortimer. Ik zal hem zeker in de gaten houden en we moeten hopen dat hij bij de volgende film wel de spreekwoordelijke trekker overhaalt.
Mijn vrees is echter dat hij niet voor niks de zonen van beroemde filmsterren cast en het scherpe randje eraf vijlt. Dit opent wellicht deuren voor Mortimer om voor een groot budget een grote film te maken waarbij de productenten constant links en rechts in zijn nek hijgen. We lopen dan risico dat hij overstapt naar "de dark side" en lekker gladgestreken formule films gaat maken zoals we die helaas teveel zijn in de tegenwoordige tijd.
DAU. New Man (2020)
Alternatieve titel: ДАУ. Новый человек
Ik had echt geen idee wat ik ging kijken. De beschrijving was echter compleet niet wat ik van deze film had verwacht. Dan merk je toch dat je bent verpest door de Amerikanen en hun stomme formules. Want als ik lees "in een ondergrond experiment worden supermensen getraind" dan ga ik meteen denken aan actie, genetische manipulatie, science-fiction. Maar niks van dit alles! Het kostte mij even om om te schakelen. Uiteindelijk is dit een film met prachtige filosofische overpeinzingen, niks verhullende seks en interessante dialogen.
Ja leuk ook die recensie van Fransman. Kan me er mee vinden, het is niet de beste film van de wereld maar toch blijf je kijken en het blijft interessant. De finale kwam me opeens wel koud op mijn dak? Echt een leuk experiment en ik ben ook wel nieuwsgierig geworden naar de andere films van dit project. Vooral ook omdat Fransman zegt dat die iets beter zijn.
Dead Center, The (2018)
Van deze film verwachtte ik niet veel. Het is een echte low budget film. Dat zie je wel aan het licht en soms het geluid dat niet optimaal is. Maar het is allemaal acceptabel en ik stoorde mij er niet aan. Het acteerwerk is heel goed, Carruth heeft een soort Keanu Reeves achtige kop die nergens door verstoord raakt. Totdat alles natuurlijk uit de klauwen loopt. Want dat doet het , wauw, dat doet het zeker.
Deze film valt te vergelijken met een achtbaan. Zo eentje dat je in het karretje heel langzaam omhoog gaat en je ziet alles steeds kleiner worden. Je weet dit gaat op een gegeven moment helemaal fout. En elke meter die je hoger gaat weer je ook dat je straks een meter meer naar beneden gaat. En nog een en nog een. Je houdt je adem in en word steeds een beetje meer in deze film gezogen. De manier waarop het is vormgegeven helpt hierbij ontzettend. Door dat je in het hoofd gaat van Jeremy Childs, dat zieke hoofd van hem. Je voelt wat hij voelt en ziet.
Wat supergoed werkt in deze film is dat het heel erg speelt op de ervaring. Je ziet eigenlijk bijna niks van de aanwezigheid van "het slechte" wat dat ook precies moge zijn. Dit blijft lekker vaag en in het midden. Maar wat wij zien is hoe de mensen die in contact komen met die slechte wezen dit contact ervaren. Dit is heel hallucinant, psychologisch en jij als kijker wordt daar dik met je snufferd in gedrukt. Maar ook niet even, het is onmogelijk dat je er niet ongemakkelijk van wordt.
OP zich is er niet heel veel nieuws aan ideeën in deze film. Maar de uitwerking is wel erg effectief. Kortom, deze film is echt eng. En ik vind niet snel iets eng, maar hij kruipt echt onder je huid. Hij is zo donker en onheilspellend. Je gelooft geen moment in een goede afloop. Het knappe daaraan is dat qua geweld en bloed en actie het allemaal best meevalt. Nee, het is de suggestie en de dreiging die het eng maakt.
Helaas is het einde wel een tegenvaller, dat moet ik eerlijk toegeven. Daar kiezen ze ook weer voor de makkelijke weg. Dat is jammer want dat zorgt er wel voor dat deze film bijna alles goed doet maar net geen klassieker zal gaan worden. Neemt niet weg dat als je jezelf en anderen de gruwel op het lijf wilt jagen je deze rolprent eens aan moet zetten.
Dead Dicks (2019)
Wat een rotzooi. Het concept is leuk maar de uitvoering laat te wensen over. Een slecht script met slechte acteurs en een onbevredigend einde. Je blijft met een gevoel zitten dat er meer in had gezeten. Het einde snap ik ook helemaal niks van. Is er dan niks dat deze film nog een beetje overeind houdt? Wat mij betreft niet. Het is allemaal niet super slecht maar middelmatig op z'n best.
Dead Meat (2004)
Deze heb ik ooit gezien op the night of terror. Was echt slecht te doen alleen maar geren en geschreeuw en geen verhaal.
Death of Dick Long, The (2019)
Swiss army man vond ik tamelijk briljant. Deze film is echter heel anders. Laat ik eerst even beginnen met de minder positieve punten want ik ben toch overwegend wel enthousiast over deze film.
Ik weet niet of het komt doordat Scheinert er alleen voor stond maar de regie van deze film is niks bijzonders. Er zijn nauwelijks camera bewegingen, licht en geluid zijn niet best en er zit geen enkel shot in dat opvalt. Ook de muziek is of niet aanwezig of niet relevant. Dat is jammer want een echt goede film is natuurlijk op alle vlakken goed, qua acteren, scenario, regie en muziek.
Qua acteren en scenario is deze film wel goed. De acteerprestaties zijn overtuigend maar wel veel van hetzelfde. Iedereen is namelijk heel naïef en dom. Inclusief de agenten. Toch is het wel zo gedaan dat het overtuigend is en niet stereotype word. Dat is zeker knap. Ook is deze film best grappig maar het is zeker geen komedie en uiteindelijk komen hier zware thema's terug. Die je eigenlijk bijna niet in Amerikaanse films ziet. Wat dat betreft is deze film heel dapper. Jammer dat Scheinert er hier alleen voor kwam te staan. Ik begrijp dat hij het naturel en realistisch wilde weergeven maar wat mij betreft betekent dit niet dat je een lelijke film in termen van cinematografie en shots moet maken. Hier had hij meer zijn stempel op moeten drukken om de kijker meer te betrekken bij de hoofdpersonen. Dan had de film veel meer impact gehad.
Doctor Sleep (2019)
Een vervolg op de shining? En best redelijke IMDB cijfers. Dus ik trapte erin. Wat zonde van mijn tijd bleek achteraf. Het is echt een flinterdun verhaaltje dat we al een biljoen keer hebben gezien/gelezen. En dan ook nog eens 2 en een half uur moest dit duren!
Als dit niet geassocieerd zou worden met shining en stephen king dan zou deze film helemaal zijn afgebrand. Nu kan dit gedrocht leunen op een grote klassieker en het publiek daarmee wat zand in de ogen strooien.
Natuurlijk, het is allemaal best vermakelijk en ok. Met dit soort acteurs en 50 miljoen dollar budget kom je al snel uit op een middelmatig product. Niks op aan te merken, technisch in orde. Acteerwerk in orde. Maar nergens is het verrassend, nergens is het spannend, het is niet aangrijpend. Je wordt vermaakt maar regelmatig had ik het idee dat scenes te lang waren, onnodig. Het einde voelde ook erg gemaakt, het terugkeren naar dat hotel sloeg naar mijn idee niet echt ergens op. Dan ben je gewoon aansluiting aan het zoeken bij het succes van de eerste film.
Kortom, middelmaat regeert. Deze film zul je snel weer vergeten. Het naspelen van originele scenes met nieuwe acteurs, dwepen met de shining. Dit is een film gemaakt door een fanboy die graag een hitfilm wil scoren. Jammer, heel jammer. Maar het viel te verwachten.
Droste no Hate de Bokura (2020)
Alternatieve titel: Beyond the Infinite Two Minutes
Dit is echt een heerlijke film. In de tijd dat een film vaak 2.5 uur moeten duren is het zo heerlijk om er eentje van 70 minuten aan te treffen. De vaart zit er goed in, het verhaal klopt (voor zover ik kan beoordelen) heel goed wat best knap is want het is een vrij complexe tijdreisfilm maar tegelijkertijd is het plot echt super eenvoudig! En het is allemaal realtime en dat werkt echt heel goed. Je ziet de situatie voor je ogen steeds complexer en vervelender worden. En dit is heel grappig. Het einde is wel wat zoet, maar dat past eigenlijk wel goed bij de toon van deze film. Kortom, prachtig! Volgens mij is dit toch wel zon film die iedereen kan waarderen. 4.5 ster dik verdient dus.
Dungeons & Dragons: Honor among Thieves (2023)
Alternatieve titel: Dungeons & Dragons
Leuke film en vermakelijk. Er zaten wat geniale vondsten en scènes in. Vooral dat stuk op de begraafplaats waar ze lijken gaan ondervragen is hilarisch.
Maar zo een popcorn film heeft zn beperkingen. Het verplichte dramatische momentje maakt geen impact en de karakters zijn uiteraard van karton. De flauwe oneliners en het flauwe einde maken dat ik tot een 3.5 kom. Goed voor een bioscoop/ popcorn film maar we zijn hem over twee jaar vergeten. Al twijfel ik er niet aan dat er wel een franchise omheen gedraaid zal worden dus tegen die tijd zal er vast een tweede deel komen.