True Detective - Seizoen 1 (2014)

Herbekeken en beviel me nog beter dan de eerste keer. Toch echt wel een absolute klassieker, dit eerste seizoen, met een gewéldig duo in de hoofdrol.

Sterk begin, totdat McConaughey het polititeburo verlaat, daarna vind ik het toch heel wat minder worden.

Vooral het einde is teleurstellend.

Het is schaars, maar soms komt er zo een serie als deze langs, waar werkelijk alles aan lijkt te kloppen. In mijn ogen is het 1e seizoen van True Detective dan ook cinema van de hoogste plank. De hoofdrollen worden fenomenaal neergezet door Matthew McConaughey en Woody Harrelson. De twee acteer kanonnen spatten van het scherm af, en delen hier een ijzersterke chemie. Er moet ook gezegd worden dat de overige cast ook zeker overtuigd, en met de nodige inleving acteert. Verder is het geboden verhaal oersterk, en heeft deze ook nog eens een fantastische uitwerking genoten. Visueel gezien is het smullen van elke scene. De broeierige gebieden in de omgeving van Louisiana zijn enorm sfeervol geschoten. De settings dragen naar mijn inziens zoveel bij aan de serie, en zijn zonder meer een meerwaarde. Hoeveel seizoenen van True Detective er ook nog mogen verschijnen in de toekomst, ik ben bang dat die altijd vergeleken zullen worden met dit magistrale 1e seizoen. Die heeft de lat namelijk enorm hoog gelegd. 5 Sterren.

Het eerste seizoen is verreweg het beste seizoen

Wat geschmier van de heren producers / acteurs. Maar ook niet rotslecht.

Op naar s2+3.

“Well, once there was always dark. If you ask me, the light’s winning.”

Vandaag voor een tweede keer compleet herzien. Soms kun je een serie/film net wat meer waarderen (of juist niet) als je hem voor de tweede keer bekijkt.

Net zoals bij de eerste zit, weet dit seizoen enorm veel indruk op mij achter te laten. Alles lijkt gewoon te kloppen. De setting, het acteerwerk, het verhaal, de muziek. Het is allemaal zo enorm goed en voor TV wellicht nog extra indrukwekkend. Ik bedoel, hoeveel series hebben nou twee van zulke acteer kanonnen als McConaughey en Harrelson in de hoofdrol? En dan ook nog de cinematografie wat van een filmisch niveau is.

Wat ik ook geweldig vind zijn de tijdspanne waar in het zich, in het broeierige Louisiana afspeelt. 1995, 2002 en 2012. En in elk tijdspan is er op de kleine details gelet zoals, haar, kledingstijl en kleine karakter ontwikkelingen etc.

Ook de dialogen in deze serie zijn fenomenaal en zelfs dat, vind ik nog een understatement. Het is écht puike schrijfwerk wat hier is afgeleverd en dit zie je echt zelden op TV. De eerste aflevering is wellicht even inkomen omdat het misschien nog een beetje van hot naar her gaat, maar vanaf aflevering 3 “The Locked Room” gaat het los.

Écht een puike serie!

Vrij veel gezwam rondom een mager en voorspelbaar verhaal. Het is onderhoudend gebracht, maar uiteindelijk stelde het niet zo veel voor.

You ever see something like this?

No sirrrrrr.....

Heb ik al gezegd dat ik niet echt een serie kijker ben...? Ja, al veel te vaak eigenlijk, en vooral rond de tijd dat ik deze serie voor het eerst zag hield het serie kijken bij mij wel op met The Pacific en Band of Brothers. Hoewel ik de naam van deze serie regelmatig vergat had een teaser die ik ooit op Canvas voorbij had zien komen, ten tijden van de eerste uitzending, best indruk gemaakt. Toen een kameraad deze serie in zijn collectie bleek te hebben hoefde ik daar niet lang over na te denken om deze te lenen en eenmaal begonnenzat ik tot over mijn oren in de zaak en zat ik de serie binnen enkele dagen uit....mijn reactie was simpel en in één woord te omvatten: WAUW!!!

Samen met een stapeltje films was het wel eens tijd voor een herkijk en review wat deze kerstdagen gerealiseerd werd, en andermaal werd ik opgeslokt door het geheel en kon ik amper ophouden met kijken. En andermaal biologeerde het bijzondere duo Rust en Marty en kroop de muziek en sfeer me onder de huid. Waar verder eigenlijk te beginnen...? Het script, de spanning, de acteerprestaties...nee, ik begin bij de letterlijk fantastische soundtrack. Behalve de naam van The Handsome Family kan ik niet helemaal uitvinden van wie de terugkerende dreigende en donkere muziek is, maar dat deze geweldig is spreekt voor zich. Het is geheel in lijn met de uitgestrekte moeraslanden van zuidelijk Amerika die geladen lijken met een bepaalde triestheid, waar dingen niet pluis zijn, waar een bepaalde droevigheid heerst, naargeestig, zeg maar gerust eng. Mensen die aan hun lot zijn overgelaten, waar een leven meer of minder niet opvalt, waar het vervagen van een persoon of indentiteit niet langer spreekwoordelijk is.

Samen met die omgeving en sfeer eisen natuurlijk de hoofdkarakters de hoofdrol, het duo, en dat is me een stel. Marty lijkt het normaalste, Rust het eerlijkst. Doch is het onwaarschijnlijk hoe zeer ze verschillen en hoe zeer de mannen een bijzonder soort chemie voor de dag legen. Uiteraard is het Rust die het meest de aandacht trekt, wat een karakter, wat een zienswijze, en wat een gepijnigd persoon. Samen met Rust wordt er een wereld aangeboord waar het de twijfel is wat echt is en wat niet, wie vertelt de waarheid en wie niet in deze smerige en in- en intrieste wereld. Ondertussen speelt ook nog het nodige aan huiselijke en relationele besognes. Wellicht niet het meest interessante in de zaak, toch zorgt het wel voor een bepaalde balans en wisselwerking, iets dat later terug zal keren na een tijdsprong.

De cinematogrofie is om te smullen en de overval op het drugshol is een fraaie one take gebeurtenis, wat een zenuwengedoe is dat overigens en daarmee natuurlijk uitermate goed neergezet. Interessant is de ondervraging door het andere rechereursduo, want wat is er nu aan de hand? Vanwaar de interesse in een zaak die veel eerder werd afgesloten. Is iedereen wel wie hij zegt dat hij is? Beklijvend is de overval op Ledoux, net als de tweede ontmoeting van Rust met de getraumatiseerde Kelly, poeh...ronduit verschrikkelijk die scene. De tijdsprong en heropening van het onderzoek is ook sterk, dan pas zien we het resultaat van alle weerslag die de zaak en spanning had op beide mannen, overduidelijk is dat de zaak nog altijd speelt en bewust of onbewust hun leven voorgoed verandert heeft. Het leven blijkt voor beide niet super waarop het gezamelijke besluit komt om voor eens en voor altijd met het verleden af te rekenen, en inderdaad, soms kom je een monster tegen, soms meerderen.

En andermaal maakt TD seizoen 1 een bijzonder goede indruk, iets dat 3 niet heeft kunnen bewerkstelligen, hoewel die verder prima is maar niet van dit niveau, 2 moet ik altijd nog zien en ik begrijp dat seizoen 4 in ontwikkeling is. TD1 is toch wel één van de beste dingen die ik op serie gebied heb gezien en overtuigt dus op magistrale wijze. De muziek, de sfeer, de settings, de opbouw en natuurlijk een weergaloze Matthew McConaughey. Wat is die acteur de laatste jaren in achting gestegen. Is er verder nog iets te benoemen...? Mja, wellicht nogmaals de prachtige, verlaten en treurige locaties waar mijn urbex hart sneller van gaat kloppen. Gaat er ooit een betere True Detective komen...? Nee, ik denk het niet.

Prachtig verteld, geweldige visuele sfeer, sterk acteerwerk (hoewel het soms doorslaat) en ook een van de meest naargeestige en duistere verhalen die ik gezien heb. De bikeraflevering is weergaloos en ook de slotconfrontatie vond ik spannend opgebouwd, hoewel inderdaad de ontraadseling lichtelijk teleurstellend is omdat het hele religieuze en cultaspect van de zaak ineens wegvalt. Maar verder erg indrukwekkend (ruime 4* regionen).

Na herziening van de 'klassieke' series (sopranos, wire, breaking bad, etc) steekt True Detective er toch samen met Band of Brothers bovenuit wat mij betreft.

Echt een weergaloze rol van Matthew McConaughey.

Een heel sterk eerste seizoen, voornamelijk door de sfeer die hierin neergezet wordt. Enkele dialogen zijn helaas iets te lang; ze voegen daarbij weinig aan het geheel toe. Het slot viel een beetje uit de toon in vergelijk met de voorgaande delen. Neemt niet weg dat dit seizoen hoog scoort voor mij, waarbij McConaughey een uitstekende rol speelt.

Fantastisch eerste seizoen van TD. de eerste 2/3 afleveringen moest ik even doorheen vanwege de toch wat lange dialogen her en der maar ondanks dat bleef het wel boeiend. Daarna eigenlijk in 1 ruk door naar het einde. Mooie setting, goed geacteerd en spannend op zijn tijd. dikke 4,5*. Op naar seizoen 2.

Tuurlijk is dit goed, hele goede personages die ook prima uitgewerkt zijn, m.u.v. de dader en zijn familie.

Maar met zoveel goeie acteurs top serie.

Geweldige serie wat niet veel afwijkt van de realiteit. Niet alleen in Louisiana, waar ik al jaren geregeld kom vanwege werk, maar helaas ook in de rest van de US en EU.

En ja, het licht zal overwinnen

Eindelijk dankzij HBO Max België, ook aan deze top serie begonnen en eerste seizoen was subliem, zeer kwalitatief en constante spanning. De cast doet het uitmuntend, zeker Matthew McConaughey als Rustin en Woody Harrelson als de heerlijk droge Martin Hart alles zit sterk ineen en Beth (ook al ist maar bijrol), gespeeld door Lili Simmons de geilste en meest sexy vrouw, kennende van de vette serie Banshee. 10/10